Κανονισμός 231/2012

Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 231/2012 της Επιτροπής, της 9ης Μαρτίου 2012 , σχετικά με τη θέσπιση προδιαγραφών για τα πρόσθετα τροφίμων που αναφέρονται στα παραρτήματα ΙΙ και ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

09 Μαρτίου 2012

II
(Μη νομοθετικές πράξεις)
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) αριθ. 231/2012 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
της 9ης Μαρτίου 2012
σχετικά με τη θέσπιση προδιαγραφών για τα πρόσθετα τροφίμων που αναφέρονται στα παραρτήματα ΙΙ
και ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου
(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)
Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,
Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής
Ένωσης,
Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 του Ευρω­
παϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου
2008, που αφορά τα πρόσθετα τροφίμων ( 1 ), και ιδίως το άρθρο
14 και το άρθρο 30 παράγραφος 4, και τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ.
1331/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου,
της 16ης Δεκεμβρίου 2008, για τη θέσπιση ενιαίας διαδικασίας
έγκρισης για τα πρόσθετα τροφίμων, τα ένζυμα τροφίμων και τις
αρωματικές ύλες τροφίμων ( 2 ), και ιδίως το άρθρο 7 παράγραφος 5,
Εκτιμώντας τα ακόλουθα:
(1) Πρέπει να εγκριθούν προδιαγραφές όσον αφορά την προέ­
λευση, τα κριτήρια καθαρότητας και οποιεσδήποτε άλλες
απαραίτητες πληροφορίες για τα πρόσθετα τροφίμων που
περιλαμβάνονται στους καταλόγους της Ένωσης των παραρ­
τημάτων ΙΙ και ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008.
(2) Για τον σκοπό αυτόν, οι προδιαγραφές για τα πρόσθετα
τροφίμων που θεσπίστηκαν παλαιότερα με την οδηγία
2008/128/ΕΚ της Επιτροπής, της 22ας Δεκεμβρίου 2008,
για τη θέσπιση ειδικών κριτηρίων καθαρότητας για τις χρω­
στικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα ( 3 ), την
οδηγία 2008/84/ΕΚ της Επιτροπής, της 27ης Αυγούστου
2008, σχετικά με τη θέσπιση ειδικών κριτηρίων καθαρότητας
για τα πρόσθετα τροφίμων πλην των χρωστικών και των
γλυκαντικών υλών ( 4 ), και την οδηγία 2008/60/ΕΚ της Επι­
τροπής, της 17ης Ιουνίου 2008, για τη θέσπιση ειδικών
κριτηρίων καθαρότητας για τα γλυκαντικά που χρησιμοποι­
ούνται στα τρόφιμα ( 5 ), πρέπει να επικαιροποιηθούν και να
περιληφθούν στον παρόντα κανονισμό. Κατά συνέπεια, οι
οδηγίες αυτές πρέπει να καταργηθούν.
(3) Είναι αναγκαίο να ληφθούν υπόψη οι προδιαγραφές και οι
αναλυτικές τεχνικές του Codex Alimentarius που έχει εκπο­
νήσει η κοινή επιτροπή εμπειρογνωμόνων των FAO/ΠΟΥ για
τα πρόσθετα τροφίμων (εφεξής JECFA).
(4) Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (εφεξής
«η Αρχή») διατύπωσε τη γνώμη της σχετικά με την ασφάλεια
του βασικού μεθακρυλικού συμπολυμερούς ( 6 ) ως υλικού
επικάλυψης. Στη συνέχεια η χρήση τού εν λόγω πρόσθετου
τροφίμων εγκρίθηκε σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και του
δόθηκε ο αριθμός Ε 1205. Επομένως, για το εν λόγω πρό­
σθετο τροφίμων πρέπει να εγκριθούν προδιαγραφές.
(5) Οι χρωστικές τροφίμων αιθυλεστέρας του β-απο-8'-καροτε­
νικού οξέος (E 160 f) και καστανό FK (E 154), καθώς και
το αργίλιο που περιέχει τον φορέα μπεντονίτη (E 558) δεν
χρησιμοποιούνται πλέον, σύμφωνα με στοιχεία που υπέβαλαν
οι παρασκευαστές τροφίμων. Επομένως, οι τρέχουσες προ­
διαγραφές για τα εν λόγω πρόσθετα τροφίμων δεν πρέπει να
μεταφερθούν στον παρόντα κανονισμό.
(6) Στις 10 Φεβρουαρίου 2010, η Αρχή διατύπωσε γνώμη σχε­
τικά με την ασφάλεια των εστέρων λιπαρών οξέων με σακ­
χαρόζη (E 473) που παρασκευάζονται από βινυλεστέρες
λιπαρών οξέων ( 7 ). Οι τρέχουσες προδιαγραφές πρέπει να
προσαρμοστούν ανάλογα, μειώνοντας ιδίως τα ανώτατα
όρια για τις προσμείξεις που προκαλούν ανησυχίες σχετικά
με την ασφάλεια.
(7) Τα ειδικά κριτήρια καθαρότητας που ισχύουν αυτή τη
στιγμή πρέπει να προσαρμοστούν μειώνοντας τα ανώτατα
όρια διαφόρων σχετικών μεμονωμένων βαρέων μετάλλων,
στις περιπτώσεις που αυτό είναι εφικτό και στις περιπτώσεις
που τα όρια JECFA είναι χαμηλότερα από εκείνα που
ισχύουν αυτή τη στιγμή. Σύμφωνα με την προσέγγιση
αυτή πρέπει να μειωθούν τα ανώτατα όρια για τον επιμο­
λυντή 4-μεθυλιμιδαζόλιο στο εναμμώνιο καραμελόχρωμα
(E 150 c), τη θειική τέφρα στο β-καροτένιο [E 160 a (i)]
και για τα άλατα μαγνησίου και αλκαλίων στο ανθρακικό
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/1
( 1 ) ΕΕ L 354 της 31.12.2008, σ. 16.
( 2 ) ΕΕ L 354 της 31.12.2008, σ. 1.
( 3 ) ΕΕ L 6 της 10.1.2009, σ. 20.
( 4 ) ΕΕ L 253 της 20.9.2008, σ. 1.
( 5 ) ΕΕ L 158 της 18.6.2008, σ. 17.
( 6 ) EFSA Ομάδα για τα πρόσθετα τροφίμων και τις πηγές θρεπτικών συστα­
τικών που προστίθενται στα τρόφιμα (ANS)· επιστημονική γνώμη σχετικά
με τη χρήση του βασικού μεθακρυλικού συμπολυμερούς ως πρόσθετου
τροφίμων κατόπιν αιτήματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Δελτίο EFSA
2010· 8(2):1513.
( 7 ) EFSA Ομάδα για τα πρόσθετα τροφίμων και τις πηγές θρεπτικών συστα­
τικών που προστίθενται στα τρόφιμα (ANS)· επιστημονική γνώμη σχετικά
με την ασφάλεια των εστέρων λιπαρών οξέων με σακχαρόζη που παρα­
σκευάζονται από βινυλεστέρες λιπαρών οξέων και την επέκταση της
χρήσης των εστέρων λιπαρών οξέων με σακχαρόζη στις αρωματικές
ύλες, κατόπιν αιτήματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Δελτίο EFSA
2010· 8(3):1512.
ασβέστιο (E 170). Από την εν λόγω προσέγγιση πρέπει να
υπάρξει παρέκκλιση μόνο όσον αφορά τα πρόσθετα κιτρικό
ασβέστιο [E 331 (iii)] (περιεκτικότητα σε μόλυβδο), καρα­
γενάνη (E 407) και τροποποιημένα φύκη Euchema (E 407
a) (περιεκτικότητα σε κάδμιο), καθώς οι παρασκευαστές
έχουν δηλώσει ότι η συμμόρφωση με αυστηρότερες διατά­
ξεις της Ένωσης, οι οποίες να αντικατοπτρίζουν τα όρια
JECFA, δεν είναι εφικτή από τεχνική άποψη. Η συμβολή
στη συνολική πρόσληψη των δύο εν λόγω επιμολυντών
(του μολύβδου και του καδμίου) στα τρία αυτά μεμονωμένα
πρόσθετα τροφίμων δεν κρίνεται αξιόλογη. Αντίθετα για τα
φωσφορικά άλατα (E 338 – E 341 και E 450 – E 452)
πρέπει να θεσπιστούν νέες κατά πολύ χαμηλότερες τιμές,
συγκριτικά με εκείνες που προτείνει η JECFA, λόγω νέων
εξελίξεων στις διαδικασίες παραγωγής, λαμβανομένων
υπόψη των πρόσφατων συστάσεων της Αρχής σχετικά με
τη μείωση της πρόσληψης αρσενικού, ιδίως σε ανόργανη
μορφή ( 1 ). Επιπλέον, πρέπει να εισαχθεί μια νέα διάταξη
σχετικά με το αρσενικό στο γλουταμινικό οξύ (E 620), για
λόγους ασφάλειας. Οι προσαρμογές αυτές στο σύνολό τους
αποβαίνουν προς όφελος των καταναλωτών, καθώς τα ανώ­
τατα όρια για τα βαρέα μέταλλα γίνονται αυστηρότερα γενι­
κά, αλλά κυρίως για τα πρόσθετα τροφίμων. Στις προδια­
γραφές πρέπει να περιληφθούν λεπτομερή στοιχεία σχετικά
με τη διαδικασία παραγωγής και τις πρώτες ύλες των πρό­
σθετων τροφίμων, ώστε να διευκολυνθεί οποιαδήποτε μελλο­
ντική απόφαση δυνάμει του άρθρου 12 του κανονισμού (ΕΚ)
αριθ. 1333/2008.
(8) Οι προδιαγραφές δεν πρέπει να παραπέμπουν σε οργανολη­
πτικές εξετάσεις που συνδέονται με τη γεύση, αφού δεν είναι
δυνατόν να αναμένεται από τις αρχές ελέγχου να διακινδυ­
νεύσουν να δοκιμάσουν μια χημική ουσία.
(9) Οι προδιαγραφές δεν πρέπει να παραπέμπουν σε κατηγορίες,
καθώς δεν υπάρχει προστιθέμενη αξία σε μια τέτοιου είδους
παραπομπή.
(10) Οι προδιαγραφές δεν πρέπει να αναφέρονται στη γενική
παράμετρο «βαρέα μέταλλα», καθώς η παράμετρος αυτή
δεν συνδέεται με την τοξικότητα αλλά περισσότερο με μια
γενική αναλυτική μέθοδο. Οι παράμετροι που συνδέονται με
μεμονωμένα βαρέα μέταλλα έχουν σχέση με την τοξικότητα
και περιλαμβάνονται στις προδιαγραφές.
(11) Ορισμένα πρόσθετα τροφίμων αναφέρονται αυτή τη στιγμή
με διάφορες ονομασίες [καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη (E 466),
άλας με νάτριο της καρβοξυμεθυλοκυτταρίνης με σταυροδε­
σμούς (E 468), ενζυμικά υδρολυμένη καρβοξυμεθυλοκυττα­
ρίνη (E 469) και κηρός μελισσών, λευκός και κίτρινος
(E 901)] σε διάφορες διατάξεις της οδηγίας 95/2/ΕΚ του
Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 2 ). Επομέ­
νως, οι διατάξεις που θα θεσπιστούν από τον παρόντα κανο­
νισμό πρέπει να αναφέρονται στις διάφορες αυτές ονομασίες.
(12) Οι τρέχουσες διατάξεις σχετικά με τους πολυκυκλικούς αρω­
ματικούς υδρογονάνθρακες (ΠΑΥ) είναι πολύ γενικές και δεν
έχουν σχέση με την ασφάλεια, επομένως θα πρέπει να αντι­
κατασταθούν από ανώτατα όρια για κάθε έναν ΠΑΥ που
προκαλεί ανησυχία για τα πρόσθετα τροφίμων φυτικός
άνθρακας (E 153) και μικροκρυσταλλικός κηρός (E 905).
Ανάλογα ανώτατα όρια πρέπει να θεσπιστούν για τη φορ­
μαλδεΰδη στην καραγεννάνη (E 407) και στα τροποποιημένα
φύκη Eucheuma (E 407 a), για τα ειδικά μικροβιολογικά
κριτήρια στο άγαρ (E 406) και για την περιεκτικότητα σε
Salmonella spp. στη μαννιτόλη [E 421 (ii)] που παράγεται
με ζύμωση.
(13) Πρέπει να επιτραπεί η χρήση της προπανόλης-2 (ισοπροπα­
νόλη, ισοπροπυλική αλκοόλη) για την παραγωγή των προ­
σθέτων κουρκουμίνη (E 100) και εκχύλισμα πάπρικας
(E 160 c), σύμφωνα με τις προδιαγραφές της JECFA,
καθώς η συγκεκριμένη αυτή χρήση έχει κριθεί ασφαλής
από την Αρχή ( 3 ). Πρέπει να επιτραπεί η χρήση της αιθανό­
λης, σε αντικατάσταση της προπανόλης-2, για την παραγωγή
του κόμμεος τζελάν (E 418), στις περιπτώσεις κατά τις
οποίες το τελικό προϊόν ανταποκρίνεται σε όλες τις υπόλοι­
πες προδιαγραφές, καθώς η αιθανόλη προκαλεί μικρότερη
ανησυχία όσον αφορά την ασφάλεια.
(14) Πρέπει να καθοριστεί το ποσοστό της χρωμοφόρου ομάδας
για το πρόσθετο κοχενίλη, καρμινικό οξύ, καρμίνες (Ε 120),
καθώς πρέπει να εφαρμοστούν ανώτατα όρια στις ποσότητες
της ομάδας αυτής.
(15) Το σύστημα αρίθμησης των υποκατηγοριών των καροτενίων
(E 160 a) πρέπει να επικαιροποιηθεί ώστε να συμβαδίσει με
το σύστημα αρίθμησης του Codex Alimentarius.
(16) Στις προδιαγραφές πρέπει επίσης να περιληφθεί και η στερεά
μορφή του γαλακτικού οξέος (Ε 270), καθώς παράγεται
πλέον σε στερεά μορφή και δεν υπάρχει καμία ανησυχία
όσον αφορά την ασφάλεια.
(17) Η τρέχουσα τιμή απώλειας θερμοκρασίας κατά την ξήρανση
για το δισόξινο κιτρικό νάτριο [E 331 (i)], επί άνυδρης
ουσίας, πρέπει να προσαρμοστεί καθώς στις συνθήκες που
προβλέπονται αυτή τη στιγμή η ουσία διασπάται. Οι συνθή­
κες ξήρανσης για το κιτρικό νάτριο [E 331 (iii)] πρέπει
επίσης να προσαρμοστούν ώστε να βελτιωθεί η αναπαραγω­
γιμότητα της μεθόδου.
(18) Η τρέχουσα τιμή απορροφητικότητας για την α-τοκοφερόλη
(E 307) πρέπει να διορθωθεί και το σημείο εξάχνωσης για το
σορβικό οξύ (Ε 200) πρέπει να αντικατασταθεί από «δοκιμή
διαλυτότητας» λόγω του ότι δεν θεωρείται σχετικό. Οι προ­
διαγραφές όσον αφορά τις πηγές βακτηρίων για την παρα­
γωγή της νισίνης (E 234) και της ναταμυκίνης (E 235)
πρέπει να επικαιροποιηθούν σύμφωνα με την τρέχουσα ταξι­
νομική ονοματολογία.
(19) Επειδή πλέον υπάρχουν διαθέσιμες νέες καινοτόμες τεχνικές
παραγωγής που έχουν ως αποτέλεσμα πρόσθετα τροφίμων με
λιγότερους επιμολυντές, η παρουσία αργιλίου στα πρόσθετα
τροφίμων πρέπει να περιοριστεί. Για λόγους μεγαλύτερης
ασφάλειας δικαίου και αποφυγής διακρίσεων είναι σκόπιμο
να δοθεί στους παραγωγούς προσθέτων τροφίμων μια μετα­
βατική περίοδος ώστε να προσαρμοστούν σταδιακά στους εν
λόγω περιορισμούς.
EL L 83/2 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
( 1 ) EFSA Ομάδα για τους επιμολυντές στην τροφική αλυσίδα (CONTAM)·
επιστημονική γνώμη σχετικά με το αρσενικό στα τρόφιμα. Δελτίο EFSA
2009· 7(10):1351.
( 2 ) ΕΕ L 61 της 18.3.1995, σ. 1.
( 3 ) EFSA Ομάδα για τα πρόσθετα τροφίμων και τις πηγές θρεπτικών συστα­
τικών που προστίθενται στα τρόφιμα (ANS)· επιστημονική γνώμη σχετικά
με την επαναξιολόγηση της κουρκουμίνης (Ε 100) ως πρόσθετου τρο­
φίμων. Δελτίο EFSA 2010· 8(9):1679.
(20) Πρέπει να θεσπιστούν ανώτατα όρια για το αργίλιο στα
πρόσθετα τροφίμων κατά περίπτωση και ιδίως για τα φωσφο­
ρικά άλατα ασβεστίου [Ε 341 (i)-(iii)] που χρησιμοποιούνται
στις τροφές για βρέφη και παιδιά μικρής ηλικίας ( 1 ), σύμ­
φωνα με τη σχετική γνωμοδότηση της επιστημονικής επιτρο­
πής τροφίμων που διατυπώθηκε στις 7 Ιουνίου 1996 ( 2 ).
Στο πλαίσιο αυτό πρέπει, επίσης, να θεσπιστεί ανώτατο
όριο για το αργίλιο στο κιτρικό ασβέστιο (Ε 333).
(21) Τα ανώτατα όρια για το αργίλιο στα φωσφορικά άλατα του
ασβεστίου [E 341 (i)-(iii)], στο δισόξινο πυροφωσφορικό
νάτριο [E 450 (i)] και στο δισόξινο πυροφωσφορικό ασβέ­
στιο [Ε 450 (vii)] πρέπει να συμφωνούν με τη γνώμη της
Αρχής της 22ας Μαΐου 2008 ( 3 ). Τα τρέχοντα όρια πρέπει
να μειωθούν στις περιπτώσεις στις οποίες είναι τεχνικά δυνα­
τόν και στις περιπτώσεις στις οποίες η συμβολή στη συνο­
λική πρόσληψη αργιλίου είναι σημαντική. Στο πλαίσιο αυτό
οι λάκκες αργιλίου των μεμονωμένων χρωστικών τροφίμων
πρέπει να επιτρέπονται μόνο εάν είναι απαραίτητο από
τεχνική άποψη.
(22) Οι διατάξεις για τα ανώτατα όρια του αργιλίου στο όξινο
φωσφορικό ασβέστιο [E 341 (ii)], στο φωσφορικό ασβέστιο
[Ε 341 (iii)] και στο δισόξινο πυροφωσφορικό ασβέστιο
[Ε 450 (vii)] δεν πρέπει να προκαλέσουν διαταραχή στην
αγορά λόγω πιθανής έλλειψης αποθεμάτων.
(23) Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 258/2010 της Επι­
τροπής, της 25ης Μαρτίου 2010, για την επιβολή ειδικών
όρων όσον αφορά το εισαγόμενο κόμμι γκουάρ που κατά­
γεται ή αποστέλλεται από την Ινδία λόγω του κινδύνου
μόλυνσής του από πενταχλωροφαινόλη και διοξίνες ( 4 ), πρέ­
πει να καθοριστούν ανώτατα όρια για τον επιμολυντή πεντα­
χλωροφαινόλη όσον αφορά το κόμμι γκουάρ (E 412).
(24) Σύμφωνα με την αιτιολογική σκέψη 48 του κανονισμού (ΕΚ)
αριθ. 1881/2006 της Επιτροπής, της 19ης Δεκεμβρίου
2006, για καθορισμό μέγιστων επιτρεπτών επιπέδων για ορι­
σμένες ουσίες οι οποίες επιμολύνουν τα τρόφιμα ( 5 ), τα
κράτη μέλη καλούνται να εξετάσουν και άλλα τρόφιμα,
από εκείνα που περιλαμβάνονται στον εν λόγω κανονισμό,
για την ύπαρξη του επιμολυντή 3-χλωρο-προπανοδιόλη-1,2
(3-MCPD), προκειμένου να εξεταστεί η αναγκαιότητα θέσπι­
σης ανώτατων ορίων για τη συγκεκριμένη ουσία. Οι γαλλικές
αρχές υπέβαλαν στοιχεία σχετικά με υψηλές συγκεντρώσεις
3-MCPD στο πρόσθετο τροφίμων γλυκερόλη (Ε 422) και το
μέσο επίπεδο χρήσης του εν λόγω πρόσθετου τροφίμων σε
διάφορες κατηγορίες τροφίμων. Πρέπει να καθοριστούν ανώ­
τατα όρια για την 3-MCPD στο συγκεκριμένο αυτό πρό­
σθετο τροφίμων ώστε να αποφευχθεί η επιμόλυνση των τελι­
κών τροφίμων σε υψηλότερο από το επιτρεπτό όριο, λαμβα­
νομένου υπόψη του παράγοντα της αραίωσης.
(25) Λόγω της εξέλιξης των αναλυτικών μεθόδων ορισμένες από
τις τρέχουσες προδιαγραφές πρέπει να επικαιροποιηθούν. Η
τρέχουσα τιμή ορίου «δεν ανιχνεύεται» συνδέεται με την
εξέλιξη των αναλυτικών μεθοδολογιών και πρέπει να αντικα­
τασταθεί από συγκεκριμένο αριθμό για τα πρόσθετα εστέρες
των μόνο- και διγλυκεριδίων (E 472 a-f), πολυγλυκερίδια
λιπαρών οξέων (E 475) και εστέρες λιπαρών οξέων με προ­
πανο-διόλη-1,2 (E 477).
(26) Πρέπει να επικαιροποιηθούν οι προδιαγραφές για την παρα­
γωγή των εστέρων του κιτρικού οξέος με μονο- και διγλυ­
κερίδια λιπαρών οξέων (E 472 c), επειδή η χρήση των
αλκαλικών βάσεων σήμερα έχει αντικατασταθεί από τη
χρήση των ηπιότερων ενεργών αλάτων τους.
(27) Το τρέχον κριτήριο των «ελεύθερων λιπαρών οξέων» για τα
πρόσθετα εστέρες του κιτρικού οξέος με μονο- και διγλυκε­
ρίδια λιπαρών οξέων (E 472 c) και εστέρες του μονο- και
διακετυλοτρυγικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών
οξέων (E 472 e) δεν είναι κατάλληλο. Πρέπει να αντικατα­
σταθεί από το κριτήριο «βαθμός οξύτητας», το οποίο εκφρά­
ζει καλύτερα την ογκομετρική εκτίμηση των ομάδων ελεύ­
θερων οξέων. Η πρόταση αυτή συμβαδίζει με την 71η
έκθεση για τα πρόσθετα τροφίμων της JECFA ( 6 ), στην
οποία υιοθετήθηκε η εν λόγω αλλαγή για τους εστέρες
του μονο- και διακετυλοτρυγικού οξέος με μονο- και διγλυ­
κερίδια λιπαρών οξέων (E 472 e).
(28) Η τρέχουσα λανθασμένη περιγραφή για το πρόσθετο οξείδιο
του μαγνησίου (E 530) πρέπει να διορθωθεί, σύμφωνα με τα
στοιχεία που έχουν υποβληθεί από τους παραγωγούς, ώστε
να συμφωνεί με τον ευρωπαϊκό φαρμακευτικό κώδικα (Ph­
armacopoeia Europea) ( 7 ). Η τρέχουσα ανώτατη τιμή για
την αναγωγική ύλη στο πρόσθετο γλυκονικό οξύ (E 574)
πρέπει επίσης να επικαιροποιηθεί καθώς το όριο αυτό δεν
είναι τεχνικά εφικτό. Η τρέχουσα μέθοδος για την εκτίμηση
της περιεκτικότητας σε νερό της ξυλιτόλης (E 967) που
βασίζεται στην «απώλεια κατά την ξήρανση» πρέπει να αντι­
κατασταθεί από άλλη καταλληλότερη μέθοδο.
(29) Ορισμένες από τις τρέχουσες προδιαγραφές για το πρόσθετο
κανδελιλλικός κηρός (E 902) δεν πρέπει να μεταφερθούν
στον παρόντα κανονισμό λόγω του ότι είναι λανθασμένες.
Για το δισόξινο πυροφωσφορικό ασβέστιο [Ε 450 (vii)] πρέ­
πει να διορθωθεί η τρέχουσα καταχώριση που αφορά την
περιεκτικότητα σε P 2 O 5 .
(30) Στην τρέχουσα καταχώριση «δοκιμασία» για την θαυματίνη
(E 957) πρέπει να διορθωθεί ένας συντελεστής υπολογισμού.
Ο συντελεστής αυτός χρησιμοποιείται στη μέθοδο Kjeldhal
για τον υπολογισμό της συνολικής περιεκτικότητας της
ουσίας που βασίζεται στη μέτρηση του αζώτου. Ο συντελε­
στής υπολογισμού πρέπει να επικαιροποιηθεί σύμφωνα με
την πρόσφατη βιβλιογραφία σχετικά με τη θαυματίνη
(E 957).
(31) Η Αρχή αξιολόγησε την ασφάλεια του πρόσθετου γλυκοζίτες
στεβιόλης ως γλυκαντικού και διατύπωσε τη γνώμη της στις
10 Μαρτίου 2010 ( 8 ). Στη συνέχεια επετράπη η χρήση του
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/3
( 1 ) Όπως καθορίζεται στην οδηγία 2006/125/ΕΚ της Επιτροπής, της 5ης
Δεκεμβρίου 2006, για τις μεταποιημένες τροφές με βάση τα δημητριακά
και τις παιδικές τροφές για βρέφη και παιδιά μικρής ηλικίας (κωδικοποι­
ημένη έκδοση), ΕΕ L 339 της 6.12.2006, σ. 16.
( 2 ) Γνώμη σχετικά με τα πρόσθετα στα θρεπτικά παρασκευάσματα που χρη­
σιμοποιούνται στις τροφές για βρέφη, στις τροφές δεύτερης βρεφικής
ηλικίας και στις τροφές απογαλακτισμού. Εκθέσεις της επιστημονικής
επιτροπής τροφίμων (40ή σειρά), σ. 13-30 (1997).
( 3 ) Επιστημονική γνώμη της ομάδας για τα πρόσθετα τροφίμων, τις αρωμα­
τικές ύλες, τα βοηθητικά μέσα επεξεργασίας και τα υλικά που έρχονται
σε επαφή με τρόφιμα, κατόπιν αιτήματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
σχετικά με την ασφάλεια του αργιλίου όσον αφορά την πρόσληψη
μέσω της τροφής. Δελτίο EFSA (2008) 754, σ. 1-34.
( 4 ) ΕΕ L 80 της 26.3.2010, σ. 28.
( 5 ) ΕΕ L 364 της 20.12.2006, σ. 5.
( 6 ) ΠΟΥ Σειρά τεχνικών εκθέσεων, αριθ. 956, 2010.
( 7 ) EP 7.0 τόμος 2, σ. 2415- 2416.
( 8 ) EFSA Ομάδα για τα πρόσθετα τροφίμων και τις πηγές θρεπτικών συστα­
τικών (ANS)· επιστημονική γνώμη σχετικά με την ασφάλεια των γλυκο­
ζιτών στεβιόλης για τις προτεινόμενες χρήσεις ως πρόσθετου τροφίμων.
Δελτίο EFSA (2010)· 8(4):1537.
πρόσθετου γλυκοζίτες στεβιόλης, στο οποίο δόθηκε ο αριθ­
μός Ε 960, βάσει σαφών συνθηκών χρήσης. Επομένως, πρέ­
πει να εγκριθούν προδιαγραφές για το εν λόγω πρόσθετο
τροφίμων.
(32) Λόγω ταξινομικής αλλαγής, πρέπει να επικαιροποιηθούν οι
τρέχουσες προδιαγραφές για τις πρώτες ύλες (ζυμομύκητες)
που χρησιμοποιούνται στην παρασκευή της ερυθριτόλης
(Ε 968).
(33) Οι τρέχουσες προδιαγραφές για το εκχύλισμα κιλάιας
(E 999) που αφορούν το πεδίο τιμών του pH πρέπει να
προσαρμοστούν ώστε να συμβαδίζουν με τη JECFA.
(34) Ο συνδυασμός κιτρικού οξέος και φωσφορικού οξέος [κα­
θένα από τα οποία επιτρέπεται αυτή τη στιγμή για την
παραγωγή του πρόσθετου πολυδεξτρόζη (E 1200)] πρέπει
να επιτραπεί, εφόσον το τελικό προϊόν εξακολουθεί να τηρεί
τις προδιαγραφές καθαρότητας, επειδή έχει ως αποτέλεσμα
τον καλύτερο έλεγχο της χημικής κινητικής. Η τροποποίηση
αυτή δεν προκαλεί καμία ανησυχία όσον αφορά την ασφά­
λεια.
(35) Αντίθετα από τα μικρά μόρια, η μοριακή μάζα ενός πολυ­
μερούς δεν είναι μία μοναδική τιμή. Ένα συγκεκριμένο πολυ­
μερές μπορεί να έχει κατανομή μορίων με διαφορετικές
μάζες. Η κατανομή μπορεί να εξαρτάται από τον τρόπο με
τον οποίο παράγεται το πολυμερές. Οι φυσικές ιδιότητες και
η συμπεριφορά των πολυμερών συνδέονται με τη μάζα και
την κατανομή των μορίων με μια ορισμένη μάζα στο μείγμα.
Ένα σύνολο μαθηματικών μοντέλων περιγράφουν το μείγμα
με διαφορετικούς τρόπους προκειμένου να διευκρινίσουν την
κατανομή των μορίων σε αυτό. Από τα διάφορα διαθέσιμα
μοντέλα η επιστημονική βιβλιογραφία συνιστά να χρησιμο­
ποιείται το μέσο μοριακό βάρος κατά βάρος (Mw) για την
περιγραφή των πολυμερών. Επομένως, οι προδιαγραφές για
την πολυβινυλοπυρρολιδόνη (E 1201) πρέπει να προσαρμο­
στούν ανάλογα.
(36) Το κριτήριο «πεδίο τιμών απόσταξης» που αναφέρεται στις
τρέχουσες προδιαγραφές για την προπανοδιόλη-1,2
(E 1520) οδηγεί σε αντιφατικά συμπεράσματα σε σύγκριση
με τα αποτελέσματα της δοκιμασίας. Επομένως, το εν λόγω
κριτήριο πρέπει να διορθωθεί και να μετονομαστεί «δοκιμή
απόσταξης».
(37) Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι
σύμφωνα με τη γνώμη της μόνιμης επιτροπής για την τρο­
φική αλυσίδα και την υγεία των ζώων, ενώ ούτε το Ευρω­
παϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο αντιτάχθηκαν σ’
αυτά,
ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:
Άρθρο 1
Προδιαγραφές για πρόσθετα τροφίμων
Στο παράρτημα του παρόντος κανονισμού καθορίζονται προδιαγρα­
φές για τα πρόσθετα τροφίμων, συμπεριλαμβανομένων των χρωστι­
κών ουσιών και των γλυκαντικών που περιλαμβάνονται στο παράρ­
τημα ΙΙ και ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008.
Άρθρο 2
Καταργήσεις
Οι οδηγίες 2008/60/ΕΚ, 2008/84/ΕΚ και 2008/128/ΕΚ καταρ­
γούνται από την 1η Δεκεμβρίου 2012.
Άρθρο 3
Μεταβατικά μέτρα
Τα τρόφιμα που περιέχουν πρόσθετα τροφίμων τα οποία κυκλοφό­
ρησαν νόμιμα στην αγορά πριν από την 1η Δεκεμβρίου 2012, αλλά
δεν συμμορφώνονται με τον παρόντα κανονισμό, επιτρέπεται να
κυκλοφορούν έως ότου εξαντληθούν τα αποθέματά τους.
Άρθρο 4
Έναρξη ισχύος
Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη
δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εφαρμόζεται από την 1η Δεκεμβρίου 2012.
Ωστόσο, οι προδιαγραφές που καθορίζονται στο παράρτημα για τα
πρόσθετα τροφίμων γλυκοζίτες στεβιόλης (E 960) και βασικό μεθα­
κρυλικό συμπολυμερές (Ε 1205) εφαρμόζονται από την ημερομηνία
έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.
Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος
μέλος.
Βρυξέλλες, 9 Μαρτίου 2012.
Για την Επιτροπή
Ο Πρόεδρος
José Manuel BARROSO
EL L 83/4 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Σημείωση: Δεν επιτρέπεται η χρήση αιθυλενοξειδίου ως συντηρητικού στα πρόσθετα τροφίμων
Λάκκες αργιλίου προοριζόμενες για χρήση σε χρωστικές ύλες, μόνο όταν αυτό αναφέρεται ρητά
Ορισμός: Οι λάκκες αργιλίου παρασκευάζονται με χημική αντίδραση χρωστικών
υλών, οι οποίες πληρούν τα κριτήρια καθαρότητας που καθορίζονται στις
αντίστοιχες μονογραφίες προδιαγραφών, με οξείδιο του αργιλίου (αλουμί­
να) σε υδατικό περιβάλλον. Η αλουμίνα είναι συνήθως υλικό που έχει
παρασκευαστεί πρόσφατα, χωρίς να ξηρανθεί, με χημική αντίδραση θειικού
ή χλωριούχου αργιλίου με ανθρακικό ή όξινο ανθρακικό νάτριο ή ασβέστιο
ή αμμωνία. Μετά το σχηματισμό της λάκκας, το προϊόν διηθείται, εκπλύ­
νεται με νερό και ξηραίνεται. Το τελικό προϊόν ενδέχεται να περιέχει αλου­
μίνα που δεν έχει αντιδράσει.
Ύλες αδιάλυτες σε HCl 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Ύλες αδιάλυτες σε ΝaΟΗ 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, μόνο για το Ε 127 ερυθροσίνη
Ύλες εκχυλίσιμες με αιθέρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (σε ουδέτερο περιβάλλον)
Ισχύουν επίσης τα ειδικά κριτήρια καθαρότητας για την εκάστοτε χρωστική
ύλη.
E 100 ΚΟΥΡΚΟΥΜΙΝΗ
Συνώνυμα Κίτρινο CI natural 3· κίτρινο κουρκούμης· διφεροϋλο-μεθάνιο
Ορισμός Η κουρκουμίνη λαμβάνεται με εκχύλιση με διαλύτες της κουρκούμης,
δηλαδή του ριζώματος στελεχών του φυτού Curcuma longa L. Για να
ληφθεί σκόνη συμπυκνωμένης κουρκουμίνης, το εκχύλισμα καθαρίζεται με
κρυστάλλωση. Το προϊόν συνίσταται κυρίως από κουρκουμίνες, δηλαδή τη
χρωμοφόρο ομάδα [1,7-δις(4-υδροξυ-3-μεθοξυ-φαινυλ)επταδιενο-1,6-διό­
νη-3,5] και τα δύο διμεθοξυπαράγωγά της σε διάφορες αναλογίες. Ενδέ­
χεται επίσης να περιέχει μικρές ποσότητες ελαίων και ρητινών που απο­
τελούν φυσικά συστατικά της κουρκούμης.
Η κουρκουμίνη χρησιμοποιείται, επίσης, με τη μορφή λάκκας αργιλίου· η
περιεκτικότητα σε αργίλιο είναι 30 % κατ’ ανώτατο όριο.
Για την εκχύλιση επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται μόνον οι εξής διαλύτες:
οξικός αιθυλεστέρας, ακετόνη, διοξείδιο του άνθρακα, διχλωρομεθάνιο, κ-
βουτανόλη, μεθανόλη, αιθανόλη, εξάνιο, προπανόλη-2.
Αριθ. Colour Index (CI) 75300
Αριθ. EINECS 207-280-5
Χημική ονομασία I 1,7-δις(4-υδροξυ-3-μεθοξυφαινυλ)επταδιενο-1,6-διόνη-3,5
II 1-(4-Υδροξυ-φαινυλ)-7-(4-υδροξυ-3-μεθοξυ-φαινυλ)επταδιενο-1,6-διό­
νη-3,5
III 1,7-Δις(4-υδροξυ-φαινυλ)επταδιενο-1,6-διόνη-3,5
Χημικός τύπος I C 21 H 20 O 6
II C 20 H 18 O 5
III C 19 H 16 O 4
Μοριακό βάρος I. 368,39 II. 338,39 III. 308,39
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 90 %
E 1% 1cm 1 607 σε μήκος κύματος περίπου 426 nm σε αιθανόλη
Περιγραφή Πορτοκαλοκίτρινη κρυσταλλική σκόνη
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/5
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε αιθανόλη στα 426 nm περίπου
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 179 °C—182 °C
Καθαρότητα
Κατάλοιπα διαλυτών Οξικός αιθυλεστέρας
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, μόνοι ή σε
συνδυασμό
Ακετόνη
κ-βουτανόλη
Μεθανόλη
Αιθανόλη
Εξάνιο
Προπανόλη-2
9 > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > = > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ;
Διχλωρομεθάνιο: 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
Ε 101 (i) ΡΙΒΟΦΛΑΒΙΝΗ
Συνώνυμα Λακτοφλαβίνη
Ορισμός
Αριθ. CI
Αριθ. EINECS 201-507-1
Χημική ονομασία 7,8-Διμεθυλο-10-(D-ριβοζο-2,3,4,5-τετραϋδροξυ-πεντυλο)βενζο(g)πτεριδι­
νο-διόνη-2,4(3H, 10H)· 7,8-διμεθυλο-10-(1′-D-ριβιτυλ)ισοαλλοξαζίνη
Χημικός τύπος C 17 H 20 N 4 O 6
Μοριακό βάρος 376,37
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί άνυδρης ουσίας
E 1% 1cm 328 σε μήκος κύματος περίπου 444 nm σε υδατικό διάλυμα
Περιγραφή Κίτρινη έως πορτοκαλοκίτρινη κρυσταλλική σκόνη με ελαφρά οσμή
EL L 83/6 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Ο λόγος A 375 /A 267 κυμαίνεται
μεταξύ 0,31 και 0,33
σε υδατικό διάλυμα
Ο λόγος A 444 /A 267 κυμαίνεται
μεταξύ 0,36 και 0,39
9 > > > > > > = > > > > > > ;
Μέγιστο απορρόφησης σε νερό στα 375 nm περίπου
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 : μεταξύ – 115° και – 140° σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου
0,05 N
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Πρωτοταγείς αρωματικές αμίνες 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως ανιλίνη)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 101 (ii) 5′-ΦΩΣΦΟΡΙΚΗ ΡΙΒΟΦΛΑΒΙΝΗ
Συνώνυμα Άλας με νάτριο της 5′-φωσφορικής ριβοφλαβίνης
Ορισμός Οι προδιαγραφές αυτές ισχύουν για τα μείγματα 5′-φωσφορικής ριβοφλα­
βίνης με μικρές ποσότητες ελεύθερης ριβοφλαβίνης και διφωσφορικής
ριβοφλαβίνης.
Αριθ. CI
Αριθ. EINECS 204-988-6
Χημική ονομασία Άλας με νάτριο του φωσφορικού (2R,3R,4S)-5-(3′)10′-διυδρο-7′,8′-διμε­
θυλο-2′,4′-διοξο-10′-βενζο[g]πτεριδινυλο)-2,3,4-τριυδροξυ-πεντυλεστέρα·
άλας με νάτριο του 5′-φωσφορικού εστέρα της ριβοφλαβίνης
Χημικός τύπος Διένυδρη ουσία: C 17 H 20 N 4 NaO 9 P · 2H 2 O
Άνυδρη ουσία: C 17 H 20 N 4 NaO 9 P
Μοριακό βάρος 514,36
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 95 %, υπολογιζό­
μενη ως C 17 H 20 N 4 NaO 9 P.2H 2 O
E 1% 1cm 250 σε μήκος κύματος περίπου 375 nm σε υδατικό διάλυμα
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/7
Περιγραφή Κίτρινη έως πορτοκαλόχρωμη κρυσταλλική υγροσκοπική σκόνη με ελαφρά
οσμή
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Ο λόγος A 375 /A 267 κυμαίνεται
μεταξύ 0,30 και 0,34
σε υδατικό διάλυμα
Ο λόγος A 444 /A 267 κυμαίνεται
μεταξύ 0,35 και 0,40
9 > > > > > = > > > > > ;
Μέγιστο απορρόφησης σε νερό στα 375 nm περίπου
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 : μεταξύ + 38° και + 42° σε διάλυμα HCl 5M
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 8 % κατ’ ανώτατο όριο (100 °C, 5 ώρες υπό κενό υπεράνω P 2 O 5 ) για τη
διένυδρη ουσία
Θειική τέφρα 25 % κατ’ ανώτατο όριο
Ανόργανες φωσφορικές ενώσεις 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως PO 4 επί άνυδρης ουσίας)
Βοηθητικές χρωστικές ύλες Ριβοφλαβίνη (ελεύθερη): 6 % κατ’ ανώτατο όριο
Διφωσφορική ριβοφλαβίνη: 6 % κατ’ ανώτατο όριο
Πρωτοταγείς αρωματικές αμίνες 70 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως ανιλίνη)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 102 ΤΑΡΤΡΑΖΙΝΗ
Συνώνυμα Κίτρινο CI food 4
Ορισμός Η ταρτραζίνη παρασκευάζεται από διαζωτωμένο με υδροχλωρικό οξύ και
νιτρώδες νάτριο 4-αμινο-βενζολοσουλφονικό οξύ. Ακολουθεί σύζευξη της
διαζωνιακής ένωσης με 4,5-διυδρο-5-οξο-1-(4-σουλφοφαινυλο)-1H-πυρα­
ζολο-3-καρβοξυλικό οξύ ή με τον μεθυλεστέρα, τον αιθυλεστέρα ή ένα
άλας αυτού του καρβοξυλικού οξέος. Η χρωστική που προκύπτει καθαρί­
ζεται και απομονώνεται ως άλας με νάτριο. Η ταρτραζίνη συνίσταται κυρίως
από 5-υδροξυ-1-(4-σουλφοφαινυλο)-4-(4-σουλφοφαινυλαζω)-H-πυραζολο-
3-καρβοξυλικό νάτριο και βοηθητικές χρωστικές ύλες, μαζί με χλωριούχο
και/ή θειικό νάτριο ως το κύριο άχρωμο συστατικό.
Η ταρτραζίνη περιγράφεται ως το άλας με νάτριο. Επιτρέπεται επίσης η
χρήση των αλάτων με ασβέστιο και κάλιο.
Αριθ. CI 19140
Αριθ. EINECS 217-699-5
Χημική ονομασία 5-υδροξυ-1-(4-σουλφοφαινυλο)-4-(4-σουλφοφαινυλαζω)-H-πυραζολο-3-
καρβοξυλικό νάτριο
EL L 83/8 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Χημικός τύπος C 16 H 9 N 4 Na 3 O 9 S 2
Μοριακό βάρος 534,37
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 85 %, υπολογιζό­
μενη ως άλας με νάτριο
E 1% 1cm 530 σε μήκος κύματος περίπου 426 nm σε υδατικό διάλυμα
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι χρώματος ανοικτού πορτοκαλί
Όψη υδατικού διαλύματος Κίτρινο
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε νερό στα 426 nm περίπου
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Οργανικές ενώσεις πλην χρωστικών υλών:
4-υδραζινο-βενζολοσουλφονικό
οξύ
Συνολικά 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
4-αμινοβενζολο-1-σουλφονικό οξύ
5-οξο-1-(4-σουλφοφαινυλο)-2-
πυραζολινο-3-καρβοξυλικό οξύ
4,4′-διαζω-αμινο-δι(βενζολοσουλ­
φονικό οξύ)
Τετραϋδροξυ-ηλεκτρικό οξύ
9 >> > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > = >> > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ;
Μη σουλφονωμένες πρωτοταγείς αρωμα­
τικές αμίνες
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως ανιλίνη)
Ύλες εκχυλίσιμες με αιθέρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο σε ουδέτερο περιβάλλον
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/9
E 104 ΚΙΤΡΙΝΟ ΚΙΝΟΛΙΝΗΣ
Συνώνυμα Κίτρινο CI food 13
Ορισμός Το κίτρινο κινολίνης παρασκευάζεται με σούλφωση της 2-(2-κινολυλ)ινδα­
νο-διόνης-1,3 ή μείγματος περιέχοντος περίπου δύο τρίτα 2-(2-κινολυλ)ιν­
δανοδιόνη-1,3 και ένα τρίτο 2-(2-(6-μεθυλο-κινολυλ)ινδανοδιόνη-1,3. Το
κίτρινο κινολίνης συνίσταται κυρίως από τα άλατα με νάτριο μείγματος
δισουλφονικών (κυρίως), μονοσουλφονικών και τρισουλφονικών παραγώγων
των παραπάνω ενώσεων και από βοηθητικές χρωστικές ύλες, μαζί με χλω­
ριούχο και/ή θειικό νάτριο ως το κύριο άχρωμο συστατικό.
Το κίτρινο κινολίνης περιγράφεται ως το άλας με νάτριο. Επιτρέπεται επίσης
η χρήση των αλάτων με ασβέστιο και κάλιο.
Αριθ. CI 47005
Αριθ. EINECS 305-897-5
Χημική ονομασία Άλατα με νάτριο των δισουλφονικών παραγώγων της 2-(2-κινολυλ)ινδανο­
διόνης-1,3 (κύριο συστατικό)
Χημικός τύπος C 18 H 9 N Na 2 O 8 S 2 (κύριο συστατικό)
Μοριακό βάρος 477,38 (κύριο συστατικό)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 70 %, υπολογιζό­
μενη ως άλας με νάτριο
Το κίτρινο κινολίνης πρέπει να έχει την ακόλουθη σύνθεση:
Από το σύνολο των περιεχομένων χρωστικών υλών:
— τουλάχιστον το 80 % πρέπει να είναι άλας με νάτριο του δισουλφονι­
κού παραγώγου της 2-(2-κινολυλ)ινδανοδιόνης-1,3
— το 15 % κατ’ ανώτατο όριο πρέπει να είναι άλας με νάτριο του μονο­
σουλφονικού παραγώγουτης 2-(2-κινολυλ)ινδανοδιόνης-1,3
— το 7,0 % κατ’ ανώτατο όριο πρέπει να είναι άλας με νάτριο του τρι­
σουλφονικού παραγώγουτης 2-(2-κινολυλ)ινδανοδιόνης-1,3
E 1% 1cm 865 (κύριο συστατικό) σε μήκος κύματος 411 nm περίπου σε υδα­
τικό διάλυμα οξικού οξέος
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι κίτρινου χρώματος
Όψη υδατικού διαλύματος Κίτρινο
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε υδατικό διάλυμα οξικού οξέος με pH 5 σε μήκος
κύματος 411 nm περίπου
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες 4,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Οργανικές ενώσεις πλην χρωστικών υλών:
EL L 83/10 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
2-μεθυλο-κινολίνη
Συνολικά 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
2-μεθυλοκινολινοσουλφονικό οξύ
Φθαλικό οξύ
2,6-διμεθυλο-κινολίνη
2,6-διμεθυλοκινολινοσουλφονικό
οξύ
9 >> > > > > > > > > > > > > > > > = >> > > > > > > > > > > > > > > > ;
2-(2-κινολυλ)ινδανοδιόνη-1,3 4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μη σουλφονωμένες πρωτοταγείς αρωμα­
τικές αμίνες
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως ανιλίνη)
Ύλες εκχυλίσιμες με αιθέρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο σε ουδέτερο περιβάλλον
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
E 110 ΚΙΤΡΙΝΟ SUNSET FCF
Συνώνυμα Κίτρινο CI food 3· κιτρινοπορτοκαλί S
Ορισμός Το κίτρινο Sunset FCF συνίσταται κυρίως από 2-υδροξυ-1-(4-σουλφοφαι­
νυλαζω)ναφθαλινο-6-σουλφονικό νάτριο και βοηθητικές χρωστικές ύλες,
μαζί με χλωριούχο και/ή θειικό νάτριο ως τα κύρια άχρωμα συστατικά.
Το κίτρινο sunset FCF παρασκευάζεται από διαζωτωμένο με υδροχλωρικό
οξύ και νιτρώδες νάτριο ή θειικό οξύ και νιτρώδες νάτριο 4-αμινο-βενζο­
λοσουλφονικό οξύ. Η διαζωνιακή ένωση υποβάλλεται σε σύζευξη με 6-
υδροξυ-2-ναφθαλινο-σουλφονικό οξύ. Η χρωστική απομονώνεται ως άλας
με νάτριο και ξηραίνεται.
Το κίτρινο Sunset FCF περιγράφεται ως το άλας με νάτριο. Επιτρέπεται
επίσης η χρήση των αλάτων με ασβέστιο και κάλιο.
Αριθ. CI 15985
Αριθ. EINECS 220-491-7
Χημική ονομασία 2-υδροξυ-1-(4-σουλφοφαινυλαζωναφθαλινο-6-σουλφονικό νάτριο
Χημικός τύπος C 16 H 10 N 2 Na 2 O 7 S 2
Μοριακό βάρος 452,37
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 85 %, υπολογιζό­
μενη ως άλας με νάτριο
E 1% 1cm 555 σε μήκος κύματος 485 nm περίπου σε υδατικό διάλυμα με
pH 7
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι πορτοκαλοκόκκινου χρώματος
Όψη υδατικού διαλύματος Πορτοκαλί
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/11
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε νερό σε μήκος κύματος 485 nm περίπου σε pH
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες 5,0 % κατ’ ανώτατο όριο
1-(φαινυλαζω)ναφθαλινόλη-2 (Sudan I) 0,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Οργανικές ενώσεις πλην χρωστικών υλών:
4-αμινοβενζολο-1-σουλφονικό οξύ
Συνολικά 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
3-υδροξυ-ναφθαλινο-2,7-δισουλ­
φονικό οξύ
6-υδροξυ-ναφθαλινο-σουλφονικό
οξύ
7-υδροξυ-ναφθαλινο-1,3- δισουλ­
φονικό οξύ
4,4′-διαζω-αμινο-δι(βενζολοσουλ­
φονικό οξύ)
6,6′-οξυ-δι(ναφθαλινο-2- σουλφο­
νικό οξύ)
9 > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > = > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ;
Μη σουλφονωμένες πρωτοταγείς αρωμα­
τικές αμίνες
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως ανιλίνη)
Ύλες εκχυλίσιμες με αιθέρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο σε ουδέτερο περιβάλλον
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
E 120 ΚΟΧΕΝΙΛΗ, ΚΑΡΜΙΝΙΚΟ ΟΞΥ, ΚΑΡΜΙΝΕΣ
Συνώνυμα Κόκκινο CI natural 4
Ορισμός Οι καρμίνες και το καρμινικό οξύ λαμβάνονται από υδατικά, υδατικά-
αλκοολικά ή αλκοολικά εκχυλίσματα κοχενίλης, η οποία συνίσταται σε
αποξηραμένα σώματα θηλυκών εντόμων του είδους Dactylopius coccus
Costa.
Η χρωμοφόρος ομάδα είναι το καρμινικό οξύ.
Το καρμινικό οξύ σχηματίζει λάκκες αργιλίου (καρμίνες), στις οποίες η
γραμμομοριακή αναλογία αργιλίου/καρμινικού οξέος θεωρείται ότι είναι
1:2.
EL L 83/12 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Τα προϊόντα του εμπορίου περιέχουν τη χρωμοφόρο ομάδα συνδεδεμένη με
κατιόντα αμμωνίου, ασβεστίου, καλίου ή νατρίου, μόνα ή σε συνδυασμό, τα
οποία ενδέχεται να απαντούν σε περίσσεια.
Τα προϊόντα του εμπορίου ενδέχεται να περιέχουν επίσης πρωτεϊνικό υλικό
προερχόμενο από το έντομο και, ενδεχομένως, ελεύθερο καρμινικό ιόν ή
μικρή ποσότητα καταλοίπων μη δεσμευμένων κατιόντων αργιλίου.
Αριθ. CI 75470
Αριθ. EINECS Κοχενίλη: 215-680-6, καρμινικό οξύ: 215-023-3, καρμίνες: 215-724-4
Χημική ονομασία 7-β-D-γλυκοπυρανοζυλο-3,5,6,8-τετραϋδροξυ-1-μεθυλο-9,10-διοξο-
ανθρακενο-2-καρβοξυλικό οξύ· η καρμίνη είναι το εφυδατωμένο χηλικό
σύμπλοκο του οξέος αυτού με αργίλιο
Χημικός τύπος C 22 H 20 O 13 (καρμινικό οξύ)
Μοριακό βάρος 492,39 (καρμινικό οξύ)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε καρμινικό οξύ τουλάχιστον 2,0 % προκειμένου για εκχυ­
λίσματα που περιέχουν καρμινικό οξύ και τουλάχιστον 50 % προκειμένου
για χηλικά σύμπλοκα.
Περιγραφή Εύθρυπτο στερεό ή σκόνη κόκκινου έως βαθυκόκκινου χρώματος. Το εκχύ­
λισμα κοχενίλης είναι συνήθως βαθυκόκκινο υγρό αλλά μπορεί επίσης να
έχει ξηρανθεί, λαμβάνοντας τη μορφή σκόνης.
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε υδατικό διάλυμα αμμωνίας στα 518 nm περίπου
Μέγιστο απορρόφησης σε διάλυμα αραιού υδροχλωρικού οξέος στα
494 nm περίπου για το καρμινικό οξύ
E 1% 1cm 139 στην κορυφή του φάσματος στα 494 nm περίπου σε αραιό
υδροχλωρικό οξύ για το καρμινικό οξύ
Καθαρότητα
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
E 122 ΑΖΩΡΟΥΜΠΙΝΗ, ΚΑΡΜΟΪΣΙΝΗ
Συνώνυμα Κόκκινο CI food 3
Ορισμός Η αζωρουμπίνη συνίσταται κυρίως από 4-υδροξυ-3-(4-σουλφο-1-ναφθυλα­
ζω)ναφθαλινο-1-σουλφονικό νάτριο και βοηθητικές χρωστικές ύλες, μαζί με
χλωριούχο και/ή θειικό νάτριο ως το κύριο άχρωμο συστατικό.
Η αζωρουμπίνη περιγράφεται ως το άλας με νάτριο. Επιτρέπεται επίσης η
χρήση των αλάτων με ασβέστιο και κάλιο.
Αριθ. CI 14720
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/13
Αριθ. EINECS 222-657-4
Χημική ονομασία 4-υδροξυ-3-(4-σουλφο-1-ναφθυλαζω)ναφθαλινο-1-σουλφονικό νάτριο
Χημικός τύπος C 20 H 12 N 2 Na 2 O 7 S 2
Μοριακό βάρος 502,44
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 85 %, υπολογιζό­
μενη ως άλας με νάτριο
E 1% 1cm 510 σε μήκος κύματος περίπου 516 nm σε υδατικό διάλυμα
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι χρώματος κόκκινου έως καστανού
Όψη υδατικού διαλύματος Κόκκινο
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε νερό στα 516 nm περίπου
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες 1 % κατ’ ανώτατο όριο
Οργανικές ενώσεις πλην χρωστικών υλών:
4-αμινο-ναφθαλινο-1-σουλφονικό
οξύ
Συνολικά 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
4-υδροξυ-ναφθαλινο-1-σουλφο­
νικό οξύ
9 > > > > > = > > > > > ;
Μη σουλφονωμένες πρωτοταγείς αρωμα­
τικές αμίνες
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως ανιλίνη)
Ύλες εκχυλίσιμες με αιθέρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο σε ουδέτερο περιβάλλον
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
E 123 ΑΜΑΡΑΝΘΗ
Συνώνυμα Κόκκινο CI food 9
Ορισμός Η αμαράνθη συνίσταται κυρίως από 2-υδροξυ-1-(4-σουλφο-1-ναφθυλα­
ζω)ναφθαλινο-3,6-δισουλφονικό νάτριο και βοηθητικές χρωστικές ύλες,
μαζί με χλωριούχο και/ή θειικό νάτριο ως το κύριο άχρωμο συστατικό.
Η αμαράνθη παρασκευάζεται με σύζευξη 4-αμινο-1-ναφθαλινο-σουλφονι­
κού οξέος με 3-υδροξυ-2,7-ναφθαλινοδισουλφονικό οξύ.
EL L 83/14 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Η αμαράνθη περιγράφεται ως το άλας με νάτριο. Επιτρέπεται επίσης η
χρήση των αλάτων με ασβέστιο και κάλιο.
Αριθ. CI 16185
Αριθ. EINECS 213-022-2
Χημική ονομασία 2-υδροξυ-1-(4-σουλφο-1-ναφθυλαζω)ναφθαλινο-3,6-δισουλφονικό νάτριο
Χημικός τύπος C 20 H 11 N 2 Na 3 O 10 S 3
Μοριακό βάρος 604,48
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 85 %, υπολογιζό­
μενη ως άλας με νάτριο
E 1% 1cm 440 σε μήκος κύματος περίπου 520 nm σε υδατικό διάλυμα
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι χρώματος καστανοκόκκινου
Όψη υδατικού διαλύματος Κόκκινο
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε νερό στα 520 nm περίπου
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες 3,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Οργανικές ενώσεις πλην χρωστικών υλών:
4-αμινο-ναφθαλινο-1-σουλφονικό
οξύ
Συνολικά 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
3-υδροξυ-ναφθαλινο-2,7-δισουλ­
φονικό οξύ
6-υδροξυ-ναφθαλινο-2-σουλφο­
νικό οξύ
7-υδροξυ-ναφθαλινο-1,3- δισουλ­
φονικό οξύ
7-υδροξυ-ναφθαλινο-1,3,6-τρι­
σουλφονικό οξύ
9 > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > = > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ;
Μη σουλφονωμένες πρωτοταγείς αρωμα­
τικές αμίνες
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως ανιλίνη)
Ύλες εκχυλίσιμες με αιθέρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο σε ουδέτερο περιβάλλον
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/15
E 124 ΠΟΝΣΩ 4R, ΕΡΥΘΡΟ ΤΗΣ ΚΟΧΕΝΙΛΗΣ Α
Συνώνυμα Κόκκινο CI food 7· νέα κοξίνη
Ορισμός Το πονσώ 4R συνίσταται κυρίως από 2-υδροξυ-1-(4-σουλφο-1-ναφθυλα­
ζω)ναφθαλινο-6,8-δισουλφονικό νάτριο και βοηθητικές χρωστικές ύλες,
μαζί με χλωριούχο και/ή θειικό νάτριο ως το κύριο άχρωμο συστατικό.
Το πονσώ 4R παρασκευάζεται με σύζευξη διαζωτωμένου ναφθιονικού οξέος
με οξύ G (2-ναφθολο-6,8-δισουλφονικό οξύ) και μετατροπή του προϊόντος
σύζευξης σε άλας με νάτριο.
Το πονσώ 4R περιγράφεται ως το άλας με νάτριο. Επιτρέπεται επίσης η
χρήση των αλάτων με ασβέστιο και κάλιο.
Αριθ. CI 16255
Αριθ. EINECS 220-036-2
Χημική ονομασία 2-υδροξυ-1-(4-σουλφο-1-ναφθυλαζω)ναφθαλινο-6,8-δισουλφονικό νάτριο
Χημικός τύπος C 20 H 11 N 2 Na 3 O 10 S 3
Μοριακό βάρος 604,48
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 80 %, υπολογιζό­
μενη ως άλας με νάτριο
E 1% 1cm 430 σε μήκος κύματος περίπου 505 nm σε υδατικό διάλυμα
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι κοκκινωπού χρώματος
Όψη υδατικού διαλύματος Κόκκινο
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε νερό στα 505 nm περίπου
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Οργανικές ενώσεις πλην χρωστικών υλών:
4-αμινο-ναφθαλινο-1-σουλφονικό
οξύ
Συνολικά 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
7-υδροξυ-ναφθαλινο-1,3- δισουλ­
φονικό οξύ
3-υδροξυ-ναφθαλινο-2,7- δισουλ­
φονικό οξύ
6-υδροξυ-ναφθαλινο-2-σουλφο­
νικό οξύ
7-υδροξυ-ναφθαλινο-1,3,6-τρι­
σουλφονικό οξύ
9 > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > = > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ;
Μη σουλφονωμένες πρωτοταγείς αρωμα­
τικές αμίνες
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως ανιλίνη)
EL L 83/16 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ύλες εκχυλίσιμες με αιθέρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο σε ουδέτερο περιβάλλον
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
E 127 ΕΡΥΘΡΟΣΙΝΗ
Συνώνυμα Κόκκινο CI food 14
Ορισμός Η ερυθροσίνη συνίσταται κυρίως από μονοένυδρο 2-(2,4,5,7-τετραϊωδο-3-
οξειδο-6-οξοξανθεν-9-υλο)βενζοϊκό νάτριο και βοηθητικές χρωστικές ύλες,
μαζί με νερό και χλωριούχο ή/και θειικό νάτριο ως τα κύρια άχρωμα
συστατικά. Η ερυθροσίνη παρασκευάζεται με ιωδίωση φλουορεσκεΐνης,
που είναι το προϊόν συμπύκνωσης ρεσορκινόλης και φθαλικού ανυδρίτη
Η ερυθροσίνη περιγράφεται ως το άλας με νάτριο. Επιτρέπεται επίσης η
χρήση των αλάτων με ασβέστιο και κάλιο.
Αριθ. CI 45430
Αριθ. EINECS 240-474-8
Χημική ονομασία Μονοένυδρο 2-(2,4,5,7-τετραϊωδο-3-οξειδο-6-οξοξανθεν-9-υλο)βενζοϊκό
νάτριο
Χημικός τύπος C 20 H 6 I 4 Na 2 O 5 H 2 O
Μοριακό βάρος 897,88
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 87 %, υπολογιζό­
μενη ως άνυδρο άλας με νάτριο
E 1% 1cm 1 100 σε μήκος κύματος περίπου 526 nm σε υδατικό διάλυμα με
pH 7
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι χρώματος κόκκινου
Όψη υδατικού διαλύματος Κόκκινο
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε νερό στα 526 nm περίπου σε pH 7
Καθαρότητα
Ανόργανα ιωδιούχα άλατα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως ιωδιούχο νάτριο)
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες (πλην φλουο­
ρεσκεΐνης)
4,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Φλουορεσκεΐνη 20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/17
Οργανικές ενώσεις πλην χρωστικών υλών:
Τριιωδο-ρεσορκινόλη 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
2-(2,4-διυδροξυ-3,5-διιωδοβεν­
ζοϋλο) βενζοϊκό οξύ
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Ύλες εκχυλίσιμες με αιθέρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο από διάλυμα με pH 7-8
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
E 129 ΕΡΥΘΡΟ ALLURA AC
Συνώνυμα Κόκκινο CI food 17
Ορισμός Το ερυθρό allura AC συνίσταται κυρίως από 2-υδροξυ-1-(2-μεθοξυ-5-
μεθυλο-4-σουλφοφαινυλαζω)ναφθαλινο-6-σουλφονικό νάτριο και βοηθητι­
κές χρωστικές ύλες, μαζί με χλωριούχο ή/και θειικό νάτριο ως το κύριο
άχρωμο συστατικό. Το ερυθρό allura AC παρασκευάζεται με σύζευξη δια­
ζωτωμένου 5-αμινο-4-μεθοξυ-2-τολουολοσουλφονικού οξέος με 6-υδροξυ-
2-ναφθαλινοσουλφονικό οξύ
Το ερυθρό allura AC περιγράφεται ως το άλας με νάτριο. Επιτρέπεται
επίσης η χρήση των αλάτων με ασβέστιο και κάλιο.
Αριθ. CI 16035
Αριθ. EINECS 247-368-0
Χημική ονομασία 2-υδροξυ-1-(2-μεθοξυ-5-μεθυλο-4-σουλφοφαινυλαζω)ναφθαλινο-6-σουλ­
φονικό νάτριο
Χημικός τύπος C 18 H 14 N 2 Na 2 O 8 S 2
Μοριακό βάρος 496,42
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 85 %, υπολογιζό­
μενη ως άλας με νάτριο
E 1% 1cm 540 σε μήκος κύματος περίπου 504 nm σε υδατικό διάλυμα με
pH 7
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι χρώματος βαθυκόκκινου
Όψη υδατικού διαλύματος Κόκκινο
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε νερό στα 504 nm περίπου
EL L 83/18 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες 3,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Οργανικές ενώσεις πλην χρωστικών υλών:
6-υδροξυ-2-ναφθαλινο-σουλφο­
νικό νάτριο
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο
4-αμινο-5-μεθοξυ-2-μεθυλο-βενζο­
λοσουλφονικό οξύ
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
6,6-οξυδις(2-ναφθαλινοσουλφονι­
κό) νάτριο
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Μη σουλφονωμένες πρωτοταγείς αρωμα­
τικές αμίνες
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως ανιλίνη)
Ύλες εκχυλίσιμες με αιθέρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο από διάλυμα με pH 7
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
E 131 ΠΑΤΕΝΤ ΜΠΛΕ V
Συνώνυμα Μπλε CI food 5
Ορισμός Το πάτεντ μπλε V συνίσταται κυρίως από την ένωση με ασβέστιο ή νάτριο
του εσωτερικού άλατος του υδροξειδίου του [4-[α-(4-διαιθυλαμινοφαινυλ)-
5-υδροξυ-2,4-δισουλφοφαινυλο-μεθυλιδενο)-2,5-κυκλοεξαδιεν-1-υλιδε­
νο]διαιθυλαμμωνίου και από βοηθητικές χρωστικές ύλες μαζί με χλωριούχο
νάτριο και/ή θειικό νάτριο και/ή θειικό ασβέστιο ως τα κύρια άχρωμα
συστατικά.
Επιτρέπεται επίσης η χρήση του άλατος με κάλιο.
Αριθ. CI 42051
Αριθ. EINECS 222-573-8
Χημική ονομασία Ένωση με ασβέστιο ή νάτριο του εσωτερικού άλατος του υδροξειδίου του
[4-[α-(4-διαιθυλαμινοφαινυλ)-5-υδροξυ-2,4-δισουλφοφαινυλο-μεθυλιδενο)-
2,5-κυκλοεξαδιεν-1-υλιδενο]διαιθυλαμμωνίου
Χημικός τύπος Ένωση με ασβέστιο: C 27 H 31 N 2 O 7 S 2 Ca 1/2
Ένωση με νάτριο: C 27 H 31 N 2 O 7 S 2 Na
Μοριακό βάρος Ένωση με ασβέστιο: 579,72
Ένωση με νάτριο: 582,67
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/19
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 85 %, υπολογιζό­
μενη ως άλας με νάτριο
E 1% 1cm 2 000 σε μήκος κύματος περίπου 638 nm σε υδατικό διάλυμα με
pH 5
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι χρώματος βαθυκύανου
Όψη υδατικού διαλύματος Μπλε
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε νερό στα 638 nm σε pH 5
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Οργανικές ενώσεις πλην χρωστικών υλών:
3-υδροξυ-βενζαλδεΰδη
Συνολικά 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
3-υδροξυ-βενζοϊκό οξύ
3-υδροξυ-4-σουλφοβενζοϊκό οξύ
N,N-διαιθυλαμινο-βενζολοσουλφο­
νικό οξύ
9 > > > > > > > > > > > > > > = > > > > > > > > > > > > > > ;
Λευκοένωση 4,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Μη σουλφονωμένες πρωτοταγείς αρωμα­
τικές αμίνες
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως ανιλίνη)
Ύλες εκχυλίσιμες με αιθέρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο από διάλυμα με pH 5
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
E 132 ΙΝΔΙΚΟΤΙΝΗ, ΙΝΔΙΚΟΚΑΡΜΙΝΗ
Συνώνυμα Μπλε CI food 1
Ορισμός Η ινδικοτίνη συνίσταται κυρίως από μείγμα 3,3′-διοξο-2,2′-διινδολυλιδενο-
5,5′-δισουλφονικού νατρίου με 3,3′-διοξο-2,2′-διινδολυλιδενο-5,7′-
δισουλφονικό νάτριο και από βοηθητικές χρωστικές ύλες, μαζί με χλωρι­
ούχο και/ή θειικό νάτριο ως το κύριο άχρωμο συστατικό.
EL L 83/20 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Η ινδικοτίνη περιγράφεται ως το άλας με νάτριο. Επιτρέπεται επίσης η
χρήση των αλάτων με ασβέστιο και κάλιο.
Η ινδικοκαρμίνη παράγεται με σούλφωση του ινδικού (λουλάκι), η οποία
επιτυγχάνεται με τη θέρμανση ινδικού (ή πάστας ινδικού) παρουσία θειικού
οξέος. Η χρωστική απομονώνεται και υποβάλλεται σε διαδικασίες καθαρι­
σμού.
Αριθ. CI 73015
Αριθ. EINECS 212-728-8
Χημική ονομασία 3,3′-διοξο-2,2′-διινδολυλιδενο-5,5′-δισουλφονικό νάτριο
Χημικός τύπος C 16 H 8 N 2 Na 2 O 8 S 2
Μοριακό βάρος 466,36
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 85 %, υπολογιζό­
μενη ως άλας με νάτριο.
3,3′-διοξο-2,2′-διινδολυλιδενο-5,7′-δισουλφονικό νάτριο: 18 % κατ’ ανώ­
τατο όριο
E 1% 1cm 480 σε μήκος κύματος περίπου 610 nm σε υδατικό διάλυμα
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι χρώματος βαθυκύανου
Όψη υδατικού διαλύματος Μπλε
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε νερό στα 610 nm περίπου
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες Εκτός από 3,3′-διοξο-2,2′-διινδολυλιδενο-5,7′-δισουλφονικό νάτριο: 1,0 %
κατ’ ανώτατο όριο
Οργανικές ενώσεις πλην χρωστικών υλών:
Ισατινο-5-σουλφονικό οξύ
Συνολικά 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο5-σουλφο-ανθρανιλικό οξύ
Ανθρανιλικό οξύ
9 > > > > > > > = > > > > > > > ;
Μη σουλφονωμένες πρωτοταγείς αρωμα­
τικές αμίνες
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως ανιλίνη)
Ύλες εκχυλίσιμες με αιθέρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο σε ουδέτερο περιβάλλον
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/21
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
E 133 ΛΑΜΠΡΟ ΚΥΑΝΟ FCF
Συνώνυμα Μπλε CI food 2
Ορισμός Το λαμπρό κυανό FCF συνίσταται κυρίως από α-[[(4-N-αιθυλο-3-σουλφο­
βενζυλαμινο)φαινυλ]-α-(4-N-αιθυλο-3-σουλφοβενζυλαμινο)κυκλοεξαδιεν-
2,5-υλιδενο]τολουολο-2-σουλφονικό νάτριο και τα ισομερή του, καθώς και
από βοηθητικές χρωστικές ύλες, μαζί με χλωριούχο και/ή θειικό νάτριο ως
το κύριο άχρωμο συστατικό.
Το λαμπρό κυανό FCF περιγράφεται ως το άλας με νάτριο. Επιτρέπεται
επίσης η χρήση των αλάτων με ασβέστιο και κάλιο.
Αριθ. CI 42090
Αριθ. EINECS 223-339-8
Χημική ονομασία α-[[(4-N-αιθυλο-3-σουλφοβενζυλαμινο)φαινυλ]-α-(4-N-αιθυλο-3-σουλφο­
βενζυλαμινο)κυκλοεξαδιεν-2,5-υλιδενο]τολουολο-2-σουλφονικό νάτριο
Χημικός τύπος C 37 H 34 N 2 Na 2 O 9 S 3
Μοριακό βάρος 792,84
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 85 %, υπολογιζό­
μενη ως άλας με νάτριο
E 1% 1cm 1 630 σε μήκος κύματος περίπου 630 nm σε υδατικό διάλυμα
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι χρώματος κυανοκοκκινωπού
Όψη υδατικού διαλύματος Μπλε
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε νερό στα 630 nm περίπου
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες 6,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Οργανικές ενώσεις πλην χρωστικών υλών:
Άθροισμα 2-, 3- και 4-φορμυλο-
βενζολο-σουφονικού οξέος
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο
3-[(αιθυλο)(4-σουλφοφαινυλ)αμι­
νο]-μεθυλο-βενζολο-σουλφονικό
οξύ
0,3 % κατ’ ανώτατο όριο
Λευκοένωση 5,0 % κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/22 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Μη σουλφονωμένες πρωτοταγείς αρωμα­
τικές αμίνες
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως ανιλίνη)
Ύλες εκχυλίσιμες με αιθέρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο σε pH 7
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
E 140 (i) ΧΛΩΡΟΦΥΛΛΕΣ
Συνώνυμα Πράσινο CI natural 3· μαγνησιοχλωροφύλλη· μαγνησιοφαιοφυτίνη
Ορισμός Οι χλωροφύλλες λαμβάνονται με εκχύλιση με διαλύτες ποικιλιών βρωσί­
μων φυτικών υλών, αγρωστωδών, τριφυλλιού και τσουκνίδας. Ακολουθεί
απομάκρυνση του διαλύτη, κατά την οποία μπορεί επίσης να απομακρυν­
θεί, πλήρως ή μερικώς, το φυσικώς συμπλοκοποιημένο μαγνήσιο, οπότε
προκύπτουν οι αντίστοιχες φαιοφυτίνες. Οι κύριες χρωστικές ύλες είναι οι
φαιοφυτίνες και οι μαγνησιοχλωροφύλλες. Το εκχύλισμα, από το οποίο
έχει απομακρυνθεί ο διαλύτης, περιέχει επίσης άλλες χρωστικές, όπως
καροτενοειδή, καθώς και έλαια, λίπη και κηρούς προερχόμενα από την
πρώτη ύλη. Μόνο οι κατωτέρω διαλύτες δύνανται να χρησιμοποιούνται για
την εκχύλιση: ακετόνη, μεθυλαιθυλκετόνη, διχλωρομεθάνιο, διοξείδιο του
άνθρακα, μεθανόλη, αιθανόλη, προπανόλη-2 και εξάνιο.
Αριθ. CI 75810
Αριθ. EINECS Χλωροφύλλες: 215-800-7, χλωροφύλλη α: 207-536-6, χλωροφύλλη β:
208-272-4
Χημική ονομασία Οι κύριες χρωμοφόρες ενώσεις είναι:
(13 2 R, 17S,18S)-3-[8-αιθυλ-13 2 -μεθοξυκαρβονυλο-2,7,12,18-τετραμε­
θυλ-13′-οξο-3-βινυλο-13 1 ,13 2 ,17,18-τετραϋδρο-κυκλοπεντα(at)-πορφυ­
ριν-17-υλο]προπιονικό φυτύλιο (φαιοφυτίνη α) ή με τη μορφή συμπλόκου
με μαγνήσιο (χλωροφύλλη α)
(13 2 R,17S,18S)-3-[8-αιθυλο-7-φορμυλο-13 2 -μεθοξυκαρβονυλο-2,12,18-
τριμεθυλ-13′-οξο-3-βινυλο-13 1 ,13 2 ,17,18-τετραϋδρο-κυκλοπεντα(at)-
πορφυριν-17-υλο]προπιονικό φυτύλιο (φαιοφυτίνη β) ή με τη μορφή συμ­
πλόκου με μαγνήσιο (χλωροφύλλη β)
Χημικός τύπος Χλωροφύλλη α, σύμπλοκο με μαγνήσιο: C 55 H 72 MgN 4 O 5
Χλωροφύλλη α: C 55 H 74 N 4 O 5
Χλωροφύλλη β, σύμπλοκο με μαγνήσιο: C 55 H 70 MgN 4 O 6
Χλωροφύλλη β: C 55 H 72 N 4 O 6
Μοριακό βάρος Χλωροφύλλη α, σύμπλοκο με μαγνήσιο: 893,51
Χλωροφύλλη α: 871,22
Χλωροφύλλη β, σύμπλοκο με μαγνήσιο: 907,49
Χλωροφύλλη β: 885,20
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/23
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε συνδυασμό ολικών χλωροφυλλών και των συμπλόκων
τους με μαγνήσιο τουλάχιστον 10 %
E 1% 1cm 700 σε μήκος κύματος περίπου 409 nm σε χλωροφόρμιο
Περιγραφή Κηρώδες στερεό, του οποίου το χρώμα ποικίλλει από πράσινο της ελιάς
έως βαθύ πράσινο ανάλογα με την περιεκτικότητα σε συμπλοκοποιημένο
μαγνήσιο.
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε χλωροφόρμιο στα 409 nm περίπου
Καθαρότητα
Κατάλοιπα διαλυτών Ακετόνη
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο,
μόνοι ή σε συνδυασμό
Μεθυλαιθυλκετόνη
Μεθανόλη
Αιθανόλη
Προπανόλη-2
Εξάνιο
9 > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > = > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ;
Διχλωρομεθάνιο: 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 140 (ii) ΧΛΩΡΟΦΥΛΛΙΝΕΣ
Συνώνυμα Πράσινο CI natural 5· χλωροφυλλινικό νάτριο· χλωροφυλλινικό κάλιο
Ορισμός Τα άλατα των χλωροφυλλινών με αλκάλια λαμβάνονται με σαπωνοποίηση
εκχυλισμάτων με διαλύτες ποικιλιών βρώσιμων φυτικών υλών, αγρωστω­
δών, τριφυλλιού και τσουκνίδας. Με τη σαπωνοποίηση απομακρύνονται οι
μεθυλεστερικές και φυτολεστερικές ομάδες ενώ είναι δυνατόν να διασπα­
στεί μερικώς ο κυκλοπεντενικός δακτύλιος. Οι όξινες ομάδες εξουδετερώ­
νονται προς σχηματισμό των αλάτων με κάλιο και/ή νάτριο.
Μόνο οι κατωτέρω διαλύτες δύνανται να χρησιμοποιούνται για την εκχύ­
λιση: ακετόνη, μεθυλαιθυλκετόνη, διχλωρομεθάνιο, διοξείδιο του άνθρακα,
μεθανόλη, αιθανόλη, προπανόλη-2 και εξάνιο.
Αριθ. CI 75815
EL L 83/24 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αριθ. EINECS 287-483-3
Χημική ονομασία Οι κύριες χρωμοφόρες ενώσεις σε μορφή οξέος είναι:
— 3-Προπιονικό 10-καρβοξυλ-4-αιθυλο-1,3,5,8-τετραμεθυλ-9-οξο-2-
βινυλοφορβιν-7-ύλιο (χλωροφυλλίνη α)
και
— 3-Προπιονικό 10-καρβοξυλ-4-αιθυλο-3-φορμυλο-1,5,8-τριμεθυλ-9-
οξο-2-βινυλοφορβιν-7-ύλιο (χλωροφυλλίνη β)
Ανάλογα με το βαθμό υδρόλυσης, είναι δυνατόν να διασπαστεί ο κυκλο­
πεντενικός δακτύλιος, οπότε ελευθερώνεται και τρίτη καρβοξυλομάδα.
Είναι επίσης δυνατόν να απαντούν και σύμπλοκα με μαγνήσιο.
Χημικός τύπος Χλωροφυλλίνη α (σε μορφή οξέος): C 34 H 34 N 4 O 5
Χλωροφυλλίνη β (σε μορφή οξέος): C 34 H 32 N 4 O 6
Μοριακό βάρος Χλωροφυλλίνη α: 578,68
Χλωροφυλλίνη β: 592,66
Σε περίπτωση διάσπασης του κυκλοπεντενικού δακτυλίου, κάθε μοριακό
βάρος αυξάνεται κατά 18 Dalton.
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χλωροφυλλίνες τουλάχιστον 95 %, προσδιορι­
ζόμενη σε δείγμα που έχει ξηρανθεί στους 100 °C περίπου, επί μια ώρα
E 1% 1cm 700 σε μήκος κύματος περίπου 405 nm σε υδατικό διάλυμα με
pH 9
E 1% 1cm 140 σε μήκος κύματος περίπου 653 nm σε υδατικό διάλυμα με
pH 9
Περιγραφή Βαθυπράσινη έως κυανόμαυρη σκόνη
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε υδατικό ρυθμιστικό διάλυμα φωσφορικών
ιόντων με pH 9 στα 405 nm περίπου και στα 653 nm περίπου
Καθαρότητα
Κατάλοιπα διαλυτών Ακετόνη
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο,
μόνοι ή σε συνδυασμό
Μεθυλαιθυλκετόνη
Μεθανόλη
Αιθανόλη
Προπανόλη-2
Εξάνιο
9 > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > = > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ;
Διχλωρομεθάνιο: 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/25
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 141 (i) ΣΥΜΠΛΟΚΑ ΤΩΝ ΧΛΩΡΟΦΥΛΛΩΝ ΜΕ ΧΑΛΚΟ
Συνώνυμα Πράσινο CI natural 3· χαλκοχλωροφύλλη· χαλκοφαιοφυτίνη
Ορισμός Οι χαλκοχλωροφύλλες λαμβάνονται με την προσθήκη αλάτων χαλκού
στην ουσία που προκύπτει από την εκχύλιση με διαλύτες ποικιλιών βρω­
σίμων φυτικών υλών, αγρωστωδών, τριφυλλιού και τσουκνίδας. Το προϊόν,
από το οποίο έχει απομακρυνθεί ο διαλύτης, περιέχει επίσης άλλες χρω­
στικές, όπως καροτενοειδή, καθώς και λίπη και κηρούς προερχόμενα από
την πρώτη ύλη. Οι κύριες χρωστικές ύλες είναι οι χαλκοφαιοφυτίνες.
Μόνο οι κατωτέρω διαλύτες δύνανται να χρησιμοποιούνται για την εκχύ­
λιση: ακετόνη, μεθυλαιθυλκετόνη, διχλωρομεθάνιο, διοξείδιο του άνθρακα,
μεθανόλη, αιθανόλη, προπανόλη-2 και εξάνιο.
Αριθ. CI 75810
Αριθ. EINECS Χαλκοχλωροφύλλη α: 239-830-5· χαλκοχλωροφύλλη β: 246-020-5
Χημική ονομασία Σύμπλοκο χαλκού (II) με (13 2 R,17S,18S)-3-[8-αιθυλ-13 2 -μεθοξυκαρβο­
νυλο-2,7,12,18-τετραμεθυλ-13′-οξο-3-βινυλο-13 1 ,13 2 ,17,18-τετραϋδρο-
κυκλοπενταν(at)-πορφυριν-17-υλο] προπιονικό φυτύλιο (χαλκοχλωρο­
φύλλη α)
Σύμπλοκο χαλκού (II) με (13 2 R,17S,18S)-3-[8-αιθυλο-7-φορμυλο-13 2 -
μεθοξυκαρβονυλο-2,12,18-τριμεθυλ-13′-οξο-3-βινυλο-13 1 ,13 2 ,17,18-
τετραϋδρο-κυκλοπενταν(at)-πορφυριν-17-υλο] προπιονικό φυτύλιο (χαλ­
κοχλωροφύλλη β)
Χημικός τύπος Χαλκοχλωροφύλλη α: C 55 H 72 Cu N 4 O 5
Χαλκοχλωροφύλλη β: C 55 H 70 Cu N 4 O 6
Μοριακό βάρος Χαλκοχλωροφύλλη α: 932,75
Χαλκοχλωροφύλλη β: 946,73
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χαλκοχλωροφύλλες τουλάχιστον 10 %
E 1% 1cm 540 σε μήκος κύματος περίπου 422 nm σε χλωροφόρμιο
E 1% 1cm 300 σε μήκος κύματος περίπου 652 nm σε χλωροφόρμιο
Περιγραφή Κηρώδες στερεό, του οποίου το χρώμα ποικίλλει από κυανοπράσινο έως
βαθύ πράσινο ανάλογα με την πρώτη ύλη
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε χλωροφόρμιο στα 422 nm περίπου και στα
652 nm περίπου
EL L 83/26 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Κατάλοιπα διαλυτών Ακετόνη
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο,
μόνοι ή σε συνδυασμό
Μεθυλαιθυλκετόνη
Μεθανόλη
Αιθανόλη
Προπανόλη-2
Εξάνιο
9 >> > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > = >> > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ;
Διχλωρομεθάνιο: 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ιόντα χαλκού 200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ολικός χαλκός 8,0 % των ολικών χαλκοφαιοφυτινών κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
E 141 (ii) ΣΥΜΠΛΟΚΑ ΤΩΝ ΧΛΩΡΟΦΥΛΛΙΝΩΝ ΜΕ ΧΑΛΚΟ
Συνώνυμα Χαλκοχλωροφυλλινικό νάτριο· χαλκοχλωροφυλλινικό κάλιο· πράσινο CI
natural 5
Ορισμός Τα άλατα των χλωροφυλλινών με αλκάλια λαμβάνονται με την προσθήκη
χαλκού στο προϊόν που προκύπτει από τη σαπωνοποίηση εκχυλισμάτων με
διαλύτες ποικιλιών βρώσιμων φυτικών υλών, αγρωστωδών, τριφυλλιού και
τσουκνίδας. Με τη σαπωνοποίηση απομακρύνονται οι μεθυλεστερικές και
φυτολεστερικές ομάδες, ενώ είναι δυνατόν να διασπαστεί μερικώς ο
κυκλοπεντενικός δακτύλιος. Μετά την προσθήκη του χαλκού στις καθαρές
χλωροφυλλίνες, οι όξινες ομάδες εξουδετερώνονται προς σχηματισμό των
αλάτων με κάλιο και/ή νάτριο.
Μόνο οι κατωτέρω διαλύτες δύνανται να χρησιμοποιούνται για την εκχύ­
λιση: ακετόνη, μεθυλαιθυλκετόνη, διχλωρομεθάνιο, διοξείδιο του άνθρακα,
μεθανόλη, αιθανόλη, προπανόλη-2 και εξάνιο.
Αριθ. CI 75815
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Οι κύριες χρωμοφόρες ενώσεις σε μορφή οξέος είναι το σύμπλοκο χαλκού
με 3-προπιονικό 10-καρβοξυλο-4-αιθυλ-1,3,5,8-τετραμεθυλ-9-οξο-2-
βινυλοφορβιν-7-ύλιο (χαλκοχλωροφυλλίνη α) και το σύμπλοκο χαλκού
με 3-προπιονικό 10-καρβοξυλ-4-αιθυλο-3-φορμυλο-1,5,8-τριμεθυλ-9-
οξο-2-βινυλοφορβιν-7-ύλιο (χαλκοχλωροφυλλίνη β)
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/27
Χημικός τύπος Χαλκοχλωροφυλλίνη α (σε μορφή οξέος): C 34 H 32 Cu N 4 O 5
Χαλκοχλωροφυλλίνη β (σε μορφή οξέος): C 34 H 30 Cu N 4 O 6
Μοριακό βάρος Χαλκοχλωροφυλλίνη α: 640,20
Χαλκοχλωροφυλλίνη β: 654,18
Σε περίπτωση διάσπασης του κυκλοπεντενικού δακτυλίου, κάθε μοριακό
βάρος αυξάνεται κατά 18 Dalton.
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χαλκοκλωροφυλλίνες τουλάχιστον 95 %, προσ­
διοριζόμενη σε δείγμα που έχει ξηρανθεί στους 100 °C επί μία ώρα
E 1% 1cm 565 σε μήκος κύματος περίπου 405 nm σε υδατικό ρυθμιστικό
διάλυμα φωσφορικών ιόντων με pH 7,5
E 1% 1cm 145 σε μήκος κύματος περίπου 630 nm σε υδατικό ρυθμιστικό
διάλυμα φωσφορικών ιόντων με pH 7,5
Περιγραφή Βαθυπράσινη έως κυανόμαυρη σκόνη
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε υδατικό ρυθμιστικό διάλυμα φωσφορικών
ιόντων με pH 7,5 στα 405 nm περίπου και στα 630 nm περίπου
Καθαρότητα
Κατάλοιπα διαλυτών Ακετόνη
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο,
μόνοι ή σε συνδυασμό
Μεθυλαιθυλκετόνη
Μεθανόλη
Αιθανόλη
Προπανόλη-2
Εξάνιο
9 > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > = > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ;
Διχλωρομεθάνιο: 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ιόντα χαλκού 200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ολικός χαλκός 8,0 % των ολικών χαλκοχλωροφυλλινών κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
EL L 83/28 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
E 142 ΠΡΑΣΙΝΟ S
Συνώνυμα Πράσινο CI food 4· λαμπρό πράσινο BS
Ορισμός Το πράσινο S συνίσταται κυρίως από άλας με νάτριο του N-[4-[[4-(διμε­
θυλαμινο)φαινυλ](2-υδροξυ-3,6-δισουλφο-ναφθαλινυλο)μεθυλενο]-2,5-
κυκλοεξαδιεν-1-υλιδενο]-N-μεθυλομεθαναμινίου και βοηθητικές χρωστικές
ύλες, μαζί με χλωριούχο και/ή θειικό νάτριο ως το κύριο άχρωμο συστα­
τικό.
Το πράσινο S περιγράφεται ως το άλας με νάτριο. Επιτρέπεται επίσης η
χρήση των αλάτων με ασβέστιο και κάλιο.
Αριθ. CI 44090
Αριθ. EINECS 221-409-2
Χημική ονομασία Άλας με νάτριο του N-[4-[[4-(διμεθυλαμινο)φαινυλ](2-υδροξυ-3,6-δισουλ­
φο-ναφθαλινυλο)μεθυλενο]-2,5-κυκλοεξαδιεν-1-υλιδενο]-N-μεθυλομεθανα­
μινίου 5-[4-διμεθυλ-αμινο-α-(4-διμεθυλιμινο-κυκλοεξαδιεν-2,5-υλιδενο)βεν­
ζυλ]-6-υδροξυ-7-σουλφοναφθαλινο-2-σουλφονικό νάτριο (εναλλακτική
χημική ονομασία)
Χημικός τύπος C 27 H 25 N 2 NaO 7 S 2
Μοριακό βάρος 576,63
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 80 %, υπολογιζό­
μενη ως άλας με νάτριο
E 1% 1cm 1 720 σε μήκος κύματος περίπου 632 nm σε υδατικό διάλυμα
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι χρώματος βαθυκύανου ή βαθυπράσινου
Όψη υδατικού διαλύματος Μπλε ή πράσινο
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε νερό στα 632 nm περίπου
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Οργανικές ενώσεις πλην χρωστικών υλών:
4,4′-δις(διμεθυλαμινο)-βενζυδρόλη 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
4,4′-δις(διμεθυλαμινο)-βενζοφαι­
νόνη
0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
3-υδροξυ-ναφθαλινο-2,7- δισουλ­
φονικό οξύ
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Λευκοένωση 5,0 % κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/29
Μη σουλφονωμένες πρωτοταγείς αρωμα­
τικές αμίνες
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως ανιλίνη)
Ύλες εκχυλίσιμες με αιθέρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο σε ουδέτερο περιβάλλον
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
E 150a ΑΠΛΟ ΚΑΡΑΜΕΛΟΧΡΩΜΑ
Συνώνυμα Καυστικό καραμελόχρωμα
Ορισμός Το απλό καραμελόχρωμα παρασκευάζεται με ελεγχόμενη θερμική κατεργα­
σία υδατανθράκων (θρεπτικές γλυκαντικές ύλες του εμπορίου, κατάλληλες
για τρόφιμα, που είναι τα μονομερή γλυκόζη και φρουκτόζη και/ή τα
πολυμερή τους, π.χ. σιρόπια γλυκόζης, σακχαρόζη ή/και σιρόπια ιμβερτο­
σακχάρου και δεξτρόζη). Για να υποβοηθηθεί η καραμελοποίηση, μπορούν
να χρησιμοποιούνται οξέα, αλκάλια και άλατα, εκτός από ενώσεις του
αμμωνίου και του θειώδους οξέος.
Αριθ. CI
Αριθ. EINECS 232-435-9
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Υγρά ή στερεά χρώματος σκοτεινού καστανού έως μαύρου
Ταυτοποίηση
Καθαρότητα
Χρωστική ύλη δεσμευόμενη από κυττα­
ρίνη DEAE
50 % κατ’ ανώτατο όριο
Χρωστική ύλη δεσμευόμενη από φωσφο­
ρυλιωμένη κυτταρίνη
50 % κατ’ ανώτατο όριο
Χρωματική ένταση ( 1 ) 0,01—0,12
Ολικό άζωτο 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
_____________
( 1 ) Η χρωματική ένταση ορίζεται ως η απορρόφηση υδατικού διαλύματος στερεών υλών καραμελοχρώματος με συγκέντρωση 0,1 % (w/v) στα
610 nm μέσα σε κυψελίδα του 1 cm.
EL L 83/30 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ολικό θείο 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 150b ΚΑΥΣΤΙΚΟ ΘΕΙΩΔΕΣ ΚΑΡΑΜΕΛΟΧΡΩΜΑ
Συνώνυμα
Ορισμός Το καυστικό θειώδες καραμελόχρωμα παρασκευάζεται με ελεγχόμενη θερ­
μική κατεργασία υδατανθράκων (θρεπτικές γλυκαντικές ύλες του εμπορίου
κατάλληλες για τρόφιμα, που είναι τα μονομερή γλυκόζη και φρουκτόζη
και/ή τα πολυμερή τους, π.χ. σιρόπια γλυκόζης, σακχαρόζη και/ή σιρόπια
ιμβερτοσακχάρου και δεξτρόζη), με ή χωρίς οξέα ή αλκάλια, παρουσία
ενώσεων του αμμωνίου (υδροξείδιο του αμμωνίου, ανθρακικό και όξινο
ανθρακικό αμμώνιο και φωσφορικό αμμώνιο). Δεν χρησιμοποιούνται ενώσεις
του αμμωνίου.
Αριθ. CI
Αριθ. EINECS 232-435-9
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Υγρά ή στερεά χρώματος σκοτεινού καστανού έως μαύρου
Ταυτοποίηση
Καθαρότητα
Χρωστική ύλη δεσμευόμενη από κυττα­
ρίνη DEAE
Άνω του 50 %
Χρωματική ένταση ( 1 ) 0,05—0,13
Ολικό άζωτο 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο ( 2 )
Διοξείδιο του θείου 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο ( 2 )
Ολικό θείο 0,3—3,5 % ( 2 )
_____________
( 1 ) Η χρωματική ένταση ορίζεται ως η απορρόφηση υδατικού διαλύματος στερεών υλών καραμελοχρώματος με συγκέντρωση 0,1 % (w/v) στα
610 nm μέσα σε κυψελίδα του 1 cm.
( 2 ) Εκφραζόμενη σε ισοδύναμη χρωστική ύλη, δηλαδή σε προϊόν του οποίου η χρωματική ένταση είναι 0,1 μονάδες απορρόφησης.
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/31
Θείο δεσμευόμενο από κυτταρίνη DEAE Άνω του 40 %
Λόγος απορρόφησης της χρωστικής ύλης
που δεσμεύεται από κυτταρίνη DEAE
19—34
Λόγος απορρόφησης (A 280/560 ) Μεγαλύτερος από 50
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 150c ΕΝΑΜΜΩΝΙΟ ΚΑΡΑΜΕΛΟΧΡΩΜΑ
Συνώνυμα
Ορισμός Το εναμμώνιο καραμελόχρωμα παρασκευάζεται με ελεγχόμενη θερμική
κατεργασία υδατανθράκων (θρεπτικές γλυκαντικές ύλες του εμπορίου
κατάλληλες για τρόφιμα, που είναι τα μονομερή γλυκόζη και φρουκτόζη
και/ή τα πολυμερή τους, π.χ. σιρόπια γλυκόζης, σακχαρόζη και/ή σιρόπια
ιμβερτοσακχάρου και δεξτρόζη), με ή χωρίς οξέα ή αλκάλια, παρουσία
ενώσεων του αμμωνίου (υδροξείδιο του αμμωνίου, ανθρακικό και όξινο
ανθρακικό αμμώνιο και φωσφορικό αμμώνιο). Δεν χρησιμοποιούνται θει­
ώδεις ενώσεις.
Αριθ. CI
Αριθ. EINECS 232-435-9
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Υγρά ή στερεά χρώματος σκοτεινού καστανού έως μαύρου
Ταυτοποίηση
Καθαρότητα
Χρωστική ύλη δεσμευόμενη από κυττα­
ρίνη DEAE
50 % κατ’ ανώτατο όριο
Χρωστική ύλη δεσμευόμενη από φωσφο­
ρυλιωμένη κυτταρίνη
Άνω του 50 %
Χρωματική ένταση ( 1 ) 0,08—0,36
Αμμωνιακό άζωτο 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο ( 2 )
_____________
( 1 ) Η χρωματική ένταση ορίζεται ως η απορρόφηση υδατικού διαλύματος στερεών υλών καραμελοχρώματος με συγκέντρωση 0,1 % (W/V) στα
610 nm μέσα σε κυψελίδα του 1 cm.
( 2 ) Εκφραζόμενη σε ισοδύναμη χρωστική ύλη, δηλαδή σε προϊόν του οποίου η χρωματική ένταση είναι 0,1 μονάδες απορρόφησης.
EL L 83/32 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
4-μεθυλιμιδαζόλιο 200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ( 2 )
2-ακετυλο-4-τετραϋδροξυ-βουτυλιμιδα­
ζόλιο
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ( 2 )
Ολικό θείο 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο ( 2 )
Ολικό άζωτο 0,7—3,3 % ( 2 )
Λόγος απορρόφησης της χρωστικής ύλης
που δεσμεύεται από φωσφορυλιωμένη
κυτταρίνη
13—35
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 150d ΕΝΑΜΜΩΝΙΟ ΘΕΙΩΔΕΣ ΚΑΡΑΜΕΛΟΧΡΩΜΑ
Συνώνυμα
Ορισμός Το εναμμώνιο θειώδες καραμελόχρωμα παρασκευάζεται με ελεγχόμενη θερ­
μική κατεργασία υδατανθράκων (θρεπτικές γλυκαντικές ύλες του εμπορίου
κατάλληλες για τρόφιμα, που είναι τα μονομερή γλυκόζη και φρουκτόζη
και/ή τα πολυμερή τους, π.χ. σιρόπια γλυκόζης, σακχαρόζη και/ή σιρόπια
ιμβερτοσακχάρου και δεξτρόζη), με ή χωρίς οξέα ή αλκάλια, παρουσία
ενώσεων και του θειώδους οξέος και του αμμωνίου (θειώδες οξύ, θειώδες
και όξινο θειώδες κάλιο, θειώδες και όξινο θειώδες νάτριο, υδροξείδιο του
αμμωνίου, ανθρακικό και όξινο ανθρακικό αμμώνιο, φωσφορικό αμμώνιο,
θειικό αμμώνιο, θειώδες και όξινο θειώδες αμμώνιο).
Αριθ. CI
Αριθ. EINECS 232-435-9
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Υγρά ή στερεά χρώματος σκοτεινού καστανού έως μαύρου
Ταυτοποίηση
Καθαρότητα
Χρωστική ύλη δεσμευόμενη από κυττα­
ρίνη DEAE
Άνω του 50 %
Χρωματική ένταση ( 1 ) 0,10 - 0,60
Αμμωνιακό άζωτο 0,6 % κατ’ ανώτατο όριο ( 2 )
_____________
( 1 ) Η χρωματική ένταση ορίζεται ως η απορρόφηση υδατικού διαλύματος στερεών υλών καραμελοχρώματος με συγκέντρωση 0,1 % (W/V) στα
610 nm μέσα σε κυψελίδα του 1 cm.
( 2 ) Εκφραζόμενη σε ισοδύναμη χρωστική ύλη, δηλαδή σε προϊόν του οποίου η χρωματική ένταση είναι 0,1 μονάδες απορρόφησης.
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/33
Διοξείδιο του θείου 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο ( 2 )
4-μεθυλιμιδαζόλιο 250 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ( 2 )
Ολικό άζωτο 0,3 - 1,7 % ( 2 )
Ολικό θείο 0,3 - 2,5 % ( 2 )
Λόγος αζώτου προς θείο του ιζήματος
που λαμβάνεται με αλκοόλη
0,7 - 2,7
Λόγος απορρόφησης του ιζήματος που
λαμβάνεται με αλκοόλη ( 1 )
8 – 14
Λόγος απορρόφησης (A 280/560 ) 50 κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 151 ΛΑΜΠΡΟ ΜΑΥΡΟ ΒΝ, ΜΑΥΡΟ PN
Συνώνυμα Μαύρο CI food 1
Ορισμός Το λαμπρό μαύρο BN συνίσταται κυρίως από 4-ακεταμιδο-5-υδροξυ-6-[7-
σουλφο-4-(4-σουλφοφαινυλαζω)-1-ναφθυλαζω]ναφθαλινο-1,7-δισουλφο­
νικό νάτριο και βοηθητικές χρωστικές ύλες, μαζί με χλωριούχο και/ή θειικό
νάτριο ως το κύριο άχρωμο συστατικό.
Το λαμπρό μαύρο BN περιγράφεται ως το άλας με νάτριο. Επιτρέπεται
επίσης η χρήση των αλάτων με ασβέστιο και κάλιο.
Αριθ. CI 28440
Αριθ. EINECS 219-746-5
Χημική ονομασία 4-ακεταμιδο-5-υδροξυ-6-[7-σουλφο-4-(4-σουλφοφαινυλαζω)-1-ναφθυλα­
ζω]ναφθαλινο-1,7-δισουλφονικό νάτριο
Χημικός τύπος C 28 H 17 N 5 Na 4 O 14 S 4
Μοριακό βάρος 867,69
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 80 %, υπολογιζό­
μενη ως άλας με νάτριο
E 1% 1cm 530 σε μήκος κύματος περίπου 570 nm σε υδατικό διάλυμα
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι χρώματος μαύρου
Όψη υδατικού διαλύματος Μαύρο-υποκύανο
_____________
( 1 ) Ο λόγος απορρόφησης του ιζήματος που λαμβάνεται με αλκοόλη ορίζεται ως το πηλίκο της απορρόφησης του ιζήματος στα 280 nm διά της
απορρόφησής του στα 560 nm (κυψελίδα του 1 cm).
( 2 ) Εκφραζόμενη σε ισοδύναμη χρωστική ύλη, δηλαδή σε προϊόν του οποίου η χρωματική ένταση είναι 0,1 μονάδες απορρόφησης.
EL L 83/34 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε νερό στα 570 nm περίπου
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες 4 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί της περιεκτικότητας σε χρωστική)
Οργανικές ενώσεις πλην χρωστικών υλών:
4-ακεταμιδο-5-υδροξυ-ναφθαλινο-
1,7-δισουλφονικό οξύ
Συνολικά 0,8 % κατ’ ανώτατο όριο
4-αμινο-5-υδροξυ-ναφθαλινο-1,7-
δισουλφονικό οξύ
8-αμινο-ναφθαλινο-2-σουλφονικό
οξύ
4,4′-διαζωαμινο-δι(βενζολοσουλ­
φονικό) οξύ
9 >> > > > > > > > > > > > > > > > > > = >> > > > > > > > > > > > > > > > > > ;
Μη σουλφονωμένες πρωτοταγείς αρωμα­
τικές αμίνες
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως ανιλίνη)
Ύλες εκχυλίσιμες με αιθέρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο σε ουδέτερο περιβάλλον
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
E 153 ΦΥΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΑΚΑΣ
Συνώνυμα Φυτικό μαύρο
Ορισμός Ο φυτικός ενεργός άνθρακας παράγεται με απανθράκωση φυτικών υλών,
όπως ξύλο, κατάλοιπα κυτταρίνης, τύρφη και φλοιός κοκκοκαρύου και
άλλων καρπών. Ο ενεργός άνθρακας που παράγεται με τον τρόπο αυτόν
αλέθεται σε κυλινδρόμυλο και ο υψηλής δραστικότητας κονιοποιημένος
άνθρακας που προκύπτει υποβάλλεται σε κατεργασία σε κυκλώνα. Η λεπτό­
κοκκη σκόνη που εξέρχεται από τον κυκλώνα καθαρίζεται με έκπλυση με
υδροχλωρικό οξύ, εξουδετερώνεται και στη συνέχεια ξηραίνεται. Το προϊόν
της διαδικασίας αυτής είναι γνωστό παραδοσιακά με την ονομασία φυτικό
μαύρο. Προϊόντα με μεγαλύτερη χρωστική ικανότητα παράγονται από τη
λεπτόκοκκη σκόνη με περαιτέρω κατεργασία σε κυκλώνα ή επιπλέον άλεση,
την οποία ακολουθεί έκπλυση με οξύ, εξουδετέρωση και ξήρανση. Αποτε­
λείται κυρίως από λεπτομερισμένο άνθρακα και μπορεί να περιέχει μικρές
ποσότητες αζώτου, υδρογόνου και οξυγόνου. Μετά την παρασκευή, το
προϊόν ενδέχεται να απορροφήσει κάποιο ποσοστό υγρασίας.
Αριθ. CI 77266
Αριθ. EINECS 231-153-3
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/35
Χημική ονομασία Άνθρακας
Χημικός τύπος C
Ατομικό βάρος 12,01
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε άνθρακα τουλάχιστον 95 %, υπολογιζόμενη επί άνυδρης
και απαλλαγμένης από τέφρα ουσίας
Απώλεια κατά την ξήρανση 12 % κατ’ ανώτατο όριο (120 °C, 3H)
Περιγραφή Μαύρη άοσμη σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτη στο νερό και στους οργανικούς διαλύτες
Καύση Όταν πυρακτώνεται, καίεται αργά χωρίς φλόγα
Καθαρότητα
Τέφρα (ολική) 4,0 % κατ’ ανώτατο όριο (θερμοκρασία ανάφλεξης: 625 °C)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρα­
κες
Βενζο[a]πυρένιο σε συγκέντρωση μικρότερη των 50 μg/kg στο εκχύλισμα
που λαμβάνεται με εκχύλιση 1 g προϊόντος με 10 g καθαρού κυκλοεξανίου
σε συσκευή συνεχούς εκχύλισης.
Ύλες διαλυτές σε αλκάλια Το διήθημα που λαμβάνεται με βρασμό 2 g δείγματος με 20 ml κανονικού
διαλύματος υδροξειδίου του νατρίου και διήθηση, πρέπει να είναι άχρωμο
E 155 ΚΑΣΤΑΝΟ HT
Συνώνυμα Καστανό CI food 3, καστανό της σοκολάτας HT
Ορισμός Το καστανό HT συνίσταται κυρίως από 4,4′-(2,4-διυδροξυ-5-υδροξυμεθυ­
λο-1,3-φαινυλενοδιαζω)-δι(ναφθαλινο-1-σουλφονικό) νάτριο και βοηθητικές
χρωστικές ύλες, μαζί με χλωριούχο και/ή θειικό νάτριο ως το κύριο άχρωμο
συστατικό.
Το καστανό HT περιγράφεται ως το άλας με νάτριο. Επιτρέπεται επίσης η
χρήση των αλάτων με ασβέστιο και κάλιο.
Αριθ. CI 20285
Αριθ. EINECS 224-924-0
Χημική ονομασία 4,4′-(2,4-διυδροξυ-5-υδροξυμεθυλο-1,3-φαινυλενοδιαζω)-δι(ναφθαλινο-1-
σουλφονικό) νάτριο
EL L 83/36 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Χημικός τύπος C 27 H 18 N 4 Na 2 O 9 S 2
Μοριακό βάρος 652,57
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 70 %, υπολογιζό­
μενη ως άλας με νάτριο
E 1% 1cm 403 σε μήκος κύματος περίπου 460 nm σε υδατικό διάλυμα με
pH 7
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι χρώματος καστανοκόκκινου
Όψη υδατικού διαλύματος Καστανό
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε νερό με pH 7 στα 460 nm περίπου
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες 10 % κατ' ανώτατο όριο (μέθοδος TLC)
Οργανικές ενώσεις πλην χρωστικών υλών:
4-αμινο-ναφθαλινο-1-σουλφονικό
οξύ
0,7 % κατ’ ανώτατο όριο
Μη σουλφονωμένες πρωτοταγείς
αρωματικές αμίνες
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενες ως ανιλίνη)
Ύλες εκχυλίσιμες με αιθέρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο σε διάλυμα με pH 7
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
E 160a (i) Β-ΚΑΡΟΤΕΝΙΟ
Συνώνυμα Πορτοκαλί CI food 5
Ορισμός Οι προδιαγραφές αυτές ισχύουν κατά κύριο λόγο για όλα τα trans ισομερή
του β-καροτενίου, συνοδευόμενα από μικρές ποσότητες άλλων καροτενοει­
δών. Τα αραιωμένα και σταθεροποιημένα παρασκευάσματα είναι δυνατόν να
περιέχουν τα cis και trans ισομερή σε διαφορετικές αναλογίες.
Αριθ. CI 40800
Αριθ. EINECS 230-636-6
Χημική ονομασία β-καροτένιο, β, β-καροτένιο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/37
Χημικός τύπος C 40 H 56
Μοριακό βάρος 536,88
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 96 % (εκφραζόμενη
ως β-καροτένιο)
E 1% 1cm 2 500 σε μήκος κύματος 440 nm έως 457 nm περίπου σε κυκλο­
εξάνιο
Περιγραφή Κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη χρώματος κόκκινου ή καστανοκόκκινου
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστα απορρόφησης σε κυκλοεξάνιο στα 453 έως 456 nm
Καθαρότητα
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες Καροτενοειδή εκτός από β-καροτένιο: 3,0 % των ολικών χρωστικών υλών
κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 160a (ii) ΦΥΤΙΚΑ ΚΑΡΟΤΕΝΙΑ
Συνώνυμα Πορτοκαλί CI food 5
Ορισμός Φυτικά καροτένια λαμβάνονται από ποικιλίες εδώδιμων φυτών, καρότα,
φυτικά έλαια, αγρωστώδη, τριφύλλι (μηδική) και τσουκνίδα με εκχύλιση
με διαλύτη.
Η κύρια χρωμοφόρος ομάδα αποτελείται από καροτενοειδή, μεταξύ των
οποίων υπερισχύει το β-καροτένιο. Ενδέχεται να περιέχονται επίσης α-
καροτένιο, γ-καροτένιο και άλλες χρωστικές. Εκτός από τις χρωστικές,
το προϊόν ενδέχεται να περιέχει έλαια, λίπη και κηρούς που αποτελούν
φυσικά συστατικά της πρώτης ύλης.
Μόνο οι κατωτέρω διαλύτες δύνανται να χρησιμοποιούνται για την εκχύ­
λιση: ακετόνη, μεθυλαιθυλκετόνη, μεθανόλη, αιθανόλη, προπανόλη-2, εξά­
νιο ( 1 ), διχλωρομεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα.
Αριθ. CI 75130
Αριθ. EINECS 230-636-6
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος β-Καροτένιο: C 40 H 56
Μοριακό βάρος β-Καροτένιο: 536,88
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε καροτένια (υπολογιζόμενη ως β-καροτένιο) 5 % τουλά­
χιστον. Για προϊόντα λαμβανόμενα με εκχύλιση φυτικών ελαίων: περιεκτι­
κότητα σε βρώσιμα λίπη 0,2 % τουλάχιστον
E 1% 1cm 2 500 σε μήκος κύματος 440 nm έως 457 nm περίπου σε κυκλο­
εξάνιο
_____________
( 1 ) Βενζόλιο σε μέγιστη συγκέντρωση 0,05 % v/v.
EL L 83/38 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Περιγραφή
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστα απορρόφησης σε κυκλοεξάνιο στα 440 nm έως 457 nm και στα
470 nm έως 486 nm
Καθαρότητα
Κατάλοιπα διαλυτών Ακετόνη
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο,
μόνοι ή σε συνδυασμό
Μεθυλαιθυλκετόνη
Μεθανόλη
Προπανόλη-2
Εξάνιο
Αιθανόλη
9 > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > = > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ;
Διχλωρομεθάνιο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 160a (iii) Β-ΚΑΡΟΤΕΝΙΟ από Blakeslea trispora
Συνώνυμα Πορτοκαλί CI food 5
Ορισμός Λαμβάνεται με διαδικασία ζύμωσης με χρήση μεικτής καλλιέργειας των
δύο συζεύξιμων τύπων (+) και (–) ποικιλιών του μύκητα Blakeslea tri­
spora που αναπαράγονται αμφιγονικά. Το β-καροτένιο εκχυλίζεται από τη
βιομάζα με οξικό αιθυλεστέρα ή οξικό ισοβουτυλεστέρα και προπανόλη-2
και κρυσταλλώνεται. Το κρυσταλλικό προϊόν αποτελείται κυρίως από trans
β-καροτένιο. Λόγω της φυσικής διαδικασίας περίπου το 3 % του προϊ­
όντος αποτελείται από μείγμα καροτενοειδών, που είναι χαρακτηριστικό
για το προϊόν.
Αριθ. CI 40800
Αριθ. EINECS 230-636-6
Χημική ονομασία β-καροτένιο, β, β-καροτένιο
Χημικός τύπος C 40 H 56
Μοριακό βάρος 536,88
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 96 % (εκφραζόμενη
ως β-καροτένιο)
E 1% 1cm 2 500 σε μήκος κύματος περίπου 440 nm έως 457 nm σε κυκλο­
εξάνιο
Περιγραφή Κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη χρώματος κόκκινου, καστανοκόκκινου ή
πορφυροϊώδους (το χρώμα διαφέρει ανάλογα με το διαλύτη που χρησι­
μοποιήθηκε για την εκχύλιση και με τις συνθήκες κρυστάλλωσης)
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε κυκλοεξάνιο στα 453 έως 456 nm
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/39
Καθαρότητα
Κατάλοιπα διαλυτών Οξικός αιθυλεστέρας
0,8 % κατ’ ανώτατο όριο, μόνοι
ή σε συνδυασμό
Αιθανόλη
9 >> = >> ;
Οξικός ισοβουτυλεστέρας: 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Προπανόλη-2: 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Θειική τέφρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες Καροτενοειδή εκτός από β-καροτένιο: 3,0 % των ολικών χρωστικών υλών
κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Μύκητες 100 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Ζυμομύκητες 100 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Salmonella spp. Απουσία σε 25 g
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
E 160a (iv) ΚΑΡΟΤΕΝΙΑ ΑΠΟ ΦΥΚΗ
Συνώνυμα Πορτοκαλί CI food 5
Ορισμός Μείγματα καροτενίων παράγονται επίσης από ποικιλίες των φυκών Duna­
liella salina, που φύονται σε μεγάλες αλμυρές λίμνες στην Whyalla της
νότιας Αυστραλίας. Το β-καροτένιο λαμβάνεται με εκχύλιση με αιθέριο
έλαιο. Το παρασκεύασμα είναι εναιώρημα 20 ως 30 % σε βρώσιμο έλαιο.
Η αναλογία των ισομερών trans και cis είναι της τάξης του 50/50 ως
71/29.
Η κύρια χρωμοφόρος ομάδα αποτελείται από καροτενοειδή, μεταξύ των
οποίων υπερισχύει το β-καροτένιο. Ενδέχεται να περιέχονται επίσης α-καρο­
τένιο, λουτεΐνη, ζεαξανθίνη και β-κρυπτοξανθίνη. Εκτός από τις χρωστικές,
το προϊόν ενδέχεται να περιέχει έλαια, λίπη και κηρούς που αποτελούν
φυσικά συστατικά της πρώτης ύλης.
Αριθ. CI 75130
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος β-καροτένιο: C 40 H 56
Μοριακό βάρος β-καροτένιο: 536,88
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε καροτένια (υπολογιζόμενη ως β-καροτένιο) 20 % του­
λάχιστον.
E 1% 1cm 2 500 σε μήκος κύματος περίπου 440 nm έως 457 nm σε κυκλο­
εξάνιο
EL L 83/40 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Περιγραφή
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστα απορρόφησης σε κυκλοεξάνιο στα 440 nm έως 457 nm και στα
474 nm έως 486 nm
Καθαρότητα
Φυσικές τοκοφερόλες σε βρώσιμα έλαια 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 160b ΑΝΝΑΤΟ, ΜΠΙΞΙΝΗ, ΝΟΡΜΠΙΞΙΝΗ
I) ΕΚΧΥΛΙΣΜΑΤΑ ΜΠΙΞΙΝΗΣ ΚΑΙ ΝΟΡΜΠΙΞΙΝΗΣ ΜΕ ΔΙΑΛΥΤΕΣ
Συνώνυμα Πορτοκαλί CI natural 4
Ορισμός Η μπιξίνη παρασκευάζεται με εκχύλιση του εξωτερικού περιβλήματος των
σπερμάτων του δένδρου ανάττο (Bixa orellana L.) με έναν ή περισσότερους
από τους διαλύτες: ακετόνη, μεθανόλη, εξάνιο, διχλωρομεθάνιο ή διοξείδιο
του άνθρακα, ακολουθούμενη από απομάκρυνση του διαλύτη.
Η νορμπιξίνη παρασκευάζεται με υδρόλυση του εκχυλίσματος μπιξίνης με
υδατικά διαλύματα αλκαλίων.
Η μπιξίνη και η νορμπιξίνη ενδέχεται να περιέχουν και άλλες ύλες που
συνεκχυλίζονται από τα σπέρματα του δένδρου ανάττο.
Η σκόνη μπιξίνης περιέχει πολλά χρωμοφόρα συστατικά, από τα οποία το
κυριότερο αυτούσιο είναι η μπιξίνη και τα οποία απαντούν τόσο σε cis
όσο και σε trans μορφή, είναι δε δυνατόν να περιέχει επίσης προϊόντα
θερμικής διάσπασης της μπιξίνης.
Η σκόνη νορμπιξίνης περιέχει ως κύρια χρωμοφόρο ομάδα το προϊόν
υδρόλυσης της μπιξίνης σε μορφή αλάτων με νάτριο ή κάλιο, απαντούν
δε τόσο τα cis όσο και τα trans ισομερή.
Αριθ. CI 75120
Αριθ. EINECS Αννάτο: 215-735-4, εκχύλισμα σπερμάτων αννάτο: 289-561-2, μπιξίνη:
230-248-7
Χημική ονομασία
Μπιξίνη:
Όξινος 6′-μεθυλεστέρας του 9′-
cis-6,6′-διαποκαροτενο-6,6′-
δικαρβονικού οξέος
Όξινος 6′-μεθυλεστέρας του 9′-
trans-6,6′-διαποκαροτενο- 6,6′-
δικαρβονικού οξέος
8 > > > > > > > > > < > > > > > > > > > :
Νορμπιξίνη:
9′-cis-6,6′-Διαποκαροτενο-6,6′-
δικαρβονικό οξύ
9′-trans-6,6′-Διαποκαροτενο-
6,6′-δικαρβονικό οξύ
8 > > > > > < > > > > > :
Χημικός τύπος Μπιξίνη: C 25 H 30 O 4
Νορμπιξίνη: C 24 H 28 O 4
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/41
Μοριακό βάρος Μπιξίνη: 394,51
Νορμπιξίνη: 380,48
Δοκιμασία Περιεκτικότητα της σκόνης μπιξίνης σε ολικά καροτενοειδή τουλάχιστον
75 %, υπολογιζόμενη ως μπιξίνη.
Περιεκτικότητα της σκόνης νορμπιξίνης σε ολικά καροτενοειδή τουλάχι­
στον 25 %, υπολογιζόμενη ως νορμπιξίνη.
Μπιξίνη: E 1% 1cm 2 870 σε μήκος κύματος
περίπου 502 nm σε χλωροφόρ­
μιο
Νορμπιξίνη: E 1% 1cm 2 870 σε μήκος κύματος
περίπου 482 nm σε διάλυμα
KOH
Περιγραφή Σκόνη, εναιώρημα ή διάλυμα χρώματος καστανοκόκκινου
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μπιξίνη: Μέγιστο απορρόφησης σε χλω­
ροφόρμιο στα 502 nm περίπου
Νορμπιξίνη: Μέγιστο απορρόφησης σε αραιό
διάλυμα KOH στα 482 nm
περίπου
Καθαρότητα
Κατάλοιπα διαλυτών Ακετόνη
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο,
μόνοι ή σε συνδυασμό Μεθανόλη
Εξάνιο
9 >> > > > > > = >> > > > > > ;
Διχλωρομεθάνιο: 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
II) ΑΛΚΑΛΙΚΑ ΕΚΧΥΛΙΣΜΑΤΑ ΑΝΑΤΤΟ
Συνώνυμα Πορτοκαλί CI natural 4
Ορισμός Το υδατοδιαλυτό ανάττο παρασκευάζεται με εκχύλιση του εξωτερικού
περιβλήματος των σπερμάτων του δένδρου ανάττο (Bixa orellana L.) με
υδατικά διαλύματα αλκαλίων (υδροξείδιο του νατρίου ή του καλίου).
Το υδατοδιαλυτό ανάττο περιέχει ως κύρια χρωμοφόρο ομάδα νορμπιξίνη,
το προϊόν υδρόλυσης της μπιξίνης, σε μορφή αλάτων με νάτριο ή κάλιο,
απαντούν δε τόσο τα cis όσο και τα trans ισομερή.
EL L 83/42 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αριθ. CI 75120
Αριθ. EINECS Αννάτο: 215-735-4, εκχύλισμα σπερμάτων αννάτο: 289-561-2, μπιξίνη:
230-248-7
Χημική ονομασία
Μπιξίνη:
Όξινος 6′-μεθυλεστέρας του 9′-
cis-6,6′-διαποκαροτενο-6,6′-
δικαρβονικού οξέος
Όξινος 6′-μεθυλεστέρας του 9′-
trans-6,6′-διαποκαροτενο- 6,6′-
δικαρβονικού οξέος
8 > > > > > > > > < > > > > > > > > :
Νορμπιξίνη:
9′-cis-6,6′-Διαποκαροτενο-6,6′-
δικαρβονικό οξύ
9′-trans-6,6′-Διαποκαροτενο-
6,6′-δικαρβονικό οξύ
8 > > > > < > > > > :
Χημικός τύπος Μπιξίνη: C 25 H 30 O 4
Νορμπιξίνη: C 24 H 28 O 4
Μοριακό βάρος Μπιξίνη: 394,51
Νορμπιξίνη: 380,48
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικά καροτενοειδή τουλάχιστον 0,1 %, εκφραζόμενη
ως νορμπιξίνη
Νορμπιξίνη: E 1% 1cm 2 870 σε μήκος κύματος
περίπου 482 nm σε διάλυμα
KOH
Περιγραφή Σκόνη, εναιώρημα ή διάλυμα χρώματος καστανοκόκκινου
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μπιξίνη: Μέγιστο απορρόφησης σε χλω­
ροφόρμιο στα 502 nm περίπου
Νορμπιξίνη: Μέγιστο απορρόφησης σε αραιό
διάλυμα KOH στα 482 nm
περίπου
Καθαρότητα
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
III) ΕΚΧΥΛΙΣΜΑΤΑ ΑΝΑΤΤΟ ΣΕ ΕΛΑΙΟ
Συνώνυμα Πορτοκαλί CI natural 4
Ορισμός Τα εκχυλίσματα ανάττο σε έλαιο, σε μορφή διαλύματος ή εναιωρήματος,
παρασκευάζονται με εκχύλιση του εξωτερικού περιβλήματος των σπερμά­
των του δένδρου ανάττο (Bixa orellana L.) με βρώσιμα φυτικά έλαια. Τα
εκχυλίσματα ανάττο σε έλαιο περιέχουν πολλά χρωμοφόρα συστατικά, από
τα οποία το κυριότερο αυτούσιο είναι η μπιξίνη και τα οποία απαντούν
τόσο σε cis όσο και σε trans μορφή, είναι δε δυνατόν να περιέχουν επίσης
προϊόντα θερμικής διάσπασης της μπιξίνης.
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/43
Αριθ. CI 75120
Αριθ. EINECS Αννάτο: 215-735-4, εκχύλισμα σπερμάτων αννάτο: 289-561-2, μπιξίνη:
230-248-7
Χημική ονομασία
Μπιξίνη:
Όξινος 6′-μεθυλεστέρας του 9′-
cis-6,6′-διαποκαροτενο-6,6′-
δικαρβονικού οξέος
Όξινος 6′-μεθυλεστέρας του 9′-
trans-6,6′-διαποκαροτενο- 6,6′-
δικαρβονικού οξέος
8 > > > > > > > > < > > > > > > > > :
Νορμπιξίνη:
9′-cis-6,6′-Διαποκαροτενο-6,6′-
δικαρβονικό οξύ
9′-trans-6,6′-Διαποκαροτενο-
6,6′-δικαρβονικό οξύ
8 >> > > > < >> > > > :
Χημικός τύπος Μπιξίνη: C 25 H 30 O 4
Νορμπιξίνη: C 24 H 28 O 4
Μοριακό βάρος Μπιξίνη: 394,51
Νορμπιξίνη: 380,48
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικά καροτενοειδή τουλάχιστον 0,1 %, εκφραζόμενη
ως μπιξίνη.
Μπιξίνη: E 1% 1cm 2 870 σε μήκος κύματος
περίπου 502 nm σε χλωροφόρ­
μιο
Περιγραφή Σκόνη, εναιώρημα ή διάλυμα χρώματος καστανοκόκκινου
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μπιξίνη: Μέγιστο απορρόφησης σε χλω­
ροφόρμιο στα 502 nm περίπου
Νορμπιξίνη: Μέγιστο απορρόφησης σε αραιό
διάλυμα KOH στα 482 nm
περίπου
Καθαρότητα
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 160c ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ ΠΑΠΡΙΚΑΣ, ΚΑΨΑΝΘΙΝΗ, ΚΑΨΟΡΟΥΜΠΙΝΗ
Συνώνυμα Ελαιορητίνη πάπρικας
Ορισμός Το εκχύλισμα πάπρικας λαμβάνεται με εκχύλιση με διαλύτες της πάπρικας,
δηλαδή του αλεσμένου καρπού — με ή χωρίς σπέρματα — ποικιλιών του
φυτού Capsicum annuum L., και περιέχει τις κυριότερες χρωμοφόρες
ομάδες αυτού του καρυκεύματος, που είναι η καψανθίνη και η καψο­
ρουμπίνη. Περιέχει επίσης μεγάλη ποικιλία άλλων χρωμοφόρων ενώσεων.
EL L 83/44 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Μόνο οι κατωτέρω διαλύτες δύνανται να χρησιμοποιούνται για την εκχύ­
λιση: μεθανόλη, αιθανόλη, ακετόνη, εξάνιο, διχλωρομεθάνιο, οξικός αιθυ­
λεστέρας, προπανόλη-2 και διοξείδιο του άνθρακα.
Αριθ. CI
Αριθ. EINECS Καψανθίνη: 207-364-1, καψορουμπίνη: 207-425-2
Χημική ονομασία Καψανθίνη: (3R, 3′S, 5′R)-3,3′-διυδροξυ-β,κ-καροτενόνη-6
Καψορουμπίνη: (3S, 3′S, 5R, 5′R)-3,3′-διυδροξυ-κ,κ-καροτενοδιόνη-6,6′
Χημικός τύπος Καψανθίνη: C 40 H 56 O 3
Καψορουμπίνη: C 40 H 56 O 4
Μοριακό βάρος Καψανθίνη: 584,85
Καψορουμπίνη: 600,85
Δοκιμασία Εκχύλισμα πάπρικας: περιεκτικότητα σε καροτενοειδή τουλάχιστον 7,0 %
Καψανθίνη/καψορουμπίνη: τουλάχιστον 30 % σε ολικά καροτενοειδή
E 1% 1cm 2 100 σε μήκος κύματος περίπου 462 nm σε ακετόνη
Περιγραφή Βαθυκόκκινο παχύρρευστο υγρό
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε ακετόνη στα 462 nm περίπου
Χρωματική αντίδραση Μια σταγόνα δείγματος σε 2-3 σταγόνες χλωροφορμίου παρέχει με την
προσθήκη μιας σταγόνας θειικού οξέος βαθυκύανη χρώση
Καθαρότητα
Κατάλοιπα διαλυτών Οξικός αιθυλεστέρας
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο,
μόνοι ή σε συνδυασμό
Μεθανόλη
Αιθανόλη
Ακετόνη
Εξάνιο
Προπανόλη-2
9 > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > = > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ;
Διχλωρομεθάνιο: 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Καψαϊκίνη 250 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/45
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 160d ΛΥΚΟΠΕΝΙΟ
(i) ΣΥΝΘΕΤΙΚΟ ΛΥΚΟΠΕΝΙΟ
Συνώνυμα Λυκοπένιο από χημική σύνθεση
Ορισμός Το συνθετικό λυκοπένιο είναι μείγμα γεωμετρικών ισομερών λυκοπενίων και
παράγεται με συμπύκνωση Wittig των συνθετικών ενδιαμέσων προϊόντων
που χρησιμοποιούνται συνήθως για την παραγωγή άλλων καροτενοειδών τα
οποία χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα. Το συνθετικό λυκοπένιο αποτελείται
κατά κύριο λόγο από όλο-trans-λυκοπένιο και 5-cis-λυκοπένιο καθώς και
από άλλα ισομερή σε ήσσονες ποσότητες. Τα παρασκευάσματα λυκοπενίου
του εμπορίου που προορίζονται για χρήση στα τρόφιμα μορφοποιούνται ως
εναιωρήματα σε βρώσιμα έλαια ή ως σκόνη κολλοειδώς διαλυτή ή διαλυτή
στο νερό.
Αριθ. CI 75125
Αριθ. EINECS 207-949-1
Χημική ονομασία ψ,ψ-καροτένιο, όλο-trans-λυκοπένιο, (όλο-E)-λυκοπένιο, (όλο-E)-
2,6,10,14,19,23,27,31-οκταμεθυλο-τριανταδυοδεκατριένιο-
2,6,8,10,12,14,16,18,20,22,24,26,30
Χημικός τύπος C 40 H 56
Μοριακό βάρος 536,85
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικά λυκοπένια τουλάχιστον 96 % (70 % τουλάχιστον
σε όλο-trans-λυκοπένιο)
Η E 1% 1cm στα 465 - 475 nm σε εξάνιο (για 100 % καθαρό όλο-trans-
λυκοπένιο) είναι 3 450.
Περιγραφή Κόκκινη κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Φασματoφωτoμετρία Διάλυμα σε εξάνιο παρουσιάζει μέγιστο απορρόφησης στα 470 nm περίπου
Δοκιμή καροτενοειδών Το διάλυμα του δείγματος σε ακετόνη αποχρωματίζεται ύστερα από δια­
δοχικές προσθήκες διαλύματος νιτρώδους νατρίου 5 % και θειικού οξέος
1Ν.
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό, εύκολα διαλυτό σε χλωροφόρμιο.
Ιδιότητες του διαλύματος 1 % σε χλωρο­
φόρμιο
Διαυγές με έντονο πορτοκαλοκόκκινο χρώμα
EL L 83/46 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (40 °C, 4 ώρες σε 20 mm Hg)
Απο-12’-λυκοπενάλη 0,15 % κατ’ ανώτατο όριο
Οξείδιο της τριφαινυλοφωσφίνης 0,01 % κατ’ ανώτατο όριο
Κατάλοιπα διαλυτών Μεθανόλη: 200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Εξάνιο, προπανόλη-2: 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο έκαστο.
Διχλωρομεθάνιο: 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (μόνο στα παρασκευάσματα
του εμπορίου)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
(ii) ΛΥΚΟΠΕΝΙΟ ΑΠΟ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΤΟΜΑΤΕΣ
Συνώνυμα Φυσικό κίτρινο 27
Ορισμός Το λυκοπένιο παράγεται με εκχύλιση κόκκινης τομάτας (Lycopersicon
esculentum L.) με διαλύτη, ακολουθούμενη από απομάκρυνση του δια­
λύτη. Μόνο οι κατωτέρω διαλύτες δύνανται να χρησιμοποιούνται: διοξεί­
διο του άνθρακα, οξικός αιθυλεστέρας, ακετόνη, προπανόλη-2, μεθανόλη,
αιθανόλη και εξάνιο. Η μείζων χρωμοφόρος ομάδα της τομάτας είναι το
λυκοπένιο, ενώ μπορεί να συνυπάρχουν ήσσονες ποσότητες άλλων καρο­
τενοειδών χρωστικών. Εκτός από τις χρωστικές, το προϊόν μπορεί να
περιέχει έλαιο, λίπη, κηρούς και αρτυματικές ουσίες που αποτελούν
φυσικά συστατικά της τομάτας.
Αριθ. CI 75125
Αριθ. EINECS 207-949-1
Χημική ονομασία Ψ,Ψ-καροτένιο, όλο-trans-λυκοπένιο, (όλο-E)-λυκοπένιο, (όλο-E)-
2,6,10,14,19,23,27,31-οκταμεθυλοτριανταδυοδεκατριένιο-
2,6,8,10,12,14,16,18,20,22,24,26,30
Χημικός τύπος C 40 H 56
Μοριακό βάρος 536,85
Δοκιμασία E 1% 1cm 3 450 στα 465 - 475 nm σε εξάνιο (για 100 % καθαρό όλο-trans-
λυκοπένιο)
Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες 5 % τουλάχιστον
Περιγραφή Βαθυκόκκινο παχύρρευστο υγρό
Ταυτοποίηση
Φασματoφωτoμετρία Μέγιστο σε εξάνιο στα 472 nm περίπου
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/47
Καθαρότητα
Κατάλοιπα διαλυτών Προπανόλη-2
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο,
μόνοι ή σε συνδυασμό
Εξάνιο
Ακετόνη
Αιθανόλη
Μεθανόλη
Οξικός αιθυλεστέρας
9 > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > = > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ;
Θειική τέφρα 1 % κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
(iii) ΛΥΚΟΠΕΝΙΟ ΑΠΟ BLAKESLEA TRISPORA
Συνώνυμα Φυσικό κίτρινο 27
Ορισμός Το λυκοπένιο από Blakeslea trispora λαμβάνεται με εκχύλιση από τη
βιομάζα των μυκήτων, την οποία ακολουθεί καθαρισμός με κρυστάλλωση
και διήθηση. Αποτελείται κατά κύριο λόγο από όλο-trans-λυκοπένιο. Μπο­
ρεί να περιέχει και ήσσονες ποσότητες άλλων καροτενοειδών. Η προπανόλη-
2 και ο οξικός ισοβουτυλεστέρας είναι οι μοναδικοί διαλύτες που χρησι­
μοποιούνται για την παρασκευή του. Τα παρασκευάσματα λυκοπενίου του
εμπορίου που προορίζονται για χρήση στα τρόφιμα μορφοποιούνται ως
εναιωρήματα σε βρώσιμα έλαια ή ως σκόνη κολλοειδώς διαλυτή ή διαλυτή
στο νερό.
Αριθ. CI 75125
Αριθ. EINECS 207-949-1
Χημική ονομασία Ψ,Ψ-καροτένιο, όλο-trans-λυκοπένιο, (όλο-E)-λυκοπένιο, (όλο-E)-
2,6,10,14,19,23,27,31-οκταμεθυλοτριανταδυοδεκατριένιο-
2,6,8,10,12,14,16,18,20,22,24,26,30
Χημικός τύπος C 40 H 56
Μοριακό βάρος 536,85
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % σε ολικά λυκοπένια και τουλάχιστον
90% σε όλο-trans-λυκοπένιο επί των ολικών χρωστικών υλών
E 1% 1cm 3 450 στα 465 - 475 nm σε εξάνιο (για 100 % καθαρό όλο-trans-
λυκοπένιο)
Περιγραφή Κόκκινη κρυσταλλική σκόνη
EL L 83/48 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ταυτοποίηση
Φασματoφωτoμετρία Διάλυμα σε εξάνιο παρουσιάζει μέγιστο απορρόφησης στα 470 nm περίπου
Δοκιμή καροτενοειδών Το διάλυμα του δείγματος σε ακετόνη αποχρωματίζεται ύστερα από δια­
δοχικές προσθήκες διαλύματος νιτρώδους νατρίου 5 % και θειικού οξέος
1Ν.
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό, εύκολα διαλυτό σε χλωροφόρμιο.
Ιδιότητες του διαλύματος 1 % σε χλωρο­
φόρμιο
Διαυγές με έντονο πορτοκαλοκόκκινο χρώμα
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (40 °C, 4 ώρες σε 20 mm Hg)
Άλλα καροτενοειδή 5 % κατ’ ανώτατο όριο
Κατάλοιπα διαλυτών Προπανόλη-2: 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Οξικός ισοβουτυλεστέρας: 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Διχλωρομεθάνιο: 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (μόνο στα παρασκευάσματα
του εμπορίου)
Θειική τέφρα 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 160e Β-ΑΠΟ-8′-ΚΑΡΟΤΕΝΑΛΗ (C30)
Συνώνυμα Πορτοκαλί CI food 6
Ορισμός Οι προδιαγραφές αυτές ισχύουν για το όλο-trans ισομερές της β-απο-8′-
καροτενάλης, που αποτελεί την επικρατέστερη μορφή της, συνοδευόμενο
από μικρές ποσότητες άλλων καροτενοειδών. Από β-απο-8′-καροτενάλη
που ανταποκρίνεται σ’ αυτές τις προδιαγραφές παρασκευάζονται αραιωμένες
και σταθεροποιημένες μορφές, που περιλαμβάνουν διαλύματα ή εναι­
ωρήματα β-απο-8′-καροτενάλης σε βρώσιμα λίπη ή έλαια, γαλακτώματα
και σκόνες που σχηματίζουν κολλοειδή υδατικά διαλύματα. Τα εν λόγω
παρασκευάσματα μπορεί να περιέχουν τα cis και trans ισομερή σε διαφο­
ρετικές αναλογίες.
Αριθ. CI 40820
Αριθ. EINECS 214-171-6
Χημική ονομασία β-Απο-8′-καροτενάλη, trans-β-Απο-8′-καροτεναλδεΰδη
Χημικός τύπος C 30 H 40 O
Μοριακό βάρος 416,65
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 96 %
E 1% 1cm 2 640 σε μήκος κύματος 460-462 nm σε κυκλοεξάνιο
Περιγραφή Κρύσταλλοι με μεταλλική λάμψη ή κρυσταλλική σκόνη χρώματος σκοτει­
νού ιώδους
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/49
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε κυκλοεξάνιο στα 460-462 nm
Καθαρότητα
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες Καροτενοειδή εκτός από β-απο-8′-καροτενάλη:
3,0 % των ολικών χρωστικών υλών κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 161b ΛΟΥΤΕΪΝΗ
Συνώνυμα Μείγματα καροτενοειδών, ξανθοφύλλες
Ορισμός Η λουτεΐνη λαμβάνεται με εκχύλιση με διαλύτες ποικιλιών βρώσιμων
καρπών και φυτών, αγρωστωδών, τριφυλλιού (μηδικής) και Tagetes erecta.
Η κύρια χρωμοφόρος ομάδα είναι τα καροτενοειδή, μεταξύ των οποίων η
λουτεΐνη και οι εστέρες της με λιπαρά οξέα περιέχονται στη μεγαλύτερη
αναλογία, ενώ σε διάφορες ποσότητες απαντούν καροτένια. Η λουτεΐνη
ενδέχεται να περιέχει έλαια, λίπη και κηρούς που αποτελούν φυσικά
συστατικά της φυτικής πρώτης ύλης.
Μόνο οι κατωτέρω διαλύτες δύνανται να χρησιμοποιούνται για την εκχύ­
λιση: μεθανόλη, αιθανόλη, προπανόλη-2, εξάνιο, ακετόνη, μεθυλαιθυλοκε­
τόνη και διοξείδιο του άνθρακα.
Αριθ. CI
Αριθ. EINECS 204-840-0
Χημική ονομασία 3,3′-διυδροξυ-δ-καροτένιο
Χημικός τύπος C 40 H 56 O 2
Μοριακό βάρος 568,88
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 4,0 %, υπολογιζό­
μενη ως λουτεΐνη
E 1% 1cm 2 550 σε μήκος κύματος περίπου 445 nm σε μείγμα χλωροφορμί­
ου/αιθανόλης (10 + 90) ή μείγμα εξανίου/αιθανόλης/ακετόνης (80 + 10
+ 10)
Περιγραφή Σκοτεινόχρωμο κιτρινοκάστανο υγρό
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε μείγμα χλωροφορμίου/αιθανόλης (1:9) στα
445 nm περίπου
EL L 83/50 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Κατάλοιπα διαλυτών Ακετόνη
50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο,
μόνοι ή σε συνδυασμό
Μεθυλαιθυλοκετόνη
Μεθανόλη
Αιθανόλη
Προπανόλη-2
Εξάνιο
9 >> > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > = >> > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ;
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 161g ΚΑΝΘΑΞΑΝΘΙΝΗ
Συνώνυμα Πορτοκαλί CI food 8
Ορισμός Οι προδιαγραφές αυτές ισχύουν για τα όλο-trans ισομερή της κανθαξαν­
θίνης, που αποτελούν την επικρατέστερη μορφή της, συνοδευόμενα από
μικρές ποσότητες άλλων καροτενοειδών. Από κανθαξανθίνη που ανταπο­
κρίνεται σ’ αυτές τις προδιαγραφές παρασκευάζονται αραιωμένες και στα­
θεροποιημένες μορφές, που περιλαμβάνουν διαλύματα ή εναιωρήματα
κανθαξανθίνης σε βρώσιμα λίπη ή έλαια, γαλακτώματα και σκόνες που
σχηματίζουν κολλοειδή υδατικά διαλύματα. Τα εν λόγω παρασκευάσματα
μπορεί να περιέχουν τα cis και trans ισομερή σε διαφορετικές αναλογίες.
Αριθ. CI 40850
Αριθ. EINECS 208-187-2
Χημική ονομασία β-καροτενοδιόνη-4,4′, κανθαξανθίνη, 4,4′-διοξυ-β-καροτένιο
Χημικός τύπος C 40 H 52 O 2
Μοριακό βάρος 564,86
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες τουλάχιστον 96 % (εκφραζόμενη
ως κανθαξανθίνη)
E 1% 1cm 2 200
σε μήκος κύματος περίπου
485 nm σε χλωροφόρμιο
468-472 nm σε κυκλοεξάνιο
464-467 nm σε πετρελαϊκό
αιθέρα
Περιγραφή Κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη χρώματος βαθυϊώδους
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/51
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε χλωροφόρμιο στα 485 nm περίπου
Μέγιστο απορρόφησης σε κυκλοεξάνιο στα 468-472 nm
Μέγιστο απορρόφησης σε πετρελαϊκό αιθέρα στα 464-467 nm
Καθαρότητα
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Βοηθητικές χρωστικές ύλες Καροτενοειδή εκτός από κανθαξανθίνη 5,0 % των ολικών χρωστικών υλών
κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 162 ΕΡΥΘΡΑ ΧΡΩΣΤΙΚΗ ΤΗΣ ΡΙΖΑΣ ΤΩΝ ΤΕΥΤΛΩΝ, ΒΕΤΑΝΙΝΗ
Συνώνυμα Ερυθρά χρωστική τεύτλων
Ορισμός Η ερυθρά χρωστική τεύτλων λαμβάνεται από τη ρίζα ποικιλιών των ερυ­
θρών τεύτλων (Beta vulgaris L. var. rubra) ως καθαρός χυμός με έκθλιψη
των τεύτλων ή με υδατική εκχύλιση τεμαχισμένων ριζών τεύτλων, ακολου­
θούμενη από εμπλουτισμό στη δραστική ουσία. Ο χρωματισμός συντίθεται
από πολλές χρωστικές, που ανήκουν όλες στην ομάδα των βεταλαϊνών. Η
κύρια χρωμοφόρος ομάδα είναι οι βετακυανίνες (κόκκινες), από τις οποίες η
βετανίνη περιέχεται σε αναλογία 75-95 %, ενώ σε μικρές ποσότητες είναι
δυνατόν να απαντούν η βεταξανθίνη (κίτρινη) και προϊόντα διάσπασης των
βεταλαϊνών (ανοικτοκάστανα).
Εκτός από τις χρωστικές, ο χυμός ή το εκχύλισμα περιέχει σάκχαρα, άλατα
ή/και πρωτεΐνες που αποτελούν φυσικά συστατικά των ερυθρών τεύτλων. Το
διάλυμα ενδέχεται να έχει συμπυκνωθεί και ορισμένα προϊόντα υποβάλλο­
νται σε καθαρισμό για την απομάκρυνση του μεγαλύτερου μέρους των
σακχάρων, αλάτων και πρωτεϊνών.
Αριθ. CI
Αριθ. EINECS 231-628-5
Χημική ονομασία S-(R′,R′)-4-[2-[2-καρβοξυ-5(β-D-γλυκοπυρανοζυλοξυ)-2,3-διυδρο-6-υδρο­
ξυ-1Η-ινδολ-1-υλ]αιθενυλο]-2,3-διυδρο-2,6-πυριδινο-δικαρβοξυλικό οξύ·
2-καρβοξυλικό 1-[2-(2,6-δικαρβοξυ-1,2,3,4-τετραϋδρο-4-πυριδυλιδεν)αι­
θυλιδενο]-5(β-D-γλυκοπυρανοζυλοξυ)-6-υδροξυ-ινδόλιο
Χημικός τύπος Βετανίνη: C 24 H 26 N 2 O 13
Μοριακό βάρος 550,48
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ερυθρά χρωστική (εκφραζόμενη ως βετανίνη) τουλάχι­
στον 0,4 %
E 1% 1cm 1 120 σε μήκος κύματος περίπου 535 nm σε υδατικό διάλυμα με
pH 5
Περιγραφή Υγρό, πάστα, σκόνη ή στερεό κόκκινου ή βαθυκόκκινου χρώματος
EL L 83/52 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε νερό με pH 5 στα 535 nm περίπου
Καθαρότητα
Νιτρικά ιόντα Κατ’ ανώτατο όριο 2 g νιτρικών ανιόντων ανά g ερυθράς χρωστικής (όπως
αυτή υπολογίζεται στη δοκιμασία)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 163 ΑΝΘΟΚΥΑΝΙΝΕΣ
Συνώνυμα
Ορισμός Οι ανθοκυανίνες λαμβάνονται με διαβροχή ή εκχύλιση με νερό εμπλουτι­
σμένο με θειώδη ιόντα, οξινισμένο νερό, διοξείδιο του άνθρακα, μεθανόλη
ή αιθανόλη, από ποικιλίες βρώσιμων οπωροκηπευτικών και στη συνέχεια
συμπύκνωση και/ή καθαρισμό, εάν χρειάζεται. Το προϊόν που προκύπτει
μπορεί να μετατραπεί σε σκόνη με βιομηχανική διεργασία ξήρανσης. Οι
ανθοκυανίνες περιέχουν τα ίδια συστατικά με την πρώτη ύλη, συγκεκρι­
μένα ανθοκυανίνη, οργανικά οξέα, ταννίνες, σάκχαρα, ανόργανα άλατα
κ.λπ., αλλά όχι κατ’ ανάγκην στις ίδιες αναλογίες. Η φυσική παρουσία
αιθανόλης είναι πιθανή λόγω της διεργασίας διαβροχής. Η χρωμοφόρος
ομάδα είναι η ανθοκυανίνη. Τα προϊόντα διατίθενται στην αγορά με βάση
τη χρωστική ισχύ τους, όπως προσδιορίζεται με τη δοκιμασία. Η περιε­
κτικότητα σε χρωστική ύλη δεν εκφράζεται σε ποσοτικές μονάδες.
Αριθ. CI
Αριθ. EINECS 208-438-6 (κυανιδίνη), 205-125-6 (παιωνιδίνη), 208-437-0 (δελφινιδί­
νη), 211-403-8 (μαλβιδίνη), 205-127-7 (πελαργονιδίνη), 215-849-4
(πετουνιδίνη)
Χημική ονομασία 3,3′,4′,5,7-Πενταϋδροξυ-φλαβυλοχλωρίδιο (κυανιδίνη)
3,4′,5,7-Τετραϋδροξυ-3′-μεθοξυ-φλαβυλοχλωρίδιο (παιωνιδίνη)
3,4′,5,7-Τετραϋδροξυ-3′,5′-διμεθοξυ-φλαβυλοχλωρίδιο (μαλβιδίνη)
3,5,7-Τριυδροξυ-2-(3,4,5-τριυδροξυ-φαινυλο)-1-βενζοπυρρυλοχλωρίδιο
(δελφινιδίνη)
3,3′4′,5,7-Πενταϋδροξυ-5′-μεθοξυ-φλαβυλοχλωρίδιο (πετουνιδίνη)
3,5,7-Τριυδροξυ-2-(4-υδροξυ-φαινυλο)-1-βενζοπυρρυλοχλωρίδιο (πελαρ­
γονιδίνη)
Χημικός τύπος Κυανιδίνη: C 15 H 11 O 6 Cl
Παιωνιδίνη: C 16 H 13 O 6 Cl
Μαλβιδίνη: C 17 H 15 O 7 Cl
Δελφινιδίνη: C 15 H 11 O 7 Cl
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/53
Πετουνιδίνη: C 16 H 13 O 7 Cl
Πελαργονιδίνη: C 15 H 11 O 5 Cl
Μοριακό βάρος Κυανιδίνη: 322,6
Παιωνιδίνη: 336,7
Μαλβιδίνη: 366,7
Δελφινιδίνη: 340,6
Πετουνιδίνη: 352,7
Πελαργονιδίνη: 306,7
Δοκιμασία E 1% 1cm 300 για την καθαρή χρωστική σε μήκος κύματος 515-535 nm σε
pH 3,0
Περιγραφή Υγρό, σκόνη ή πάστα πορφυροκόκκινου χρώματος με ελαφρά χαρακτηρι­
στική οσμή
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε μεθανόλη με πυκνό HCl σε αναλογία 0,01 %
στα
Κυανιδίνη: 535 nm
Παιωνιδίνη: 532 nm
Μαλβιδίνη: 542 nm
Δελφινιδίνη: 546 nm
Πετουνιδίνη: 543 nm
Πελαργονιδίνη: 530 nm
Καθαρότητα
Κατάλοιπα διαλυτών Μεθανόλη 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθανόλη 200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Διοξείδιο του θείου Κατ’ ανώτατο όριο 1 000 mg/kg ανά εκατοστιαία μονάδα χρωστικής
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
E 170 ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Λευκό CI Pigment 18· κιμωλία
Ορισμός Το ανθρακικό ασβέστιο είναι το προϊόν που λαμβάνεται από κονιοποιημένο
ασβεστόλιθο ή με καταβύθιση ιόντων ασβεστίου με ανθρακικά ιόντα.
EL L 83/54 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αριθ. CI 77220
Αριθ. EINECS Ανθρακικό ασβέστιο: 207-439-9
Ασβεστόλιθος: 215-279-6
Χημική ονομασία Ανθρακικό ασβέστιο
Χημικός τύπος CaCO 3
Μοριακό βάρος 100,1
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική ή άμορφη σκόνη, άοσμη και άγευστη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Πρακτικά αδιάλυτο στο νερό και στην αλκοόλη. Διαλύεται με αναβρασμό
σε αραιό οξικό οξύ, αραιό υδροχλωρικό οξύ και αραιό νιτρικό οξύ, τα δε
προκύπτοντα διαλύματα παρέχουν, μετά από βρασμό, θετικά αποτελέσματα
στις αναλύσεις ασβεστίου.
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (200 °C, 4 ώρες)
Αδιάλυτες σε οξέα ουσίες 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Άλατα μαγνησίου και αλκαλίων 1 % κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αντιμόνιο (στοιχειακό)
100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, μόνοι ή σε συνδυασμό
Χαλκός (στοιχειακός)
Χρώμιο (στοιχειακό)
Ψευδάργυρος (στοιχειακός)
Βάριο (στοιχειακό)
9 > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > = > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ;
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/55
E 171 ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΤΙΤΑΝΙΟΥ
Συνώνυμα Λευκό CI Pigment 6
Ορισμός Το διοξείδιο του τιτανίου συνίσταται κυρίως από καθαρό διοξείδιο του
τιτανίου με την κρυσταλλική μορφή του ανατασίου και/ή του ρουτιλίου,
το οποίο μπορεί να έχει επιστρωθεί με μικρές ποσότητες αλουμίνας και/ή
διοξειδίου του πυριτίου για τη βελτίωση των τεχνικών ιδιοτήτων του προϊ­
όντος
Οι ποιότητες ανατασίου του χρωστικού διοξειδίου του τιτανίου είναι δυνα­
τόν να επιτευχθούν μόνο με τη διεργασία θειικού άλατος, η οποία δημι­
ουργεί ως παραπροϊόν μεγάλη ποσότητα θειικού οξέος. Οι ποιότητες ρου­
τιλίου του διοξειδίου του τιτανίου επιτυγχάνονται συνήθως με τη μέθοδο
χλωριούχου άλατος.
Ορισμένες ποιότητες ρουτιλίου του διοξειδίου του τιτανίου παράγονται με
τη χρήση μαρμαρυγία (γνωστού και ως μεικτό πυριτικό άλας καλίου-αργι­
λίου) ως προτύπου για τον σχηματισμό της βασικής φολλιδωτής δομής. Η
επιφάνεια του μαρμαρυγία υποβάλλεται σε ειδική, κατοχυρωμένη με
δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, διεργασία με την οποία επικαλύπτεται με διοξειδίο
του τιτανίου.
Η φολλιδωτή μορφή ρουτιλίου του διοξειδίου του τιτανίου παρασκευάζεται
με την υποβολή του μαργαριτώδους πιγμέντου από μαρμαρυγία που έχει
επικαλυφθεί με διοξείδιο του τιτανίου (ρουτίλιο) σε εκχυλιστική διάλυση σε
οξύ και στη συνέχεια σε εκχυλιστική διάλυση σε άλκαλι. Κατά τη διάρκεια
της διεργασίας αυτής απομακρύνεται το σύνολο του μαρμαρυγία και το
προϊόν της είναι η φολλιδωτή μορφή ρουτιλίου του διοξειδίου του τιτανί­
ου.
Αριθ. CI 77891
Αριθ. EINECS 236-675-5
Χημική ονομασία Διοξείδιο του τιτανίου
Χημικός τύπος TiO 2
Μοριακό βάρος 79,88
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ουσίας απαλλαγμένης από αλουμίνα
και διοξείδιο του πυριτίου
Περιγραφή Λευκή έως ελαφρά χρωματισμένη σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό και στους οργανικούς διαλύτες. Διαλύεται αργά σε
υδροφθορικό οξύ και σε θερμό πυκνό θειικό οξύ.
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες)
Απώλεια κατά την καύση 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο επί ουσίας απαλλαγμένης από πτητικές ύλες
(800 °C)
Οξείδιο του αργιλίου και/ή διοξείδιο του
πυριτίου
Συνολικά 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Ύλες διαλυτές σε HCl 0,5 N 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο επί ουσίας απαλλαγμένης από αλουμίνα και
διοξείδιο του πυριτίου και, επιπλέον, για προϊόντα που περιέχουν αλουμίνα
και/ή διοξείδιο του πυριτίου 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο επί του προϊόντος
όπως διατίθεται στην αγορά.
Υδατοδιαλυτές ύλες 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο μετά από εκχύλιση με HCl 0,5 Ν.
EL L 83/56 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αντιμόνιο 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο μετά από εκχύλιση με HCl 0,5 Ν.
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο μετά από εκχύλιση με HCl 0,5 Ν.
Μόλυβδος 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο μετά από εκχύλιση με HCl 0,5 Ν.
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο μετά από εκχύλιση με HCl 0,5 Ν.
E 172 ΟΞΕΙΔΙΑ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΥ ΚΑΙ ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΑ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΥ
Συνώνυμα Κίτρινο του οξειδίου του σιδήρου: Κίτρινο CI Pigment 42 και 43
Κόκκινο του οξειδίου του σιδήρου: Κόκκινο CI Pigment 101 και 102
Μαύρο του οξειδίου του σιδήρου: Μαύρο CI Pigment 11
Ορισμός Τα οξείδια του σιδήρου και τα υδροξείδια του σιδήρου παρασκευάζονται
συνθετικώς και συνίστανται κυρίως από άνυδρα και/ή ένυδρα οξείδια του
σιδήρου. Η κλίμακα των αποχρώσεων περιλαμβάνει αποχρώσεις του κίτρι­
νου, του κόκκινου, του καστανού και του μαύρου. Τα οξείδια του σιδήρου
καθαρότητας κατάλληλης για τρόφιμα διακρίνονται από τις αντίστοιχες
ενώσεις τεχνικής καθαρότητας κατά πρώτο λόγω των συγκριτικά χαμηλών
επιπέδων των προσμίξεων άλλων μετάλλων. Αυτό επιτυγχάνεται με επιλογή
και έλεγχο της πηγής σιδήρου και/ή με το βαθμό χημικού καθαρισμού
κατά την παραγωγική διεργασία.
Αριθ. CI Κίτρινο του οξειδίου του σιδήρου: 77492
Κόκκινο του οξειδίου του σιδήρου: 77491
Μαύρο του οξειδίου του σιδήρου: 77499
Αριθ. EINECS Κίτρινο του οξειδίου του σιδήρου: 257-098-5
Κόκκινο του οξειδίου του σιδήρου: 215-168-2
Μαύρο του οξειδίου του σιδήρου: 235-442-5
Χημική ονομασία Κίτρινο του οξειδίου του σιδήρου: Ένυδρο τριοξείδιο του σιδήρου, ένυδρο
οξείδιο του σιδήρου (III)
Κόκκινο του οξειδίου του σιδήρου: Άνυδρο τριοξείδιο του σιδήρου, άνυ­
δρο οξείδιο του σιδήρου (III)
Μαύρο του οξειδίου του σιδήρου: Μείγμα οξειδίου και τριοξειδίου του
σιδήρου, οξείδιο του σιδήρου (II, III)
Χημικός τύπος Κίτρινο του οξειδίου του σιδήρου: FeO(OH) · H 2 O
Κόκκινο του οξειδίου του σιδήρου: Fe 2 O 3
Μαύρο του οξειδίου του σιδήρου: FeO.Fe 2 O 3
Μοριακό βάρος 88,85: FeO(OH)
159,70: Fe 2 O 3
231,55: FeO.Fe 2 O 3
Δοκιμασία Περιεκτικότητα του κίτρινου του οξειδίου του σιδήρου σε ολικό σίδηρο
τουλάχιστον 60 %, του κόκκινου και του μαύρου τουλάχιστον 68 %,
εκφραζόμενη ως σίδηρος
Περιγραφή Σκόνη χρώματος κίτρινου, κόκκινου, καστανού ή μαύρου σε διάφορες
αποχρώσεις
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/57
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτα στο νερό και στους οργανικούς διαλύτες.
Διαλυτά σε πυκνά ανόργανα οξέα
Καθαρότητα
Υδατοδιαλυτές ύλες 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
μετά από πλήρη διάλυση
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Χρώμιο 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Χαλκός 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Νικέλιο 200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ψευδάργυρος 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
9 > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > = > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > > ;
E 173 ΑΡΓΙΛΙΟ (ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ)
Συνώνυμα Μεταλλικό χρώμα CI Pigment Metal
Ορισμός Η σκόνη αργιλίου συνίσταται από λεπτομερισμένα σωματίδια αργιλίου. Η
λειοτρίβηση μπορεί να γίνει παρουσία ή όχι βρώσιμων φυτικών ελαίων και/ή
λιπαρών οξέων ποιότητας προσθέτων των τροφίμων. Το προϊόν είναι απαλ­
λαγμένο από οποιαδήποτε άλλη πρόσμιξη πλην των βρώσιμων φυτικών
ελαίων και/ή των λιπαρών οξέων ποιότητας προσθέτων των τροφίμων.
Αριθ. CI 77000
Αριθ. EINECS 231-072-3
Χημική ονομασία Αργίλιο
Χημικός τύπος Al
Ατομικό βάρος 26,98
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 %, υπολογιζόμενη ως Al επί ουσίας απαλ­
λαγμένης από έλαια
Περιγραφή Σκόνη ή φυλλίδια χρώματος στιλπνού γκρι
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό και στους οργανικούς διαλύτες. Διαλυτό σε αραιό
υδροχλωρικό οξύ.
Δοκιμή αργιλίου Θετική δοκιμή με διάλυμα δείγματος σε αραιό υδροχλωρικό οξύ
EL L 83/58 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C μέχρι σταθερού βάρους)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 174 ΑΡΓΥΡΟΣ
Συνώνυμα Argentum
Ορισμός
Αριθ. CI 77820
Αριθ. EINECS 231-131-3
Χημική ονομασία Άργυρος
Χημικός τύπος Ag
Ατομικό βάρος 107,87
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε Ag τουλάχιστον 99,5 %
Περιγραφή Αργυρόχρωμη σκόνη ή αργυρόχρωμα φυλλίδια
Ταυτοποίηση
Καθαρότητα
Ε 175 ΧΡΥΣΟΣ
Συνώνυμα Μεταλλικό χρώμα 3· Aurum
Ορισμός
Αριθ. CI 77480
Αριθ. EINECS 231-165-9
Χημική ονομασία Χρυσός
Χημικός τύπος Au
Ατομικό βάρος 197,0
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε Au τουλάχιστον 90 %
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/59
Περιγραφή Χρυσόχρωμη σκόνη ή χρυσόχρωμα φυλλίδια
Ταυτοποίηση
Καθαρότητα
Άργυρος 7 % κατ’ ανώτατο όριο
μετά από πλήρη διάλυση
Χαλκός 4 % κατ’ ανώτατο όριο
9 >> = >> ;
Ε 180 ΛΙΘΟΡΟΥΜΠΙΝΗ ΒΚ
Συνώνυμα Κόκκινο CI Pigment 57· rubinpigment· καρμίνη 6B
Ορισμός Η λιθορουμπίνη BK συνίσταται κυρίως από 3-υδροξυ-4-(4-μεθυλο-2-σουλ­
φοφαινυλαζω)-2-ναφθαλινο-καρβοξυλικό ασβέστιο και βοηθητικές χρωστι­
κές ύλες, μαζί με νερό και χλωριούχο και/ή θειικό ασβέστιο ως τα κύρια
άχρωμα συστατικά.
Αριθ. CI 15850:1
Αριθ. EINECS 226-109-5
Χημική ονομασία 3-υδροξυ-4-(4-μεθυλο-2-σουλφοφαινυλαζω)-2-ναφθαλινο-καρβοξυλικό
ασβέστιο
Χημικός τύπος C 18 H 12 CaN 2 O 6 S
Μοριακό βάρος 424,45
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές χρωστικές ύλες 90 % τουλάχιστον
E 1% 1cm 200 σε μήκος κύματος περίπου 442 nm σε διμεθυλοφορμαμίδιο
Περιγραφή Κόκκινη σκόνη
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε διμεθυλοφορμαμίδιο στα 442 nm περίπου
Καθαρότητα
Βοηθητικές χρωστικές ύλες 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Οργανικές ενώσεις πλην χρωστικών υλών:
2-αμινο-5-μεθυλο-βενζολοσουλφο­
νικό ασβέστιο
0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
3-υδροξυ-2-ναφθαλινο-καρβοξυ­
λικό ασβέστιο
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο
Μη σουλφονωμένες πρωτοταγείς αρωμα­
τικές αμίνες
0,01 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενες σε ανιλίνη)
Ύλες εκχυλίσιμες με αιθέρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο από διάλυμα με pH 7
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/60 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται οι λάκκες αργιλίου αυτής της χρωστικής ύλης.
Ε 200 ΣΟΡΒΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 203-768-7
Χημική ονομασία Σορβικό οξύ, trans, trans-2,4-Εξαδιενικό οξύ
Χημικός τύπος C 6 H 8 O 2
Μοριακό βάρος 112,12
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Άχρωμες βελόνες ή λευκή ρέουσα σκόνη, με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή,
της οποίας το χρώμα δεν μεταβάλλεται μετά από θέρμανση στους 105 °C
επί 90 λεπτά
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 133 °C έως 135 °C μετά από ξήρανση υπό κενό επί 4 ώρες σε ξηραντήρα
θειικού οξέος
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης διαλύματος σορβικού οξέος σε προπανόλη-2
(1:4 000 000) σε μήκος κύματος 254 ± 2 nm
Δοκιμή ανίχνευσης διπλών δεσμών Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Λίγο διαλυτό στο νερό, αδιάλυτο στην αιθανόλη.
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Αλδεΰδες 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενο σε φορμαλδεΰδη
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/61
Ε 202 ΣΟΡΒΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 246-376-1
Χημική ονομασία Σορβικό κάλιο· (Ε, Ε)-2,4,-εξαδιενικό κάλιο· άλας με κάλιο του trans,
trans-2,4-εξαδιενικού οξέος
Χημικός τύπος C 6 H 7 O 2 K
Μοριακό βάρος 150,22
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηράς ουσίας
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική σκόνη, της οποίας το χρώμα δεν μεταβάλλεται μετά
από θέρμανση στους 105 °C επί 90 λεπτά
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης του σορβικού
οξέος
Πεδίο τιμών σημείου τήξης του σορβικού οξέος, το οποίο απομονώνεται με
οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 133 °C έως 135 °C μετά από ξήρανση
υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή ανίχνευσης διπλών δεσμών Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες)
Οξύτητα ή αλκαλικότητα 1,0 % περίπου κατ’ ανώτατο όριο (ως σορβικό οξύ ή K 2 CO 3 )
Αλδεΰδες 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενο σε φορμαλδεΰδη
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 203 ΣΟΡΒΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-321-6
Χημική ονομασία Σορβικό ασβέστιο· άλας με ασβέστιο του trans, trans-2,4-εξαδιενικού οξέ­
ος
Χημικός τύπος C 12 H 14 O 4 Ca
Μοριακό βάρος 262,32
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηράς ουσίας
EL L 83/62 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Περιγραφή Λευκή λεπτόκοκκη κρυσταλλική σκόνη, της οποίας το χρώμα δεν μεταβάλ­
λεται μετά από θέρμανση στους 105 °C επί 90 λεπτά
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης του σορβικού
οξέος
Πεδίο τιμών σημείου τήξης του σορβικού οξέος, το οποίο απομονώνεται με
οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 133 °C έως 135 °C μετά από ξήρανση
υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή ανίχνευσης διπλών δεσμών Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με ξήρανση υπό κενό επί 4
ώρες σε ξηραντήρα θειικού οξέος
Αλδεΰδες 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενο σε φορμαλδεΰδη
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 210 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 200-618-2
Χημική ονομασία Βενζοϊκό οξύ· βενζολοκαρβοξυλικό οξύ· φαινυλοκαρβοξυλικό οξύ
Χημικός τύπος C 7 H 6 O 2
Μοριακό βάρος 122,12
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 121,5 °C -123,5 °C
Δοκιμή εξάχνωσης Δοκιμή θετική
Δοκιμή βενζοϊκών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Περίπου 4 (υδατικό διάλυμα)
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/63
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (3 ώρες, υπεράνω θειικού οξέος)
Θειική τέφρα 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις 0,07 %, κατ’ ανώτατο όριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,3 % ως
χλωροβενζοϊκό οξύ
Εύκολα οξειδούμενες ουσίες Προστίθενται 1,5 ml θειικού οξέος σε 100 ml νερού, το διάλυμα θερμαί­
νεται μέχρι βρασμού και προστίθενται σταγόνες διαλύματος KMnO 4 0,1 N,
μέχρις ότου το ροζ χρώμα διατηρείται επί 30 δευτερόλεπτα. Στο θερμό
διάλυμα διαλύεται 1 g δείγματος, ζυγισμένο με ακρίβεια mg, και ακολουθεί
ογκομέτρηση με διάλυμα KMnO 4 0,1 N μέχρι να εμφανιστεί ροζ χρώμα
που να διατηρείται επί 15 δευτερόλεπτα. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται
περισσότερα από 0,5 ml
Ουσίες που απανθρακώνονται εύκολα Το ψυχρό διάλυμα 0,5 g βενζοϊκού οξέος σε 5 ml θειικού οξέος πυκνό­
τητας 94,5 έως 95,5 % δεν πρέπει να χρωματίζεται εντονότερα από ένα
υγρό αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριούχου κοβαλτίου TSC ( 1 ),
0,3 ml τριχλωριούχου σιδήρου TSC ( 2 ), 0,1 ml θειικού χαλκού TSC ( 3 )
και 4,4 ml νερού
Πολυκυκλικά οξέα Το πρώτο ίζημα που σχηματίζεται με κλασματική οξίνιση εξουδετερωμένου
διαλύματος βενζοϊκού οξέος, δεν πρέπει να έχει διαφορετικό σημείο τήξης
από του βενζοϊκού οξέος
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 211 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 208-534-8
Χημική ονομασία Βενζοϊκό νάτριο· άλας με νάτριο του βενζολοκαρβοξυλικού οξέος· άλας με
νάτριο του φαινυλοκαρβοξυλικού οξέος
_____________
( 1 ) Χλωριούχο κοβάλτιο TSC: Διαλύονται 65 gr περίπου χλωριούχου κοβαλτίου CoCl 2 ·6H 2 O σε κατάλληλη ποσότητα μείγματος 25 ml
υδροχλωρικού οξέος και 975 ml νερού, ώστε να ληφθεί συνολικός όγκος 1 000 ml. Φέρονται 5 ml ακριβώς από αυτό το διάλυμα σε
σφαιρική φιάλη που περιέχει 250 ml διαλύματος ιωδίου, προστίθενται 5 ml υπεροξειδίου του υδρογόνου 3 % και κατόπιν 15 ml διαλύματος
υδροξειδίου του νατρίου 20 %. Το σύνολο ζέεται επί 10 λεπτά, αφήνεται να ψυχθεί και προστίθενται 2 g ιωδιούχου καλίου και 20 ml
θειικού οξέος 25 %. Έπειτα από πλήρη διάλυση του ιζήματος, το ιώδιο που ελευθερώνεται τιτλοδοτείται με θειοθειικό νάτριο (0,1 N)
παρουσία αμύλου TS. Ένα ml θειοθειικού νατρίου (0,1 N) αντιστοιχεί σε 23,80 mg CoCl 2 ·6H 2 O. Ο τελικός όγκος του διαλύματος
διορθώνεται με την προσθήκη κατάλληλης ποσότητας από το μείγμα υδροχλωρικού οξέος και νερού, για να ληφθεί διάλυμα με συγκέντρωση
59,5 mg CoCl 2 ·6H 2 O ανά ml.
( 2 ) Τριχλωριούχος σίδηρος TSC: Διαλύονται 55 gr περίπου τριχλωριούχου σιδήρου σε κατάλληλη ποσότητα μείγματος 25 ml υδροχλωρικού
οξέος και 975 ml νερού, ώστε να ληφθεί συνολικός όγκος 1 000 ml. Φέρονται 10,0 ml από αυτό το διάλυμα σε σφαιρική φιάλη που
περιέχει 250 ml διαλύματος ιωδίου, προστίθενται 15 ml νερού και 3 g ιωδιούχου καλίου και το μείγμα αφήνεται σε ηρεμία επί 15 λεπτά.
Αραιώνεται σε 100 ml νερού και κατόπιν το ιώδιο που ελευθερώνεται τιτλοδοτείται με θειοθειικό νάτριο (0,1 N) παρουσία αμύλου TS. Ένα
ml θειοθειικού νατρίου (0,1 N) αντιστοιχεί σε 27,03 mg FeCl 3 ·6H 2 O. Ο τελικός όγκος του διαλύματος διορθώνεται με την προσθήκη
κατάλληλης ποσότητας από το μείγμα υδροχλωρικού οξέος και νερού, για να ληφθεί διάλυμα με συγκέντρωση 45,0 mg FeCl 3 ·6H 2 O ανά ml.
( 3 ) Θειικός χαλκός TSC: Διαλύονται 65 gr περίπου θειικού χαλκού CuSO 4 ·5H 2 O σε κατάλληλη ποσότητα μείγματος 25 ml υδροχλωρικού
οξέος και 975 ml νερού ώστε να ληφθεί συνολικός όγκος 1 000 ml. Φέρονται 10 ml από αυτό το διάλυμα σε σφαιρική φιάλη που περιέχει
250 ml διαλύματος ιωδίου, προστίθενται 40 ml νερού, 4 ml οξικού οξέος και 3 g ιωδιούχου καλίου. Το ιώδιο που ελευθερώνεται
τιτλοδοτείται με θειοθειικό νάτριο (0,1 N) παρουσία αμύλου TS (*). Ένα ml θειοθειικού νατρίου (0,1 N) αντιστοιχεί σε 24,97 mg
CuSO 4 ·5H 2 O. Ο τελικός όγκος του διαλύματος διορθώνεται με την προσθήκη κατάλληλης ποσότητας από το μείγμα υδροχλωρικού
οξέος και νερού, για να ληφθεί διάλυμα με συγκέντρωση 62,4 mg CuSO 4 .5H 2 O ανά ml.
(*) Άμυλο TS: Λειοτριβούνται 0,5 g αμύλου (άμυλο πατάτας, αραβοσίτου ή διαλυτό άμυλο) και αναμειγνύονται με 5 ml νερού. Στον λαμβα­
νόμενο πολτό προστίθεται με συνεχή ανάδευση η κατάλληλη ποσότητα νερού, για να ληφθεί συνολικός όγκος 100 ml. Το σύνολο ζέεται επί
μερικά λεπτά, αφήνεται να ψυχθεί και διηθείται. Το άμυλο πρέπει να είναι πρόσφατης παρασκευής.
EL L 83/64 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Χημικός τύπος C 7 H 5 O 2 Na
Μοριακό βάρος 144,11
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε C 7 H 5 O 2 Na τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους
105 °C επί 4 ώρες
Περιγραφή Λευκό, σχεδόν άοσμο, κρυσταλλικό στερεό σε σκόνη ή κόκκους
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό, μέτρια διαλυτό σε αιθανόλη
Πεδίο τιμών σημείου τήξης του βενζοϊ­
κού οξέος
Πεδίο τιμών σημείου τήξης του βενζοϊκού οξέος που απομονώνεταιμε οξί­
νιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 121,5 °C έως 123,5 °C μετά από
ξήρανση σε ξηραντήρα θειικού οξέος
Δοκιμή βενζοϊκών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Εύκολα οξειδούμενες ουσίες Προστίθενται 1,5 ml θειικού οξέος σε 100 ml νερού, το διάλυμα θερμαί­
νεται μέχρι βρασμού και προστίθενται σταγόνες διαλύματος KMnO 4 0,1 N,
μέχρις ότου το ροζ χρώμα διατηρείται επί 30 δευτερόλεπτα. Στο θερμό
διάλυμα διαλύεται 1 g δείγματος, ζυγισμένο με ακρίβεια mg, και ακολουθεί
ογκομέτρηση με διάλυμα KMnO 4 0,1 N μέχρι να εμφανιστεί ροζ χρώμα
που να διατηρείται επί 15 δευτερόλεπτα. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται
περισσότερα από 0,5 ml
Πολυκυκλικά οξέα Το πρώτο ίζημα που σχηματίζεται με κλασματική οξίνιση εξουδετερωμένου
διαλύματος βενζοϊκού νατρίου, δεν πρέπει να έχει διαφορετικό σημείο
τήξης από του βενζοϊκού οξέος
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις 0,06 % κατ’ ανώτατο όριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,25 % ως
χλωροβενζοϊκό οξύ
Οξύτητα ή αλκαλικότητα Για την εξουδετέρωση 1 g βενζοϊκού νατρίου παρουσία φαινολοφθαλεΐνης,
δεν πρέπει να απαιτούνται περισσότερα από 0,25 ml διαλύματος NaOH
0,1 N ή HCl 0,1 N
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 212 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 209-481-3
Χημική ονομασία Βενζοϊκό κάλιο· άλας με κάλιο του βενζολοκαρβοξυλικού οξέος· άλας με
κάλιο του φαινυλοκαρβοξυλικού οξέος
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/65
Χημικός τύπος C 7 H 5 KO 2 ·3H 2 O
Μοριακό βάρος 214,27
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε C 7 H 5 KO 2 τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους
105 °C μέχρι σταθερού βάρους
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης του βενζοϊ­
κού οξέος
Πεδίο τιμών σημείου τήξης του βενζοϊκού οξέος που απομονώνεται με
οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 121,5 °C έως 123,5 °C μετά από
ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος
Δοκιμή βενζοϊκών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 26,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις 0,06 % κατ’ ανώτατο όριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,25 % ως
χλωροβενζοϊκό οξύ
Εύκολα οξειδούμενες ουσίες Προστίθενται 1,5 ml θειικού οξέος σε 100 ml νερού, το διάλυμα θερμαί­
νεται μέχρι βρασμού και προστίθενται σταγόνες διαλύματος KMnO 4 0,1 N,
μέχρις ότου το ροζ χρώμα διατηρείται επί 30 δευτερόλεπτα. Στο θερμό
διάλυμα διαλύεται 1 g δείγματος, ζυγισμένο με ακρίβεια mg, και ακολουθεί
ογκομέτρηση με διάλυμα KMnO 4 0,1 N μέχρι να εμφανιστεί ροζ χρώμα
που να διατηρείται επί 15 δευτερόλεπτα. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται
περισσότερα από 0,5 ml
Ουσίες που απανθρακώνονται εύκολα Το ψυχρό διάλυμα 0,5 g βενζοϊκού οξέος σε 5 ml θειικού οξέος πυκνό­
τητας 94,5-95,5 % δεν πρέπει να χρωματίζεται εντονότερα από ένα υγρό
αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριούχου κοβαλτίου TSC, 0,3 ml τριχλω­
ριούχου σιδήρου TSC, 0,1 ml θειικού χαλκού TSC και 4,4 ml νερού
Πολυκυκλικά οξέα Το πρώτο ίζημα που σχηματίζεται με κλασματική οξίνιση εξουδετερωμένου
διαλύματος βενζοϊκού καλίου, δεν πρέπει να έχει διαφορετικό σημείο τήξης
από του βενζοϊκού οξέος
Οξύτητα ή αλκαλικότητα Για την εξουδετέρωση 1 g βενζοϊκού καλίου παρουσία φαινολοφθαλεΐνης,
δεν πρέπει να απαιτούνται περισσότερα από 0,25 ml διαλύματος NaOH
0,1 N ή HCl 0,1 N
EL L 83/66 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 213 ΒΕΝΖΟΪΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Βενζοϊκό άλας ασβεστίου
Ορισμός
Αριθ. EINECS 218-235-4
Χημική ονομασία Βενζοϊκό ασβέστιο· διβενζοϊκό ασβέστιο
Χημικός τύπος Άνυδρο: C 14 H 10 O 4 Ca
Μονοένυδρο: C 14 H 10 O 4 Ca·Η 2 O
Τριένυδρο: C 14 H 10 O 4 Ca·3H 2 O
Μοριακό βάρος Άνυδρο: 282,31
Μονοένυδρο: 300,32
Τριένυδρο: 336,36
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 °C
Περιγραφή Λευκοί ή άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή σκόνη
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης του βενζοϊ­
κού οξέος
Πεδίο τιμών σημείου τήξης του βενζοϊκού οξέος που απομονώνεται με
οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 121,5 °C έως 123,5 °C μετά από
ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος
Δοκιμή βενζοϊκών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 17,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C μέχρι σταθερού βάρους)
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις 0,06 % κατ’ ανώτατο όριο ως χλωρίδιο, που αντιστοιχεί σε 0,25 % ως
χλωροβενζοϊκό οξύ
Εύκολα οξειδούμενες ουσίες Προστίθενται 1,5 ml θειικού οξέος σε 100 ml νερού, το διάλυμα θερμαί­
νεται μέχρι βρασμού και προστίθενται σταγόνες διαλύματος KMnO 4
0,1 N, μέχρις ότου το ροζ χρώμα διατηρείται επί 30 δευτερόλεπτα. Στο
θερμό διάλυμα διαλύεται 1 g δείγματος, ζυγισμένο με ακρίβεια mg, και
ακολουθεί ογκομέτρηση με διάλυμα KMnO 4 0,1 N μέχρι να εμφανιστεί
ροζ χρώμα που να διατηρείται επί 15 δευτερόλεπτα. Δεν θα πρέπει να
καταναλώνονται περισσότερα από 0,5 ml
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/67
Ουσίες που απανθρακώνονται εύκολα Το ψυχρό διάλυμα 0,5 g βενζοϊκού οξέος σε 5 ml θειικού οξέος πυκνό­
τητας 94,5-95,5 %, δεν πρέπει να χρωματίζεται εντονότερα από ένα υγρό
αναφοράς που περιέχει 0,2 ml χλωριούχου κοβαλτίου TSC, 0,3 ml τρι­
χλωριούχου σιδήρου TSC, 0,1 ml θειικού χαλκού TSC και 4,4 ml νερού
Πολυκυκλικά οξέα Το πρώτο ίζημα που σχηματίζεται με κλασματική οξίνιση εξουδετερωμέ­
νου διαλύματος βενζοϊκού ασβεστίου, δεν πρέπει να έχει διαφορετικό
σημείο τήξης από του βενζοϊκού οξέος
Οξύτητα ή αλκαλικότητα Για την εξουδετέρωση 1 g βενζοϊκού ασβεστίου παρουσία φαινυλοφθαλεΐ­
νης, δεν πρέπει να απαιτούνται περισσότερα από 0,25 ml διαλύματος
NaOH 0,1 N ή HCl 0,1 N
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 214 p-ΥΔΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟΣ ΑΙΘΥΛΕΣΤΕΡΑΣ
Συνώνυμα Ethylparaben· p-οξυβενζοϊκό αιθύλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 204-399-4
Χημική ονομασία p-Υδροξυβενζοϊκό αιθύλιο· p-υδροξυβενζοϊκός αιθυλεστέρας
Χημικός τύπος C 9 H 10 O 3
Μοριακό βάρος 166,8
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % μετά από ξήρανση στους 80 °C επί 2
ώρες
Περιγραφή Σχεδόν άοσμοι, μικροί άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 115 °C - 118 °C
Δοκιμή p-υδροξυβενζοϊκών ιόντων Πεδίο τιμών σημείου τήξης του p-υδροξυβενζοϊκού οξέος που απομονώνε­
ται με οξίνιση και χωρίς ανακρυστάλλωση, 213 °C έως 217 °C μετά από
ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος
Δοκιμή αλκοόλης Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (80 °C, 2 ώρες)
Θειική τέφρα 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/68 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
p-Υδροξυβενζοϊκό οξύ και σαλικυλικό
οξύ
0,35 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένη σε p-υδροξυβενζοϊκό οξύ
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 215 P-ΥΔΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟΣ ΑΙΘΥΛΕΣΤΕΡΑΣ, ΑΛΑΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 252-487-6
Χημική ονομασία Άλας του p-υδροξυβενζοϊκού αιθυλίου με νάτριο· νατριούχος ένωση του p-
υδροξυβενζοϊκού αιθυλεστέρα
Χημικός τύπος C 9 H 9 O 3 Na
Μοριακό βάρος 188,8
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε p-υδροξυβενζοϊκό αιθυλεστέρα τουλάχιστον 83 % επί
άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική υγροσκοπική σκόνη
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 115 °C έως 118 °C, μετά από ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού
οξέος
Δοκιμή p-υδροξυβενζοϊκών ιόντων Πεδίο τιμών σημείου τήξης του p-υδροξυβενζοϊκού οξέος που παρέχει το
δείγμα, 213 °C έως 217 °C
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH 9,9 – 10,3 (υδατικό διάλυμα 0,1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 5 % κατ’ ανώτατο όριο (ξήρανση υπό κενό σε ξηραντήρα θειικού οξέος)
Θειική τέφρα 37 έως 39 %
p-Υδροξυβενζοϊκό οξύ και σαλικυλικό
οξύ
0,35 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένη σε p-υδροξυβενζοϊκό οξύ
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/69
Ε 218 p-ΥΔΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟΣ ΜΕΘΥΛΕΣΤΕΡΑΣ
Συνώνυμα p-Οξυβενζοϊκό μεθύλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 243-171-5
Χημική ονομασία p-Υδροξυβενζοϊκό μεθύλιο· p-υδροξυβενζοϊκός μεθυλεστέρας
Χημικός τύπος C 8 H 8 O 3
Μοριακό βάρος 152,15
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 80 °C επί 2
ώρες
Περιγραφή Σχεδόν άοσμοι, μικροί άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 125 °C - 128 °C
Δοκιμή p-υδροξυβενζοϊκών ιόντων Πεδίο τιμών σημείου τήξης του p-υδροξυβενζοϊκού οξέος που παρέχει το
δείγμα, 213 °C έως 217 °C μετά από ξήρανση στους 80 °C επί 2 ώρες
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (80 °C, 2 ώρες)
Θειική τέφρα 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
p-Υδροξυβενζοϊκό οξύ και σαλικυλικό
οξύ
0,35 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε p-υδροξυβενζοϊκό οξύ
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 219 P-ΥΔΡΟΞΥΒΕΝΖΟΪΚΟΣ ΜΕΘΥΛΕΣΤΕΡΑΣ, ΑΛΑΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Άλας του p-υδροξυβενζοϊκού μεθυλίου με νάτριο· Νατριούχος ένωση του
p-υδροξυβενζοϊκού μεθυλεστέρα
Χημικός τύπος C 8 H 7 O 3 Na
Μοριακό βάρος 174,15
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % επί άνυδρης ουσίας
EL L 83/70 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Περιγραφή Λευκή υγροσκοπική σκόνη
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Το λευκό ίζημα που σχηματίζεται με οξίνιση, με υδροχλωρικό οξύ, υδατι­
κού διαλύματος 10 % (w/v) του παραγώγου του p-υδροξυβενζοϊκού μεθυ­
λεστέρα με νάτριο (με δείκτη χαρτί ηλιοτροπίου) πρέπει, μετά από έκπλυση
με νερό και ξήρανση στους 80 °C επί 2 ώρες, να τήκεται στους 125 °C έως
128 °C
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH 9,7 – 10,3 (διάλυμα 0,1 % σε νερό απαλλαγμένο από διοξείδιο του
άνθρακα)
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 40 % έως 44,5 % επί άνυδρης ουσίας
p-Υδροξυβενζοϊκό οξύ και σαλικυλικό
οξύ
0,35 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένη ως p-υδροξυβενζοϊκό οξύ
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 220 ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-195-2
Χημική ονομασία Διοξείδιο του θείου· ανυδρίτης του θειώδους οξέος
Χημικός τύπος SO 2
Μοριακό βάρος 64,07
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 %
Περιγραφή Άχρωμο, άφλεκτο αέριο με δριμεία αποπνικτική οσμή
Ταυτοποίηση
Δοκιμή θειωδών ουσιών Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Μη πτητικό κατάλοιπο 0,01 % κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/71
Τριοξείδιο του θείου 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Σελήνιο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αέρια που, υπό κανονικές συνθήκες, δεν
περιέχονται στον ατμοσφαιρικό αέρα
Κανένα ίχνος
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 221 ΘΕΙΩΔΕΣ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-821-4
Χημική ονομασία Θειώδες νάτριο (άνυδρο ή επταένυδρο)
Χημικός τύπος Άνυδρο: Na 2 SO 3
Επταένυδρο: Na 2 SO 3 7H 2 O
Μοριακό βάρος Άνυδρο: 126,04
Επταένυδρο: 252,16
Δοκιμασία Άνυδρο: Περιεκτικότητα σε Na 2 SO 3 του­
λάχιστον 95 % και σε SO 2 του­
λάχιστον 48 %
Επταένυδρο: Περιεκτικότητα σε Na 2 SO 3 του­
λάχιστον 48 % και σε SO 2 του­
λάχιστον 24 %
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι
Ταυτοποίηση
Δοκιμή θειωδών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH 8,5-11,5 (άνυδρο: διάλυμα 10 %· επταένυδρο: διάλυμα 20 %)
Καθαρότητα
Θειοθειικά ιόντα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
Σίδηρος 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
Σελήνιο 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
EL L 83/72 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 222 ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΩΔΕΣ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-921-4
Χημική ονομασία Όξινο θειώδες νάτριο
Χημικός τύπος NaHSO 3 σε μορφή υδατικού διαλύματος
Μοριακό βάρος 104,06
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε NaHSO 3 τουλάχιστον 32 % w/w
Περιγραφή Διαυγές, άχρωμο έως κίτρινο διάλυμα
Ταυτοποίηση
Δοκιμή θειωδών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH 2,5-5,5 (υδατικό διάλυμα 10 %)
Καθαρότητα
Σίδηρος 10 mg/kg Na 2 SO 3 κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
Σελήνιο 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 223 ΜΕΤΑΔΙΘΕΙΩΔΕΣ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Πυροθειώδες νάτριο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-673-0
Χημική ονομασία Διθειώδες νάτριο· πενταοξοδιθειικό νάτριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/73
Χημικός τύπος Na 2 S 2 O 5
Μοριακό βάρος 190,11
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε Na 2 S 2 O 5 τουλάχιστον 95 % και σε SO 2 τουλάχιστον
64 %
Περιγραφή Λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή θειωδών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH 4,0 – 5,5 (υδατικό διάλυμα 10 %)
Καθαρότητα
Θειοθειικά ιόντα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
Σίδηρος 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
Σελήνιο 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 224 ΜΕΤΑΔΙΘΕΙΩΔΕΣ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Πυροθειώδες κάλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 240-795-3
Χημική ονομασία Διθειώδες κάλιο· πενταοξοδιθειικό κάλιο
Χημικός τύπος K 2 S 2 O 5
Μοριακό βάρος 222,33
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε K 2 S 2 O 5 τουλάχιστον 90 % και σε SO 2 τουλάχιστον
51,8 %, ενώ το υπόλοιπο είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου θειικό κάλιο
Περιγραφή Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή θειωδών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
EL L 83/74 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Θειοθειικά ιόντα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
Σίδηρος 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
Σελήνιο 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 226 ΘΕΙΩΔΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 218-235-4
Χημική ονομασία Θειώδες ασβέστιο
Χημικός τύπος CaSO 3 ·2H 2 O
Μοριακό βάρος 156,17
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε CaSO 3 · 2H 2 O τουλάχιστον 95 % και σε SO 2 τουλάχι­
στον 39 %
Περιγραφή Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή θειωδών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Σίδηρος 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
Σελήνιο 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 227 ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΩΔΕΣ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 237-423-7
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/75
Χημική ονομασία Όξινο θειώδες ασβέστιο
Χημικός τύπος Ca(HSO 3 ) 2
Μοριακό βάρος 202,22
Δοκιμασία 6 έως 8 % (w/v) διοξειδίου του θείου και 2,5 έως 3,5 % (w/v) διοξειδίου
του ασβεστίου, που αντιστοιχούν σε 10 έως 14 % (w/v) όξινου θειώδους
ασβεστίου [Ca(HSO 3 ) 2 ]
Περιγραφή Διαυγές πρασινοκίτρινο υδατικό διάλυμα με χαρακτηριστική οσμή διοξει­
δίου του θείου
Ταυτοποίηση
Δοκιμή θειωδών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Σίδηρος 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
Σελήνιο 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 228 ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΩΔΕΣ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-870-1
Χημική ονομασία Όξινο θειώδες κάλιο
Χημικός τύπος KHSO 3 σε μορφή υδατικού διαλύματος
Μοριακό βάρος 120,17
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 280 g KHSO 3 ανά λίτρο (ή 150 g SO 2 ανά
λίτρο)
Περιγραφή Διαυγές άχρωμο υδατικό διάλυμα
Ταυτοποίηση
Δοκιμή θειωδών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Σίδηρος 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
Σελήνιο 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε SO 2
EL L 83/76 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 234 ΝΙΣΙΝΗ
Συνώνυμα
Ορισμός Η νισίνη συνίσταται από πολλά συγγενή πολυπεπτίδια, τα οποία παράγονται
από στελέχη του είδους Lactococcus lactis, υποείδος lactis
Αριθ. EINECS 215-807-5
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος C 143 H 230 N 42 O 37 S 7
Μοριακό βάρος 3 354,12
Δοκιμασία Περιεκτικότητα του συμπυκνώματος νισίνης τουλάχιστον 900 μονάδες ανά
mg σε μείγμα στερεών υπολειμμάτων γάλακτος χωρίς λίπος και ελάχιστη
περιεκτικότητα σε χλωριούχο νάτριο 50 %
Περιγραφή Λευκή σκόνη
Ταυτοποίηση
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 3 % κατ’ ανώτατο όριο (102 °C έως 103 °C, μέχρι σταθερού βάρους)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 235 ΝΑΤΑΜΥΚΙΝΗ
Συνώνυμα Πιμαρικίνη
Ορισμός Η ναταμυκίνη είναι μυκητοκτόνο της ομάδας των πολυενικών μακρολιδών
και παράγεται από στελέχη του είδους Streptomyces natalensis και άλλων
σχετικών ειδών
Αριθ. EINECS 231-683-5
Χημική ονομασία Στερεοϊσομερές του 22-(3-αμινο-3,6-διδεσοξυ-β-D-μαννοπυρανοζυλοξυ)-
1,3,26-τριυδροξυ-12-μεθυλ-10-οξο-6,11,28-τριοξατρικυ­
κλο[22.3.1.0 5,7 ]εικοσιοκτα-8,14,16,18,20-πενταενο-25-καρβοξυλικού οξέ­
ος
Χημικός τύπος C 33 H 47 O 13 N
Μοριακό βάρος 665,74
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/77
Περιγραφή Λευκή έως υπόλευκη κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Χρωματικές αντιδράσεις Μερικοί κρύσταλλοι ναταμυκίνης, όταν προστεθούν επάνω σε πλάκα στα­
γονομετρικής ανάλυσης σε μία σταγόνα:
πυκνού υδροχλωρικού οξέος, παρέχουν μπλε χρώση,
πυκνού φωσφορικού οξέος, παρέχουν πράσινη χρώση, η οποία,
μετά από λίγα λεπτά, μετατρέπεται σε ασθενή κόκκινη
Φασματομετρία Το φάσμα διαλύματος 0,0005 % w/v σε μεθανολικό διάλυμα οξικού οξέος
1 %, παρουσιάζει μέγιστα απορρόφησης σε μήκη κύματος περίπου
290 nm, 303 nm και 318 nm, μια μικρή κορυφή στα 280 nm περίπου
και ελάχιστα απορρόφησης στα 250 nm, 295,5 nm και 311 nm περίπου
pH 5,5 - 7,5 (διάλυμα 1 % w/v σε μείγμα 20 μερών διμεθυλοφορμαμιδίου και
80 μερών νερού που έχει προηγουμένως εξουδετερωθεί)
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 + 250° έως + 295° (διάλυμα 1 % w/v σε παγόμορφο οξικό οξύ
στους 20 °C και υπολογισμός επί ξηρού)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 8 % κατ’ ανώτατο όριο (υπό κενό στους 60 °C, υπεράνω P 2 O 5 , μέχρι
σταθερού βάρους)
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών 100 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
Ε 239 ΕΞΑΜΕΘΥΛΕΝΟΤΕΤΡΑΜΙΝΗ
Συνώνυμα Εξαμίνη· μεθεναμίνη
Ορισμός
Αριθ. EINECS 202-905-8
Χημική ονομασία 1,3,5,7-Τετρααζω-τρικυκλο [3.3.1.1 3,7 ]-δεκάνιο, εξαμεθυλενοτετραμίνη
Χημικός τύπος C 6 H 12 N 4
Μοριακό βάρος 140,19
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Άχρωμη ή λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή φορμαλδεΰδης Δοκιμή θετική
EL L 83/78 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Δοκιμή αμμωνίας Δοκιμή θετική
Σημείο εξάχνωσης Περίπου 260 °C
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (στους 105 °C υπό κενό υπεράνω P 2 O 5 επί 2
ώρες)
Θειική τέφρα 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Θειικά ιόντα 0,005 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένη σε SO 4
Ιόντα χλωρίου 0,005 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένη σε Cl
Αμμωνιακά άλατα Δεν ανιχνεύονται
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 242 ΔΙΚΑΡΒΟΝΙΚΟΣ ΔΙΜΕΘΥΛΕΣΤΕΡΑΣ
Συνώνυμα DMDC· πυροκαρβονικό διμεθύλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 224-859-8
Χημική ονομασία Δικαρβονικό διμεθύλιο· Διμεθυλεστέρας του πυροκαρβονικού οξέος
Χημικός τύπος C 4 H 6 O 5
Μοριακό βάρος 134,09
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,8 %
Περιγραφή Άχρωμο υγρό, διασπώμενο όταν διαλυθεί σε νερό. Είναι διαβρωτικό για το
δέρμα και τους οφθαλμούς και τοξικό μέσω της εισπνοής και της κατάπο­
σης
Ταυτοποίηση
Διάσπαση Θετικές δοκιμές CO 2 και μεθανόλης μετά από αραίωση
Σημείο τήξης 17 °C
Σημείο βρασμού 172 °C με διάσπαση
Πυκνότητα στους 20 °C 1,25 g/cm 3 περίπου
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Μέγιστα απορρόφησης σε μήκη κύματος 1 156 και 1 832 cm –1
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/79
Καθαρότητα
Καρβονικό διμεθύλιο 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Ολικό χλώριο 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 249 ΝΙΤΡΩΔΕΣ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-832-4
Χημική ονομασία Νιτρώδες κάλιο
Χημικός τύπος KNO 2
Μοριακό βάρος 85,11
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί άνυδρης ουσίας ( 1 )
Περιγραφή Λευκοί ή ελαφρώς κίτρινοι ρευστοποιούμενοι κόκκοι
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νιτρωδών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
pH 6,0 - 9,0 (διάλυμα 5 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 3 % κατ’ ανώτατο όριο [4 ώρες, υπεράνω πυριτικής πηκτής (silica gel)]
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 250 ΝΙΤΡΩΔΕΣ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-555-9
Χημική ονομασία Νιτρώδες νάτριο
Χημικός τύπος NaNO 2
_____________
( 1 ) Επιτρέπεται να πωλείται μόνο σε μείγμα με μαγειρικό αλάτι ή υποκατάστατό του.
EL L 83/80 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Μοριακό βάρος 69,00
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 % επί άνυδρης ουσίας ( 1 )Επιτρέπεται να
πωλείται μόνο σε μείγμα με μαγειρικό αλάτι ή υποκατάστατό του.
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή υποκίτρινοι σβώλοι
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νιτρωδών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,25 % κατ’ ανώτατο όριο [4 ώρες, υπεράνω πυριτικής πηκτής (silica gel)]
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 251 ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
(i) ΣΤΕΡΕΟ ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Νίτρο της Χιλής· νιτρική σόδα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-554-3
Χημική ονομασία Νιτρικό νάτριο
Χημικός τύπος NaNO 3
Μοριακό βάρος 85,00
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή, κρυσταλλική, ελαφρώς υγροσκοπική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νιτρικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH 5,5 - 8,3 (διάλυμα 5 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 2 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Νιτρώδη ιόντα 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο εκφρασμένα σε NaNO 2
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
( 1 ) Επιτρέπεται να πωλείται μόνο σε μείγμα με μαγειρικό αλάτι ή υποκατάστατό του.
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/81
(ii) ΥΓΡΟ ΝΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός Το υγρό νιτρικό νάτριο είναι υδατικό διάλυμα νιτρικού νατρίου που προ­
κύπτει ως άμεσο αποτέλεσμα της χημικής αντίδρασης μεταξύ του υδροξει­
δίου του νατρίου και του νιτρικού οξέος σε στοιχειομετρικά ποσά, χωρίς να
έπεται κρυστάλλωση. Οι τυποποιημένες μορφές που παρασκευάζονται από
υγρό νιτρικό νάτριο που ανταποκρίνεται στις παρούσες προδιαγραφές επι­
τρέπεται να περιέχουν νιτρικό οξύ σε περίσσεια, εάν δηλώνεται ή επισημαί­
νεται σαφώς.
Αριθ. EINECS 231-554-3
Χημική ονομασία Νιτρικό νάτριο
Χημικός τύπος NaNO 3
Μοριακό βάρος 85,00
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε NaNO 3 μεταξύ 33,5 % και 40,0 %
Περιγραφή Διαυγές άχρωμο υγρό
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νιτρικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH 1,5 - 3,5
Καθαρότητα
Ελεύθερο νιτρικό οξύ 0,01 % κατ’ ανώτατο όριο
Νιτρώδη ιόντα 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο εκφρασμένα σε NaNO 2
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 0,3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα 35 %
Ε 252 ΝΙΤΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Νίτρο της Χιλής· νιτρική σόδα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-818-8
Χημική ονομασία Νιτρικό κάλιο
Χημικός τύπος KNO 3
Μοριακό βάρος 101,11
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή διαφανή πρίσματα με ψυχρή, αλμυρή και
δριμεία γεύση
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νιτρικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
pH 4,5 - 8,5 (διάλυμα 5 %)
EL L 83/82 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 1 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Νιτρώδη ιόντα 20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως KNO 2 )
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 260 ΟΞΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 200-580-7
Χημική ονομασία Οξικό οξύ· Αιθανικό οξύ
Χημικός τύπος C 2 H 4 O 2
Μοριακό βάρος 60,05
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,8 %
Περιγραφή Διαυγές άχρωμο υγρό με χαρακτηριστική δριμεία οσμή
Ταυτοποίηση
Σημείο βρασμού 118 °C σε πίεση 760 mm (στήλης υδραργύρου)
Ειδικό βάρος 1049 περίπου
Δοκιμή οξικών ιόντων Διάλυμα σε αναλογία 1:3 παρέχει θετικές δοκιμές οξικών ιόντων
Σημείο πήξης Τουλάχιστον 14,5 °C
Καθαρότητα
Μη πτητικό κατάλοιπο 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και
άλλες οξειδούμενες ουσίες
1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ
Εύκολα οξειδούμενες ουσίες Σε δοχείο με γυάλινο πώμα αραιώνονται 2 ml δείγματος με 10 ml νερού
και προστίθενται 0,1 ml διαλύματος υπερμαγγανικού καλίου 0,1 N. Το ροζ
χρώμα δεν μετατρέπεται σε καφέ επί 30 λεπτά.
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 0,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 261 ΟΞΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 204-822-2
Χημική ονομασία Οξικό κάλιο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/83
Χημικός τύπος C 2 H 3 O 2 K
Μοριακό βάρος 98,14
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Άχρωμοι, ρευστοποιούμενοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη,
άοσμα ή με ελαφρά οσμή ξιδιού
Ταυτοποίηση
pH 7,5 – 9,0 (υδατικό διάλυμα 5 %)
Δοκιμή οξικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 8 % κατ’ ανώτατο όριο (150 °C, 2 ώρες)
Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και
άλλες οξειδούμενες ουσίες
1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 262 (i) ΟΞΙΚΑ ΑΛΑΤΑ ΤΟΥ ΝΑΤΡΙΟΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 204-823-8
Χημική ονομασία Οξικό νάτριο
Χημικός τύπος C 2 H 3 NaO 2 ·nH 2 O (n = 0 ή 3)
Μοριακό βάρος Άνυδρο: 82,03
Τριένυδρο: 136,08
Δοκιμασία Περιεκτικότητα (και των δύο μορφών, άνυδρης και τριένυδρης), τουλάχι­
στον 98,5 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Άνυδρο: Λευκή, άοσμη, κοκκώδης υγρο­
σκοπική σκόνη
Τριένυδρο: Άχρωμοι διαφανείς κρύσταλλοι ή
κοκκώδης κρυσταλλική σκόνη,
άοσμα ή με ελαφρά οσμή ξιδιού.
Σε επαφή με θερμό ξηρό αέρα,
αποσαθρώνεται
Ταυτοποίηση
pH 8,0-9,5 (υδατικό διάλυμα 1 %)
Δοκιμή οξικών ιόντων Δοκιμή θετική
EL L 83/84 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση Άνυδρο: 2 % κατ’ ανώτατο όριο (120 °C,
4 ώρες)
Τριένυδρο: Μεταξύ 36 % και 42 % (120 °C,
4 ώρες)
Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και
άλλες οξειδούμενες ουσίες
1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 262 (ii) ΔΙΟΞΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός Το διοξικό νάτριο είναι μοριακή ένωση οξικού νατρίου και οξικού οξέος
Αριθ. EINECS 204-814-9
Χημική ονομασία Όξινο οξικό νάτριο
Χημικός τύπος C 4 H 7 NaO 4 ·nH 2 O (n = 0 ή 3)
Μοριακό βάρος 142,09 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα 39-41 % σε ελεύθερο οξικό οξύ και 58-60 % σε οξικό
νάτριο
Περιγραφή Λευκό υγροσκοπικό κρυσταλλικό στερεό, με οσμή ξιδιού
Ταυτοποίηση
pH 4,5 – 5,0 (υδατικό διάλυμα 10 %)
Δοκιμή οξικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και
άλλες οξειδούμενες ουσίες
1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 263 ΟΞΙΚΑ ΑΛΑΤΑ ΤΟΥ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 200-540-9
Χημική ονομασία Οξικό ασβέστιο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/85
Χημικός τύπος Άνυδρο: C 4 H 6 O 4 Ca
Μονοένυδρο: C 4 H 6 O 4 Ca·Η 2 O
Μοριακό βάρος Άνυδρο: 158,17
Μονοένυδρο: 176,18
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Το άνυδρο οξικό ασβέστιο είναι λευκό, υγροσκοπικό, ογκώδες κρυσταλ­
λικό στερεό με υπόπικρη γεύση. Ενδέχεται να αποπνέει ελαφρά οσμή
οξικού οξέος. Το μονοένυδρο άλας μπορεί να έχει τη μορφή βελονών,
κόκκων ή σκόνης.
Ταυτοποίηση
pH 6,0 – 9,0 (υδατικό διάλυμα 10 %)
Δοκιμή οξικών οξέων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 11 % κατ’ ανώτατο όριο (155 °C μέχρι σταθερού βάρους, για το μονοέ­
νυδρο άλας)
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο
Μυρμηκικό οξύ, μυρμηκικά άλατα και
άλλες οξειδούμενες ουσίες
1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο ως μυρμηκικό οξύ
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 270 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα
Ορισμός Αποτελείται από μείγμα γαλακτικού οξέος (C 3 H 6 O 3 ) και λακτιδίου του
γαλακτικού οξέος (C 6 H 10 O 5 ). Λαμβάνεται ως προϊόν της γαλακτικής ζύμω­
σης των σακχάρων ή παρασκευάζεται συνθετικώς.
Το γαλακτικό οξύ είναι υγροσκοπικό και, συμπυκνούμενο με βρασμό, σχη­
ματίζει το λακτίδιο του γαλακτικού οξέος, το οποίο, με αραίωση και
θέρμανση, υδρολύεται προς γαλακτικό οξύ.
Αριθ. EINECS 200-018-0
Χημική ονομασία Γαλακτικό οξύ· 2-Υδροξυ-προπιονικό οξύ· 1-Υδροξυ-αιθανο-1-καρβοξυλικό
οξύ
Χημικός τύπος C 3 H 6 O 3
Μοριακό βάρος 90,08
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 76 %
Περιγραφή Άχρωμο ή υποκίτρινο, σχεδόν άοσμο σιροπιώδες υγρό έως στερεό
Ταυτοποίηση
Δοκική γαλακτικών ιόντων Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Χλώριο 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/86 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Θειικά ιόντα 0,25 % κατ’ ανώτατο όριο
Σίδηρος 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Σημείωση: Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα 80 %· προκειμένου για αραιότερα υδατικά διαλύματα, υπολογίζο­
νται αντίστοιχες τιμές ανάλογα με την περιεκτικότητά τους σε γαλακτικό οξύ
Ε 280 ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 201-176-3
Χημική ονομασία Προπιονικό οξύ· Προπανικό οξύ
Χημικός τύπος C 3 H 6 O 2
Μοριακό βάρος 74,08
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 %
Περιγραφή Άχρωμο ή ελαφρώς υποκίτρινο, ελαιώδες υγρό με ελαφρώς δριμεία οσμή
Ταυτοποίηση
Σημείο τήξης - 22 °C
Εύρος θερμοκρασιών απόσταξης 138,5 °C έως 142,5 °C
Καθαρότητα
Μη πτητικό κατάλοιπο 0,01 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση στους 140 °C μέχρι σταθε­
ρού βάρους
Αλδεΰδες 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένες σε φορμαλδεΰδη
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 281 ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 205-290-4
Χημική ονομασία Προπιονικό νάτριο· Προπανικό νάτριο
Χημικός τύπος C 3 H 5 O 2 Na
Μοριακό βάρος 96,06
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 °C επί 2
ώρες
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/87
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική υγροσκοπική σκόνη ή λεπτόκοκκη λευκή σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή προπιονικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH 7,5 – 10,5 (υδατικό διάλυμα 10 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 4 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες)
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Σίδηρος 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 282 ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 223-795-8
Χημική ονομασία Προπιονικό ασβέστιο
Χημικός τύπος C 6 H 10 O 4 Ca
Μοριακό βάρος 186,22
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 °C επί 2
ώρες
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή προπιονικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
pH 6,0 – 9,0 (υδατικό διάλυμα 10 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 4 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες)
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο
Σίδηρος 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/88 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ε 283 ΠΡΟΠΙΟΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 206-323-5
Χημική ονομασία Προπιονικό κάλιο· Προπανικό κάλιο
Χημικός τύπος C 3 H 5 KO 2
Μοριακό βάρος 112,17
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση στους 105 °C επί 2
ώρες
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή προπιονικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 4 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες)
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Σίδηρος 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 284 ΒΟΡΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα Βορακικό οξύ· ορθοβορικό οξύ· borofax
Ορισμός
Αριθ. EINECS 233-139-2
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος H 3 BO 3
Μοριακό βάρος 61,84
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 %
Περιγραφή Άχρωμοι, άοσμοι, διαφανείς κρύσταλλοι ή κόκκοι ή σκόνη λευκού χρώμα­
τος, ελαφρώς λιπαρής υφής. Η ουσία απαντά στη φύση με τη μορφή του
ορυκτού σασωλίνη
Ταυτοποίηση
Σημείο τήξης Στους 171 °C περίπου
Δοκιμή καύσης Καίεται με ωραία πράσινη φλόγα
pH 3,8 – 4,8 (υδατικό διάλυμα 3,3 %)
Καθαρότητα
Υπεροξείδια Με την προσθήκη διαλύματος KI δεν εμφανίζεται χρώση
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/89
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 285 ΤΕΤΡΑΒΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ (ΒΟΡΑΚΑΣ)
Συνώνυμα Βορικό νάτριο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 215-540-4
Χημική ονομασία Τετραβορικό νάτριο· Βορικό νάτριο· Πυροβορικό νάτριο· Άνυδρο άλας του
τετραβορικού οξέος
Χημικός τύπος Na 2 B 4 O 7
Na 2 B 4 O 7 ·10H 2 O
Μοριακό βάρος 201,27
Δοκιμασία
Περιγραφή Σκόνη ή υαλώδεις πλάκες που γίνονται αδιαφανείς όταν εκτεθούν στον
ατμοσφαιρικό αέρα· διαλύεται αργά στο νερό
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Μεταξύ 171 °C και 175 °C με διάσπαση
Καθαρότητα
Υπεροξείδια Με την προσθήκη διαλύματος KI δεν εμφανίζεται χρώση
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 290 ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ
Συνώνυμα Αέριο ανθρακικό οξύ· ξηρός πάγος (στερεά μορφή)· ανυδρίτης του ανθρα­
κικού οξέος
Ορισμός
Αριθ. EINECS 204-696-9
Χημική ονομασία Διοξείδιο του άνθρακα
Χημικός τύπος CO 2
Μοριακό βάρος 44,01
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % v/v επί του αερίου
Περιγραφή Στις συνήθεις περιβαλλοντικές συνθήκες, άχρωμο αέριο με ελαφρώς δριμεία
οσμή. Το διοξείδιο του άνθρακα του εμπορίου μεταφέρεται και διακινείται
σε υγρή μορφή —σε κυλίνδρους ή συστήματα αποθήκευσης προϊόντων
χύμα υπό πίεση— ή σε συμπιεσμένα στερεά τεμάχια «ξηρού πάγου». Οι
στερεές μορφές (ξηρός πάγος) περιέχουν συνήθως πρόσθετες ουσίες, όπως
προπυλενογλυκόλη ή ορυκτέλαια, ως συνδετικούς παράγοντες
EL L 83/90 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ταυτοποίηση
Σχηματισμός ιζήματος Εάν ένα ρεύμα δείγματος διοχετευθεί σε διάλυμα υδροξειδίου του βαρίου,
σχηματίζεται λευκό ίζημα, το οποίο διαλύεται σε αραιό οξικό οξύ με
αναβρασμό
Καθαρότητα
Οξύτητα Η διοχέτευση 915 ml του αερίου σε 50 ml πρόσφατα βρασμένου νερού
δεν πρέπει να του προσδίδει μεγαλύτερη οξύτητα, έναντι του δείκτη πορ­
τοκαλί του μεθυλίου, από την οξύτητα 50 ml πρόσφατα βρασμένου νερού,
στα οποία έχει προστεθεί 1 ml υδροχλωρικού οξέος (0,01 N)
Αναγωγικές ουσίες, φωσφίνη και υδρό­
θειο
Η διοχέτευση 915 ml του αερίου σε 25 ml αντιδραστηρίου εναμμωνίου
νιτρικού αργύρου, στο οποίο έχουν προστεθεί 3 ml αμμωνίας, δεν πρέπει
να θολώνει ή να αμαυρώνει αυτό το διάλυμα
Μονοξείδιο του άνθρακα 10 μl/l κατ’ ανώτατο όριο
Ορυκτέλαια 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 296 ΜΗΛΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα Pomalous acid
Ορισμός
Αριθ. EINECS 230-022-8, 210-514-9, 202-601-5
Χημική ονομασία Υδροξυβουτανοδικαρβονικό οξύ· υδροξυηλεκτρικό οξύ
Χημικός τύπος C 4 H 6 O 5
Μοριακό βάρος 134,09
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %
Περιγραφή Κρυσταλλική σκόνη ή κόκκοι λευκού ή σχεδόν λευκού χρώματος
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 127 °C - 132 °C
Δοκιμή μηλικών ιόντων Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Φουμαρικό οξύ 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Μηλεϊνικό οξύ 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 297 ΦΟΥΜΑΡΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 203-743-0
Χημική ονομασία trans-Βουτενοδικαρβονικό οξύ· trans-1,2-αιθυλενο-δικαρβοξυλικό οξύ
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/91
Χημικός τύπος C 4 H 4 O 4
Μοριακό βάρος 116,07
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Κρυσταλλική σκόνη ή κόκκοι λευκού χρώματος
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 286 °C - 302 °C (κλειστός τριχοειδής σωλήνας, ταχεία θέρμανση)
Δοκιμή ανίχνευσης διπλών δεσμών Δοκιμή θετική
Δοκιμή 1,2-δικαρβοξυλικού οξέος Δοκιμή θετική
pH 3,0 - 3,2 (διάλυμα 0,05 % στους 25 °C)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (120 °C, 4 ώρες)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Μηλεϊνικό οξύ 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 300 ΑΣΚΟΡΒΙΚΟ ΟΞΥ, L-ΑΣΚΟΡΒΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα L-xylo-Ascorbic acid· L(+)-ασκορβικό οξύ
Ορισμός
Αριθ. EINECS 200-066-2
Χημική ονομασία L-ασκορβικό οξύ· Ασκορβικό οξύ· 1,4-Λακτόνη του 2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-
εξουρονικού οξέος· 3-Κετο-L-γουλοφουρανολακτόνη
Χημικός τύπος C 6 H 8 O 6
Μοριακό βάρος 176,13
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε C 6 H 8 O 6 τουλάχιστον 99 %, μετά από ξήρανση σε ξηρα­
ντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες
Περιγραφή Λευκή έως ωχροκίτρινη, άοσμη κρυσταλλική σκόνη
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Μεταξύ 189 °C και 193 °C με διάσπαση
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ασκορβικού οξέος Δοκιμή θετική
pH Μεταξύ 2,4 και 2,8 (υδατικό διάλυμα 2 %)
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 μεταξύ + 20,5° και + 21,5° (υδατικό διάλυμα 10 % w/v)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,4 % κατ’ ανώτατο όριο (υπό κενό υπεράνω θειικού οξέος επί 24 ώρες)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/92 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 301 ΑΣΚΟΡΒΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα L-Ασκορβικό νάτριο· άλας του L-ασκορβικού οξέος με νάτριο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 205-126-1
Χημική ονομασία Ασκορβικό νάτριο· L-Ασκορβικό νάτριο· Άλας με νάτριο της ενολο-1,4-
λακτόνης του 2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-εξουρονικού οξέος· Άλας με νάτριο της
ενολο-3-κετο-L-γουλοφουρανολακτόνης
Χημικός τύπος C 6 H 7 O 6 Na
Μοριακό βάρος 198,11
Δοκιμασία Περιεκτικότητα του ασκορβικού νατρίου σε C 6 H 7 O 6 Na τουλάχιστον 99 %,
μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού υπεράνω θειικού οξέος για 24 ώρες
Περιγραφή Λευκή ή σχεδόν λευκή, άοσμη κρυσταλλική σκόνη που, όταν εκτεθεί στο
φως, αμαυρώνεται
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ασκορβικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH Μεταξύ 6,5 και 8,0 (υδατικό διάλυμα 10 %)
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 μεταξύ + 103° και + 106° (υδατικό διάλυμα 10 % w/v)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,25 % κατ’ ανώτατο όριο (υπό κενό υπεράνω θειικού οξέος επί 24 ώρες)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 302 ΑΣΚΟΡΒΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Διένυδρο ασκορβικό ασβέστιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 227-261-5
Χημική ονομασία Διένυδρο ασκορβικό ασβέστιο· διένυδρο άλας με ασβέστιο της 1,4-λακτό­
νης του 2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-εξουρονικού οξέος
Χημικός τύπος C 12 H 14 O 12 Ca·2H 2 O
Μοριακό βάρος 426,35
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ουσίας απαλλαγμένης από πτητικές
ύλες
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/93
Περιγραφή Λευκή έως ελαφρώς φαιοκίτρινη, άοσμη κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ασκορβικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
pH Μεταξύ 6,0 και 7,5 (υδατικό διάλυμα 10 %)
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 μεταξύ + 95° και + 97° (υδατικό διάλυμα 5 % w/v)
Καθαρότητα
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Πτητικές ύλες 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενες με ξήρανση σε θερμοκρασία
περιβάλλοντος για 24 ώρες μέσα σε ξηραντήρα που περιέχει θειικό οξύ ή
πεντοξείδιο του φωσφόρου
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 304 (i) ΠΑΛΜΙΤΙΚΟ ΑΣΚΟΡΒΥΛΙΟ
Συνώνυμα Παλμιτικό L-ασκορβύλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 205-305-4
Χημική ονομασία Παλμιτικό ασκορβύλιο· παλμιτικό L-ασκορβύλιο· 6-παλμιτική 1,4-λακτόνη
του 2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-εξουρονικού οξέος· 6-παλμιτοϋλο-3-κετο-L-γου­
λοφουρανολακτόνη
Χημικός τύπος C 22 H 38 O 7
Μοριακό βάρος 414,55
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί ξηράς ουσίας
Περιγραφή Λευκή ή λευκοκίτρινη σκόνη με οσμή εσπεριδοειδών
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Μεταξύ 107 °C και 117 °C
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 μεταξύ + 21° και + 24° (μεθανολικό διάλυμα 5 % w/v)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (σε κλίβανο κενού, στους 56 °C - 60 °C, επί 1
ώρα)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/94 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ε 304 (ii) ΣΤΕΑΤΙΚΟ ΑΣΚΟΡΒΥΛΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 246-944-9
Χημική ονομασία Στεατικό ασκορβύλιο· στεατικό L-ασκορβύλιο· 6-στεατική 1,4-λακτόνη του
2,3-διδεϋδρο-L-θρεο-εξουρονικού οξέος· 6-στεατοϋλο-3-κετο-L-γουλοφου­
ρανολακτόνη
Χημικός τύπος C 24 H 42 O 7
Μοριακό βάρος 442,6
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 %
Περιγραφή Λευκή ή λευκοκίτρινη σκόνη με οσμή εσπεριδοειδών
Ταυτοποίηση
Σημείο τήξης 116 °C περίπου
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (σε κλίβανο κενού, στους 56 °C - 60 °C, επί 1
ώρα)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 306 ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ ΠΛΟΥΣΙΟ ΣΕ ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΕΣ
Συνώνυμα
Ορισμός Προϊόν λαμβανόμενο με απόσταξη με υδρατμούς υπό κενό προϊόντων
βρώσιμων φυτικών ελαίων, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα συμπυκνώ­
ματα τοκοφερολών και τοκοτριενολών.
Το προϊόν περιέχει τοκοφερόλες, όπως d-α, d-β, d-γ, και d-δ τοκοφερόλη
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος 430,71 (d-α-τοκοφερόλη)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικές τοκοφερόλες τουλάχιστον 34 %
Περιγραφή Καφεκόκκινο έως κόκκινο, διαυγές παχύρρευστο έλαιο με ασθενή χαρακτη­
ριστική οσμή και γεύση. Ενδέχεται να εμφανίζει ελαφρό αποχωρισμό κηρω­
δών συστατικών σε μικροκρυσταλλική μορφή
Ταυτοποίηση
Με κατάλληλη μέθοδο χρωματογραφίας
υγρού-αερίου
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 τουλάχιστον + 20°
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό. Διαλυτό σε αιθανόλη. Αναμείξιμο με αιθέρα
Καθαρότητα
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/95
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 307 α-ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΗ
Συνώνυμα dl-α-Τοκοφερόλη· ρακεμικό μείγμα α-τοκοφερόλης
Ορισμός
Αριθ. EINECS 233-466-0
Χημική ονομασία DL-5,7,8-Τριμεθυλo-τoκόλη· DL-2,5,7,8-τετραμεθυλο-2-(4′,8′,12′-τριμε­
θυλο-δεκατριυλο)-χρωμανόλη-6
Χημικός τύπος C 29 H 50 O 2
Μοριακό βάρος 430,71
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 %
Περιγραφή Υποκίτρινο έως κεχριμπαρόχρωμο, σχεδόν άοσμο, διαυγές παχύρρευστο
έλαιο που, όταν εκτεθεί στον αέρα ή στο φως, οξειδώνεται και αμαυρώνεται
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό, εύκολα διαλυτό σε αιθανόλη, αναμείξιμο με αιθέρα
Φασματoφωτoμετρία Μέγιστο απορρόφησης σε απόλυτη αιθανόλη σε μήκος κύματος 292 nm
περίπου
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
25 μεταξύ 0° ± 0,05° (διάλυμα σε χλωροφόρμιο σε αναλογία 1:10)
Καθαρότητα
Δείκτης διάθλασης [n] D
20 1,503 — 1,507
Απορροφητικότητα σε αιθανόλη E 1% 1cm (292 nm) 71—76
(0,01 g σε 200 ml απόλυτης αιθανόλης)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 308 γ-ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΗ
Συνώνυμα dl-γ-Τοκοφερόλη
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-523-4
Χημική ονομασία 2,7,8-Τριμεθυλο 2-(4′,8′,12′-τριμεθυλο-δεκατριυλο)-χρωμανόλη-6
Χημικός τύπος C 28 H 48 O 2
Μοριακό βάρος 416,69
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 %
Περιγραφή Διαυγές παχύρρευστο ωχροκίτρινο έλαιο που, όταν εκτεθεί στον αέρα ή στο
φως, οξειδώνεται και αμαυρώνεται
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε απόλυτη αιθανόλη σε μήκη κύματος 298 nm και
257 nm περίπου
EL L 83/96 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Απορροφητικότητα σε αιθανόλη E 1% 1cm (298 nm) μεταξύ 91 και 97
E 1% 1cm (257 nm) μεταξύ 5,0 και 8,0
Δείκτης διάθλασης [n] D
20 1,503—1,507
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 309 δ-ΤΟΚΟΦΕΡΟΛΗ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 204-299-0
Χημική ονομασία 2,8-Διμεθυλο-2-(4′,8′,12′-τριμεθυλο-δεκατριυλο)-χρωμανόλη-6
Χημικός τύπος C 27 H 46 O 2
Μοριακό βάρος 402,7
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 %
Περιγραφή Διαυγές παχύρρευστο ωχροκίτρινο ή πορτοκαλί έλαιο που, όταν εκτεθεί
στον αέρα ή στο φως, οξειδώνεται και αμαυρώνεται
Ταυτοποίηση
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης σε απόλυτη αιθανόλη σε μήκη κύματος 298 nm και
257 nm περίπου
Καθαρότητα
Απορροφητικότητα E 1% 1cm σε αιθανόλη E
1%
1cm (298 nm) μεταξύ 89 και 95
E 1% 1cm (257 nm) μεταξύ 3,0 και 6,0
Δείκτης διάθλασης [n] D
20 1,500—1,504
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 310 ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΠΡΟΠΥΛΕΣΤΕΡΑΣ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 204-498-2
Χημική ονομασία Γαλλικό προπύλιο· Γαλλικός προπυλεστέρας· 3,4,5-Τριυδροξυ-βενζοϊκός n-
προπυλεστέρας
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/97
Χημικός τύπος C 10 H 12 O 5
Μοριακό βάρος 212,20
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκό έως υπόλευκο, κρυσταλλικό, άοσμο στερεό
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Λίγο διαλυτό στο νερό, εύκολα διάλυτο σε αιθανόλη, αιθέρα και προπα­
νοδιόλη-1,2
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Μεταξύ 146 °C και 150 °C μετά από ξήρανση στους 110 °C επί τέσσερις
ώρες
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5% κατ’ ανώτατο όριο (110 °C, 4 ώρες)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα οξέα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως γαλλικό οξύ)
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως Cl)
Απορροφητικότητα σε αιθανόλη E 1% 1cm (275 nm) τουλάχιστον 485 και 520 κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 311 ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΟΚΤΥΛΕΣΤΕΡΑΣ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 213-853-0
Χημική ονομασία Γαλλικό οκτύλιο· Γαλλικός οκτυλεστέρας· 3,4,5-Τριυδροξυ-βενζοϊκός n-
οκτυλεστέρας
Χημικός τύπος C 15 H 22 O 5
Μοριακό βάρος 282,34
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % μετά από ξήρανση στους 90 °C επί 6
ώρες
Περιγραφή Λευκό έως υπόλευκο, άοσμο στερεό
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό, εύκολα διαλυτό σε αιθανόλη, αιθέρα και προπανοδιό­
λη-1,2
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Μεταξύ 99 °C και 102 °C μετά από ξήρανση στους 90 °C επί έξι ώρες
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (90 °C, 6 ώρες)
Θειική τέφρα 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα οξέα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως γαλλικό οξύ)
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως Cl)
Απορροφητικότητα σε αιθανόλη E 1% 1cm (275 nm) τουλάχιστον 375 και 390 κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/98 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 312 ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΔΩΔΕΚΥΛΕΣΤΕΡΑΣ
Συνώνυμα Γαλλικός λαυρυλεστέρας
Ορισμός
Αριθ. EINECS 214-620-6
Χημική ονομασία Γαλλικό δωδεκύλιο· 3,4,5-τριυδροξυ-βενζοϊκός n-δωδεκυλ (ή λαυρυλ) εστέ­
ρας· γαλλικός δωδεκυλεστέρας
Χημικός τύπος C 19 H 30 O 5
Μοριακό βάρος 338,45
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % μετά από ξήρανση στους 90 °C επί έξι
ώρες
Περιγραφή Λευκό ή υπόλευκο άοσμο στερεό
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό, εύκολα διαλυτό σε αιθανόλη και αιθέρα
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Μεταξύ 95 °C και 98 °C μετά από ξήρανση στους 90 °C επί έξι ώρες
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (90 °C, 6 ώρες)
Θειική τέφρα 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα οξέα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως γαλλικό οξύ)
Χλωριούχες οργανικές ενώσεις 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως Cl)
Απορροφητικότητα σε αιθανόλη E 1% 1cm (275 nm) τουλάχιστον 300 και 325 κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 315 ΕΡΥΘΟΡΒΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα Ισοασκορβικό οξύ· D-αραβοασκορβικό οξύ
Ορισμός
Αριθ. EINECS 201-928-0
Χημική ονομασία γ-λακτόνη του D-ερυθρο-εξεν-2-ικού οξέος· Ισοασκορβικό οξύ· D-ισοα­
σκορβικό οξύ
Χημικός τύπος C 6 H 8 O 6
Μοριακό βάρος 176,13
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκό έως υποκίτρινο κρυσταλλικό στερεό που, όταν εκτεθεί στο φως,
αμαυρώνεται σταδιακά
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/99
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Από 164 °C έως 172 °C περίπου με διάσπαση
Δοκιμή ασκορβικού οξέος /χρωματική
αντίδραση
Δοκιμή θετική
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
25 υδατικού διαλύματος 10 % (w/v) μεταξύ - 16,5° και - 18,0°
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,4 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση υπό ελαττωμένη πίεση με
πυριτική πηκτή (silica gel) επί 3 ώρες
Θειική τέφρα 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο
Οξαλικά ιόντα Σε διάλυμα 1 g της ουσίας σε 10 ml νερού προστίθενται 2 σταγόνες
παγόμορφου οξικού οξέος και 5 ml διαλύματος οξικού ασβεστίου 10 %.
Το διάλυμα πρέπει να παραμένει διαυγές
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 316 ΕΡΥΘΟΡΒΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Ισοασκορβικό νάτριο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 228-973-9
Χημική ονομασία Ισοασκορβικό νάτριο· D-ισοασκορβικό νάτριο· άλας με νάτριο της 1,4-
λακτόνης του 2,3-διδεϋδρο-D-ερυθρο-εξουρονικού οξέος· άλας με νάτριο
της ενολο-3-κετο-D-γουλοφουρανολακτόνης
Χημικός τύπος C 6 H 7 O 6 Na·Η 2 O
Μοριακό βάρος 216,13
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 %, μετά από ξήρανση σε ξηραντήρα κενού
υπεράνω θειικού οξέος επί 24 ώρες, εκφρασμένη σε ένυδρο άλας με 1
μόριο H 2 O
Περιγραφή Λευκό κρυσταλλικό στερεό
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό, πολύ λίγο διαλυτό σε αιθανόλη
Δοκιμή ασκορβικού οξέος /χρωματική
αντίδραση
Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH 5,5 έως 8,0 (υδατικό διάλυμα 10 %)
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
25 υδατικού διαλύματος 10 % (w/v) από + 95° έως + 98°
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,25 % κατ’ ανώτατο όριο (υπό κενό υπεράνω θειικού οξέος επί 24 ώρες)
Οξαλικά ιόντα Σε διάλυμα 1 g της ουσίας σε 10 ml νερού προστίθενται 2 σταγόνες
παγόμορφου οξικού οξέος και 5 ml διαλύματος οξικού ασβεστίου 10 %.
Το διάλυμα πρέπει να παραμένει διαυγές.
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/100 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
E 319 ΤΡΙΤΟΤΑΓΗΣ ΒΟΥΤΥΛ-ΥΔΡΟΚΙΝΟΝΗ (TBHQ)
Συνώνυμα TBHQ
Ορισμός
Αριθ. EINECS 217-752-2
Χημική ονομασία τριτ. βουτυλο-βενζολοδιόλη-1,4· 2-(1,1-διμεθυλαιθυλο)-βενζολοδιόλη-1,4
Χημικός τύπος C 10 H 14 O 2
Μοριακό βάρος 166,22
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % σε C 10 H 14 O 2
Περιγραφή Λευκό κρυσταλλικό στερεό με χαρακτηριστική οσμή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Πρακτικά αδιάλυτο στο νερό, διαλυτό σε αιθανόλη
Σημείο τήξης 126,5 °C ή περισσότερο
Φαινολικές προσμίξεις Διαλύονται περίπου 5 mg του δείγματος σε 10 ml μεθανόλης και προστί­
θενται 10,5 ml διαλύματος διμεθυλαμίνης (αναλογία 1: 4). Εμφανίζεται
χρώμα κόκκινο έως ρόδινο
Καθαρότητα
τριτ. βουτυλο-p-βενζοκινόνη 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
2,5-δι-τριτ. βουτυλυδροκινόνη 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Υδροξυκινόνη 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Τολουόλιο 25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 320 ΒΟΥΤΥΛ-ΥΔΡΟΞΥΑΝΙΣΟΛΗ (BHA)
Συνώνυμα BHA
Ορισμός
Αριθ. EINECS 246-563-8
Χημική ονομασία 3-τριτ. βουτυλ-4-υδροξυανισόλη· μείγμα 2-τριτ. βουτυλ-4-υδροξυανισόλης
και 3-τριτ. βουτυλ-4-υδροξυανισόλης
Χημικός τύπος C 11 H 16 O 2
Μοριακό βάρος 180,25
Δοκιμασία Περιεκτικότητα 98,5 % τουλάχιστον σε C 11 H 16 O 2 και 85 % τουλάχιστον
σε ισομερές 3-τριτ. βουτυλ-4-υδροξυανισόλης
Περιγραφή Φολιδωτό ή κηρώδες στερεό, λευκού ή υποκίτρινου χρώματος, με ελαφρώς
αρωματική οσμή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό, εύκολα διαλυτό σε αιθανόλη
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Από 48 °C έως 63 °C
Χρωματική αντίδραση Θετική δοκιμή φαινολικών ομάδων
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/101
Καθαρότητα
Θειική τέφρα 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από πύρωση στους 800 ± 25 °C
Φαινολικές προσμίξεις 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Απορροφητικότητα E 1% 1cm (290 nm) τουλάχιστον 190 και 210 κατ’ ανώτατο όριο
E 1% 1cm (228 nm) τουλάχιστον 326 και 345 κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 321 ΒΟΥΤΥΛ-ΥΔΡΟΞΥΤΟΛΟΥΟΛΙΟ (ΒΗΤ)
Συνώνυμα BHT
Ορισμός
Αριθ. EINECS 204-881-4
Χημική ονομασία 2,6-Δι-τριτ. βουτυλο-p-κρεσόλη· 4-μεθυλο-2,6-δι-τριτ.βουτυλο-φαινόλη
Χημικός τύπος C 15 H 24 O
Μοριακό βάρος 220,36
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 %
Περιγραφή Λευκό κρυσταλλικό ή φολιδωτό στερεό, άοσμο ή με χαρακτηριστική
ασθενή αρωματική οσμή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτο σε νερό και προπανοδιόλη-1,2
Εύκολα διαλυτό σε αιθανόλη
Σημείο τήξης 70 °C
Φασματομετρία Το φάσμα απορρόφησης στοιβάδας πάχους 2 cm διαλύματος της ουσίας σε
απόλυτη αιθανόλη σε αναλογία 1:100 000, σε μήκος κύματος 230 έως
320 nm, εμφανίζει μία μόνο κορυφή στα 278 nm
Καθαρότητα
Θειική τέφρα 0,005 % κατ’ ανώτατο όριο
Φαινολικές προσμίξεις 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Απορροφητικότητα σε αιθανόλη E 1% 1cm (278 nm) τουλάχιστον 81 και 88 κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/102 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ε 322 ΛΕΚΙΘΙΝΕΣ
Συνώνυμα Φωσφατίδια· φωσφολιπίδια
Ορισμός Οι λεκιθίνες είναι μείγματα ή κλάσματα φωσφατιδίων, που λαμβάνονται με
φυσικές μεθόδους από ζωικές ή φυτικές τροφές, συμπεριλαμβανομένων των
προϊόντων υδρόλυσης που λαμβάνονται με χρήση κατάλληλων αβλαβών
ενζύμων. Το τελικό προϊόν δεν πρέπει να παρουσιάζει υπολειμματική ενζυ­
μική δραστικότητα
Οι λεκιθίνες ενδέχεται να έχουν ελαφρώς λευκανθεί με υπεροξείδιο του
υδρογόνου σε υδατικό περιβάλλον. Η οξείδωση αυτή δεν πρέπει να προ­
καλεί χημική μετατροπή των λεκιθινικών φωσφατιδίων
Αριθ. EINECS 232-307-2
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Λεκιθίνες: περιεκτικότητα τουλάχιστον 60,0 % σε ουσίες αδιάλυτες σε ακε­
τόνη
Προϊόντα υδρόλυσης λεκιθινών: περιεκτικότητα τουλάχιστον 56,0 % σε
ουσίες αδιάλυτες σε ακετόνη
Περιγραφή Λεκιθίνες: καστανόχρωμο υγρό ή κολλώδες ρευστό ή σκόνη
Προϊόντα υδρόλυσης λεκιθινών: παχύρρευστο υγρό ή πολτός, χρώματος
ανοικτού καστανού έως καστανού
Ταυτοποίηση
Δοκιμή χολίνης Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφόρου Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
Δοκιμή προϊόντων υδρόλυσης λεκιθινών Σε ποτήρι βρασμού των 800 ml, προστίθενται 500 ml νερού
(30 °C—35 °C). Προστίθενται κατόπιν αργά 50 ml δείγματος με συνεχή
ανάδευση. Το προϊόν υδρόλυσης λεκιθινών σχηματίζει ομοιογενές γαλάκτω­
μα. Η μη υδρολυμένη λεκιθίνη σχηματίζει διακριτή μάζα 50 g περίπου
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 1 ώρα)
Ύλες αδιάλυτες σε τολουόλιο 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο
Βαθμός οξύτητας Λεκιθίνες: 35 mg υδροξειδίου του καλίου ανά gr κατ’ ανώτατο όριο
Προϊόντα υδρόλυσης λεκιθινών: 45 mg υδροξειδίου του καλίου ανά gr
κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός υπεροξειδίων Ίσος ή μικρότερος του 10
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 325 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 200-772-0
Χημική ονομασία Γαλακτικό νάτριο· 2-υδροξυ-προπιονικό νάτριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/103
Χημικός τύπος C 3 H 5 NaO 3
Μοριακό βάρος 112,06 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 57 % και 66 % κατ’ ανώτατο όριο
Περιγραφή Άχρωμο διαυγές υγρό, άοσμο ή με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή
Ταυτοποίηση
Δοκική γαλακτικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
pH 6,5 έως 7,5 (υδατικό διάλυμα 20 %)
Καθαρότητα
Οξύτητα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, μετά από ξήρανση, εκφρασμένη σε γαλακτικό οξύ
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αναγωγικές ουσίες Απουσία αναγωγής του φελιγγείου υγρού
Σημείωση: Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα 60 %
Ε 326 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 213-631-3
Χημική ονομασία Γαλακτικό κάλιο· 2-υδροξυ-προπιονικό κάλιο
Χημικός τύπος C 3 H 5 O 3 K
Μοριακό βάρος 128,17 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 57 % και 66 % κατ’ ανώτατο όριο
Περιγραφή Ελαφρώς παχύρρευστο, σχεδόν άχρωμο διαυγές υγρό, άοσμο ή με ελαφρά
χαρακτηριστική οσμή
Ταυτοποίηση
Καύση Καίεται διάλυμα γαλακτικού καλίου μέχρι να αποτεφρωθεί. Η τέφρα είναι
αλκαλική και, με προσθήκη οξέος, αναβράζει
Χρωματική αντίδραση 5 ml διαλύματος κατεχόλης σε θειικό οξύ, σε αναλογία 1:100, επικαλύ­
πτονται με 2 ml διαλύματος γαλακτικού καλίου. Η επιφάνεια επαφής των
δύο στοιβάδων χρωματίζεται βαθυκόκκινη
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκική γαλακτικών ιόντων Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/104 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Οξύτητα Σε 20 ml νερού διαλύεται 1 g διαλύματος γαλακτικού καλίου, προστίθε­
νται 3 σταγόνες φαινολοφθαλεΐνης TS και το διάλυμα ογκομετρείται με
διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου 0,1 N. Δεν θα πρέπει να καταναλώνονται
περισσότερα από 0,2 ml
Αναγωγικές ουσίες Απουσία αναγωγής του φελιγγείου υγρού
Σημείωση: Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα 60 %
Ε 327 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 212-406-7
Χημική ονομασία Γαλακτικό ασβέστιο· Ένυδρο γαλακτικό ασβέστιο· Άλας με ασβέστιο του 2-
υδροξυ-προπιονικού οξέος
Χημικός τύπος (C 3 H 5 O 2 ) 2 Ca·nH 2 O (n = 0 - 5)
Μοριακό βάρος 218,22 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Σχεδόν άοσμο, λευκό κρυσταλλικό στερεό, σε μορφή σκόνης ή κόκκων
Ταυτοποίηση
Δοκική γαλακτικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Διαλυτό στο νερό και πρακτικά αδιάλυτο σε αιθανόλη
pH Από 6,0 έως 8,0 (υδατικό διάλυμα 5 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση άνυδρη ουσία: 3,0 % κατ’ ανώτατο όριο (120 °C, 4 ώρες)
ένυδρο άλας με 1 μόριο H 2 O: 8,0 % κατ’ ανώτατο όριο (120 °C, 4 ώρες)
ένυδρο άλας με 3 μόρια H 2 O: 20,0 % κατ’ ανώτατο όριο (120 °C, 4 ώρες)
ένυδρο άλας με 4,5 μόρια H 2 O: 27,0 % κατ’ ανώτατο όριο (120 °C, 4
ώρες)
Οξύτητα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηρού, εκφρασμένη σε γαλακτικό οξύ
Φθόριο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αναγωγικές ουσίες Απουσία αναγωγής του φελιγγείου υγρού
Ε 330 ΚΙΤΡΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα
Ορισμός Το κιτρικό οξύ παράγεται από χυμό λεμονιού ή ανανά, με ζύμωση διαλυ­
μάτων υδατανθράκων ή άλλων κατάλληλων μέσων με χρήση μυκήτων Can­
dida spp. ή μη τοξινογόνων στελεχών Aspergillus niger
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/105
Αριθ. EINECS 201-069-1
Χημική ονομασία Κιτρικό οξύ· 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβοξυλικό οξύ· β-υδροξυ-τρι­
καρβαλλυλικό οξύ
Χημικός τύπος α) C 6 H 8 O 7 (άνυδρο)
β) C 6 H 8 O 7 ·Η 2 O (μονοένυδρο)
Μοριακό βάρος α) 192,13 (άνυδρο)
β) 210,15 (μονοένυδρο)
Δοκιμασία Το κιτρικό οξύ μπορεί να είναι άνυδρο ή να περιέχει ένα μόριο νερού.
Περιεκτικότητα σε C 6 H 8 O 7 τουλάχιστον 99,5 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Το κιτρικό οξύ είναι λευκό ή άχρωμο, άοσμο, κρυσταλλικό στερεό με
έντονα όξινη γεύση. Η μονοένυδρη ουσία αφυδατώνεται σε ξηρή ατμόσφαι­
ρα
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτό στο νερό· εύκολα διαλυτό σε αιθανόλη· διαλυτό σε αιθέρα
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό Το άνυδρο κιτρικό οξύ περιέχει νερό σε αναλογία 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο,
το μονοένυδρο κιτρικό οξύ περιέχει νερό σε αναλογία 8,8 % κατ’ ανώτατο
όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο έπειτα από πύρωση στους 800 ± 25 °C
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 0,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Οξαλικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενα σε οξαλικό οξύ, μετά από
ξήρανση
Ουσίες που απανθρακώνονται εύκολα Σε υδατόλουτρο θερμοκρασίας 90 °C, θερμαίνονται 1 g κονιοποιημένου
δείγματος και 10 ml θειικού οξέος πυκνότητος τουλάχιστον 98 % επί 1
ώρα στο σκοτάδι. Το διάλυμα πρέπει απλώς να χρωματιστεί ωχροκάστανο
(υγρό σύγκρισης Matching Fluid K)
Ε 331 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Μονοβασικό κιτρικό νάτριο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 242-734-6
Χημική ονομασία Δισόξινο κιτρικό νάτριο· Δισόξινο άλας με νάτριο του 2-υδροξυ-1,2,3-
προπανοτρικαρβοξυλικού οξέος
Χημικός τύπος α) C 6 H 7 O 7 Na (άνυδρο)
β) C 6 H 7 O 7 Na·Η 2 O (μονοένυδρο)
Μοριακό βάρος α) 214,11 (άνυδρο)
β) 232,23 (μονοένυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι
EL L 83/106 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ταυτοποίηση
Δοκιμή κιτρικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH Από 3,5 έως 3,8 (υδατικό διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση άνυδρο: 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (140 °C, 0,5 ώρες)
μονοένυδρο: 8,8 % κατ’ ανώτατο όριο (180 °C, 4 ώρες)
Οξαλικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από
ξήρανση
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 331 (ii) ΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Διβασικό κιτρικό νάτριο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 205-623-3
Χημική ονομασία Όξινο κιτρικό νάτριο· Όξινο άλας με νάτριο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανο­
τρικαρβοξυλνικού οξέος· Ένυδρο όξινο κιτρικό άλας νατρίου με 1,5 μόρια
H 2 O
Χημικός τύπος C 6 H 6 O 7 Na 2 ·1,5H 2 O
Μοριακό βάρος 263,11
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι
Ταυτοποίηση
Δοκιμή κιτρικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH Από 4,9 έως 5,2 (υδατικό διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 13,0 % κατ’ ανώτατο όριο (180 °C, 4 ώρες)
Οξαλικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από
ξήρανση
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 331 (iii) ΚΙΤΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Ουδέτερο κιτρικό νάτριο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 200-675-3
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/107
Χημική ονομασία Κιτρικό νάτριο· Άλας με νάτριο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβοξυ­
λικού οξέος· Κιτρικό άλας νατρίου, άνυδρο, διένυδρο ή πενταένυδρο
Χημικός τύπος Άνυδρο: C 6 H 5 O 7 Na 3
Ένυδρο: C 6 H 5 O 7 Na 3 ·nH 2 O (n = 2 ή 5)
Μοριακό βάρος 258,07 (άνυδρο)
294,10 (ένυδρο n = 2)
348,16 (ένυδρο n = 5)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι
Ταυτοποίηση
Δοκιμή κιτρικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH Από 7,5 έως 9,0 (υδατικό διάλυμα 5 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση Άνυδρο: 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (180 °C, 18 ώρες)
Διένυδρο: 10,0 έως 13,0 % (180 °C, 18 ώρες)
Πενταένυδρο: 30,3 % κατ’ ανώτατο όριο (180 °C, 4 ώρες)
Οξαλικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από
ξήρανση
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 332 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Μονοβασικό κιτρικό κάλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 212-753-4
Χημική ονομασία Δισόξινο κιτρικό κάλιο· Δισόξινο άλας με κάλιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προ­
πανοτρικαρβοξυλικού οξέος· Άνυδρο δισόξινο κιτρικό άλας καλίου
Χημικός τύπος C 6 H 7 O 7 K
Μοριακό βάρος 230,21
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή, υγροσκοπική, κοκκώδης σκόνη ή διαφανείς κρύσταλλοι
Ταυτοποίηση
Δοκιμή κιτρικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
pH Από 3,5 έως 3,8 (υδατικό διάλυμα 1 %)
EL L 83/108 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (180 °C, 4 ώρες)
Οξαλικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από
ξήρανση
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 332 (ii) ΚΙΤΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Ουδέτερο κιτρικό κάλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 212-755-5
Χημική ονομασία Κιτρικό κάλιο· Άλας με κάλιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρβοξυλι­
κού οξέος· Μονοένυδρο κιτρικό άλας καλίου
Χημικός τύπος C 6 H 5 O 7 K 3 ·Η 2 O
Μοριακό βάρος 324,42
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή, υγροσκοπική, κοκκώδης σκόνη ή διαφανείς κρύσταλλοι
Ταυτοποίηση
Δοκιμή κιτρικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
pH Από 7,5 έως 9,0 (υδατικό διάλυμα 5 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 6,0 % κατ’ ανώτατο όριο (180 °C, 4 ώρες)
Οξαλικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από
ξήρανση)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 333 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Μονοβασικό κιτρικό ασβέστιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Δισόξινο κιτρικό ασβέστιο· Δισόξινο άλας με ασβέστιο του 2-υδροξυ-1,2,3-
προπανοτρικαρβοξυλικού οξέος· Μονοένυδρο δισόξινο κιτρικό άλας ασβε­
στίου
Χημικός τύπος (C 6 H 7 O 7 ) 2 Ca·Η 2 O
Μοριακό βάρος 440,32
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % επί άνυδρης ουσίας
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/109
Περιγραφή Λευκή λεπτόκκοκη σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή κιτρικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
pH Από 3,2 έως 3,5 (υδατικό διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 7,0 % κατ’ ανώτατο όριο (180 °C, 4 ώρες)
Οξαλικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από
ξήρανση)
Φθόριο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αργίλιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (μόνο εάν προστίθεται σε τροφές για βρέφη
και μικρά παιδιά)
200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (για όλες τις χρήσεις, εκτός από τις τροφές
για βρέφη και μικρά παιδιά)
Ανθρακικά ιόντα Κατά τη διάλυση 1 g κιτρικού ασβεστίου σε 10 ml υδροχλωρικού οξέος
2 N, θα πρέπει να εκλύονται μόνον λίγες μεμονωμένες φυσαλλίδες
Ε 333 (ii) ΟΞΙΝΟ ΚΙΤΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Διβασικό κιτρικό ασβέστιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Όξινο κιτρικό ασβέστιο· Όξινο άλας με ασβέστιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προ­
πανοτρικαρβοξυλικού οξέος· Τριένυδρο όξινο κιτρικό άλας ασβεστίου
Χημικός τύπος (C 6 H 7 O 7 ) 2 Ca 2 ·3H 2 O
Μοριακό βάρος 530,42
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή λεπτόκκοκη σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή κιτρικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 20,0 % κατ’ ανώτατο όριο (180°C, 4 ώρες)
Οξαλικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από
ξήρανση)
Φθόριο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/110 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αργίλιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (μόνο εάν προστίθεται σε τροφές για βρέφη
και μικρά παιδιά)
200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (για όλες τις χρήσεις, εκτός από τις τροφές
για βρέφη και μικρά παιδιά)
Ανθρακικά ιόντα Κατά τη διάλυση 1 g κιτρικού ασβεστίου σε 10 ml υδροχλωρικού οξέος
2 N, θα πρέπει να εκλύονται μόνον λίγες μεμονωμένες φυσαλλίδες
Ε 333 (iii) ΚΙΤΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Ουδέτερο κιτρικό ασβέστιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 212-391-7
Χημική ονομασία Κιτρικό ασβέστιο· Άλας με ασβέστιο του 2-υδροξυ-1,2,3-προπανοτρικαρ­
βοξυλικού οξέος· Τετραένυδρο κιτρικό άλας ασβεστίου
Χημικός τύπος (C 6 H 6 O 7 ) 2 Ca 3 ·4H 2 O
Μοριακό βάρος 570,51
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή λεπτόκκοκη σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή κιτρικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 14,0 % κατ’ ανώτατο όριο (180 °C, 4 ώρες)
Οξαλικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από
ξήρανση)
Φθόριο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αργίλιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (μόνο εάν προστίθεται σε τροφές για βρέφη
και μικρά παιδιά)
200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (για όλες τις χρήσεις, εκτός από τις τροφές
για βρέφη και μικρά παιδιά)
Ανθρακικά ιόντα Κατά τη διάλυση 1 g κιτρικού ασβεστίου σε 10 ml υδροχλωρικού οξέος
2 N, θα πρέπει να εκλύονται μόνον λίγες μεμονωμένες φυσαλλίδες
Ε 334 L(+)-ΤΡΥΓΙΚΟ ΟΞΥ, ΤΡΥΓΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 201-766-0
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/111
Χημική ονομασία L-Τρυγικό οξύ· L-2,3-διυδροξυ-βουτανοδικαρβονικό οξύ· d-α, β-Δδιυδρο­
ξυ-ηλεκτρικό οξύ
Χημικός τύπος C 4 H 6 O 6
Μοριακό βάρος 150,09
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Άχρωμο ή ημιδιαφανές κρυσταλλικό στερεό ή λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Από 168 °C έως 170 °C
Δοκιμή τρυγικών ιόντων Δοκιμή θετική
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 μεταξύ + 11,5° και + 13,5° (υδατικό διάλυμα 20 % w/v)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (υπεράνω P 2 O 5 , 3 ώρες)
Θειική τέφρα 1 000 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (έπειτα από πύρωση στους 800 ± 25 °C)
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Οξαλικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από
ξήρανση
Ε 335 (i) ΟΞΙΝΟ ΤΡΥΓΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Όξινο άλας με νάτριο του L-(+)-τρυγικού οξέος
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Όξινο άλας με νάτριο του L-2,3-διυδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος·
ΈΜονοένυδρο όξινο L-(+)-τρυγικό νάτριο
Χημικός τύπος C 4 H 5 O 6 Na·Η 2 O
Μοριακό βάρος 194,05
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Διαφανείς άχρωμοι κρύσταλλοι
Ταυτοποίηση
Δοκιμή τρυγικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 10,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Οξαλικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από
ξήρανση)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/112 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ε 335 (ii) ΤΡΥΓΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 212-773-3
Χημική ονομασία L-Τρυγικό νάτριο· (+)-Τρυγικό νάτριο· Άλας με νάτριο του (+)-2,3-διυδρο­
ξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος· ΈΔιένυδρο L-(+)-τρυγικό νάτριο με 2 μόρια
H 2 O
Χημικός τύπος C 4 H 4 O 6 Na 2 ·2H 2 O
Μοριακό βάρος 230,8
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Διαφανείς άχρωμοι κρύσταλλοι
Ταυτοποίηση
Δοκιμή τρυγικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα 1 gr είναι αδιάλυτο σε 3 ml νερού. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
pH Από 7,0 έως 7,5 (υδατικό διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 17,0 % κατ’ ανώτατο όριο (150 °C, 4 ώρες)
Οξαλικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από
ξήρανση)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 336 (i) ΟΞΙΝΟ ΤΡΥΓΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Μονοβασικό τρυγικό κάλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Άνυδρο όξινο L-(+)-τρυγικό κάλιο· όξινο άλας με κάλιο του L-2,3-διυδρο­
ξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος
Χημικός τύπος C 4 H 5 O 6 K
Μοριακό βάρος 188,16
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική ή κοκκώδης σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή τρυγικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Σημείο τήξης 230 °C
pH 3,4 (1 % υδατικό διάλυμα)
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/113
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Οξαλικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από
ξήρανση)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 336 (ii) ΤΡΥΓΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Ουδέτερο τρυγικό κάλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 213-067-8
Χημική ονομασία Άλας με κάλιο του L-2,3-διυδροξυ-βουτανοδικαρβονικού οξέος· Ένυδρο L-
(+)-τρυγικό κάλιο με 1/2 μόριο H 2 O
Χημικός τύπος C 4 H 4 O 6 K 2 ·½H 2 O
Μοριακό βάρος 235,2
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική ή κοκκώδης σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή τρυγικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
pH Από 7,0 έως 9,0 (υδατικό διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 4,0 % κατ’ ανώτατο όριο (150 °C, 4 ώρες)
Οξαλικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από
ξήρανση)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 337 ΤΡΥΓΙΚΟ ΚΑΛΙΟΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα L-(+)-Τρυγικό καλιονάτριο· άλας του Rochelle· άλας του Seignette
Ορισμός
Αριθ. EINECS 206-156-8
Χημική ονομασία Διπλό άλας με κάλιο και νάτριο του L-2,3-διυδροξυ-βουτανοδικαρβονικού
οξέος· L-(+)-τρυγικό καλιονάτριο
Χημικός τύπος C 4 H 4 O 6 KNa·4H 2 O
Μοριακό βάρος 282,23
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
EL L 83/114 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Περιγραφή Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή τρυγικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα 1 g είναι διαλυτό σε 1 ml νερού. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 70 - 80 °C
pH Από 6,5 έως 8,5 (υδατικό διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 26,0 % κατ’ ανώτατο όριο και τουλάχιστον 21,0 % (150 °C, 3 ώρες)
Οξαλικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε οξαλικό οξύ, μετά από
ξήρανση)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 338 ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα Ορθοφωσφορικό οξύ
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-633-2
Χημική ονομασία Φωσφορικό οξύ
Χημικός τύπος H 3 PO 4
Μοριακό βάρος 98,00
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 67,0 % και 85,7 % κατ’ ανώτατο όριο Το
φωσφορικό οξύ διατίθεται στο εμπόριο ως υδατικό διάλυμα σε διάφορες
συγκεντρώσεις.
Περιγραφή Διαυγές, άχρωμο, παχύρρευστο υγρό
Ταυτοποίηση
Δοκιμή οξέος Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Πτητικά οξέα 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως οξικό οξύ)
Ιόντα χλωρίου 200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε χλώριο)
Νιτρικά ιόντα 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως NaNO 3 )
Θειικά ιόντα 1 500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως CaSO 4 )
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/115
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Σημείωση: Οι προδιαγραφές αυτές αφορούν υδατικό διάλυμα 75 %
E 339 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Δισόξινο ορθοφωσφορικό νάτριο· μονοβασικό φωσφορικό νάτριο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-449-2
Χημική ονομασία Δισόξινο φωσφορικό νάτριο
Χημικός τύπος Άνυδρο: NaH 2 PO 4
Μονοένυδρο: NaH 2 PO 4 · H 2 O
Διένυδρο: NaH 2 PO 4 · 2H 2 O
Μοριακό βάρος Άνυδρο: 119,98
Μονοένυδρο: 138,00
Διένυδρο: 156,01
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε NaH 2 PO 4 τουλάχιστον 97 %, ύστερα από ξήρανση
στους 60 °C επί μία ώρα και, στη συνέχεια, στους 105 °C επί τέσσερις
ώρες
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 από 58,0 % έως 60,0 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκό, άοσμο, ελαφρώς ρευστοποιούμενο στερεό σε μορφή σκόνης, κρυ­
στάλλων ή κόκκων
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη ή τον αιθέρα
pH Από 4,1 έως 5,0 (υδατικό διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση Το άνυδρο άλας παρουσιάζει απώλεια βάρους 2,0 %, κατ’ ανώτατο όριο, το
μονοένυδρο 15,0 % κατ’ ανώτατο όριο και το διένυδρο 25 % κατ’ ανώτατο
όριο (60 °C, 1 ώρα και, στη συνέχεια, 105 °C, 4 ώρες)
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/116 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
E 339 (ii) ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Όξινο ορθοφωσφορικό νάτριο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-448-7
Χημική ονομασία Όξινο φωσφορικό νάτριο· όξινο ορθοφωσφορικό νάτριο
Χημικός τύπος Άνυδρο: Na 2 HPO 4
Ένυδρο: Na 2 HPO 4 · nH 2 O (n = 2,7 ή 12)
Μοριακό βάρος 141,98 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε Na 2 HPO 4 τουλάχιστον 98 %, ύστερα από ξήρανση
στους 40 °C επί τρεις ώρες και, στη συνέχεια, στους 105 °C επί πέντε ώρες
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 από 49 % έως 51 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Το άνυδρο όξινο φωσφορικό νάτριο είναι λευκή, υγροσκοπική άοσμη σκό­
νη. Από τις διαθέσιμες εφυδατωμένες μορφές, το διένυδρο άλας είναι
λευκό, κρυσταλλικό, άοσμο στερεό, το επταένυδρο άλας είναι λευκό,
άοσμο στερεό σε μορφή αφυδατούμενων στην ατμόσφαιρα κρυστάλλων ή
κοκκώδους σκόνης και το δωδεκαένυδρο είναι λευκό αφυδατούμενο στην
ατμόσφαιρα, άοσμο στερεό σε μορφή σκόνης ή κρυστάλλων
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
pH Από 8,4 έως 9,6 (υδατικό διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση Το άνυδρο άλας παρουσιάζει απώλεια βάρους 5,0 % κατ’ ανώτατο όριο, το
διένυδρο 22,0 % κατ’ ανώτατο όριο, το επταένυδρο 50 % κατ’ ανώτατο
όριο, το δωδεκαένυδρο 61,0 % κατ’ ανώτατο όριο (40 °C, 3 ώρες και, στη
συνέχεια, 105 °C, 5 ώρες)
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 339 (iii) ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Ουδέτερο φωσφορικό νάτριο· ορθοφωσφορικό νάτριο
Ορισμός Το φωσφορικό νάτριο λαμβάνεται από υδατικά διαλύματα και κρυσταλλώ­
νεται ως άνυδρο άλας και με 1/2, 1, 6, 8 ή 12 μόρια H 2 O. Το δωδεκαέ­
νυδρο άλας κρυσταλλώνεται πάντα από υδατικά διαλύματα με περίσσεια
υδροξειδίου του νατρίου. Περιέχει ¼ μορίου NaOH
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/117
Αριθ. EINECS 231-509-8
Χημική ονομασία Φωσφορικό νάτριο· ορθοφωσφορικό νάτριο
Χημικός τύπος Άνυδρο: Na 3 PO 4
Ένυδρο: Na 3 PO 4 nH 2 O (n = 1/2, 1, 6, 8, ή 12)
Μοριακό βάρος 163,94 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα του άνυδρου φωσφορικού νατρίου και των εφυδατωμένων
μορφών του, με εξαίρεση το δωδεκαένυδρο, σε Na 3 PO 4 τουλάχιστον
97,0 %, υπολογιζόμενη επί ξηράς ουσίας. Περιεκτικότητα του δωδεκαένυ­
δρου άλατος σε Na 3 PO 4 τουλάχιστον 92,0 %, επί πυρωμένης ουσίας
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 από 40,5 % έως 43,5 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Άοσμοι κρύσταλλοι, κόκκοι ή κρυσταλλική σκόνη λευκού χρώματος
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
pH Από 11,5 έως 12,5 (υδατικό διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση Οι απώλειες βάρους ύστερα από ξήρανση στους 120 °C επί δύο ώρες και,
στη συνέχεια, πύρωση στους 800 °C περίπου επί 30 λεπτά, είναι για το
άνυδρο άλας 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο, για το μονοένυδρο 11,0 % κατ’
ανώτατο όριο, για το δωδεκαένυδρο από 45,0 % έως 58,0 %
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 340 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Δισόξινο ορθοφωσφορικό κάλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-913-4
Χημική ονομασία Δισόξινο φωσφορικό κάλιο· δισόξινο ορθοφωσφορικό κάλιο
Χημικός τύπος KH 2 PO 4
Μοριακό βάρος 136,09
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % μετά από ξήρανση στους 105 °C επί
τέσσερις ώρες
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 από 51,0 % έως 53,0 % επί άνυδρης ουσίας
EL L 83/118 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Περιγραφή Άοσμοι, άχρωμοι κρύσταλλοι ή άοσμη, λευκή, κοκκώδης ή κρυσταλλική
σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
pH Από 4,2 έως 4,8 (υδατικό διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 340 (ii) ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Όξινο ορθοφωσφορικό κάλιο· διβασικό φωσφορικό κάλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-834-5
Χημική ονομασία Όξινο φωσφορικό κάλιο· όξινο ορθοφωσφορικό κάλιο
Χημικός τύπος K 2 HPO 4
Μοριακό βάρος 174,18
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % μετά από ξήρανση στους 105 °C επί
τέσσερις ώρες
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 από 40,3 % έως 41,5 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Κοκκώδης σκόνη, κρύσταλλοι ή μάζες, άχρωμα ή λευκά· ρευστοποιούμενη
ουσία, υγροσκοπική
Ταυτοποίηση
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
pH Από 8,7 έως 9,4 (υδατικό διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/119
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 340 (iii) ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Ουδέτερο φωσφορικό κάλιο· ορθοφωσφορικό κάλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-907-1
Χημική ονομασία Φωσφορικό κάλιο· Ορθοφωσφορικό κάλιο
Χημικός τύπος Άνυδρο: K 3 PO 4
Ένυδρο: K 3 PO 4 · nH 2 O (n = 1 ή 3)
Μοριακό βάρος 212,27 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 % επί πυρωμένης ουσίας
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 από 30,5 % έως 34,0 % επί πυρωμένης ουσίας
Περιγραφή Άχρωμοι ή λευκοί, άοσμοι, υγροσκοπικοί κρύσταλλοι ή κόκκοι. Στις δια­
θέσιμες εφυδατωμένες μορφές περιλαμβάνονται το μονοένυδρο και το τριέ­
νυδρο άλας
Ταυτοποίηση
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
pH Από 11,5 έως 12,3 (διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση Άνυδρο: 3,0 % κατ’ ανώτατο όριο· Ένυδρο: 23,0 % κατ’ ανώτατο όριο
(προσδιοριζόμενη με ξήρανση στους 105 °C επί μία ώρα και, στη συνέχεια,
με πύρωση στους 800 °C ± 25 °C περίπου επί 30 λεπτά)
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 341 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Μονοβασικό φωσφορικό ασβέστιο· δισόξινο ορθοφωσφορικό ασβέστιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-837-1
EL L 83/120 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Χημική ονομασία Δισόξινο φωσφορικό ασβέστιο
Χημικός τύπος Άνυδρο: Ca(H 2 PO 4 ) 2
Μονοένυδρο: Ca(H 2 PO 4 ) 2 · H 2 O
Μοριακό βάρος 234,05 (άνυδρο)
252,08 (μονοένυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 από 55,5 % έως 61,1 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Κοκκώδης σκόνη ή λευκοί ρευστοποιούμενοι κρύσταλλοι ή κόκκοι
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Περιεκτικότητα σε CaO Από 23,0 % έως 27,5 % (άνυδρο)
Από 19,0 % έως 24,8 % (μονοένυδρο)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση Άνυδρο: 14 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Μονοένυδρο: 17,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Απώλεια κατά την καύση Άνυδρο: 17,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ύστερα από πύρωση στους 800 °C ±
25 °C επί 30 λεπτά)
Μονοένυδρο: 25,0 % κατ’ ανώτατο όριο (προσδιοριζόμενη με ξήρανση
στους 105 °C επί μία ώρα και, στη συνέχεια, με πύρωση στους 800 °C
± 25 °C περίπου επί 30 λεπτά)
Φθόριο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αργίλιο 70 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (μόνο εάν προστίθεται σε τροφές για βρέφη
και μικρά παιδιά)
200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (για όλες τις χρήσεις, εκτός από τις τροφές
για βρέφη και μικρά παιδιά)
E 341 (ii) ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Διβασικό φωσφορικό ασβέστιο· όξινο ορθοφωσφορικό ασβέστιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-826-1
Χημική ονομασία Όξινο φωσφορικό ασβέστιο· όξινο ορθοφωσφορικό ασβέστιο·
Χημικός τύπος Άνυδρο: CaHPO 4
Διένυδρο: CaHPO 4 · 2H 2 O
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/121
Μοριακό βάρος 136,06 (άνυδρο)
172,09 (διένυδρο)
Δοκιμασία Το όξινο φωσφορικό ασβέστιο περιέχει CaHPO 4 σε αναλογία τουλάχιστον
98 % και κατ’ ανώτατο όριο ίση με το ισοδύναμο του 102 % ύστερα από
ξήρανση στους 200 °C επί τρεις ώρες
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 από 50,0 % έως 52,5 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Κρύσταλλοι ή κόκκοι, κοκκώδης σκόνη ή σκόνη, χρώματος λευκού
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Μέτρια διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση 8,5 % κατ’ ανώτατο όριο (άνυδρο) ή 26,5 % (ένυδρο) ύστερα από πύρωση
στους 800 °C ± 25 °C επί 30 λεπτά
Φθόριο 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αργίλιο 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για την άνυδρη μορφή και 80 mg/kg κατ’
ανώτατο όριο για την διένυδρη μορφή (μόνο εάν προστίθεται σε τροφές για
βρέφη και μικρά παιδιά)
600 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για την άνυδρη μορφή και 500 mg/kg κατ’
ανώτατο όριο για την διένυδρη μορφή (για όλες τις χρήσεις εκτός από τις
τροφές για βρέφη και μικρά παιδιά). Εφαρμόζεται έως την 31η Μαρτίου
2015.
200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για την άνυδρη μορφή και 500 mg/kg κατ’
ανώτατο όριο για την διένυδρη μορφή (για όλες τις χρήσεις εκτός από τις
τροφές για βρέφη και μικρά παιδιά). Εφαρμόζεται από την 1η Απριλίου
2015.
E 341 (iii) ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Ουδέτερο φωσφορικό ασβέστιο· ορθοφωσφορικό ασβέστιο· υδροξυφωσφο­
ρικό ασβέστιο· υδροξυαπατίτης
Ορισμός Το φωσφορικό ασβέστιο είναι ένα μείγμα φωσφορικών αλάτων του ασβε­
στίου, το οποίο λαμβάνεται με εξουδετέρωση φωσφορικού οξέος με υδρο­
ξείδιο του ασβεστίου και του οποίου η κατά προσέγγιση σύνθεση είναι:
10CaΟ· ·3P 2 O 5 ·Η 2 O
Αριθ. EINECS 235-330-6 (υδροξυφωσφορικό ασβέστιο)
231-840-8 (ορθοφωσφορικό ασβέστιο)
Χημική ονομασία Υδροξυφωσφορικό ασβέστιο· Φωσφορικό ασβέστιο
Χημικός τύπος Ca 5 (PO 4 ) 3 ·ΟΗ ή Ca 3 (PO 4 ) 2
Μοριακό βάρος 502 ή 310
EL L 83/122 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 90 % επί πυρωμένης ουσίας
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 από 38,5 % έως 48,0 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή, άοσμη σκόνη, σταθερή στον ατμοσφαιρικό αέρα
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Πρακτικά αδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο στην αιθανόλη, διαλυτό σε αραιό
υδροχλωρικό και νιτρικό οξύ
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση 8 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από πύρωση στους 800 °C ± 25 °C επί 0,5
ώρες
Φθόριο 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αργίλιο 150 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (μόνο εάν προστίθεται σε τροφές για βρέφη
και μικρά παιδιά)
500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (για όλες τις χρήσεις, εκτός από τις τροφές
για βρέφη και μικρά παιδιά). Εφαρμόζεται έως την 31η Μαρτίου 2015
200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (για όλες τις χρήσεις, εκτός από τις τροφές
για βρέφη και μικρά παιδιά). Εφαρμόζεται από την 1η Απριλίου 2015.
E 343 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ
Συνώνυμα Φωσφορικό μαγνήσιο, μονοβασικό· δισόξινο ορθοφωσφορικό μαγνήσιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 236-004-6
Χημική ονομασία Δισόξινο φωσφορικό μαγνήσιο
Χημικός τύπος Mg(H 2 PO 4 ) 2 nH 2 O (όπου n = 0 έως 4)
Μοριακό βάρος 218,30 (άνυδρο)
Δοκιμασία Τουλάχιστον 51,0 % ύστερα από πύρωση, υπολογιζόμενο ως P 2 O 5 επί
πυρωμένης ουσίας (800 °C ± 25 °C επί 30 λεπτά)
Περιγραφή Λευκή, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη, λίγο διαλυτή στο νερό
Ταυτοποίηση
Δοκιμή μαγνησίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Περιεκτικότητα σε MgO 21,5 % κατ’ ανώτατο όριο ύστερα από πύρωση ή επί άνυδρης ουσίας
(105 °C, 4 ώρες)
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/123
Καθαρότητα
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 343 (ii) ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ
Συνώνυμα Φωσφορικό μαγνήσιο, διβασικό· όξινο ορθοφωσφορικό μαγνήσιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-823-5
Χημική ονομασία Όξινο φωσφορικό μαγνήσιο
Χημικός τύπος MgHPO 4 · nH 2 O (όπου n = 0 - 3)
Μοριακό βάρος 120,30 (άνυδρο)
Δοκιμασία Τουλάχιστον 96 % ύστερα από πύρωση (800 °C ± 25 °C επί 30 λεπτά
Περιγραφή Λευκή, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη, λίγο διαλυτή στο νερό
Ταυτοποίηση
Δοκιμή μαγνησίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Περιεκτικότητα σε MgO Τουλάχιστον 33,0 % επί άνυδρης ουσίας (105 °C, 4 ώρες)
Καθαρότητα
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 350 (i) ΜΗΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Άλας νατρίου του μηλικού οξέος
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία DL-μηλικό νάτριο· άλας νατρίου του υδροξυβουτανοδικαρβονικού οξέος
Χημικός τύπος Ημιένυδρο: C 4 H 4 Na 2 O 5 ½ H 2 O
Τριένυδρο: C 4 H 4 Na 2 O 5 3H 2 O
EL L 83/124 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Μοριακό βάρος Ημιένυδρο: 187,05
Τριένυδρο: 232,10
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Κρυσταλλική σκόνη ή σβώλοι χρώματος λευκού
Ταυτοποίηση
Δοκιμή 1,2-δικαρβοξυλικού οξέος Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Σχηματισμός αζωχρώματος Ναι
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση Ημιένυδρο: 7,0 % κατ’ ανώτατο όριο (130 °C, 4 ώρες)
Τριένυδρο: 20,5 % - 23,5 % (130 °C, 4 ώρες)
Αλκαλικότητα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο ως Νa 2 CO 3
Φουμαρικό οξύ 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Μηλεϊνικό οξύ 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 350 (ii) ΟΞΙΝΟ ΜΗΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Όξινο άλας νατρίου του DL-μηλικού οξέος
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Όξινο DL-μηλικό νάτριο· όξινο 2-DL-υδροξυ-ηλεκτρικό νάτριο
Χημικός τύπος C 4 H 5 NaO 5
Μοριακό βάρος 156,07
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή 1,2-δικαρβοξυλικού οξέος Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Σχηματισμός αζωχρώματος Ναι
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (110 °C, 3 ώρες)
Μηλεϊνικό οξύ 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Φουμαρικό οξύ 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/125
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 351 ΜΗΛΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Άλας καλίου του μηλικού οξέος
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία DL-μηλικό κάλιο· άλας καλίου του υδροξυβουτανοδικαρβονικού οξέος
Χημικός τύπος C 4 H 4 K 2 O 5
Μοριακό βάρος 210,27
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 59,5 %
Περιγραφή Άχρωμο ή σχεδόν άχρωμο υδατικό διάλυμα
Ταυτοποίηση
Δοκιμή 1,2-δικαρβοξυλικού οξέος Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Σχηματισμός αζωχρώματος Ναι
Καθαρότητα
Αλκαλικότητα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο ως K 2 CO 3
Φουμαρικό οξύ 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Μηλεϊνικό οξύ 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 352 (i) ΜΗΛΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Άλας ασβεστίου του μηλικού οξέος
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία DL-μηλικό ασβέστιο· α-υδροξυηλεκτρικό ασβέστιο· άλας ασβεστίου του
υδροξυβουτανοδικαρβονικού οξέος
Χημικός τύπος C 4 H 5 CaO 5
Μοριακό βάρος 172,14
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμές μηλικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή 1,2-δικαρβοξυλικού οξέος Δοκιμή θετική
EL L 83/126 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Σχηματισμός αζωχρώματος Ναι
Διαλυτότητα Λίγο διαλυτό στο νερό
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 2 % κατ’ ανώτατο όριο (100 °C, 3 ώρες)
Αλκαλικότητα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο ως CaCO 3
Μηλεϊνικό οξύ 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Φουμαρικό οξύ 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 352 (ii) ΟΞΙΝΟ ΜΗΛΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Όξινο άλας ασβεστίου του DL-μηλικού οξέος
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Όξινο DL-μηλικό ασβέστιο· όξινο 2-DL-υδροξυ-ηλεκτρικό ασβέστιο
Χημικός τύπος (C 4 H 5 O 5 ) 2 Ca
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή 1,2-δικαρβοξυλικού οξέος Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Σχηματισμός αζωχρώματος Ναι
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (110 °C, 3 ώρες)
Μηλεϊνικό οξύ 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Φουμαρικό οξύ 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/127
Ε 353 ΜΕΤΑΤΡΥΓΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα Διτρυγικό οξύ
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Μετατρυγικό οξύ
Χημικός τύπος C 4 H 6 O 6
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Τουλάχιστον 99,5 %
Περιγραφή Μορφή κρυστάλλων ή σκόνης με λευκό ή υποκίτρινο χρώμα. Πολύ υγρο­
σκοπικό με ασθενή οσμή καραμέλας
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτό στο νερό και στην αιθανόλη
Δοκιμή ταυτοποίησης Σε δοκιμαστικό σωλήνα φέρεται δείγμα 1 έως 10 mg της ουσίας αυτής και
προστίθενται 2 ml πυκνού θειικού οξέος και 2 σταγόνες του αντιδραστη­
ρίου θειορεζορκίνη. Όταν το σύνολο θερμανθεί στους 150 °C, εμφανίζεται
έντονο ιώδες χρώμα
Καθαρότητα
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 354 ΤΡΥΓΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα L-Τρυγικό ασβέστιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Διένυδρο L(+)-2,3-διυδροξυβουτανοδικαρβονικό ασβέστιο
Χημικός τύπος C 4 H 4 CaO 6 · 2H 2 O
Μοριακό βάρος 224,18
Δοκιμασία 98,0 % ή περισσότερο
Περιγραφή Λεπτόκοκκη κρυσταλλική σκόνη με λευκό ή υπόλευκο χρώμα
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Λίγο διαλυτό στο νερό. Διαλυτότητα περίπου 0,01 g/100 ml νερού
(20 °C). Μέτρια διαλυτό στην αιθανόλη. Λίγο διαλυτό στον διαιθυλαιθέρα.
Διαλυτό στα οξέα
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 + 7,0° έως + 7,4° (0,1 % σε διάλυμα HCl 1N )
pH Από 6,0 έως 9,0 (πηκτό εναιώρημα 5 %)
Καθαρότητα
Θειικά ιόντα 1 g/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως H 2 SO 4 )
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/128 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
E 355 ΑΔΙΠΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 204-673-3
Χημική ονομασία Εξανοδικαρβονικό οξύ· 1,4-βουτανοδικαρβοξυλικό οξύ
Χημικός τύπος C 6 H 10 O 4
Μοριακό βάρος 146,14
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,6 %
Περιγραφή Άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη λευκού χρώματος
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 151,5 - 154,0 °C
Διαλυτότητα Λίγο διαλυτό στο νερό. Εύκολα διαλυτό σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 356 ΑΔΙΠΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-293-5
Χημική ονομασία Αδιπικό νάτριο
Χημικός τύπος C 6 H 8 Na 2 O 4
Μοριακό βάρος 190,11
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % (επί άνυδρης ουσίας)
Περιγραφή Άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη λευκού χρώματος
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 151 °C - 152 °C (για το αδιπικό οξύ)
Διαλυτότητα Περίπου 50 g/100 ml νερού (20 °C)
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 3 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/129
Ε 357 ΑΔΙΠΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 242-838-1
Χημική ονομασία Αδιπικό κάλιο
Χημικός τύπος C 6 H 8 K 2 O 4
Μοριακό βάρος 222,32
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % (επί άνυδρης ουσίας)
Περιγραφή Άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη λευκού χρώματος
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 151 °C - 152 °C (για το αδιπικό οξύ)
Διαλυτότητα Περίπου 60 g/100 ml νερού (20 °C)
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Νερό 3 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 363 ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 203-740-4
Χημική ονομασία Βουτανοδικαρβονικό οξύ
Χημικός τύπος C 4 H 6 O 4
Μοριακό βάρος 118,09
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %
Περιγραφή Άχρωμοι ή λευκοί, άοσμοι κρύσταλλοι
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 185,0 °C - 190,0 °C
Καθαρότητα
Υπόλειμμα κατά την πύρωση 0,025 % κατ’ ανώτατο όριο (800 °C, 15 min)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/130 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
E 380 ΚΙΤΡΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ
Συνώνυμα Ουδέτερο κιτρικό αμμώνιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 222-394-5
Χημική ονομασία Τριαμμώνιο άλας του 2-υδροξυπροπανο-1,2,3-τρικαρβοξυλικού οξέος
Χημικός τύπος C 6 H 17 N 3 O 7
Μοριακό βάρος 243,22
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 %
Περιγραφή Λευκοί έως υπόλευκοι κρύσταλλοι ή σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αμμωνίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή κιτρικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό
Καθαρότητα
Οξαλικά ιόντα 0,04 % κατ’ ανώτατο όριο (ως οξαλικό οξύ)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 385 ΑΙΘΥΛΕΝΟΔΙΑΜΙΝΟΤΕΤΡΑΟΞΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Άλας με ασβέστιο και νάτριο του EDΤΑ· βερσενικό ασβεστιονάτριο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 200-529-9
Χημική ονομασία N,N′-1,2-Αιθανοδιυλο-δις[N-(καρβοξυμεθυλο)-γλυκινικό] [(4-)-Ο, Ο′,ON N ,
O N ]ασβεστιο-(2)-δινάτριο· αιθυλενοδιαμινοτετραοξικό ασβεστιονάτριο· (αι­
θυλενοδινιτριλο)τετραοξικό ασβεστιονάτριο
Χημικός τύπος C 10 H 12 O 8 CaN 2 Na 2 ·2H 2 O
Μοριακό βάρος 410,31
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκοί άοσμοι κρυσταλλικοί κόκκοι ή λευκή έως υπόλευκη σκόνη, ελα­
φρώς υγροσκοπικά
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Χηλική συμπλοκοποίηση μεταλλικών
ιόντων
Ναι
pH Από 6,5 έως 7,5 (διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 5-13 % (μέθοδος Karl Fischer)
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/131
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 392 ΕΚΧΥΛΙΣΜΑΤΑ ΔΕΝΔΡΟΛΙΒΑΝΟΥ
Συνώνυμα Εκχύλισμα φύλλου δενδρολίβανου (αντιοξειδωτικό)
Ορισμός Τα εκχυλίσματα δενδρολίβανου περιέχουν διάφορα συστατικά που αποδε­
δειγμένα επιτελούν αντιοξειδωτικές λειτουργίες. Τα εν λόγω συστατικά
υπάγονται ιδίως στα φαινολικά οξέα, τα φλαβονοειδή και τα διτερπενοειδή.
Εκτός από τις αντιοξειδωτικές ενώσεις, τα εκχυλίσματα μπορούν επίσης να
περιέχουν τριτερπένια και ύλες εκχυλίσιμες με οργανικό διαλύτη που εξει­
δικεύονται στην ακόλουθη προδιαγραφή.
Αριθ. EINECS 283-291-9
Χημική ονομασία Εκχύλισμα δενδρολίβανου (Rosmarinus officinalis)
Περιγραφή Το αντιοξειδωτικό εκχύλισμα φύλλων δενδρολίβανου παρασκευάζεται με
εκχύλιση των φύλλων του φυτού Rosmarinus officinalis, με σύστημα
διαλύτη εγκεκριμένο για τρόφιμα. Είναι δυνατόν να ακολουθήσουν από­
σμηση και αποχρωματισμός. Τα εκχυλίσματα μπορούν να τυποποιηθούν.
Ταυτοποίηση
Αντιοξειδωτικές ενώσεις αναφοράς: φαι­
νολικά διτερπένια
Καρνοσικό οξύ (C 20 H 28 O 4 ) και καρνοσόλη (C 20 H 26 O 4 )
(που συνιστούν τουλάχιστον το 90 % των συνολικών φαινολικών διτερπε­
νίων)
Βασικές πτητικές ουσίες αναφοράς Βορνεόλη, οξικό βορνύλιο, καμφορά, 1,8-κινεόλη, βερβενόνη
Πυκνότητα > 0,25 g/ml
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση < 5 %
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
1 – Εκχυλίσματα δενδρολίβανου που παράγονται από αποξηραμένα φύλλα δενδρολίβανου με εκχύλιση με ακετόνη.
Περιγραφή Τα εκχυλίσματα δενδρολίβανου παρασκευάζονται από αποξηραμένα φύλλα
δενδρολίβανου με εκχύλιση με ακετόνη, διήθηση, καθαρισμό και εξάτμιση
του διαλύτη. Ακολουθεί ξήρανση και κοσκίνιση ώστε να ληφθεί λεπτόκοκκη
σκόνη ή υγρό.
Ταυτοποίηση
Περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικές ενώ­
σεις αναφοράς
≥ 10 % w/w, ως σύνολο καρνοσικού οξέος και καρνοσόλης
Λόγος αντιοξειδωτικών/πτητικών ουσιών (Συνολικό ποσοστό % w/w καρνοσικού οξέος και καρνοσόλης) ≥ 15
(% w/w βασικών πτητικών ουσιών αναφοράς)*
(* ως ποσοστό των ολικών πτητικών ουσιών στο εκχύλισμα, μετρούμενο με
αεριοχρωματογραφία-φασματομετρία μάζας (GC-MSD))
Καθαρότητα
Υπολειμματικοί διαλύτες Ακετόνη: 500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/132 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
2 – Εκχυλίσματα δενδρολίβανου που παρασκευάζονται με εκχύλιση αποξηραμένων φύλλων με υπερκρίσιμο διοξείδιο
του άνθρακα.
Περιγραφή Τα εκχυλίσματα δενδρολίβανου παράγονται από αποξηραμένα φύλλα δεν­
δρολίβανου με εκχύλιση με υπερκρίσιμο διοξείδιο του άνθρακα με μικρή
ποσότητα αιθανόλης ως μέσο παράσυρσης.
Ταυτοποίηση
Περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικές ενώ­
σεις αναφοράς
≥ 13 % w/w, ως σύνολο καρνοσικού οξέος και καρνοσόλης
Λόγος αντιοξειδωτικών/πτητικών ουσιών (Συνολικό ποσοστό % w/w καρνοσικού οξέος και καρνοσόλης) ≥ 15
(% w/w βασικών πτητικών ουσιών αναφοράς)*
(* ως ποσοστό των ολικών πτητικών ουσιών στο εκχύλισμα, μετρούμενο με
αεριοχρωματογραφία-φασματομετρία μάζας (GC-MSD))
Καθαρότητα
Υπολειμματικοί διαλύτες Αιθανόλη: 2 % κατ’ ανώτατο όριο
3 – Εκχυλίσματα δενδρολίβανου που παρασκευάζονται από αποσμησμένο αιθανολικό εκχύλισμα δενδρολίβανου.
Περιγραφή Τα εκχυλίσματα δενδρολίβανου παρασκευάζονται από αποσμησμένο αιθα­
νολικό εκχύλισμα δενδρολίβανου. Τα εκχυλίσματα μπορούν να υποβληθούν
σε περαιτέρω καθαρισμό, π.χ. με κατεργασία με ενεργό άνθρακα και/ή
μοριακή απόσταξη. Τα εκχυλίσματα μπορούν να μετατραπούν σε εναιώρημα
με τη χρήση κατάλληλων και εγκεκριμένων φορέων ή να ξηρανθούν με
ψεκασμό.
Ταυτοποίηση
Περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικές ενώ­
σεις αναφοράς
≥ 5 % w/w, ως σύνολο καρνοσικού οξέος και καρνοσόλης
Λόγος αντιοξειδωτικών/πτητικών ουσιών (Συνολικό ποσοστό % w/w καρνοσικού οξέος και καρνοσόλης) ≥ 15
(% w/w βασικών πτητικών ουσιών αναφοράς)*
(* ως ποσοστό των ολικών πτητικών ουσιών στο εκχύλισμα, μετρούμενο με
αεριοχρωματογραφία-φασματομετρία μάζας (GC-MSD))
Καθαρότητα
Υπολειμματικοί διαλύτες Αιθανόλη: 500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
4 – Εκχυλίσματα δενδρολίβανου, αποσμησμένα και αποχρωματισμένα με εκχύλιση δύο σταδίων με εξάνιο και αιθα­
νόλη.
Περιγραφή Τα εκχυλίσματα δενδρολίβανου παρασκευάζονται από αποσμησμένο αιθα­
νολικό εκχύλισμα δενδρολίβανου με εκχύλιση με εξάνιο. Τα εκχυλίσματα
μπορούν να υποβληθούν σε περαιτέρω καθαρισμό, π.χ. με κατεργασία με
ενεργό άνθρακα και/ή μοριακή απόσταξη. Τα εκχυλίσματα μπορούν να
μετατραπούν σε εναιώρημα με τη χρήση κατάλληλων και εγκεκριμένων
φορέων ή να ξηρανθούν με ψεκασμό.
Ταυτοποίηση
Περιεκτικότητα αναφοράς σε αντιοξειδω­
τικές ενώσεις
≥ 5 % w/w, ως σύνολο καρνοσικού οξέος και καρνοσόλης
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/133
Λόγος αντιοξειδωτικών/πτητικών ουσιών (Συνολικό ποσοστό % w/w καρνοσικού οξέος και καρνοσόλης) ≥ 15
(% w/w βασικών πτητικών ουσιών αναφοράς)*
(* ως ποσοστό των ολικών πτητικών ουσιών στο εκχύλισμα, μετρούμενο με
αεριοχρωματογραφία-φασματομετρία μάζας (GC-MSD))
Καθαρότητα
Υπολειμματικοί διαλύτες Εξάνιο: 25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθανόλη: 500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 400 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα
Ορισμός Γραμμική γλυκουρονογλυκάνη, αποτελούμενη κυρίως από ομάδες D-μαν­
νουρονικού οξέος ενωμένες με δεσμούς β-(1-4) και ομάδες L-γουλουρονι­
κού οξέος ενωμένες με δεσμούς α-(1-4), σε μορφή δακτυλίου πυρανόζης.
Κολλοειδώς διαλυτός στο νερό υδατάνθρακας, λαμβανόμενος από διάφορα
είδη φαιοφυκών (Phaeophyceae) με εκχύλιση με αραιά διαλύματα αλκαλίων
Αριθ. EINECS 232-680-1
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος (C 6 H 8 O 6 ) n
Μοριακό βάρος 10 000 - 600 000 (συνήθης μέσος όρος)
Δοκιμασία Το αλγινικό οξύ παρέχει, επί άνυδρης ουσίας, τουλάχιστον 20 % και όχι
άνω του 23 % διοξειδίου του άνθρακα (CO 2 ), που αντιστοιχεί σε περιε­
κτικότητα σε αλγινικό οξύ (C 6 H 8 O 6 )n τουλάχιστον 91 % και όχι άνω του
104,5 % (υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 200)
Περιγραφή Το αλγινικό οξύ απαντά σε νηματοειδή, κοκκοειδή, κοκκώδη και κονιοποι­
ημένη μορφή. Έχει χρώμα λευκό έως κιτρινοκάστανο και είναι σχεδόν
άοσμο.
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτο σε νερό και οργανικούς διαλύτες, δυσδιάλυτο σε διαλύματα
ανθρακικού νατρίου, υδροξειδίου του νατρίου και φωσφορικού νατρίου
Σταθμική ανάλυση με χλωριούχο ασβέ­
στιο
Σε διάλυμα του δείγματος με συγκέντρωση 0,5 % σε διάλυμα υδροξειδίου
του νατρίου 1 Μ, προστίθεται ποσότητα διαλύματος χλωριούχου ασβεστίου
2,5 % ίση με το ένα πέμπτο του όγκου του. Σχηματίζεται ογκώδες ζελα­
τινώδες ίζημα. Με τη δοκιμή αυτή διακρίνεται το αλγινικό οξύ από το
κόμμι ακακίας, την καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη, το καρβοξυμεθυλ-άμυλο,
την καραγενάνη, τη ζελατίνη, το κόμμι γκάτι, το κόμμι καράγια, το
κόμμι χαρουπιών, τη μεθυλοκυτταρίνη και το τραγακάνθινο κόμμι
Σταθμική ανάλυση με θειικό αμμώνιο Σε διάλυμα του δείγματος με συγκέντρωση 0,5 % σε διάλυμα υδροξειδίου
του νατρίου 1 Μ, προστίθεται ποσότητα κορεσμένου διαλύματος θειικού
αμμωνίου ίση με το μισό του όγκου του. Δεν σχηματίζεται ίζημα. Με τη
δοκιμή αυτή διακρίνεται το αλγινικό οξύ από το άγαρ-άγαρ, την καρβοξυ­
μεθυλοκυτταρίνη, την καραγενάνη, τις αποεστεροποιημένες πηκτινικές ύλες,
τη ζελατίνη, το κόμμι χαρουπιών, τη μεθυλοκυτταρίνη και το άμυλο.
Χρωματική αντίδραση Ποσότητα 0,01 g δείγματος ανακινείται με 0,15 ml διαλύματος υδροξει­
δίου του νατρίου 0,1 Ν, μέχρι να διαλυθεί όσο το δυνατόν πληρέστερα, και
κατόπιν προστίθεται 1 ml διαλύματος όξινου θειικού σιδήρου (III). Μετά
από 5 λεπτά το διάλυμα χρωματίζεται κόκκινο του κερασιού και τελικά
βαθύ πορφυρό.
pH Από 2,0 έως 3,5 (εναιώρημα 3 %)
EL L 83/134 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Θειική τέφρα 8 % κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
Ύλες αδιάλυτες σε υδροξείδιο του
νατρίου (διάλυμα 1 Μ)
2 % κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
Φορμαλδεΰδη 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών 5 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες 500 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
Salmonella spp. Απουσία σε 10 g
Ε 401 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Άλας του αλγινικού οξέος με νάτριο
Χημικός τύπος (C 6 H 7 NaO 6 ) n
Μοριακό βάρος 10 000 - 600 000 (συνήθης μέσος όρος)
Δοκιμασία Το αλγινικό νάτριο παρέχει, επί άνυδρης ουσίας, τουλάχιστον 18 % και όχι
άνω του 21 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα
σε αλγινικό νάτριο τουλάχιστον 90,8 % και όχι άνω του 106,0 % (υπολο­
γιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 222)
Περιγραφή Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρι­
νου
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή αλγινικού οξέος Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 2 % κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
Φορμαλδεΰδη 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/135
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών 5 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες 500 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
Salmonella spp. Απουσία σε 10 g
Ε 402 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Άλας του αλγινικού οξέος με κάλιο
Χημικός τύπος (C 6 H 7 KO 6 ) n
Μοριακό βάρος 10 000 - 600 000 (συνήθης μέσος όρος)
Δοκιμασία Το αλγινικό κάλιο παρέχει, επί άνυδρης ουσίας, τουλάχιστον 16,5 % και
όχι άνω του 19,5 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτι­
κότητα σε αλγινικό κάλιο τουλάχιστον 89,2 % και όχι άνω του 105,5 %
(υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 238)
Περιγραφή Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρι­
νου
Ταυτοποίηση
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή αλγινικού οξέος Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 2 % κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
Φορμαλδεΰδη 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών 5 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες 500 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
Salmonella spp. Απουσία σε 10 g
EL L 83/136 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ε 403 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Αμμωνιακό άλας του αλγινικού οξέος
Χημικός τύπος (C 6 H 11 NO 6 ) n
Μοριακό βάρος 10 000 - 600 000 (συνήθης μέσος όρος)
Δοκιμασία Το αλγινικό αμμώνιο παρέχει, επί άνυδρης ουσίας, τουλάχιστον 18 % και
όχι άνω του 21 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικό­
τητα σε αλγινικό αμμώνιο τουλάχιστον 88,7 % και όχι άνω του 103,6 %
(υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 217)
Περιγραφή Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρι­
νου
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αμμωνίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή αλγινικού οξέος Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Θειική τέφρα 7 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 2 % κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
Φορμαλδεΰδη 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών 5 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες 500 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
Salmonella spp. Απουσία σε 10 g
Ε 404 ΑΛΓΙΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Άλας ασβεστίου του αλγινικού οξέος
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Άλας του αλγινικού οξέος με ασβέστιο
Χημικός τύπος (C 6 H 7 Ca 1/2 O 6 ) n
Μοριακό βάρος 10 000 - 600 000 (συνήθης μέσος όρος)
Δοκιμασία Το αλγινικό ασβέστιο παρέχει, επί άνυδρης ουσίας, τουλάχιστον 18 % και
όχι άνω του 21 % διοξειδίου του άνθρακα, που αντιστοιχεί σε περιεκτικό­
τητα σε αλγινικό ασβέστιο τουλάχιστον 89,6 % και όχι άνω του 104,5 %
(υπολογιζόμενη με βάση ισοδύναμο βάρος 219)
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/137
Περιγραφή Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρι­
νου
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή αλγινικού οξέος Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Φορμαλδεΰδη 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών 5 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες 500 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
Salmonella spp. Απουσία σε 10 g
Ε 405 ΑΛΓΙΝΙΚΗ ΠΡΟΠΑΝΟΔΙΟΛΗ-1,2
Συνώνυμα Αλγινικό υδροξυπροπύλιο· εστέρας του αλγινικού οξέος με προπανοδιόλη-
1,2· αλγινική προπυλενογλυκόλη
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Εστέρας του αλγινικού οξέος με προπανοδιόλη-1,2· η σύνθεσή του ποικίλ­
λει ανάλογα με το βαθμό εστεροποίησης και με την εκατοστιαία αναλογία
των ελεύθερων και των εξουδετερωμένων καρβοξυλίων στο μόριο
Χημικός τύπος (C 9 H 14 O 7 ) n (εστεροποιημένο)
Μοριακό βάρος 10 000 – 600 000 (συνήθης μέσος όρος)
Δοκιμασία Το προϊόν παρέχει, επί άνυδρης ουσίας, τουλάχιστον 16 % και κατ’ ανώ­
τατο όριο 20 % διοξειδίου του άνθρακα (CO 2 )
Περιγραφή Σχεδόν άοσμη, ινώδης ή κοκκώδης σκόνη, χρώματος λευκού έως υποκίτρι­
νου
Ταυτοποίηση
Δοκιμή προπανοδιόλης-1,2 Δοκιμή θετική (μετά από υδρόλυση)
Δοκιμή αλγινικού οξέος Δοκιμή θετική (μετά από υδρόλυση)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 20 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Συνολική περιεκτικότητα σε προπανοδιό­
λη-1,2
Τουλάχιστον 15 % και κατ’ ανώτατο όριο 45 %
Περιεκτικότητα σε ελεύθερη προπανοδιό­
λη-1,2
15 % κατ’ ανώτατο όριο
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 2 % κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
EL L 83/138 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Φορμαλδεΰδη 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών 5 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες 500 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
Salmonella spp. Απουσία σε 10 g
Ε 406 ΑΓΑΡ
Συνώνυμα Γελόζη· Ιαπωνικό άγαρ· Ιχθυόκολλα Βεγγάλης, Κεϋλάνης, Κίνας ή Ιαπωνίας·
Layor Carang
Ορισμός Το άγαρ είναι ένας κολλοειδώς διαλυτός στο νερό πολυσακχαρίτης, απο­
τελούμενος κυρίως από ομάδες γαλακτόζης με τακτική εναλλαγή των ισο­
μερών μορφών L και D. Οι εξόζες αυτές συνδέονται στο συμπολυμερές με
εναλλασσόμενους γλυκοζιτικούς δεσμούς α-1,3 και β-1,4. Στο 10 % περί­
που των ομάδων D-γαλακτοπυρανόζης, ένα από τα υδροξύλια είναι εστε­
ροποιημέν με θειικό οξύ εξουδετερωμένο με ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο ή
νάτριο. Λαμβάνεται από ορισμένα στελέχη θαλασσίων φυκών των οικογε­
νειών Gelidiaceae (γελιδίτες) και Gracilariaceae της Rhodophyceae (ροδο­
φύκη)
Αριθ. EINECS 232-658-1
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Η συγκέντρωση κατωφλίου της πηκτής θα πρέπει να μην υπερβαίνει το
0,25 %
Περιγραφή Το άγαρ είναι άοσμο ή έχει ελαφρά χαρακτηριστική οσμή. Το μη κονιοποι­
ημένο άγαρ έχει συνήθως μορφή δεσμών από λεπτές, μεμβρανώδεις και
συγκολλημένες ταινίες ή τεμαχίων, νιφάδων ή κόκκων. Το χρώμα του ποι­
κίλλει από ανοικτό πορτοκαλοκίτρινο έως φαιοκίτρινο ή ωχροκίτρινο ή είναι
άχρωμο. Όταν είναι υγρό, είναι σκληρό ενώ ξηρό είναι εύθρυπτο. Το
κονιοποιημένο άγαρ έχει χρώμα λευκό έως λευκοκίτρινο ή ωχροκίτρινο.
Εξεταζόμενο μικροσκοπικώς μέσα σε νερό το κονιοποιημένο άγαρ εμφανί­
ζεται πιο διαφανές. Εξεταζόμενο μέσα σε διάλυμα υδρίτη της χλωράλης, το
κονιοποιημένο άγαρ εμφανίζεται πιο διαφανές απ’ ότι μέσα σε νερό, κάπως
κοκκώδες, γραμμωτό, γωνιώδες, ενδέχεται δε να περιέχει κελύφη διατόμων.
Η ενεργός συγκέντρωση της πηκτής επιτρέπεται να τυποποιείται με την
προσθήκη δεξτρόζης και μαλτοδεξτρινών ή σακχαρόζης
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτο σε κρύο νερό· διαλυτό σε βραστό νερό
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 22 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 5 ώρες)
Τέφρα 6,5 % κατ’ ανώτατο όριο, επί άνυδρης ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση
στους 550 °C
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα (αδιάλυτη σε
υδροχλωρικό οξύ περίπου 3 Ν)
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, επί άνυδρης ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση
στους 550 °C
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/139
Αδιάλυτες ύλες (ύστερα από ανάδευση
επί 10 λεπτά σε θερμό νερό)
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Άμυλο Δεν ανιχνεύεται με την ακόλουθη μέθοδο: σε διάλυμα του δείγματος σε
αναλογία 1:10 προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου. Δεν πρέ­
πει να εμφανιστεί μπλε χρώμα
Ζελατίνη και άλλες πρωτεΐνες Διαλύεται περίπου 1 g άγαρ σε 100 ml βραστού νερού και το διάλυμα
αφήνεται να ψυχθεί μέχρι τους 50 °C περίπου. Σε 5 ml αυτού του διαλύ­
ματος, προστίθενται 5 ml διαλύματος τρινιτροφαινόλης (1 g άνυδρης τρι­
νιτροφαινόλης σε 100 ml θερμού νερού). Δεν πρέπει να εμφανιστεί θόλωμα
εντός 10 λεπτών
Απορρόφηση νερού Σε ογκομετρικό κύλινδρο των 100 ml, φέρονται 5 g άγαρ και ο όγκος
συμπληρώνεται μέχρι τη χαραγή με νερό. Το σύνολο αναμειγνύεται και
αφήνεται σε ηρεμία 24 ώρες σε θερμοκρασία 25 °C περίπου. Το περιεχό­
μενο του κυλίνδρου χύνεται επάνω σε υγρό υαλοβάμβακα, κατά τρόπον
ώστε το νερό να εκρεύσει σε ένα δεύτερο ογκομετρικό κύλινδρο των
100 ml. Δεν πρέπει να συλλεγούν άνω των 75 ml νερού
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών 5 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες 300 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
Salmonella spp. Απουσία σε 5 g
E 407 ΚΑΡΑΓΕΝΑΝΗ
Συνώνυμα Το προϊόν κυκλοφορεί στο εμπόριο με διάφορα ονόματα όπως:
Γελόζη ιρλανδικού βρύου· ευχευμάνη (από είδη του γένους Eucheuma)·
ιριδοφυκάνη (από είδη του γένους Iridaea)· υπνεάνη (από είδη του γένους
Hypnea)· φουρκελλαράνη ή δανικό άγαρ-άγαρ (από το είδος Furcellaria
fastigiata)· καραγενάνη (από είδη των γενών Chondrus και Gigartina)
Ορισμός Η καραγενάνη λαμβάνεται με εκχύλιση με νερό ή αραιά υδατικά διαλύματα
αλκαλίων από στελέχη θαλασσίων φυκών των οικογενειών Gigartinaceae,
Solieriaceae, Hypneaeceae και Furcellariaceae της ομοταξίας Rhodophy­
ceae (ροδοφύκη).
Η καραγενάνη αποτελείται κυρίως από τα άλατα καλίου, νατρίου, μαγνη­
σίου και ασβεστίου των θειικών εστέρωνς των πολυσακχαριτών της γαλα­
κτόζης και του 3,6-ανυδριτικού παραγώγου της. Οι εξόζες αυτές συνδέο­
νται στο συμπολυμερές με εναλλασσόμενους γλυκοζιτικούς δεσμούς α-1,3
και β-1,4.
Οι κυρίαρχοι πολυσακχαρίτες στην καραγενάνη χαρακτηρίζονται ως κ-, ι-,
λ-, ανάλογα με τον αριθμό θειικών ομάδων ανά επαναλαμβανόμενη δομική
μονάδα (δηλ. 1,2,3 θειικά ιόντα). Μεταξύ κ- και ι- υπάρχει μια συνεχής
σειρά ενδιάμεσων συνθέσεων που διαφέρουν όσον αφορά τον αριθμό των
θειικών ιόντων ανά επαναλαμβανόμενη δομική μονάδα μεταξύ του 1 και
του 2.
Κατά τη διάρκεια της διεργασίας, δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται
άλλα οργανικά αντιδραστήρια καθίζησης εκτός από μεθανόλη, αιθανόλη
και προπανόλη-2.
Ο όρος «καραγενάνη» χρησιμοποιείται μόνο για το πολυμερές το οποίο δεν
έχει υποστεί υδρόλυση ή άλλη χημική διάσπαση.
Το προϊόν είναι δυνατό να περιέχει κατ’ ανώτατο όριο 5 mg/kg φορμαλ­
δεΰδης ως τυχαίας πρόσμειξης.
EL L 83/140 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αριθ. EINECS 232-524-2
Χημική ονομασία Θειικοί εστέρες πολυγαλακτόζης
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Υποκίτρινη έως άχρωμη, πρακτικά άοσμη, χονδρόκοκκη έως λεπτόκοκκη
σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή γαλακτόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή ανυδριτικού παράγωγου γαλακτό­
ζης
Δοκιμή θετική
Δοκιμή θειικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Διαλυτό σε θερμό νερό· αδιάλυτο στην αλκοόλη (διάλυμα 1,5 %)
Καθαρότητα
Υπολείμματα διαλυτών 0,1 % μεθανόλης, αιθανόλης, προπανόλης-2 κατ’ ανώτατο όριο, μεμονω­
μένα ή σε συνδυασμό
Ιξώδες Τουλάχιστον 5 mPa.s (διάλυμα 1,5 % στους 75 °C)
Απώλεια κατά την ξήρανση 12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Θειικά ιόντα Τουλάχιστον 15 % και κατ’ ανώτατο όριο 40 % επί ξηράς ουσίας (ως SO 4 )
Τέφρα Τουλάχιστον 15 % και κατ’ ανώτατο όριο 40 %, επί ξηράς ουσίας, προσ­
διοριζόμενη με πύρωση στους 550 °C
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα 1 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ
10 %)
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα 2 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτες σε θειικό οξύ 1 % v/v)
Καραγενάνη χαμηλού μοριακού βάρους
(κλάσμα με μοριακό βάρος κάτω των
50 kDa)
5 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών 5 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες 300 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
Salmonella spp. Απουσία σε 10 g
Ε 407a ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΦΥΚΗ EUCHEUMA
Συνώνυμα PES (από τα αρχικά των λέξεων Processed Eucheuma seaweed/τροποποι­
ημένα φύκη του γένους Euchema). Τα PES που λαμβάνονται από το είδος
Euchema cottonii είναι γενικά γνωστά ως κ-PES και εκείνα που λαμβάνο­
νται από το είδος Euchema spinosum ως ι-PES.
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/141
Ορισμός Τα τροποποιηποιημένα φύκη του γένους Euchema λαμβάνονται με κατερ­
γασία στελεχών θαλασσίων φυκών των ειδών Eucheuma cottonii και Euch­
euma spinosum της τάξης Rhodophyceae (ροδοφύκη) με υδατικά διαλύ­
ματα αλκαλίων (ΚΟΗ), ακολουθούμενη από έκπλυση με καθαρό νερό για
την απομάκρυνση των ξένων προσμείξεων και ξήρανση, οπότε προκύπτει το
τελικό προϊόν. Περαιτέρω καθαρισμός επιτυγχάνεται με έκπλυση με αλκοό­
λη. Οι αλκοόλες που επιτρέπονται είναι μόνο η μεθανόλη, η αιθανόλη και η
προπανόλη-2. Το προϊόν αποτελείται κυρίως από τα άλατα καλίου, νατρίου
και ασβεστίου των θειικών εστέρων των πολυσακχαριτών της γαλακτόζης
και του 3,6-ανυδριτικού παραγώγου της. Περιέχει επίσης κυτταρίνη φυκών
σε αναλογία έως 15 %. Η έκφραση «τροποποιημένα φύκη Euchema» χρη­
σιμοποιείται μόνο γι’ αυτά που δεν έχουν υποστεί υδρόλυση ή άλλη χημική
διάσπαση. Είναι δυνατόν να περιέχει το προϊόν κατ’ ανώτατο όριο 5 mg/kg
φορμαλδεΰδης.
Περιγραφή Χρυσοκάστανη έως υποκίτρινη, πρακτικά άοσμη χονδρόκοκκη έως λεπτό­
κοκκη σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή γαλακτόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή ανυδριτικού παράγωγου γαλακτό­
ζης
Δοκιμή θετική
Δοκιμή θειικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Με νερό σχηματίζει θολά παχύρρευστα εναιωρήματα. Αδιάλυτο στην αιθα­
νόλη (διάλυμα 1,5 %)
Καθαρότητα
Υπολείμματα διαλυτών 0,1 % μεθανόλης, αιθανόλης, προπανόλης-2 κατ’ ανώτατο όριο, μεμονω­
μένα ή σε συνδυασμό
Ιξώδες Τουλάχιστον 5 mPa.s (διάλυμα 1,5 % στους 75 °C)
Απώλεια κατά την ξήρανση 12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Θειικά ιόντα Τουλάχιστον 15 % και κατ’ ανώτατο όριο 40 % επί ξηράς ουσίας (ως SO 4 )
Τέφρα Τουλάχιστον 15 % και όχι άνω του 40 %, επί ξηράς ουσίας, προσδιοριζό­
μενη με πύρωση στους 550 °C
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα 1 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ
10 %)
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα Τουλάχιστον 8 % και όχι άνω του 15 % επί ξηράς ουσίας (αδιάλυτες σε
θειικό οξύ 1 % v/v)
Καραγενάνη χαμηλού μοριακού βάρους
(κλάσμα με μοριακό βάρος κάτω των
50 kDa)
5 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών 5 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες 300 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
Salmonella spp. Απουσία σε 10 g
EL L 83/142 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ε 410 ΚΟΜΜΙ ΧΑΡΟΥΠΙΩΝ
Συνώνυμα Κόμμι algaroba
Ορισμός Το κόμμι χαρουπιών είναι το αλεσμένο ενδοσπέρμιο των σπερμάτων στελε­
χών της χαρουπιάς, κοινή ονομασία του δέντρου Cerationia siliqua (L.)
Taub. (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται κυρίως από ένα μακρομορια­
κό, κολλοειδώς διαλυτό στο νερό πολυσακχαρίτη, αποτελούμενο από ομά­
δες γαλακτοπυρανόζης και μαννοπυρανόζης συνδεδεμένες με γλυκοζιτικούς
δεσμούς, που περιγράφεται χημικώς ως γαλακτομαννάνη
Αριθ. EINECS 232-541-5
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος 50 000 - 3 000 000
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε γαλακτομαννάνη τουλάχιστον 75 %
Περιγραφή Λευκή έως λευκοκίτρινη, σχεδόν άοσμη σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή γαλακτόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή μαννόζης Δοκιμή θετική
Μιικροσκοπική εξέταση Σε γυάλινη αντικειμενοφόρο πλάκα, τοποθετείται λίγο κονιοποιημένο
δείγμα σε υδατικό διάλυμα που περιέχει 0,5 % ιωδίου και 1 % ιωδιούχου
καλίου και εξετάζεται στο μικροσκόπιο. Το κόμμι χαρουπιών εμφανίζεται με
τη μορφή επιμήκων σωληνοειδών κυττάρων, χωρισμένων ή με μικρά διάκενα
μεταξύ τους. Το καστανόχρωμο περιεχόμενό τους είναι πολύ λιγότερο
ομοιόμορφο απ’ ότι στο κόμμι γκουάρ. Το κόμμι γκουάρ εμφανίζεται με
τη μορφή σχεδόν όμοιων ομάδων σφαιρικών έως απιοειδών κυττάρων με
κίτρινο έως καστανόχρωμο περιεχόμενο
Διαλυτότητα Διαλυτό σε θερμό νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 5 ώρες)
Τέφρα 1,2 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 °C
Πρωτεΐνες (N × 6,25) 7 % κατ’ ανώτατο όριο
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα 4 % κατ’ ανώτατο όριο
Άμυλο Δεν ανιχνεύεται με την ακόλουθη μέθοδο: σε διάλυμα του δείγματος σε
αναλογία 1:10 προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου. Δεν πρέ­
πει να εμφανιστεί μπλε χρώμα
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθανόλη και προπανόλη-2 1 % κατ’ ανώτατο όριο, χωριστά ή σε συνδυασμό
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/143
Ε 412 ΚΟΜΜΙ ΓΚΟΥΑΡ
Συνώνυμα Κόμμι κυάμοψης· άλευρο γκουάρ
Ορισμός Το κόμμι γκουάρ είναι το αλεσμένο ενδοσπέρμιο των σπερμάτων φυσικών
στελεχών του γκουάρ, κοινή ονομασία του φυτού Cyamopsis tetragono­
lobus (L.) Taub. (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται κυρίως από ένα
μακρομοριακό, κολλοειδώς διαλυτό στο νερό πολυσακχαρίτη, αποτελού­
μενο από ομάδες γαλακτοπυρανόζης και μαννοπυρανόζης συνδεδεμένες
με γλυκοζιτικούς δεσμούς, που περιγράφεται χημικώς ως γαλακτομαννάνη.
Το κόμμι μπορεί να είναι μερικώς υδρολυμένο με θερμική κατεργασία,
κατεργασία με ήπιο οξύ ή αλκαλική οξείδωση για ρύθμιση του ιξώδους.
Αριθ. EINECS 232-536-0
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος 50 000 - 8 000 000
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε γαλακτομαννάνη τουλάχιστον 75 %
Περιγραφή Λευκή έως λευκοκίτρινη, σχεδόν άοσμη σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή γαλακτόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή μαννόζης Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Διαλυτό σε κρύο νερό
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 5 ώρες)
Τέφρα 5,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 °C
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα 7 % κατ’ ανώτατο όριο
Πρωτεΐνη 10 % κατ’ ανώτατο όριο (συντελεστής Ν × 6,25)
Άμυλο Δεν ανιχνεύεται με την ακόλουθη μέθοδο: σε διάλυμα του δείγματος σε
αναλογία 1:10 προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος ιωδίου. (Δεν
πρέπει να εμφανιστεί μπλε χρώμα)
Οργανικά υπεροξείδια 0,7 meq ενεργού οξυγόνου/kg δείγματος κατ’ ανώτατο όριο
Φουρφουράλη 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Πενταχλωροφαινόλη 0,01 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 413 ΤΡΑΓΑΝΚΑΝΘΙΝΟ ΚΟΜΜΙ
Συνώνυμα Τραγακάνθη·
Ορισμός Το τραγακάνθινο κόμμι είναι το αποξηραμένο έκκριμμα των βλαστών και
των κλάδων στελεχών του φυτού Astragalus gummifer Labillardiere και
άλλων ασιατικών ειδών του γένους Astragalus (οικογένεια Leguminosae).
Συνίσταται κυρίως από μακρομοριακούς πολυσακχαρίτες (γαλακτοαραβάνες
και όξινους πολυσακχαρίτες), οι οποίοι κατά την υδρόλυση παρέχουν γαλα­
κτουρονικό οξύ, γαλακτόζη, αραβινόζη, ξυλόζη και φυκόζη. Ενδέχεται επί­
σης να περιέχει μικρές ποσότητες ραμνόζης και γλυκόζης (προερχόμενες
από την παρουσία ιχνών αμύλου ή/και κυτταρίνης)
EL L 83/144 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αριθ. EINECS 232-252-5
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος Κατά προσέγγιση 800 000
Δοκιμασία
Περιγραφή Το μη κονιοποιημένο τραγακάνθινο κόμμι εμφανίζεται με τη μορφή πεπλα­
τυσμένων, φολιδωτών θραυσμάτων, επίπεδων ή καμπύλων, ή με τη μορφή
σπειροειδώς περιελιγμένων τεμαχίων πάχους 0,5-2,5 mm και μήκους έως
3 cm. Το χρώμα του είναι λευκό έως ωχροκίτρινο αλλά ορισμένα τεμάχια
μπορεί να έχουν ελαφρά κόκκινη χροιά. Τα τεμάχια παρουσιάζουν κερατο­
ειδή υφή και είναι εύθρυπτα. Είναι άοσμο ενώ τα διαλύματά του έχουν
ανούσια κολλώδη γεύση. Το κονιοποιημένο τραγακάνθινο κόμμι έχει χρώμα
λευκό έως ωχροκίτρινο ή καστανό με ρόδινη απόχρωση (πολύ ανοικτό
χρυσοκάστανο)
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα 1 g δείγματος, αναμειγνυόμενο με 50 ml νερού, διογκώνεται σχηματίζοντας
ένα λείο, σκληρό, οπαλίζον πήκτωμα· δεν διαλύεται σε αιθανόλη και δεν
διογκώνεται σε υδατικό διάλυμα αιθανόλης 60 % (w/v).
Καθαρότητα
Δοκιμή κόμμεος καράγια Αρνητική. Ζέεται 1 g με 20 ml νερού μέχρι να σχηματιστεί πήκτωμα.
Προστίθενται 5 ml υδροχλωρικού οξέος και το μείγμα ζέεται εκ νέου για
πέντε λεπτά. Δεν πρέπει να εμφανιστεί σταθερό ρόδινο ή κόκκινο χρώμα.
Απώλεια κατά την ξήρανση 16 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 5 ώρες)
Ολική τέφρα 4 % κατ’ ανώτατο όριο
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα 2 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Salmonella spp. Απουσία σε 10 g
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
Ε 414 ΚΟΜΜΙ ΑΚΑΚΙΑΣ
Συνώνυμα Αραβικό κόμμι
Ορισμός Το κόμμι ακακίας είναι το αποξηραμένο έκκριμμα των βλαστών και των
κλάδων στελεχών του φυτού Acacia Senegal (L.) Willdenow ή συγγενών
ειδών του γένους Ακακία (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται κυρίως
από μακρομοριακούς πολυσακχαρίτες και τα άλατά τους με ασβέστιο,
μαγνήσιο και κάλιο, που κατά την υδρόλυση παρέχουν αραβινόζη, γαλα­
κτόζη, ραμνόζη και γλυκουρονικό οξύ
Αριθ. EINECS 232-519-5
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/145
Μοριακό βάρος Κατά προσέγγιση 350 000
Δοκιμασία
Περιγραφή Το μη κονιοποιημένο κόμμι ακακίας εμφανίζεται με τη μορφή λευκών ή
λευκοκίτρινων σφαιροειδών δακρύων διαφόρων μεγεθών ή γωνιωδών θραυ­
σμάτων, πολλές φορές αναμειγμένο με σκοτεινόχρωμα θραύσματα. Διατίθε­
ται επίσης σε μορφή νιφάδων, κόκκων, σκόνης ή αποξηραμένου με ψεκασμό
υλικού, χρώματος λευκού έως λευκοκίτρινου
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Ένα γραμμάριο διαλύεται σε 2 ml κρύου νερού, σχηματίζοντας διάλυμα
που ρέει εύκολα και παρέχει όξινη αντίδραση με δείκτη χαρτί ηλιοτροπίου·
αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 17 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 5 ώρες), προκειμένου για το κοκκώδες
προϊόν, και 10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες), προκειμένου για το
αποξηραμένο με ψεκασμό προϊόν
Ολική τέφρα 4 % κατ’ ανώτατο όριο
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα 1 % κατ’ ανώτατο όριο
Άμυλο ή δεξτρίνη Διάλυμα του κόμμεος σε αναλογία 1:50 υποβάλλεται σε βρασμό και στη
συνέχεια ψύχεται. Σε 5 ml αυτού του διαλύματος προστίθεται 1 σταγόνα
διαλύματος ιωδίου. Δεν πρέπει να εμφανιστεί υποκύανο ή υπέρυθρο χρώμα
Ταννίνες Σε 10 ml διαλύματος 1:50 προστίθεται περίπου 0,1 ml διαλύματος χλω­
ριούχου σιδήρου (9 g FeCl 3 ·6H 2 O σε νερό μέχρι συνολικού όγκου
100 ml). Δεν πρέπει να εμφανιστεί υπόμαυρο χρώμα ούτε να σχηματιστεί
υπόμαυρο ίζημα
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Προϊόντα υδρόλυσης Απουσία μαννόζης, ξυλόζης και γαλακτουρονικού οξέος (χρωματογραφικός
προσδιορισμός)
Μικροβιολογικά κριτήρια
Salmonella spp. Απουσία σε 10 g
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
Ε 415 ΞΑΝΘΑΝΙΚΟ ΚΟΜΜΙ
Συνώνυμα
Ορισμός Το ξανθανικό κόμμι είναι ένας μακρομοριακός πολυσακχαρίτης, που λαμ­
βάνεται με ζύμωση καθαρής καλλιέργειας υδατανθράκων με στελέχη του
βακτηριδίου Xanthomonas campestris, ακολουθούμενη από καθαρισμό με
εκχύλιση με αιθανόλη ή προπανόλη-2, ξήρανση και άλεση. Περιέχει ως
κύριες δομικές μονάδες εξόζης D-γλυκόζη και D-μαννόζη μαζί με D-γλυ­
κουρονικό οξύ και πυροσταφυλικό οξύ και παρασκευάζεται σε μορφή
αλάτων με νάτριο, κάλιο ή ασβέστιο. Το διαλύματά του είναι ουδέτερα
Αριθ. EINECS 234-394-2
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
EL L 83/146 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Μοριακό βάρος Κατά προσέγγιση 1 000 000
Δοκιμασία Το προϊόν παρέχει, επί άνυδρης ουσίας, τουλάχιστον 4,2 % και κατ’ ανώ­
τατο όριο 5 % CO 2 , που αντιστοιχεί σε περιεκτικότητα σε ξανθανικό κόμμι
91 % έως 108 %
Περιγραφή Σκόνη χρώματος υπόλευκου
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2,5 ώρες)
Ολική τέφρα 16 % κατ’ ανώτατο όριο, επί άνυδρης ουσίας, προσδιοριζόμενη με πύρωση
στους 650 °C μετά από ξήρανση στους 105 °C για τέσσερις ώρες
Πυροσταφυλικό οξύ Τουλάχιστον 1,5 %
Άζωτο 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Αιθανόλη και προπανόλη-2 500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, μεμονωμένα ή σε συνδυασμό
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών 5 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες 300 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
Salmonella spp. Απουσία σε 10 g
Xanthomonas campestris Απουσία ζωντανών κυττάρων σε 1 g
Ε 416 ΚΟΜΜΙ ΚΑΡΑΓΙΑ
Συνώνυμα Katilo· kadaya· κόμμι στερκουλίας· sterculia· karaya· kullo· kuterra
Ορισμός Το κόμμι καράγια είναι το αποξηραμένο έκκριμμα των βλαστών και των
κλάδων των στελεχών δέντρων: Sterculia urens Roxburgh και άλλων ειδών
του γένους Στερκουλία (οικογένεια Sterculiaceae) ή Cochlospermum gos­
sypium A.P. de Candolle και άλλων ειδών του γένους Κοχλιόσπερμο
(οικογένεια Bixaceae). Συνίσταται κυρίως από μακρομοριακούς ακετυλιω­
μένους πολυσακχαρίτες, που με υδρόλυση παρέχουν γαλακτόζη, ραμνόζη
και γαλακτουρονικό οξύ, καθώς και μικρές ποσότητες γλυκουρονικού οξέος
Αριθ. EINECS 232-539-4
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Το κόμμι καράγια εμφανίζεται με τη μορφή δακρύων διαφόρων μεγεθών και
ασύμμετρων θραυσμάτων με χαρακτηριστική ημικρυσταλλική όψη. Το
χρώμα του είναι ωχροκίτρινο έως καστανό με ρόδινη απόχρωση και η
υφή του ημιδιαφανής και κερατοειδής. Το κονιοποιημένο κόμμι καράγια
έχει χρώμα υπόφαιο έως καστανό με ρόδινη απόχρωση. Το κόμμι αναδίδει
τη χαρακτηριστική οσμή του οξικού οξέος
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/147
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτο σε αιθανόλη
Διόγκωση σε διάλυμα αιθανόλης Το κόμμι καράγια διογκώνεται σε διάλυμα αιθανόλης 60 %, ιδιότητα που
το διακρίνει από άλλα κόμμεα
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 20 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 5 ώρες)
Ολική τέφρα 8 % κατ’ ανώτατο όριο
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα 1 % κατ’ ανώτατο όριο
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα 3 % κατ’ ανώτατο όριο
Πτητικά οξέα Τουλάχιστον 10 % (ως οξικό οξύ)
Άμυλο Δεν ανιχνεύεται
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Salmonella spp. Απουσία σε 10 g
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
Ε 417 ΚΟΜΜΙ ΤΑΡΑ
Ορισμός Το κόμμι τάρα είναι το αλεσμένο ενδοσπέρμιο των σπερμάτων στελεχών του
φυτού Caesalpinia spinosa (οικογένεια Leguminosae). Συνίσταται από
μακρομοριακούς πολυσακχαρίτες αποτελούμενους κυρίως από γαλακτομαν­
νάνες. Το βασικό συστατικό είναι μία ευθεία αλυσίδα δομικών μονάδων (1-
4)-β-D-μαννοπυρανόζης, συνδεδεμένων με δεσμούς (1-6) με D-γαλακτοπυ­
ρανόζη. Η αναλογία μαννόζης προς γαλακτόζη στο κόμμι τάρα είναι περί­
που 3:1. (Η αντίστοιχη αναλογία στο κόμμι χαρουπιών είναι 4:1, ενώ στο
κόμμι γκουάρ 2:1)
Αριθ. EINECS 254-409-6
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Λευκή έως λευκοκίτρινη, σχεδόν άοσμη σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτό στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη
Σχηματισμός πηκτής Εάν σε υδατικό διάλυμα του δείγματος προστεθεί μικρή ποσότητα βορικού
νατρίου, σχηματίζεται πηκτή
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15 % κατ’ ανώτατο όριο
Τέφρα 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα 2 % κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/148 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Πρωτεΐνη 3,5 % κατ’ ανώτατο όριο (συντελεστής Ν × 5,7)
Άμυλο Δεν ανιχνεύεται
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 418 ΚΟΜΜΙ ΤΖΕΛΑΝ
Συνώνυμα
Ορισμός Το κόμμι τζελάν είναι ένας μακρομοριακός πολυσακχαρίτης που παρα­
σκευάζεται με ζύμωση καθαρής καλλιέργειας υδατανθράκων με στελέχη
του βακτηριδίου Pseudomonas elodea, ακολουθούμενη από καθαρισμό
με ισοπροπυλική αλκοόλη ή αιθανόλη, ξήρανση και άλεση. Ο μακρομορια­
κός πολυσακχαρίτης συνίσταται κυρίως σε έναν τετρασακχαρίτη, αποτελού­
μενο από μια ομάδα ραμνόζης, μια ομάδα γλυκουρονικού οξέος και δύο
ομάδες γλυκόζης και εστεροποιημένο με ακύλια (γλυκερύλια και ακετύλια),
ως επαναλαμβανόμενη εστερική δομική μονάδα που συνδέεται με Ο-γλυ­
κοζιτικούς δεσμούς. Το γλυκουρονικό οξύ έχει εξουδετερωθεί προς σχημα­
τισμό μείγματος των αλάτων του με κάλιο, νάτριο, ασβέστιο και μαγνήσιο
Αριθ. EINECS 275-117-5
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος Κατά προσέγγιση 500 000
Δοκιμασία Η ξηρά ουσία παρέχει τουλάχιστον 3,3 % και κατ’ ανώτατο όριο 6,8 %
CO 2
Περιγραφή Σκόνη χρώματος κρεμ
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλύεται στο νερό, σχηματίζοντας παχύρρευστο διάλυμα
Αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση (105 °C, 2,5 ώρες)
Άζωτο 3 % κατ’ ανώτατο όριο
Προπανόλη-2 750 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών 10 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες 400 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
Salmonella spp. Απουσία σε 10 g
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/149
E 420 (i) ΣΟΡΒΙΤΟΛΗ
Συνώνυμα D-γλυκιτόλη· D-σορβιτόλη
Ορισμός Η σορβιτόλη παρασκευάζεται με υδρογόνωση D-γλυκόζης. Αποτελείται
κυρίως από D-σορβιτόλη. Ανάλογα με τα επίπεδα της D-γλυκόζης, το
μέρος των προϊόντων που δεν είναι D-σορβιτόλη αποτελείται από συγγενείς
ουσίες, όπως η μαννιτόλη, η ιδιτόλη και η μαλτιτόλη.
Αριθ. EINECS 200-061-5
Χημική ονομασία D-γλυκιτόλη
Χημικός τύπος C 6 H 14 O 6
Μοριακό βάρος 182,2
Δοκιμασία Ελάχιστη περιεκτικότητα σε ολικές γλυκιτόλες 97 % και σε D-σορβιτόλη
91 % επί ξηρού (οι γλυκιτόλες είναι ενώσεις με συντακτικό τύπο CH 2 OH-
(CHOH) n -CH 2 OH, όπου «n» ακέραιος αριθμός).
Περιγραφή Λευκή υγροσκοπική σκόνη, κρυσταλλική σκόνη, νιφάδες ή κόκκοι.
Όψη υδατικού διαλύματος: Το διάλυμα είναι διαυγές.
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτό στο νερό, λίγο διαλυτό στην αιθανόλη
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 88 έως 102 °C
Μονοβενζυλιδενοπαράγωγο της σορβιτό­
λης
Σε 5 g του δείγματος προστίθενται 7 ml μεθανόλης, 1 ml βενζαλδεΰδης
και 1 ml υδροχλωρικού οξέος. Αναμειγνύονται και ανακινούνται σε μηχα­
νικό τάρακτρο μέχρι να εμφανιστούν κρύσταλλοι. Ακολουθεί διήθηση με τη
βοήθεια αναρρόφησης και οι κρύσταλλοι διαλύονται σε 20 ml βραστού
νερού που περιέχει 1 g όξινου ανθρακικού νατρίου. Το διάλυμα διηθείται
ενώ ακόμη είναι θερμό και το διήθημα ψύχεται, διηθείται με αναρρόφηση,
εκπλύνεται με 5 ml μείγματος μεθανόλης και νερού (1:2) και ξηραίνεται
στον αέρα. Οι λαμβανόμενοι κρύσταλλοι τήκονται σε θερμοκρασία μεταξύ
173 °C και 179 °C.
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα επί ξηρού)
Αναγωγικά σάκχαρα 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε γλυκόζη επί ξηρού)
Ολικά σάκχαρα 1 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε γλυκόζη επί ξηρού)
Ιόντα χλωρίου 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα επί ξηρού)
Θειικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα επί ξηρού)
Νικέλιο 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα επί ξηρού)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα επί ξηρού)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα επί ξηρού)
EL L 83/150 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
E 420 (ii) ΣΙΡΟΠΙ ΣΟΡΒΙΤΟΛΗΣ
Συνώνυμα Σιρόπι D-γλυκιτόλης
Ορισμός Σιρόπι σορβιτόλης που παρασκευάζεται με υδρογόνωση σιροπίου γλυκόζης
και αποτελείται από D-σορβιτόλη, D-μαννιτόλη και υδρογονωμένους σακ­
χαρίτες.
Το μέρος του προϊόντος που δεν είναι D-σορβιτόλη αποτελείται κυρίως από
υδρογονωμένους ολιγοσακχαρίτες που σχηματίζονται με την υδρογόνωση
του σιροπίου γλυκόζης που χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη (περίπτωση στην
οποία το σιρόπι δεν κρυσταλλώνεται) ή μαννιτόλη. Είναι δυνατόν να περιέ­
χονται και μικρές ποσότητες από γλυκιτόλες με n ≤ 4 (οι γλυκιτόλες είναι
ενώσεις με συντακτικό τύπο CH 2 OH-(CHOH) n -CH 2 OH, όπου «n» ακέραιος
αριθμός)
Αριθ. EINECS 270-337-8
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Ελάχιστη περιεκτικότητα σε ολικά στερεά 69 % και σε D-σορβιτόλη 50 %
επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Διαυγές άχρωμο υδατικό διάλυμα
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αναμείξιμο με νερό, με γλυκερίνη και με προπανοδιόλη-1,2
Μονοβενζυλιδενοπαράγωγο της σορβιτό­
λης
Σε 5 g του δείγματος προστίθενται 7 ml μεθανόλης, 1 ml βενζαλδεΰδης
και 1 ml υδροχλωρικού οξέος. Αναμειγνύονται και ανακινούνται σε μηχα­
νικό τάρακτρο μέχρι να εμφανιστούν κρύσταλλοι. Ακολουθεί διήθηση με τη
βοήθεια αναρρόφησης και στη συνέχεια οι κρύσταλλοι διαλύονται σε 20 ml
βραστού νερού που περιέχει 1 g όξινου ανθρακικού νατρίου. Το διάλυμα
διηθείται ενώ είναι ακόμη θερμό. Το διήθημα ψύχεται, διηθείται με αναρ­
ρόφηση, εκπλύνεται με 5 ml μείγματος μεθανόλης και νερού (1:2) και
ξηραίνεται στον αέρα. Οι λαμβανόμενοι κρύσταλλοι τήκονται σε θερμοκρα­
σία μεταξύ 173 °C και 179 °C.
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 31 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο (επί ξηρού)
Αναγωγικά σάκχαρα 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε γλυκόζη επί ξηρού)
Ιόντα χλωρίου 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί ξηρού)
Θειικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί ξηρού)
Νικέλιο 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί ξηρού)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί ξηρού
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί ξηρού)
E 421 ΜΑΝΝΙΤΟΛΗ
(i) ΜΑΝΝΙΤΟΛΗ
Συνώνυμα D-μαννιτόλη
Ορισμός Το προϊόν περιέχει τουλάχιστον 96% μαννιτόλης. Το μέρος του προϊόντος
που δεν είναι μαννιτόλη αποτελείται κυρίως από σορβιτόλη (2 % κατ’
ανώτατο όριο), μαλτιτόλη (2 % κατ’ ανώτατο όριο) και ισομαλτιτόλη
(1,1-GPM (διένυδρη 1-Ο-α-D-γλυκοπυρανοζυλο-D-μαννιτόλη): 2 % κατ’
ανώτατο όριο και 1,6-GPS (6-Ο-α-D-γλυκοπυρανοζυλο-D-σορβιτόλη):
2 % κατ’ ανώτατο όριο). Οι ξένες προσμείξεις δεν πρέπει να υπερβαίνουν
το 0,1 % μεμονωμένα.
Παρασκευάζεται με καταλυτική υδρογόνωση διαλυμάτων υδατανθράκων
που περιέχουν γλυκόζη και/ή φρουκτόζη
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/151
Αριθ. EINECS 200-711-8
Χημική ονομασία D-μαννιτόλη
Χημικός τύπος C 6 H 14 O 6
Μοριακό βάρος 182,2
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε D-μαννιτόλη τουλάχιστον 96,0 % και κατ’ ανώτατο όριο
102 % επί ξηράς ουσίας
Περιγραφή Λευκή, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή στο νερό, πολύ λίγο διαλυτή στην αιθανόλη, πρακτικά αδιάλυτη
στον αιθέρα
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Από 164 °C έως 169 °C
Φασματομετρία απορρόφησης υπέρυθρης
ακτινοβολίας
Σύγκριση με πρότυπο αναφοράς, π.χ. EP ή USP
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 : + 23° έως + 25° (διάλυμα βορικού άλατος)
pH Από 5 έως 8. Προστίθεται 0,5 ml κορεσμένου διαλύματος χλωριούχου
καλίου σε 10 ml διαλύματος του δείγματος με συγκέντρωση 10 % (w/v)
και στη συνέχεια μετράται το pH
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Αναγωγικά σάκχαρα Το ανώτερο 0,3 % (εκφρασμένα σε γλυκόζη)
Ολικά σάκχαρα 1 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε γλυκόζη)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Ιόντα χλωρίου 70 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Θειικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Νικέλιο 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
(ii) ΜΑΝΝΙΤΟΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΟΜΕΝΗ ΜΕ ΖΥΜΩΣΗ
Συνώνυμα D-μαννιτόλη
Ορισμός Παρασκευάζεται με ασυνεχή ζύμωση σε αερόβιες συνθήκες με τη χρήση
συμβατικού στελέχους του ζυμομύκητα Zygosaccharomyces rouxii. Το
μέρος του προϊόντος που δεν είναι μαννιτόλη αποτελείται κυρίως από
σορβιτόλη, μαλτιτόλη και ισομαλτιτόλη.
Αριθ. EINECS 200-711-8
Χημική ονομασία D-μαννιτόλη
Χημικός τύπος C 6 H 14 O 6
Μοριακό βάρος 182,2
Δοκιμασία Τουλάχιστον 99 % επί ξηράς ουσίας
Περιγραφή Λευκή, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη
EL L 83/152 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή στο νερό, πολύ λίγο διαλυτή στην αιθανόλη, πρακτικά αδιάλυτη
στον αιθέρα
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Από 164 °C έως 169 °C
Φασματομετρία απορρόφησης υπέρυθρης
ακτινοβολίας
Σύγκριση με πρότυπο αναφοράς, π.χ. EP ή USP
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 : + 23° έως + 25° (διάλυμα βορικού άλατος)
pH Μεταξύ 5 και 8
Προστίθεται 0,5 ml κορεσμένου διαλύματος χλωριούχου καλίου σε 10 ml
διαλύματος του δείγματος με συγκέντρωση 10 % (w/v) και στη συνέχεια
μετράται το pH
Καθαρότητα
Αραβιτόλη 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο
Περιεκτικότητα σε νερό 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Αναγωγικά σάκχαρα 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε γλυκόζη)
Ολικά σάκχαρα 1 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε γλυκόζη)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Ιόντα χλωρίου 70 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Θειικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Αερόβια μεσόφιλα βακτήρια 1 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Κολοβακτηρίδια Απουσία σε 10 g
Salmonella spp. Απουσία σε 25 g
Escherichia coli Απουσία σε 10 g
Staphylococcus aureus Απουσία σε 10 g
Pseudomonas aeruginosa Απουσία σε 10 g
Ευρωτομύκητες 100 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Ζυμομύκητες 100 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Ε 422 ΓΛΥΚΕΡΟΛΗ
Συνώνυμα Γλυκερίνη
Ορισμός
Αριθ. EINECS 200-289-5
Χημική ονομασία Προπανοτριόλη-1,2,3· Γλυκερόλη (γλυκερίνη)· Τριυδροξυ-προπάνιο
Χημικός τύπος C 3 H 8 O 3
Μοριακό βάρος 92,10
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε γλυκερόλη τουλάχιστον 98 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Διαυγές, άχρωμο υγροσκοπικό σιροπιώδες υγρό με αμυδρή χαρακτηριστική
οσμή, που δεν είναι ούτε δριμεία ούτε δυσάρεστη
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/153
Ταυτοποίηση
Σχηματισμός ακρολεΐνης κατά τη θέρμαν­
ση
Σε δοκιμαστικό σωλήνα θερμαίνονται μερικές σταγόνες δείγματος με 0,5 g
περίπου οξίνου θειικού καλίου, οπότε αναδίδονται οι χαρακτηριστικοί καυ­
στικοί ατμοί της ακρολεΐνης
Ειδικό βάρος (25°C /25 °C) Τουλάχιστον 1,257
Δείκτης διάθλασης [n] D
20 μεταξύ 1,471 και 1,474
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,01 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ±
25 °C
Βουτανοτριόλες 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Ενώσεις ακρολεΐνης, γλυκόζης και αμμω­
νίου
Μείγμα 5 ml γλυκερόλης με 5 ml διαλύματος υδροξειδίου του καλίου
(1:10) θερμαίνεται στους 60 °C επί πέντε λεπτά. Το μείγμα δεν χρωματί­
ζεται κίτρινο ούτε αναδίδει οσμή αμμωνίας
Λιπαρά οξέα και εστέρες λιπαρών οξέων 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο εκφρασμένα σε βουτυρικό οξύ
Χλωριούχες ενώσεις 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως χλώριο)
3-χλωρο-προπανοδιόλη-1,2 (3-MCPD) 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 425 (i) ΚΟΜΜΙ KONJAC
Συνώνυμα
Ορισμός Το κόμμι Konjac είναι υδατοδιαλυτό υδροκολλοειδές το οποίο λαμβάνεται
από το άλευρο Konjac με εκχύλιση με νερό. Το άλευρο konjac είναι το μη
καθαρισμένο ακατέργαστο προϊόν από τη ρίζα του πολυετούς φυτού
Amorphophallus konjac. Το βασικό συστατικό του κόμμεος Konjac
είναι ο υδατοδιαλυτός μακρομοριακός πολυσακχαρίτης γλυκομαννάνη, ο
οποίος αποτελείται από δομικές μονάδες D-μαννόζης και D-γλυκόζης με
γραμμομοριακή αναλογία 1,6: 1,0, συνδεδεμένες με γλυκοζιτικούς δεσμούς
β(1-4). Μικρότερες πλευρικές αλυσίδες συνδέονται με γλυκοζιτικούς
δεσμούς β(1-3), ενώ εμφανίζονται τυχαία ακετυλομάδες σε αναλογία 1
ομάδα ανά 9 έως 19 δομικές μονάδες σακχάρου
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος Το κύριο συστατικό, η γλυκομαννάνη, έχει μέσο μοριακό βάρος 200 000
έως 2 000 000
Δοκιμασία Ελάχιστη περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες 75 %
Περιγραφή Σκόνη λευκού ή υπόλευκου έως ανοικτού χρυσοκάστανου χρώματος
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Κολλοειδώς διαλυτό σε θερμό ή κρύο νερό, σχηματίζει πολύ παχύρρευστο
διάλυμα με pH μεταξύ 4,0 και 7,0
EL L 83/154 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Σχηματισμός πηκτής Προστίθενται 5 ml διαλύματος βορικού νατρίου 4 % σε διάλυμα του δείγ­
ματος με συγκέντρωση 1 % σε δοκιμαστικό σωλήνα και το σύνολο ανακι­
νείται ζωηρά. Σχηματίζεται πηκτή
Σχηματισμός θερμοσταθερής πηκτής Παρασκευάζεται διάλυμα του δείγματος με συγκέντρωση 2 %, με θέρμανση
σε υδατόλουτρο επί 30 λεπτά, υπό συνεχή ανατάραξη, και στη συνέχεια το
διάλυμα ψύχεται σε θερμοκρασία δωματίου. Για κάθε g δείγματος που
χρησιμοποιήθηκε για την παρασκευή 30 g του διαλύματος 2 %, προστίθε­
ται 1 ml διαλύματος ανθρακικού καλίου 10 % στο πλήρως ενυδατωμένο
δείγμα σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Το μείγμα θερμαίνεται σε υδατό­
λουτρο στους 85 °C και διατηρείται στη θερμοκρασία αυτή επί 2 ώρες
χωρίς ανατάραξη. Στις συνθήκες αυτές σχηματίζεται θερμοσταθερή πηκτή
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 5 ώρες)
Άμυλο 3 % κατ’ ανώτατο όριο
Πρωτεΐνη 3 % κατ’ ανώτατο όριο (συντελεστής Ν × 5,7)
Ιξώδες (διάλυμα 1 %) Τουλάχιστον 3 kgm – 1 s – 1 στους 25 °C
Υλες διαλυτές στον αιθέρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Ολική τέφρα 5,0 % κατ’ ανώτατο όριο (800 °C, 3 έως 4 ώρες)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Salmonella spp. Απουσία σε 12,5 g
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
E 425 (ii) ΓΛΥΚΟΜΑΝΝΑΝΗ KONJAC
Συνώνυμα
Ορισμός Η γλυκομαννάνη Konjac είναι υδατοδιαλυτό υδροκολλοειδές που λαμβά­
νεται από το άλευρο Konjac με έκπλυση με αιθανόλη που περιέχει νερό. Το
άλευρο Konjac είναι το μη καθαρισμένο ακατέργαστο προϊόν από τον
κόνδυλο του πολυετούς φυτού Amorphophallus konjac. Το βασικό
συστατικό είναι ο υδατοδιαλυτός μακρομοριακός πολυσακχαρίτης γλυκο­
μαννάνη, ο οποίος αποτελείται από δομικές μονάδες D-μαννόζης και D-
γλυκόζης με γραμμομοριακή αναλογία 1,6: 1,0, συνδεδεμένες με γλυκοζι­
τικούς δεσμούς β(1-4), και με διακλάδωση σε κάθε 50ή ή 60ή μονάδα
περίπου. Κάθε 19ος σακχαρίτης περίπου είναι ακετυλιωμένος
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος 500 000 έως 2 000 000
Δοκιμασία Σύνολο διαιτητικών ινών: τουλάχιστον 95 % επί ξηρού
Περιγραφή Ρέουσα και άοσμη σκόνη, χρώματος λευκού έως ελαφρώς υποκάστανου,
λεπτού κοκκομετρικού βαθμού
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Κολλοειδώς διαλυτό σε θερμό ή κρύο νερό, σχηματίζει πολύ παχύρρευστο
διάλυμα με pH μεταξύ 5,0 και 7,0. Η διαλυτότητα αυξάνεται με θέρμανση
και μηχανική ανατάραξη
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/155
Σχηματισμός θερμοσταθερής πηκτής Παρασκευάζεται διάλυμα του δείγματος με συγκέντρωση 2 %, με θέρμανση
σε υδατόλουτρο επί 30 λεπτά, υπό συνεχή ανατάραξη, και στη συνέχεια το
διάλυμα ψύχεται σε θερμοκρασία δωματίου. Για κάθε g δείγματος που
χρησιμοποιήθηκε για την παρασκευή 30 g του διαλύματος 2 %, προστίθε­
ται 1 ml διαλύματος ανθρακικού καλίου 10 % στο πλήρως ενυδατωμένο
δείγμα σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Το μείγμα θερμαίνεται σε υδατό­
λουτρο στους 85 °C και διατηρείται στη θερμοκρασία αυτή επί 2 ώρες
χωρίς ανατάραξη. Στις συνθήκες αυτές σχηματίζεται θερμοσταθερή πηκτή
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 8 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες)
Άμυλο 1 % κατ’ ανώτατο όριο
Ιξώδες (διάλυμα 1 %) Τουλάχιστον 20 kgm – 1 s – 1 στους 25 °C
Πρωτεΐνη 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο (Ν x 5,7 ώρες)
Προσδιορισμός αζώτου με τη μέθοδο Kjeldahl. Η εκατοστιαία αναλογία
πρωτεΐνης στο δείγμα προκύπτει από το γινόμενο του ποσοστού αζώτου
που περιέχεται στο δείγμα επί 5,7
Υλες διαλυτές στον αιθέρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Θειώδη ιόντα (ως SΟ 2 ) 4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
0,02 % κατ’ ανώτατο όριο
Υλες διαλυτές σε αλκοόλη 50 %. 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Ολική τέφρα 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (800 °C, 3 έως 4 ώρες)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Salmonella spp. Απουσία σε 12,5 g
Escherichia coli Απουσία σε 5 g
Ε 426 ΗΜΙΚΥΤΤΑΡΙΝΗ ΣΟΓΙΑΣ
Συνώνυμα
Ορισμός Η ημικυτταρίνη σόγιας είναι εξευγενισμένος υδατοδιαλυτός πολυσακχαρί­
της που λαμβάνεται από ίνες σόγιας με εκχύλιση με θερμό νερό. Δεν
επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλα οργανικά αντιδραστήρια καθίζησης
εκτός από αιθανόλη
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Υδατοδιαλυτοί πολυσακχαρίτες σόγιας. Υδατοδιαλυτές ίνες σόγιας
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Ελάχιστη περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες 74 %
Περιγραφή Ρέουσα λευκή ή λευκοκίτρινη σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή σε θερμό και κρύο νερό χωρίς σχηματισμό πηκτής
pH 5,5 ± 1,5 (διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 7 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
EL L 83/156 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Πρωτεΐνη 14 % κατ’ ανώτατο όριο
Ιξώδες 200 mPa.s κατ’ ανώτατο όριο (διάλυμα 10 %)
Ολική τέφρα 9,5 % κατ’ ανώτατο όριο (600 °C, 4 ώρες)
Αρσενικό 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθανόλη 2 % κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών 3 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες 100 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Escherichia coli Απουσία σε 10 g
E 427 ΚΟΜΜΙ ΚΑΣΣΙΑΣ
Συνώνυμα
Ορισμός Το κόμμι κασσίας είναι το κονιοποιημένο καθαρό ενδοσπέρμιο των σπερ­
μάτων των φυτών Cassia tora και Cassia obtusifoli (οικογένεια Legumi­
nosae) που περιέχει λιγότερο από 0,05 % Cassia occidentalis. Αποτελείται
κυρίως από μακρομοριακούς πολυσακχαρίτες που συνίστανται κυρίως σε
ευθεία αλυσίδα δομικών μονάδων 1,4-β-D-μαννοπυρανόζης, συνδεδεμένων
στις θέσεις 1,6 με μονάδες α-D-γαλακτοπυρανόζης. Η αναλογία μαννόζης
προς γαλακτόζη είναι περίπου 5:1.
Κατά την παρασκευή, αφαιρούνται ο εξωτερικός φλοιός και το φύτρο από
τα σπέρματα με θερμομηχανική κατεργασία και ακολουθεί άλεση και κοσκί­
νιση του ενδοσπερμίου. Το κονιοποιημένο ενδοσπέρμιο υποβάλλεται σε
περαιτέρω καθαρισμό με εκχύλιση με προπανόλη-2.
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε γαλακτομαννάνη τουλάχιστον 75 %
Περιγραφή Ωχροκίτρινη έως υπόλευκη άοσμη σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτο σε αιθανόλη. Διασπείρεται καλά σε κρύο νερό, σχηματίζοντας
κολλοειδές διάλυμα.
Σχηματισμός πηκτής με βορικό άλας Σε υδατικό κολλοειδές διάλυμα του δείγματος προστίθεται επαρκής ποσό­
τητα διαλύματος βορικού νατρίου (TS) ώστε να αυξηθεί το pH άνω του 9,
οπότε σχηματίζεται πηκτή.
Σχηματισμός πηκτής με ξανθανικό κόμμι Ζυγίζονται 1,5 g του δείγματος και 1,5 g ξανθανικού κόμμεος και αναμει­
γνύονται. Το εν λόγω μείγμα μεταφέρεται (υπό ταχεία ανάδευση) σε ποτήρι
βρασμού των 400 ml που περιέχει 300 ml νερού σε θερμοκρασία 80 °C.
Ακολουθεί ανάδευση μέχρι την πλήρη διάλυση του μείγματος και για
επιπλέον 30 λεπτά (κατά τη διάρκεια της ανάδευσης η θερμοκρασία δια­
τηρείται σε επίπεδο άνω των 60 °C). Διακόπτεται η ανάδευση και το μείγμα
αφήνεται να ψυχθεί σε θερμοκρασία δωματίου για τουλάχιστον 2 ώρες.
Όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω απ’ τους 40 °C σχηματίζεται μια σταθερή,
παχύρρευστη και ελαστική πηκτή, η οποία δεν σχηματίζεται με διάλυμα-
μάρτυρα κόμμεος κασσίας ή ξανθανικού κόμμεος 1 %, το οποίο παρα­
σκευάζεται με τον ίδιο τρόπο.
Ιξώδες Λιγότερο από 500 mPa.s (25 °C, 2 ώρες, διάλυμα 1 %) που αντιστοιχεί σε
μέσο μοριακό βάρος 200 000-300 000 Da
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/157
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο
pH 5,5-8 (υδατικό διάλυμα 1 %)
Ακατέργαστες λιπαρές ουσίες 1 % κατ’ ανώτατο όριο
Πρωτεΐνη 7 % κατ’ ανώτατο όριο
Ολική τέφρα 1,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Απώλεια κατά την ξήρανση 12 % κατ’ ανώτατο όριο (5 ώρες, 105 °C)
Ολικές ανθρακινόνες 0,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (όριο ανίχνευσης)
Υπολείμματα διαλυτών 750 mg/kg προπανόλης-2 κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Συνολικός αριθμός μικροοργανισμών 5 000 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες 100 αποικίες ανά γραμμάριο κατ’ ανώτατο όριο
Salmonella spp Απουσία σε 25 g
Escherichia coli Απουσία σε 1 g
Ε 431 ΣΤΕΑΤΙΚΟ ΠΟΛΥΟΞΥΑΙΘΥΛΕΝΙΟ (40)
Συνώνυμα Μονοστεατικό πολυοξυαιθυλένιο (40)
Ορισμός Μείγμα μονο- και δι-εστέρων του βρώσιμου στεατικού οξέος του εμπορίου
με μεικτές πολυοξυαιθυλενοδιόλες (με μέσο μήκος πολυμερούς περίπου 40
μονάδων οξυαιθυλενίου) μαζί με ελεύθερη πολυόλη
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,5 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Νιφάδες υπόλευκου χρώματος ή κηρώδες στερεό στους 25 °C, με ελαφρά
οσμή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτό σε νερό, αιθανόλη, μεθανόλη και οξικό αιθυλεστέρα. Αδιάλυτο σε
ορυκτέλαιο
Πεδίο τιμών σημείου πήξης 39 °C - 44 °C
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Το χαρακτηριστικό φάσμα ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος με πολυο­
ξυαιθυλιωμένη πολυόλη
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Βαθμός οξύτητας 1 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Τουλάχιστον 25 και κατ’ ανώτατο όριο 35
Αριθμός υδροξυλίου Τουλάχιστον 27 και κατ’ ανώτατο όριο 40
EL L 83/158 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
1,4-διοξάνιο 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθυλενοξείδιο 0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) 0,25 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 432 ΜΟΝΟΛΑΥΡΙΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 20)
Συνώνυμα Polysorbate 20· μονολαυρική πολυοξυαιθυλενο (20) σορβιτάνη
Ορισμός Μείγμα μερικών εστέρων της σορβιτόλης και των μονο- και δι- ανυδριτών
της με βρώσιμο λαυρικό οξύ του εμπορίου και συμπυκνωμένο με περίπου
20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυ­
δριτών της
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 70 % σε οξυαιθυλενικές ομάδες, ισοδύναμη με
τουλάχιστον 97,3 % μονολαυρικής πολυοξυαιθυλενο (20) σορβιτάνης επί
άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Ελαιώδες υγρό στους 25 °C, χρώματος κίτρινου του λεμονιού έως κίτρινου
του κεχριμπαριού, με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή στο νερό, στην αιθανόλη, στη μεθανόλη, στον οξικό αιθυλεστέρα
και στο διοξάνιο. Αδιάλυτη σε ορυκτέλαιο και στον πετρελαϊκό αιθέρα
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Το χαρακτηριστικό φάσμα ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος με πολυο­
ξυαιθυλιωμένη πολυόλη
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Βαθμός οξύτητας 2 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Τουλάχιστον 40 και έως 50 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός υδροξυλίου Τουλάχιστον 96 και έως 108 κατ’ ανώτατο όριο
1,4-διοξάνιο 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθυλενοξείδιο 0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) 0,25 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/159
Ε 433 ΜΟΝΟΕΛΑΪΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 80)
Συνώνυμα Polysorbate 80· Μονοελαϊκή πολυοξυαιθυλενο (20) σορβιτάνη
Ορισμός Μείγμα μερικών εστέρων της σορβιτόλης και των μονο- και δι-ανυδριτών
της με βρώσιμο ελαϊκό οξύ του εμπορίου και συμπυκνωμένο με περίπου 20
γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυδριτών
της
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 65 % σε οξυαιθυλενικές ομάδες, ισοδύναμη
τουλάχιστον με 96,5 % μονοελαϊκής πολυοξυαιθυλενο (20) σορβιτάνης
επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Ελαιώδες υγρό στους 25 °C, κίτρινου του λεμονιού έως κίτρινου του
κεχριμπαριού, με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή στο νερό, την αιθανόλη, τη μεθανόλη, τον οξικό αιθυλεστέρα και
το τολουόλιο. Αδιάλυτη σε ορυκτέλαιο και στον πετρελαϊκό αιθέρα
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Το χαρακτηριστικό φάσμα ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος με πολυο­
ξυαιθυλιωμένη πολυόλη
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Βαθμός οξύτητας 2 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Τουλάχιστον 45 και κατ’ ανώτατο όριο 55
Αριθμός υδροξυλίου Τουλάχιστον 65 και κατ’ ανώτατο όριο 80
1,4-διοξάνιο 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθυλενοξείδιο 0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) 0,25 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 434 ΜΟΝΟΠΑΛΜΙΤΙΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 40)
Συνώνυμα Polysorbate 40· Μονοπαλμιτική πολυοξυαιθυλενο (20) σορβιτάνη
Ορισμός Μείγμα μερικών εστέρων της σορβιτόλης και των μονο- και δι- ανυδριτών
της με βρώσιμο παλμιτικό οξύ του εμπορίου και συμπυκνωμένο με περίπου
20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυ­
δριτών της
EL L 83/160 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 66 % σε οξυαιθυλενικές ομάδες, ισοδύναμη
τουλάχιστον με 97 % μονοπαλμιτικής πολυοξυαιθυλενο (20) σορβιτάνης
επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Κίτρινο του λεμονιού έως πορτοκαλόχρωμο ελαιώδες υγρό ή ημιπήκτωμα
στους 25 °C, με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή στο νερό, την αιθανόλη, τη μεθανόλη, τον οξικό αιθυλεστέρα και
την ακετόνη. Αδιάλυτη σε ορυκτέλαιο
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Το χαρακτηριστικό φάσμα ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος με πολυο­
ξυαιθυλιωμένη πολυόλη
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Βαθμός οξύτητας 2 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Τουλάχιστον 41 και 52 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός υδροξυλίου Τουλάχιστον 90 και 107 κατ’ ανώτατο όριο
1,4-διοξάνιο 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθυλενοξείδιο 0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) 0,25 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 435 ΜΟΝΟΣΤΕΑΤΙΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 60)
Συνώνυμα Polysorbate 60· Μονοστεατική πολυοξυ-αιθυλενο (20) σορβιτάνη
Ορισμός Μείγμα μερικών εστέρων της σορβιτόλης και των μονο- και δι-ανυδριτών
της με βρώσιμο στεατικό οξύ του εμπορίου και συμπυκνωμένο με περίπου
20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυ­
δριτών της
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 65 % σε οξυαιθυλενικές ομάδες, ισοδύναμη
τουλάχιστον με 97 % μονοστεατικής πολυοξυαιθυλενο (20) σορβιτάνης
επί άνυδρης ουσίας
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/161
Περιγραφή Κίτρινο του λεμονιού έως πορτοκαλόχρωμο ελαιώδες υγρό ή ημιπήκτωμα
στους 25 °C, με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή στο νερό, τον οξικό αιθυλεστέρα και το τολουόλιο. Αδιάλυτη σε
ορυκτέλαιο και φυτικά έλαια
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Το χαρακτηριστικό φάσμα ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος με πολυο­
ξυαιθυλιωμένη πολυόλη
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Βαθμός οξύτητας 2 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Τουλάχιστον 45 και κατ’ ανώτατο όριο 55
Αριθμός υδροξυλίου Τουλάχιστον 81 και κατ’ ανώτατο όριο 96
1,4-διοξάνιο 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθυλενοξείδιο 0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) 0,25 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 436 ΤΡΙΣΤΕΑΤΙΚΗ ΠΟΛΥΟΞΥ-ΑΙΘΥΛΕΝΟ-ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ (POLYSORBATE 65)
Συνώνυμα Polysorbate 65· Τριστεατική πολυοξυαιθυλενο (20) σορβιτάνη
Ορισμός Μείγμα μερικών εστέρων της σορβιτόλης και των μονο- και δι-ανυδριτών
της με βρώσιμο στεατικό οξύ του εμπορίου και συμπυκνωμένο με περίπου
20 γραμμομόρια αιθυλενοξειδίου ανά γραμμομόριο σορβιτόλης και ανυ­
δριτών της
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 46 % σε οξυαιθυλενικές ομάδες, ισοδύναμη
τουλάχιστον με 96 % τριστεατικής πολυοξυαιθυλενο (20) σορβιτάνης σε
άνυδρη βάση
Περιγραφή Χρυσοκάστανο, κηρώδες στερεό στους 25 °C, με ελαφρά χαρακτηριστική
οσμή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Κολλοειδώς διαλυτή στο νερό. Διαλυτή σε ορυκτέλαιο, φυτικά έλαια, πετρε­
λαϊκό αιθέρα, ακετόνη, αιθέρα, διοξάνιο, αιθανόλη και μεθανόλη
Πεδίο τιμών σημείου πήξης 29-33 °C
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Το χαρακτηριστικό φάσμα ενός μερικού εστέρα λιπαρού οξέος με πολυο­
ξυαιθυλιωμένη πολυόλη
EL L 83/162 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 3 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Βαθμός οξύτητας 2 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Τουλάχιστον 88 και κατ’ ανώτατο όριο 98
Αριθμός υδροξυλίου Τουλάχιστον 40 και κατ’ ανώτατο όριο 60
1,4-διοξάνιο 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθυλενοξείδιο 0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθυλενογλυκόλες (μονο- και δι-) 0,25 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 440 (i) ΠΗΚΤΙΝΗ
Συνώνυμα
Ορισμός Η πηκτίνη συνίσταται κυρίως από τους μερικώς εστεροποιημένους μεθυλε­
στέρες του πολυγαλακτουρονικού οξέος και τα άλατά τους με αμμώνιο,
νάτριο, κάλιο και ασβέστιο. Λαμβάνεται με εκχύλιση σε υδατικό περιβάλλον
κατάλληλων βρώσιμων φυτικών υλών, συνήθως εσπεριδοειδών ή μήλων. Δεν
επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλα οργανικά αντιδραστήρια καθίζησης
εκτός από μεθανόλη, αιθανόλη και προπανόλη-2
Αριθ. EINECS 232-553-0
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε γαλακτουρονικό οξύ τουλάχιστον 65 % επί άνυδρης και
απαλλαγμένης από τέφρα ουσίας, μετά από έκπλυση με οξύ και αλκοόλη
Περιγραφή Σκόνη χρώματος λευκού ανοικτοκίτρινου, ανοικτού φαιού ή ανοικτού
καστανού
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλύεται στο νερό σχηματίζοντας κολλοειδές οπαλίζον διάλυμα. Αδιάλυτη
σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες)
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα 1 % κατ’ ανώτατο όριο (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ περίπου 3Ν)
Διοξείδιο του θείου 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
Περιεκτικότητα σε άζωτο 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από έκπλυση με οξύ και αιθανόλη
Ολικές αδιάλυτες ύλες 3 % κατ’ ανώτατο όριο
Υπολείμματα διαλυτών 1 % ελεύθερης μεθανόλης, αιθανόλης, προπανόλης-2 κατ’ ανώτατο όριο,
μεμονωμένα ή σε συνδυασμό, επί ουσίας απαλλαγμένης από πτητικές ύλες
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/163
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 440 (ii) ΑΜΙΔΙΩΜΕΝΕΣ ΠΗΚΤΙΝΙΚΕΣ ΥΛΕΣ
Συνώνυμα
Ορισμός Οι αμιδιωμένες πηκτινικές ύλες συνίστανται κυρίως από τους μερικώς εστε­
ροποιημένους μεθυλεστέρες και τα αμίδια του πολυγαλακτουρονικού οξέος
καθώς και από τα άλατά τους με αμμώνιο, νάτριο, κάλιο και ασβέστιο.
Λαμβάνονται με εκχύλιση σε υδατικό περιβάλλον κατάλληλων βρώσιμων
φυτικών υλών, συνήθως εσπεριδοειδών ή μήλων, ακολουθούμενη από
κατεργασία με αμμωνία σε αλκαλικό περιβάλλον. Δεν επιτρέπεται να χρη­
σιμοποιούνται άλλα οργανικά αντιδραστήρια καθίζησης εκτός από μεθανό­
λη, αιθανόλη και προπανόλη-2
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε γαλακτουρονικό οξύ τουλάχιστον 65 % επί άνυδρης και
απαλλαγμένης από τέφρα ουσίας, μετά από έκπλυση με οξύ και αλκοόλη
Περιγραφή Σκόνη χρώματος λευκού, ανοικτοκίτρινου, ανοικτού φαιού ή ανοικτού
καστανού
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλύονται στο νερό σχηματίζοντας κολλοειδές οπαλίζον διάλυμα. Αδιάλυ­
τες σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες)
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα 1 % κατ’ ανώτατο όριο (αδιάλυτη σε υδροχλωρικό οξύ περίπου 3Ν)
Βαθμός αμιδίωσης 25 % ολικών καρβοξυλίων κατ’ ανώτατο όριο
Υπόλειμμα διοξειδίου του θείου 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
Περιεκτικότητα σε άζωτο 2,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από έκπλυση με οξύ και αιθανόλη
Ολικές αδιάλυτες ύλες: 3 % κατ’ ανώτατο όριο
Υπολείμματα διαλυτών 1 % μεθανόλης, αιθανόλης, προπανόλης-2 κατ’ ανώτατο όριο, μεμονωμένα
ή σε συνδυασμό, επί ουσίας απαλλαγμένης από πτητικές ύλες
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/164 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ε 442 ΦΩΣΦΑΤΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΜΜΩΝΙΟΥ
Συνώνυμα Άλατα φωσφατιδικών οξέων με αμμώνιο· μείγμα αλάτων φωσφορυλιωμένων
γλυκεριδίων με αμμώνιο
Ορισμός Μείγμα ενώσεων του αμμωνίου με φωσφατιδικά οξέα που λαμβάνονται από
βρώσιμα λίπη και έλαια. Ο φωσφόρος μπορεί να είναι ενωμένος με ένα, δύο
ή τρία γλυκερίδια. Επιπλέον, δύο φωσφορικοί εστέρες μπορεί να είναι
συνδεδεμένοι μεταξύ τους ως φωσφατιδυλοφωσφατίδια
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε φωσφόρο τουλάχιστον 3 % και έως 3,4 % κατ’ ανώτατο
όριο κατά βάρος· περιεκτικότητα σε αμμώνιο τουλάχιστον 1,2 % και έως
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενο ως Ν)
Περιγραφή Ημιστερεό λιπαρής υφής έως ελαιώδες στερεό
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτά σε λίπη. Αδιάλυτα στο νερό. Μερικώς διαλυτά σε αιθανόλη και
ακετόνη
Δοκιμή γλυκερόλης Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες σε πετρελαϊκό αιθέρα 2,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 444 ΙΣΟΒΟΥΤΥΡΙΚΗ ΟΞΙΚΗ ΣΑΚΧΑΡΟΖΗ
Συνώνυμα SAIB
Ορισμός Η ισοβουτυρική οξική σακχαρόζη είναι μείγμα των προϊόντων αντίδρασης
που σχηματίζονται με εστεροποίηση σακχαρόζης ποιότητας για τρόφιμα με
ανυδρίτη οξικού οξέος και ισοβουτυρικό ανυδρίτη, ακολουθούμενη από
απόσταξη. Το μείγμα περιέχει όλους τους δυνατούς συνδυασμούς εστέρων,
στους οποίους η γραμμομοριακή αναλογία της οξικής προς τη βουτυρική
ρίζα είναι περίπου 2:6
Αριθ. EINECS 204-771-6
Χημική ονομασία Ισοβουτυρική οξική σακχαρόζη
Χημικός τύπος C 40 H 62 O 19
Μοριακό βάρος 832-856 (περίπου), C 40 H 62 O 19 : 846,9
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε C 40 H 62 O 19 τουλάχιστον 98,8 % και έως 101,9 % κατ’
ανώτατο όριο
Περιγραφή Αχυρόχρωμο υγρό, διαυγές και χωρίς ίζημα, με ευχάριστη οσμή
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/165
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτη στο νερό. Διαλυτή στους περισσότερους οργανικούς διαλύτες
Δείκτης διάθλασης [n] D
40 : 1,4492 - 1,4504
Ειδικό βάρος [d] 25 D : 1,141 - 1,151
Καθαρότητα
Τριακετίνη 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Βαθμός οξύτητας 0,2 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Τουλάχιστον 524 και έως 540 κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 445 ΕΣΤΕΡΕΣ ΓΛΥΚΕΡΟΛΗΣ ΜΕ ΚΟΛΟΦΩΝΙΟ ΞΥΛΟΥ
Συνώνυμα Εστερικό κόμμι
Ορισμός Πολύπλοκο μείγμα εστέρων δι- και τριγλυκερίνης με ρητινικά οξέα προερ­
χόμενα από κολοφώνιο ξύλου. Το κολοφώνιο λαμβάνεται από πρέμνα
γηρασμένων πεύκων με εκχύλιση με διαλύτη, ακολουθούμενη από κατερ­
γασία καθαρισμού υγρού-υγρού με διαλύτη. Οι προδιαγραφές αυτές δεν
ισχύουν για τα παράγωγα των κομμεορητινών και του εκκρίμματος ζωντα­
νών κωνοφόρων δέντρων ούτε για τις ουσίες που λαμβάνονται από ρητίνες
ταλελαίου, υποπροϊόντος της επεξεργασίας χαρτοπολτού για χαρτί κραφτ.
Η σύσταση του τελικού προϊόντος είναι 90 % περίπου ρητινικά οξέα και
10 % ουδέτερα συστατικά (ουσίες που δεν είναι οξέα). Το ποσοστό των
ρητινικών οξέων είναι πολύπλοκο μείγμα ισομερών διτερπενικών μονοκαρ­
βοξυλικών οξέων με τον εμπειρικό μοριακό τύπο C 20 H 30 O 2 , κυρίως αβιε­
τικό οξύ. Η ουσία υποβάλλεται σε καθαρισμό με απογύμνωση (stripping)
με υδρατμούς ή απόσταξη με υδρατμούς με αντιρροή
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Σκληρό, κίτρινο έως ελαφρώς κεχριμπαρόχρωμο στερεό
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτοι στο νερό, διαλυτοί σε ακετόνη
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Το χαρακτηριστικό φάσμα της ένωσης
Καθαρότητα
Ειδικό βάρος διαλύματος [d] 20 25 τουλάχιστον 0,935, προσδιοριζόμενο σε διάλυμα σε d-λεμονένιο
περιεκτικότητας 50 % (καθαρότητα 97 %, σημείο βρασμού 175,5-176 °C,
d 20 4 : 0,84)
Πεδίο τιμών σημείου μαλάκυνσης κατά
Ring and Ball
Από 82 °C έως 90 °C
Βαθμός οξύτητας Τουλάχιστον 3 και έως 9 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός υδροξυλίου Τουλάχιστον 15 και έως 45 κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/166 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Δοκιμή απουσίας ρητίνης ταλελαίου (δο­
κιμασία θείου)
Όταν θειούχες οργανικές ενώσεις θερμαίνονται παρουσία μυρμηκικού νατρί­
ου, το θείο μετατρέπεται σε υδρόθειο, ευκόλως ανιχνεύσιμο με χρήση χάρτη
οξικού μολύβδου. Θετικό αποτέλεσμα της δοκιμής υποδηλώνει ότι έχει
χρησιμοποιηθεί ρητίνη ταλελαίου αντί για κολοφώνιο ξύλου
E 450 (i) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Δισόξινο διφωσφορικό νάτριο· όξινο πυροφωσφορικό άλας νατρίου· δισό­
ξινο πυροφωσφορικό άλας νατρίου
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-835-0
Χημική ονομασία Δισόξινο διφωσφορικό νάτριο
Χημικός τύπος Na 2 H 2 P 2 O 7
Μοριακό βάρος 221,94
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε δισόξινο πυροφωσφορικό νάτριο τουλάχιστον 95 %
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 τουλάχιστον 63,0 % και έως 64,5 % κατ’ ανώτατο
όριο
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι χρώματος λευκού
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Διαλυτό στο νερό
pH Από 3,7 έως 5,0 (διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 1 % κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αργίλιο 200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 450 (ii) ΟΞΙΝΟ ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Όξινο πυροφωσφορικό άλας νατρίου όξινο διφωσφορικό άλας νατρίου
Ορισμός
Αριθ. EINECS 238-735-6
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/167
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος Μονοένυδρο: Na 3 HP 2 O 7 · H 2 O
Άνυδρο: Na 3 HP 2 O 7
Μοριακό βάρος Μονοένυδρο: 261,95
Άνυδρο: 243,93
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 τουλάχιστον 57 % και έως 59 % κατ’ ανώτατο
όριο
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι χρώματος λευκού, σε άνυδρη ή μονοένυδρη μορφή
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Διαλυτό στο νερό
pH Από 6,7 έως 7,5 (διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση 4,5 % κατ’ ανώτατο όριο στην άνυδρη μορφή (450 – 550 °C).
11,5 % κατ’ ανώτατο όριο στη μονοένυδρη μορφή
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες) στην άνυδρη μορφή
1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες) στη μονοένυδρη μορφή
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 450 (iii) ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Πυροφωσφορικό άλας νατρίου· διφωσφορικό νάτριο· πυροφωσφορικό
νάτριο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-767-1
Χημική ονομασία Διφωσφορικό νάτριο
Χημικός τύπος Άνυδρο: Na 4 P 2 O 7
Δεκαένυδρο: Na 4 P 2 O 7 · 10H 2 O
Μοριακό βάρος Άνυδρο: 265,94
Δεκαένυδρο: 446,09
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε Na 4 P 2 O 7 τουλάχιστον 95 % επί πυρωμένης ουσίας
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 τουλάχιστον 52,5 % και έως 54,0 % κατ’ ανώτατο
όριο
Περιγραφή Άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική ή κοκκώδης σκόνη. Το
δεκαένυδρο άλας, ερχόμενο σε επαφή με ξηρό αέρα, αφυδατώνεται ελα­
φρώς
EL L 83/168 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
pH Από 9,8 έως 10,8 (διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο για το άνυδρο άλας, τουλάχιστον 38 % και έως
42 % κατ’ ανώτατο όριο για το δεκαένυδρο (105 °C επί 4 ώρες και, στη
συνέχεια, 550°C επί 30 λεπτά)
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 450 (v) ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Πυροφωσφορικό κάλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 230-785-7
Χημική ονομασία Διφωσφορικό κάλιο
Χημικός τύπος K 4 P 2 O 7
Μοριακό βάρος 330,34 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % (800 °C επί 0,5 ώρες)
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 τουλάχιστον 42,0 % και έως 43,7 % κατ’ ανώτατο
όριο επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή, πολύ υγροσκοπική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Διαλυτό στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη
pH Από 10,0 έως 10,8 (διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση 2 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C επί 4 ώρες και, στη συνέχεια, 550 °C επί
30 λεπτά)
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/169
E 450 (vi) ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Πυροφωσφορικό ασβέστιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 232-221-5
Χημική ονομασία Διφωσφορικό ασβέστιο
Πυροφωσφορικό ασβέστιο
Χημικός τύπος Ca 2 P 2 O 7
Μοριακό βάρος 254,12
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 %
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 τουλάχιστον 55 % και έως 56 % κατ’ ανώτατο
όριο
Περιγραφή Λεπτόκοκκη, άοσμη σκόνη χρώματος λευκού
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό. Διαλυτό σε αραιό υδροχλωρικό και νιτρικό οξύ
pH Από 5,5 έως 7,0 (εναιώρημα σε νερό 10 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο (800 °C ± 25 °C, 30 λεπτά)
Φθόριο 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 450 (vii) ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΠΥΡΟΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Όξινο πυροφωσφορικό άλας ασβεστίου· δισόξινο πυροφωσφορικό άλας
ασβεστίου
Ορισμός
Αριθ. EINECS 238-933-2
Χημική ονομασία Δισόξινο διφωσφορικό ασβέστιο
Χημικός τύπος CaH 2 P 2 O 7
Μοριακό βάρος 215,97
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 90 % επί άνυδρης ουσίας
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 τουλάχιστον 61 % και έως 66 % κατ’ ανώτατο
όριο
Περιγραφή Κρύσταλλοι ή σκόνη χρώματος λευκού
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
EL L 83/170 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα 0,4 % κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αργίλιο 800 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο. Εφαρμόζεται έως την 31η Μαρτίου 2015.
200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο. Εφαρμόζεται από την 1η Απριλίου 2015.
E 451 (i) ΤΡΙΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Τριπολυφωσφορικό νάτριο· τριπολυφωσφορικό άλας νατρίου
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-838-7
Χημική ονομασία Τριφωσφορικό νάτριο
Χημικός τύπος Na 5 O 10 P 3 · nH 2 O (n = 0 ή 6)
Μοριακό βάρος 367,86
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 85,0 % (άνυδρο) ή 65,0 % (εξαένυδρο)
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 τουλάχιστον 56 % και έως 59 % κατ’ ανώτατο
όριο (άνυδρο) ή τουλάχιστον 43 % και έως 45 % κατ’ ανώτατο όριο
(εξαένυδρο)
Περιγραφή Κόκκοι ή σκόνη χρώματος λευκού, ελαφρώς υγροσκοπικά
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Από 9,1 έως 10,2 (διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση Άνυδρο: 0,7 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 1 ώρα)
Εξαένυδρο: 23,5 % κατ’ ανώτατο όριο (60 °C επί 1 ώρα και, στη συνέχεια,
105 °C επί 4 ώρες)
Ουσίες αδιάλυτες στο νερό 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Ανώτερα προϊόντα πολυμερισμού των
φωσφορικών ιόντων
1 % κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/171
E 451 (ii) ΤΡΙΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Τριπολυφωσφορικό κάλιο· τριφωσφορικό κάλιο· τριπολυφωσφορικό άλας
καλίου
Ορισμός
Αριθ. EINECS 237-574-9
Χημική ονομασία Τριφωσφορικό κάλιο· τριπολυφωσφορικό κάλιο
Χημικός τύπος K 5 O 10 P 3
Μοριακό βάρος 448,42
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 85 % επί άνυδρης ουσίας
Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 τουλάχιστον 46,5 % και έως 48 % κατ’ ανώτατο
όριο
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι χρώματος λευκού, πολύ υγροσκοπικά
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτό στο νερό
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Από 9,2 έως 10,5 (διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση 0,4 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C επί 4 ώρες και, στη συνέχεια, 550 °C επί
30 λεπτά)
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 2 % κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένα σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 452 (i) ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
(i) ΔΙΑΛΥΤΟ ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Εξαμεταφωσφορικό νάτριο· τετραπολυφωσφορικό νάτριο· άλας του
Graham· πολυφωσφορικό νάτριο, υαλώδες· πολυμεταφωσφορικό νάτριο·
μεταφωσφορικό νάτριο
Ορισμός Τα διαλυτά πολυφωσφορικά άλατα του νατρίου λαμβάνονται με τήξη του
ορθοφωσφορικού νατρίου, ακολουθούμενη από ψύξη. Οι ενώσεις αυτές
αποτελούν χημική τάξη, στην οποία ανήκουν πολλές άμορφες υδατοδιαλυ­
τές πολυφωσφορικές ενώσεις που αποτελούνται από ευθείες αλυσίδες μετα­
φωσφορικών δομικών μονάδων (NaPO 3 ) x όπου x ≥ 2, τερματιζόμενες με
ομάδες Na 2 PO 4 . Οι ουσίες αυτές ταυτοποιούνται συνήθως μέσω της ανα­
λογίας Na 2 O/P 2 O 5 ή της περιεκτικότητας τους σε P 2 O 5 . Η αναλογία
Na 2 O/P 2 O 5 κυμαίνεται από περίπου 1,3 στο τετραπολυφωσφορικό νάτριο,
όπου x = περίπου 4, έως περίπου 1,1 στο άλας του Graham, το κοινώς
ονομαζόμενο εξαμεταφωσφορικό νάτριο, όπου x = 13 έως 18, και περίπου
1,0 στα πολυφωσφορικά άλατα νατρίου μεγαλύτερου μοριακού βάρους,
όπου x = 20 έως 100 ή και περισσότερο. Το pH των διαλυμάτων τους
κυμαίνεται από 3,0 έως 9,0
Αριθ. EINECS 272-808-3
Χημική ονομασία Πολυφωσφορικό νάτριο
EL L 83/172 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Χημικός τύπος Ετερογενή μείγματα αλάτων νατρίου γραμμικών πολυμερών συμπύκνωσης
του φωσφορικού οξέος με τον γενικό τύπο H (n + 2) P n O (3n + 1) , όπου «n»
είναι τουλάχιστον 2
Μοριακό βάρος (102) n
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 τουλάχιστον 60 % και έως 71 % κατ’ ανώτατο
όριο επί πυρωμένης ουσίας
Περιγραφή Άχρωμα ή λευκά, διαφανή φυλλίδια, κόκκοι ή σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτό στο νερό
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Από 3,0 έως 9,0 (διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση 1 % κατ’ ανώτατο όριο
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
(ii) ΑΔΙΑΛΥΤΟ ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Αδιάλυτο μεταφωσφορικό νάτριο· άλας του Maddrell· αδιάλυτο πολυφω­
σφορικό νάτριο· IMP
Ορισμός Το αδιάλυτο μεταφωσφορικό νάτριο είναι μακρομοριακό πολυφωσφορικό
νάτριο που αποτελείται από δύο μακρές αλυσίδες μεταφωσφορικών δομικών
μονάδων (NaPO 3 ) x περιελιγμένες προς αντίθετες κατευθύνσεις γύρω από
ένα κοινό άξονα. Η αναλογία Na 2 O/P 2 O 5 είναι περίπου 1,0. Το pH εναι­
ωρήματος σε νερό σε αναλογία 1:3 είναι περίπου 6,5
Αριθ. EINECS 272-808-3
Χημική ονομασία Πολυφωσφορικό νάτριο
Χημικός τύπος Ετερογενή μείγματα αλάτων νατρίου γραμμικών πολυμερών συμπύκνωσης
του φωσφορικού οξέος με τον γενικό τύπο H (n + 2) P n O (3n + 1) , όπου «n»
είναι τουλάχιστον 2
Μοριακό βάρος (102) n
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 τουλάχιστον 68,7 % και έως 70,0 % κατ’ ανώτατο
όριο
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό, διαλυτό σε ανόργανα οξέα και σε διαλύματα χλωρι­
ούχου καλίου και χλωριούχου αμμωνίου (όχι όμως χλωριούχου νατρίου)
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH 6,5 περίπου (εναιώρημα σε νερό σε αναλογία 1:3)
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/173
Καθαρότητα
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 452 (ii) ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Μεταφωσφορικό κάλιο· πολυμεταφωσφορικό κάλιο· άλας Kurrοl
Ορισμός
Αριθ. EINECS 232-212-6
Χημική ονομασία Πολυφωσφορικό κάλιο
Χημικός τύπος (KPO 3 )n
Ετερογενή μείγματα αλάτων με κάλιο γραμμικών πολυμερών συμπύκνωσης
του φωσφορικού οξέος με τον γενικό τύπο H (n + 2) P n O (3n + 1) , όπου «n»
είναι τουλάχιστον 2
Μοριακό βάρος (118) n
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 τουλάχιστον 53,5 % και έως 61,5 % κατ’ ανώτατο
όριο επί πυρωμένης ουσίας
Περιγραφή Λεπτόκοκκη λευκή σκόνη ή κρύσταλλοι ή άχρωμα υαλώδη φυλλίδια
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα 1 g διαλύεται σε 100 ml διαλύματος οξικού νατρίου σε αναλογία 1:25
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH 7,8 κατ’ ανώτατο όριο (εναιώρημα 1%)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση 2 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C επί 4 ώρες και, στη συνέχεια, 550 °C επί
30 λεπτά)
Κυκλοφωσφορικά ιόντα 8 % κατ’ ανώτατο όριο επί της περιεκτικότητας σε P 2 O 5
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 452 (iii) ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Πολυφωσφορικό νατριοασβέστιο, υαλώδες
Ορισμός
Αριθ. EINECS 233-782-9
Χημική ονομασία Πολυφωσφορικό νατριοασβέστιο
EL L 83/174 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Χημικός τύπος (NaPO 3 ) n CaO, όπου n είναι συνήθως 5
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 τουλάχιστον 61 % και έως 69 % κατ’ ανώτατο
όριο επί πυρωμένης ουσίας
Περιγραφή Λευκοί υαλώδεις κρύσταλλοι, σφαιρίδια
Ταυτοποίηση
pH Περίπου 5 έως 7 (εναιώρημα 1 % m/m)
Περιεκτικότητα σε CaO 7 % - 15 % m/m
Καθαρότητα
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 452 (iv) ΠΟΛΥΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Μεταφωσφορικό ασβέστιο· πολυμεταφωσφορικό ασβέστιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 236-769-6
Χημική ονομασία Πολυφωσφορικό ασβέστιο
Χημικός τύπος (CaP 2 O 6 )n
Ετερογενή μείγματα αλάτων με ασβέστιο γραμμικών πολυμερών συμπύκνω­
σης του φωσφορικού οξέος με τον γενικό τύπο H (n + 2) P n O (n + 1) , όπου «n»
είναι τουλάχιστον 2
Μοριακό βάρος (198) n
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε P 2 O 5 τουλάχιστον 71 % και έως 73 % κατ’ ανώτατο
όριο επί πυρωμένης ουσίας
Περιγραφή Άοσμοι, άχρωμοι κρύσταλλοι ή άοσμη, λευκή σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Συνήθως μέτρια διαλυτό στο νερό. Διαλυτό σε όξινους διαλύτες
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
Περιεκτικότητα σε CaO 27 έως 29,5 %
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση 2 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C επί 4 ώρες και, στη συνέχεια, 550 °C επί
30 λεπτά)
Κυκλοφωσφορικά ιόντα 8 % κατ’ ανώτατο όριο (επί της περιεκτικότητας σε P 2 O 5 )
Φθόριο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφρασμένη σε φθόριο)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/175
Ε 459 Β-ΚΥΚΛΟΔΕΞΤΡΙΝΗ
Συνώνυμα
Ορισμός Η β-κυκλοδεξτρίνη είναι ένας μη ανάγων κυκλικός σακχαρίτης που αποτε­
λείται από επτά α-1,4-D-γλυκοπυρανοζυλικές μονάδες. Το προϊόν προκύ­
πτει από τη δράση του ενζύμου κυκλογλυκοζυλοτρανσφεράση (CGTase),
που λαμβάνεται από τους βακίλλους Bacillus circulans, Paenibacillus
macerans ή ανασυνδυασμένος Bacillus licheniformis, στέλεχος SJ1608,
σε μερικώς υδρολυμένο άμυλο
Αριθ. EINECS 231-493-2
Χημική ονομασία Κυκλοεπτααμυλόζη
Χημικός τύπος (C 6 H 10 O 5 ) 7
Μοριακό βάρος 1 135
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε (C 6 H 10 O 5 ) 7 τουλάχιστον 98,0 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Ουσιαστικά άοσμο, λευκό ή σχεδόν λευκό κρυσταλλικό στερεό
Όψη υδατικού διαλύματος Διαυγές και άχρωμο
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Μέτρια διαλυτή στο νερό· εύκολα διαλυτή σε θερμό νερό· λίγο διαλυτή
στην αιθανόλη
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
25 : + 160 o έως + 164 o (διάλυμα 1 %)
τιμή pH: 5,0-8,0 (διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 14 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Άλλες κυκλοδεξτρίνες 2 % κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
Υπολείμματα διαλυτών 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο τολουολίου και 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
τριχλωροαιθυλενίου
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 460 (i) ΜΙΚΡΟΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΗ ΚΥΤΤΑΡΙΝΗ
Συνώνυμα Πηκτή κυτταρίνης
Ορισμός Η μικροκρυσταλλική κυτταρίνη είναι καθαρισμένη μερικώς αποπολυμερι­
σμένη κυτταρίνη, η οποία παρασκευάζεται με κατεργασία με ανόργανα
οξέα α-κυτταρίνης που λαμβάνεται ως πολτός από ινώδεις φυτικές ύλες.
Ο βαθμός πολυμερισμού δεν υπερβαίνει κατά κανόνα το 400
Αριθ. EINECS 232-674-9
Χημική ονομασία Κυτταρίνη
Χημικός τύπος (C 6 H 10 O 5 ) n
Μοριακό βάρος Περίπου 36 000
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε κυτταρίνη τουλάχιστον 97 % επί άνυδρης ουσίας
Κοκκομετρικός βαθμός Τουλάχιστον 5 μm (μέγιστη αναλογία σωματιδίων μεγέθους κάτω των
5 μm: 10 %)
Περιγραφή Λεπτόκοκκη, άοσμη σκόνη, χρώματος λευκού ή σχεδόν λευκού
EL L 83/176 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτη σε νερό, αιθανόλη, αιθέρα και αραιά ανόργανα οξέα. Λίγο δια­
λυτή σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου
Χρωματική αντίδραση Σε 1 mg δείγματος προστίθεται 1 ml φωσφορικού οξέος και το μείγμα
θερμαίνεται σε υδατόλουτρο επί 30 λεπτά. Προστίθενται 4 ml διαλύματος
πυροκατεχόλης σε φωσφορικό οξύ σε αναλογία 1:4 και το σύνολο θερμαί­
νεται επί 30 λεπτά, οπότε χρωματίζεται κόκκινο
Φασματοσκοπία απορρόφησης υπερύ­
θρου
Να προσδιοριστεί
Δοκιμή σχηματισμού εναιωρήματος Σε ηλεκτρικό αναμεικτήρα υψηλής ταχύτητας (12 000 rpm) αναμειγνύο­
νται 30 g δείγματος με 270 ml νερού επί 5 λεπτά. Το μείγμα που προκύ­
πτει είναι είτε ένα λεπτόρρευστο εναιώρημα είτε ένα λασπώδες, άμορφο
εναιώρημα που ρέει ελάχιστα ή καθόλου, καθιζάνει ελαφρώς και περιέχει
πολλές έγκλειστες φυσαλλίδες αέρα. Εφόσον ληφθεί λεπτόρρευστο εναι­
ώρημα, μεταγγίζονται 100 ml σε ογκομετρικό κύλινδρο των 100 ml και
αφήνονται σε ηρεμία επί 1 ώρα. Τα στερεά συστατικά καθιζάνουν και
εμφανίζεται διαυγές υπερκείμενο υγρό
pH Το pH του υπερκείμενου υγρού κυμαίνεται μεταξύ 5,0 και 7,5 (εναιώρημα
σε νερό 10 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 7 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες)
Υδατοδιαλυτές ύλες 0,24 % κατ’ ανώτατο όριο
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (800 ± 25 °C)
Άμυλο Δεν ανιχνεύεται
Σε 20 ml του κολλοειδούς που έχει ληφθεί κατά τη δοκιμή σχηματισμού
εναιωρήματος (Ταυτοποίηση), προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος
ιωδίου και αναμιγνύονται. Δεν πρέπει να εμφανιστεί ιωδοκυανό ή κυανό
χρώμα
Καρβοξύλια 1 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 460 (ii) ΚΟΝΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΚΥΤΤΑΡΙΝΗ
Ορισμός Καθαρισμένη, μηχανικώς διασπασμένη κυτταρίνη, η οποία παρασκευάζεται
με επεξεργασία α-κυτταρίνης που λαμβάνεται ως πολτός από ινώδεις φυτι­
κές ύλες
Αριθ. EINECS 232-674-9
Χημική ονομασία Κυτταρίνη· γραμμικό πολυμερές σακχαριτών γλυκόζης με δεσμούς 1:4
Χημικός τύπος (C 6 H 10 O 5 ) n
Μοριακό βάρος (162) n (όπου n έχει κατά κανόνα την τιμή 1 000 και άνω)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 92 %
Κοκκομετρικός βαθμός Τουλάχιστον 5 μm (μέγιστη αναλογία σωματιδίων μεγέθους κάτω των
5 μm: 10 %)
Περιγραφή Άοσμη σκόνη λευκού χρώματος
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτη σε νερό, αιθανόλη, αιθέρα και αραιά ανόργανα οξέα. Λίγο δια­
λυτή σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/177
Δοκιμή σχηματισμού εναιωρήματος Σε ηλεκτρικό αναμεικτήρα υψηλής ταχύτητας (12 000 rpm) αναμειγνύο­
νται 30 g δείγματος με 270 ml νερού επί 5 λεπτά. Το μείγμα που προκύ­
πτει είναι είτε ένα λεπτόρρευστο εναιώρημα είτε ένα λασπώδες, άμορφο
εναιώρημα που ρέει ελάχιστα ή καθόλου, καθιζάνει ελαφρώς και περιέχει
πολλές έγκλειστες φυσαλλίδες αέρα. Εφόσον ληφθεί λεπτόρρευστο εναι­
ώρημα, μεταγγίζονται 100 ml σε ογκομετρικό κύλινδρο των 100 ml και
αφήνονται σε ηρεμία επί 1 ώρα. Τα στερεά συστατικά καθιζάνουν και
εμφανίζεται διαυγές υπερκείμενο υγρό
pH Το pH του υπερκείμενου υγρού κυμαίνεται μεταξύ 5,0 και 7,5 (εναιώρημα
σε νερό 10 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 7 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες)
Υδατοδιαλυτές ύλες 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Θειική τέφρα 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο (800 ± 25 °C)
Άμυλο Δεν ανιχνεύεται
Σε 20 ml του κολλοειδούς που έχει ληφθεί κατά τη δοκιμή σχηματισμού
εναιωρήματος (Ταυτοποίηση), προστίθενται μερικές σταγόνες διαλύματος
ιωδίου και αναμειγνύονται. Δεν πρέπει να εμφανιστεί ιωδοκυανό ή κυανό
χρώμα
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 461 ΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ
Συνώνυμα Μεθυλαιθέρας της κυτταρίνης
Ορισμός Η μεθυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδεις
φυτικές ύλες και αιθεροποιείται εν μέρει με μεθύλια
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Μεθυλαιθέρας της κυτταρίνης
Χημικός τύπος Τα πολυμερή περιέχουν δομικές μονάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού
παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο:
C 6 H 7 O 2 (OR 1 )(OR 2 )(OR 3 ), όπου R 1 , R 2 , R 3 μπορεί να είναι:
— H
— CH 3 ή
— CH 2 CH 3
Μοριακό βάρος Από 20 000 περίπου έως 380 000
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε μεθοξύλια (-OCH 3 ) τουλάχιστον 25 % και έως 33 %
κατ’ ανώτατο όριο και σε υδροξυαιθοξύλια (-OCH 2 CH 2 OH) 5 % κατ’
ανώτατο όριο
Περιγραφή Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική,
χρώματος λευκού ή ελαφρώς υποκίτρινου ή υπόφαιου
EL L 83/178 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διογκώνεται μέσα στο νερό, σχηματίζοντας ένα διαυγές έως οπαλίζον,
παχύρρευστο κολλοειδές διάλυμα.
Αδιάλυτη σε αιθανόλη, αιθέρα και χλωροφόρμιο.
Διαλυτή σε παγόμορφο οξικό οξύ
pH Τουλάχιστον 5,0 και έως 8,0 κατ’ ανώτατο όριο (κολλοειδές διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες)
Θειική τέφρα 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο (800 ± 25 °C)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 462 ΑΙΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ
Συνώνυμα Αιθυλαιθέρας της κυτταρίνης
Ορισμός Η αιθυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από ινώδεις
φυτικές ύλες και αιθεροποιείται εν μέρει με αιθύλια
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Αιθυλαιθέρας της κυτταρίνης
Χημικός τύπος Τα πολυμερή περιέχουν δομικές μονάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού
παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο:
C 6 H 7 O 2 (OR 1 )(OR 2 ) όπου R 1 και R 2 μπορεί να είναι:
— H
— CH 2 CH 3
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε αιθοξύλια (-OC 2 H 5 ) τουλάχιστον 44 % και έως 50 %
κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (που ισοδυναμεί με 2,6 αιθοξύλια κατ’
ανώτατο όριο ανά μονάδα ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης)
Περιγραφή Ελαφρώς υγροσκοπική, λευκή έως υπόλευκη, άοσμη και άγευστη σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Πρακτικά αδιάλυτη στο νερό, σε γλυκερόλη και σε προπανοδιόλη-1,2,
αλλά διαλυτή σε διάφορες αναλογίες σε ορισμένους οργανικούς διαλύτες
ανάλογα με την περιεκτικότητα σε αιθοξύλια. Η αιθυλοκυτταρίνη που
περιέχει αιθοξύλια σε ποσοστό μικρότερο από 46-48 % είναι εύκολα δια­
λυτή σε τετραϋδροφουράνιο, οξικό μεθυλεστέρα, χλωροφόρμιο και σε μείγ­
ματα αρωματικών υδρογονανθράκων-αιθανόλης. Η αιθυλοκυτταρίνη που
περιέχει αιθοξύλια σε ποσοστό 46-48 % και άνω είναι εύκολα διαλυτή
σε αιθανόλη, μεθανόλη, τολουόλιο, χλωροφόρμιο και οξικό αιθυλεστέρα
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/179
Δοκιμή σχηματισμού μεμβράνης Διαλύονται 5 g του δείγματος σε 95 g μείγματος τολουολίου και αιθανό­
λης, αναλογίας 80:20 (w/w). Σχηματίζεται διαυγές, σταθερό, ελαφρώς
κίτρινο διάλυμα. Φέρονται λίγα ml του διαλύματος σε γυάλινη πλάκα
και αφήνεται ο διαλύτης να εξατμιστεί. Σχηματίζεται μια πυκνή, σκληρή,
συνεχής, διαφανής μεμβράνη. Η μεμβράνη είναι εύφλεκτη
pH Ουδέτερο, προσδιοριζόμενο με χαρτί ηλιοτροπίου (κολλοειδές διάλυμα
1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 3 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες)
Θειική τέφρα 0,4 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 463 ΥΔΡΟΞΥΠΡΟΠΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ
Συνώνυμα Υδροξυπροπυλαιθέρας της κυτταρίνης
Ορισμός Η υδροξυπροπυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από
ινώδεις φυτικές ύλες και αιθεροποιείται εν μέρει με υδροξυπροπύλια
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Υδροξυπροπυλαιθέρας της κυτταρίνης
Χημικός τύπος Τα πολυμερή περιέχουν δομικές μονάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού
παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο:
C 6 H 7 O 2 (OR 1 )(OR 2 )(OR 3 ) όπου R 1 , R 2 , R 3 μπορεί να είναι:
— H
— CH 2 CHOHCH 3
— CH 2 CHO(CH 2 CHOHCH 3 )CH 3
— CH 2 CHO[CH 2 CHO(CH 2 CHOHCH 3 )CH 3 ]CH 3
Μοριακό βάρος Από 30 000 περίπου έως 1 000 000
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε υδροξυπροποξύλια (-OCH 2 CHOHCH 3 ) 80,5 % κατ’
ανώτατο όριο, που ισοδυναμεί με 4,6 υδροξυπροπύλια κατ’ ανώτατο
όριο ανά μονάδα ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης, επί άνυδρης
ουσίας
Περιγραφή Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική,
χρώματος λευκού ή ελαφρώς υποκίτρινου ή υπόφαιου
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διογκώνεται μέσα στο νερό, σχηματίζοντας ένα διαυγές έως οπαλίζον,
παχύρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Διαλυτή σε αιθανόλη. Αδιάλυτη σε αιθέ­
ρα
Αεριοχρωματογραφία Προσδιορισμός των υποκαταστατών με αέριο χρωματογραφία
pH Τουλάχιστον 5,0 και έως 8,0 κατ’ ανώτατο όριο (κολλοειδές διάλυμα 1 %)
EL L 83/180 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες)
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C
Προπυλενοχλωρυδρίνες 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 464 ΥΔΡΟΞΥΠΡΟΠΥΛΟΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ
Συνώνυμα
Ορισμός Η υδροξυπροπυλομεθυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευ­
θείας από ινώδεις φυτικές ύλες και αιθεροποιείται εν μέρει με μεθύλια, με
ένα μικρό ποσοστό υποκατάστασης από υδροξυπροπύλια
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία 2-Υδροξυπροπυλαιθέρας της μεθυλοκυτταρίνης
Χημικός τύπος Τα πολυμερή περιέχουν δομικές μονάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού
παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο:
C 6 H 7 O 2 (OR 1 )(OR 2 )(OR 3 ), όπου R 1 , R 2 , R 3 μπορεί να είναι:
— H
— CH 3
— CH 2 CHOHCH 3
— CH 2 CHO (CH 2 CHOHCH 3 ) CH 3
— CH 2 CHO[CH 2 CHO (CH 2 CHOHCH 3 ) CH 3 ]CH 3
Μοριακό βάρος Από 13 000 περίπου έως 200 000
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε μεθοξύλια (-OCH 3 ) τουλάχιστον 19 % και έως 30 %
κατ’ ανώτατο όριο και σε υδροξυπροποξύλια (-OCH 2 CHOHCH 3 ) 12 %
κατ’ ανώτατο όριο, επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική,
χρώματος λευκού ή ελαφρώς υποκίτρινου ή υπόφαιου
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διογκώνεται μέσα στο νερό, σχηματίζοντας ένα διαυγές έως οπαλίζον,
παχύρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Αδιάλυτη σε αιθανόλη
Αεριοχρωματογραφία Προσδιορισμός των υποκαταστατών με αεριοχρωματογραφία
pH Τουλάχιστον 5,0 και έως 8,0 κατ’ ανώτατο όριο (κολλοειδές διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες)
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/181
Θειική τέφρα 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο για τα προϊόντα με ιξώδες 50 mPa.s και άνω
3 % κατ’ ανώτατο όριο για τα προϊόντα με ιξώδες κάτω των 50 mPa.s
Προπυλενοχλωρυδρίνες 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 465 ΑΙΘΥΛΟΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ
Συνώνυμα Μεθυλαιθυλοκυτταρίνη
Ορισμός Η αιθυλομεθυλοκυτταρίνη είναι κυτταρίνη που λαμβάνεται απευθείας από
ινώδεις φυτικές ύλες και αιθεροποιείται εν μέρει με μεθύλια και αιθύλια
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Αιθυλ-μεθυλαιθέρας της κυτταρίνης
Χημικός τύπος Τα πολυμερή περιέχουν δομικές μονάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού
παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο:
C 6 H 7 O 2 (OR 1 )(OR 2 )(OR 3 ), όπου R 1 , R 2 , R 3 μπορεί να είναι:
— H
— CH 3
— CH 2 CH 3
Μοριακό βάρος Από 30 000 περίπου έως 40 000
Δοκιμασία Περιεκτικότητα, επί άνυδρης ουσίας, σε μεθοξύλια (-OCH 3 ) τουλάχιστον
3,5 % και έως 6,5 % κατ’ ανώτατο όριο και σε αιθοξύλια (-OCH 2 CH 3 )
τουλάχιστον 14,5 % και έως 19 % κατ’ ανώτατο όριο και συνολική περιε­
κτικότητα σε αλκοξύλια τουλάχιστον 13,2 % και έως 19,5 % κατ’ ανώτατο
όριο, εκφρασμένη σε μεθοξύλια
Περιγραφή Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική,
χρώματος λευκού ή ελαφρώς υποκίτρινου ή υπόφαιου
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διογκώνεται μέσα στο νερό, σχηματίζοντας ένα διαυγές έως οπαλίζον,
παχύρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Διαλυτή σε αιθανόλη. Αδιάλυτη σε αιθέ­
ρα
pH Τουλάχιστον 5,0 και έως 8,0 κατ’ ανώτατο όριο (κολλοειδές διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15 % κατ’ ανώτατο όριο για την ινώδη μορφή και 10 % κατ’ ανώτατο όριο
για την κονιοποιημένη μορφή (105 °C, μέχρι σταθερού βάρους)
EL L 83/182 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Θειική τέφρα 0,6 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 466 ΑΛΑΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΡΒΟΞΥΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗΣ, ΚΑΡΒΟΞΥΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ, ΚΟΜΜΙ ΚΥΤ­
ΤΑΡΙΝΗΣ
Συνώνυμα CMC· NaCMC· άλας CMC με νάτριο
Ορισμός Η καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη είναι το μερικό άλας με νάτριο ενός καρβοξυ­
μεθυλαιθέρα της κυτταρίνης, η οποία λαμβάνεται απευθείας από ινώδεις
φυτικές ύλες
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Άλας με νάτριο του καρβοξυμεθυλαιθέρα της κυτταρίνης
Χημικός τύπος Τα πολυμερή περιέχουν δομικές μονάδες υποκαταστημένου ανυδριτικού
παραγώγου της γλυκόζης με τον ακόλουθο γενικό τύπο:
C 6 H 7 O 2 (OR 1 )(OR 2 )(OR 3 ), όπου R 1 , R 2 , R 3 μπορεί να είναι:
— H
— CH 2 COONa
— CH 2 COOH
Μοριακό βάρος Άνω του 17 000 περίπου (βαθμός πολυμερισμού κατά προσέγγιση 100)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Άοσμη και άγευστη, κοκκώδης ή ινώδης σκόνη, ελαφρώς υγροσκοπική,
χρώματος λευκού ή ελαφρώς υποκίτρινου ή υπόφαιου
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Σχηματίζει με νερό παχύρρευστο κολλοειδές διάλυμα. Αδιάλυτη σε αιθα­
νόλη
Δοκιμή σχηματισμού αφρού Διάλυμα του δείγματος με συγκέντρωση 0,1 % ανακινείται ζωηρά. Δεν
εμφανίζεται καθόλου στιβάδα αφρού. (Με τη δοκιμή αυτή διακρίνεται το
άλας με νάτριο της καρβοξυμεθυλοκυτταρίνης από άλλους αιθέρες της
κυτταρίνης)
Σχηματισμός ιζήματος Σε 5 ml διαλύματος του δείγματος με συγκέντρωση 0,5 %, προστίθενται
5 ml διαλύματος θειικού χαλκού ή θειικού αργιλίου 5 %, οπότε σχηματί­
ζεται ίζημα. (Με τη δοκιμή αυτή διακρίνεται το άλας με νάτριο της καρ­
βοξυμεθυλοκυτταρίνης από άλλους αιθέρες της κυτταρίνης, καθώς και από
τη ζελατίνη, το κόμμι χαρουπιών και το τραγακάνθινο κόμμι)
Χρωματική αντίδραση Σε 50 ml νερού προστίθενται υπό ανάδευση 0,5 g κονιοποιημένου άλατος
με νάτριο της καρβοξυμεθυλοκυτταρίνης, ώστε να επιτευχθεί ομοιόμορφη
διασπορά. Η ανάδευση συνεχίζεται μέχρι να ληφθεί διαυγές διάλυμα, το
οποίο χρησιμοποιείται για την ακόλουθη δοκιμή:
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/183
Σε 1 mg δείγματος, που έχει προηγουμένως αραιωθεί με ίσο όγκο νερού σε
μικρό δοκιμαστικό σωλήνα, προστίθενται 5 σταγόνες διαλύματος ναφθό­
λης-1. Ο δοκιμαστικός σωλήνας κρατείται υπό κλίση και εισάγονται με
προσοχή κατά μήκος των τοιχωμάτων του 2 ml θειικού οξέος ώστε να
σχηματίσει κάτω στιβάδα. Στη μεσεπιφάνεια αναπτύσσεται μια κοκκινοπορ­
φυρή χρώση
pH Τουλάχιστον 5,0 και έως 8,5 κατ’ ανώτατο όριο (κολλοειδές διάλυμα 1 %)
Καθαρότητα
Βαθμός υποκατάστασης Τουλάχιστον 0,2 και όχι περισσότερα από 1,5 καρβοξυμεθύλια
(-CH 2 COOH) ανά μονάδα ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης
Απώλεια κατά την ξήρανση 12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C μέχρι σταθερού βάρους)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ολικές γλυκολικές ενώσεις 0,4 % κατ’ ανώτατο όριο υπολογιζόμενες ως γλυκολικό νάτριο επί άνυδρης
ουσίας
Νάτριο 12,4 % κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
E 468 ΑΛΑΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΡΒΟΞΥΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗΣ ΜΕ ΣΤΑΥΡΟΔΕΣΜΟΥΣ, ΚΟΜΜΙ ΚΥΤΤΑΡΙΝΗΣ ΜΕ
ΣΤΑΥΡΟΔΕΣΜΟΥΣ
Συνώνυμα Καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη με σταυροδεσμούς· CMC με σταυροδεσμούς·
άλας με νάτριο της CMC με σταυροδεσμούς
Ορισμός Η καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη με σταυροδεσμούς είναι το άλας με νάτριο εν
μέρει Ο-καρβοξυμεθυλιωμένης κυτταρίνης στην οποία έχουν δημιουργηθεί
σταυροδεσμοί μέσω θερμικής κατεργασίας
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Άλας με νάτριο του φέροντος σταυροδεσμούς καρβοξυμεθυλαιθέρα της
κυτταρίνης
Χημικός τύπος Τα πολυμερή που περιέχουν δομικές μονάδες υποκατεστημένου ανυδριτι­
κού παραγώγου της γλυκόζης με τον γενικό τύπο:
C 6 H 7 O 2 (OR 1 )(OR 2 )(OR 3 ) όπου R1, R2 και R3 μπορεί να είναι κάποιο
από τα ακόλουθα:
— H
— CH 2 COONa
— CH 2 COOH
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Ελαφρώς υγροσκοπική, λευκή έως υπόλευκη, άοσμη σκόνη
Ταυτοποίηση
Σχηματισμός ιζήματος Ποσότητα 1 g ανακινείται με 100 ml διαλύματος που περιέχει 4 mg/kg
κυανού του μεθυλενίου και το σύνολο αφήνεται να καθιζήσει. Η προς
εξέταση ουσία απορροφά το κυανό του μεθυλενίου και καθιζάνει με τη
μορφή κυανής, ινώδους μάζας
Χρωματική αντίδραση Ποσότητα 1 g ανακινείται με 50 ml νερού. 1 ml του μείγματος μεταφέρε­
ται σε δοκιμαστικό σωλήνα, προστίθενται 1 ml νερού και 0,05 ml προ­
σφάτως παρασκευασμένου διαλύματος 40 g/l α-ναφθόλης σε μεθανόλη. Ο
δοκιμαστικός σωλήνας κρατείται υπό κλίση και προστίθενται προσεκτικά
2 ml θειικού οξέος κατά μήκος των τοιχωμάτων του ώστε να σχηματίσει
κάτω στιβάδα. Στη μεσεπιφάνεια αναπτύσσεται μια κοκκινοϊώδης χρώση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH Τουλάχιστον 5,0 και έως 7,0 κατ’ ανώτατο όριο (διάλυμα 1 %)
EL L 83/184 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 6 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες)
Υδατοδιαλυτές ύλες 10 % κατ’ ανώτατο όριο
Βαθμός υποκατάστασης Τουλάχιστον 0,2 και έως 1,5 κατ’ ανώτατο όριο καρβοξυμεθύλια ανά
μονάδα ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης
Περιεκτικότητα σε νάτριο 12,4 % κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 469 ΕΝΖΥΜΙΚΑ ΥΔΡΟΛΥΜΕΝΗ ΚΑΡΒΟΞΥΜΕΘΥΛΟΚΥΤΤΑΡΙΝΗ, ΕΝΖΥΜΙΚΑ ΥΔΡΟΛΥΜΕΝΟ ΚΟΜΜΙ ΚΥΤΤΑΡΙ­
ΝΗΣ
Συνώνυμα Άλας με νάτριο καρβοξυμεθυλοκυτταρίνης, ενζυμικά υδρολυμένης
Ορισμός Ενζυμικά υδρολυμένη καρβοξυμεθυλοκυτταρίνη λαμβάνεται από καρβοξυ­
μεθυλοκυτταρίνη με ενζυμική πέψη με κυτταρινάση παραγόμενη από Tri­
choderma longibrachiatum (πρώην T. reesei)
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Άλας με νάτριο καρβοξυμεθυλοκυτταρίνης, εν μέρει ενζυμικά υδρολυμένης
Χημικός τύπος Άλατα νατρίου πολυμερών που περιέχουν δομικές μονάδες υποκατεστημέ­
νου ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης με τον γενικό τύπο:
[C 6 H 7 O 2 (OH) x (OCH 2 COONa) y ] n
όπου n είναι ο βαθμός πολυμερισμού
x = 1,50 έως 2,80
y = 0,2 έως 1,50
x + y = 3,0
(y = βαθμός υποκατάστασης)
Μοριακό βάρος 178,14 όπου y = 0,20
282,18 όπου y = 1,50
Μακρομόρια: Τουλάχιστον 800 (n περίπου 4)
Δοκιμασία Τουλάχιστον 99,5 %, συμπεριλαμβανομένων των μονο- και δισακχαριτών,
επί ξηράς ουσίας
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/185
Περιγραφή Λευκή ή ελαφρώς υποκίτρινη ή υπόφαιη, άοσμη, ελαφρώς υγροσκοπική
κοκκώδης ή ινώδης σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή στο νερό, αδιάλυτη σε αιθανόλη
Δοκιμή σχηματισμού αφρού Διάλυμα 0,1 % του δείγματος ανακινείται ζωηρά. Δεν εμφανίζεται καθόλου
στιβάδα αφρού. Η δοκιμή αυτή διακρίνει το άλας με νάτριο της καρβοξυ­
μεθυλοκυτταρίνης, υδρολυμένης ή μη, από άλλους κυτταρινικούς αιθέρες
και από αλγινικά και φυσικά κόμμεα
Σχηματισμός ιζήματος Σε 5 ml διαλύματος του δείγματος με συγκέντρωση 0,5 % προστίθενται
5 ml διαλύματος θειικού χαλκού ή αργιλίου 5 %. Εμφανίζεται ίζημα. Η
δοκιμή αυτή διακρίνει το άλας με νάτριο της καρβοξυμεθυλοκυτταρίνης,
υδρολυμένης ή μη, από άλλους κυτταρινικούς αιθέρες και από τη ζελατίνη,
το κόμμι χαρουπιών και το τραγακάνθινο κόμμι
Χρωματική αντίδραση Σε 50 ml νερού προστίθενται υπό ανάδευση 0,5 g του κονιοποιημένου
δείγματος για να επιτευχθεί ομοιόμορφη διασπορά. Η ανάδευση συνεχίζεται
μέχρι να ληφθεί διαυγές διάλυμα. 1 ml του διαλύματος αραιώνεται με 1 ml
νερού σε μικρό δοκιμαστικό σωλήνα. Προστίθενται 5 σταγόνες ναφθόλης-1
TS. Ο σωλήνας κρατείται υπό κλίση και εισάγονται προσεκτικά κατά μήκος
των τοιχωμάτων του 2 ml θειικού οξέος ώστε να σχηματίσει κάτω στιβάδα.
Στη μεσεπιφάνεια αναπτύσσεται μια κοκκινοπορφυρή χρώση
Ιξώδες (στερεά 60 %) Τουλάχιστον 2 500 kgm -1 s -1 (25 °C) που αντιστοιχεί σε μέσο μοριακό
βάρος 5 000 Da
pH Τουλάχιστον 6,0 και έως 8,5 κατ’ ανώτατο όριο (κολλοειδές διάλυμα 1%)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 12 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C μέχρι σταθερού βάρους)
Βαθμός υποκατάστασης Τουλάχιστον 0,2 και έως 1,5 κατ’ ανώτατο όριο καρβοξυμεθύλια ανά
μονάδα ανυδριτικού παραγώγου της γλυκόζης επί ξηράς ουσίας
Χλωριούχο νάτριο και γλυκολικό νάτριο 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, μεμονωμένα ή σε συνδυασμό
Υπολειμματική ενζυμική δραστικότητα Δοκιμή θετική. Δεν επέρχεται καμία αλλαγή στο ιξώδες του διαλύματος
δοκιμής, πράγμα που δείχνει υδρόλυση του άλατος με νάτριο της καρβο­
ξυμεθυλοκυτταρίνης
Μόλυβδος 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 470α ΑΛΑΤΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ, ΚΑΛΙΟ ΚΑΙ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός Άλατα με νάτριο, κάλιο και ασβέστιο λιπαρών οξέων που απαντούν στα
βρώσιμα λίπη και έλαια. Τα άλατα αυτά λαμβάνονται είτε από βρώσιμα
λίπη και έλαια είτε από αποσταγμένα λιπαρά οξέα βρώσιμων λιπών και
ελαίων.
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί άνυδρης ουσίας (105 °C μέχρι στα­
θερού βάρους)
EL L 83/186 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Περιγραφή Ελαφρά στερεά σε μορφή σκόνης ή νιφάδων ή ημιστερεά προϊόντα, χρώ­
ματος λευκού ή υπόλευκου
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Άλατα με νάτριο και κάλιο: διαλυτά στο νερό και στην αιθανόλη. Άλατα με
ασβέστιο: αδιάλυτα σε νερό, αιθανόλη και αιθέρα
Δοκιμή κατιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Νάτριο Τουλάχιστον 9 % και έως 14 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε Na 2 O
Κάλιο Τουλάχιστον 13 % και έως 21,5 % κατ’ ανώτατο όριο εκφρασμένο σε K 2 O
Ασβέστιο Τουλάχιστον 8,5 % και έως 13 % κατ’ ανώτατο όριο εκφρασμένο σε CaO
Ασαπωνοποίητες ύλες 2 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα λιπαρά οξέα 3 % κατ’ ανώτατο όριο, υπολογιζόμενα ως ελαϊκό οξύ
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα αλκάλια 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο εκφρασμένα σε NaOH
Ύλες αδιάλυτες σε αλκοόλη 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (μόνον προκειμένου για τα άλατα με νάτριο και
κάλιο)
Ε 470b ΑΛΑΤΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΜΑΓΝΗΣΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός Άλατα με μαγνήσιο λιπαρών οξέων που απαντούν στα βρώσιμα λίπη και
έλαια. Τα άλατα αυτά λαμβάνονται είτε από βρώσιμα λίπη και έλαια είτε
από αποσταγμένα λιπαρά οξέα βρώσιμων λιπών και ελαίων
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί άνυδρης ουσίας (105 °C μέχρι στα­
θερού βάρους)
Περιγραφή Ελαφρά στερεά σε μορφή σκόνης ή νιφάδων ή ημιστερεά προϊόντα, χρώ­
ματος λευκού ή υπόλευκου
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτα στο νερό, μερικώς διαλυτά σε αιθανόλη και αιθέρα
Δοκιμή μαγνησίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Μαγνήσιο Τουλάχιστον 6,5 % και έως 11 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφρασμένο σε MgO
Ελεύθερα αλκάλια 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο εκφρασμένα σε MgO
Ασαπωνοποίητες ύλες 2 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα λιπαρά οξέα 3 % κατ’ ανώτατο όριο, υπολογιζόμενα ως ελαϊκό οξύ
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/187
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 471 ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ
Συνώνυμα Μονοστεατικό γλυκερύλιο· μονοπαλμιτικό γλυκερύλιο· μονοελαϊκό γλυκε­
ρύλιο κ.λπ.· μονοστεατίνη, μονοπαλμιτίνη, μονοελαΐνη κ.λπ. GMS (μονο­
στεατικό γλυκερύλιο)
Ορισμός Τα μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων συνίστανται από μείγματα μονο-,
δι- και τριεστέρων της γλυκερόλης (γλυκερίνης) με λιπαρά οξέα που απαν­
τούν στα βρώσιμα λίπη και έλαια. Ενδέχεται να περιέχουν μικρές ποσότητες
ελεύθερων λιπαρών οξέων και γλυκερόλης
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε μονο- και διεστέρες: τουλάχιστον 70 %
Περιγραφή Τα προϊόντα ποικίλλουν από ελαιώδη υγρά χρώματος ωχροκίτρινου έως
ωχροκάστανου έως σκληρά κηρώδη στερεά χρώματος λευκού ή ελαφρώς
υπόλευκου. Τα στερεά είναι δυνατόν να έχουν τη μορφή νιφάδων, σκόνης ή
μικρών σφαιριδίων
Ταυτοποίηση
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών
οξέων με πολυόλες
Δοκιμή γλυκερόλης Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Αδιάλυτα στο νερό, διαλυτά σε αιθανόλη και τολουόλιο στους 50 °C
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Βαθμός οξύτητας 6 κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερη γλυκερόλη 7 % κατ’ ανώτατο όριο
Πολυγλυκερόλες Μέγιστη περιεκτικότητα 4 % σε διγλυκερόλη και 1 % σε ανώτερες πολυ­
γλυκερόλες, υπολογιζόμενη και στις δύο περιπτώσεις επί της περιεκτικότη­
τας σε ολική γλυκερόλη
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ολική γλυκερόλη Τουλάχιστον 16 % και έως 33 % κατ’ ανώτατο όριο
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με
νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρα­
σμένη σε ελαϊκό νάτριο).
EL L 83/188 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ε 472 a ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΟΥ ΟΞΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ ΜΕ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ
Συνώνυμα Εστέρες του οξικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια· ακετογλυκερίδια·
ακετυλιωμένα μονο- και διγλυκερίδια· μεικτοί εστέρες γλυκερόλης με
οξικό οξύ και λιπαρά οξέα
Ορισμός Μεικτοί εστέρες γλυκερόλης με οξικό οξύ και λιπαρά οξέα που απαντούν
στα βρώσιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά ενδέχεται να περιέχουν
μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκερόλης, ελεύθερων λιπαρών οξέων, ελεύ­
θερου οξικού οξέος και ελεύθερων γλυκεριδίων
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Διαυγή ευκίνητα υγρά έως στερεά, των οποίων το χρώμα ποικίλλει από
λευκό έως ωχροκίτρινο
Ταυτοποίηση
Δοκιμή γλυκερόλης Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
Δοκιμή οξικού οξέος Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Αδιάλυτοι στο νερό. Διαλυτοί σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Άλλα οξέα πλην του οξικού και των
λιπαρών
Λιγότερο από 1%
Ελεύθερη γλυκερόλη 2 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ολικό οξικό οξύ Τουλάχιστον 9 % και έως 32 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα λιπαρά οξέα (και οξικό οξύ) 3 % κατ’ ανώτατο όριο, υπολογιζόμενα ως ελαϊκό οξύ
Ολική γλυκερόλη Τουλάχιστον 14 % και έως 31 % κατ’ ανώτατο όριο
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με
νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρα­
σμένη σε ελαϊκό νάτριο).
Ε 472 b ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΟΥ ΓΑΛΑΚΤΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ ΜΕ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ
Συνώνυμα Εστέρες του γαλακτικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια· γαλακτογλυκε­
ρίδια· μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με γαλακτικό
οξύ
Ορισμός Μεικτοί εστέρες γλυκερόλης με γαλακτικό οξύ και λιπαρά οξέα που απαν­
τούν στα βρώσιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά ενδέχεται να περιέχουν
μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκερόλης, ελεύθερων λιπαρών οξέων, ελεύ­
θερου γαλακτικού οξέος και ελεύθερων γλυκεριδίων
Περιγραφή Διαυγή ευκίνητα υγρά έως κηρώδη στερεά, μεταβλητής σύστασης, των
οποίων το χρώμα ποικίλλει από λευκό έως ωχροκίτρινο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/189
Ταυτοποίηση
Δοκιμή γλυκερόλης Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
Δοκιμή γαλακτικού οξέος Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Αδιάλυτοι σε κρύο νερό αλλά κολλοειδώς διαλυτοί σε θερμό νερό
Καθαρότητα
Άλλα οξέα πλην του γαλακτικού και των
λιπαρών
Λιγότερο από 1 %
Ελεύθερη γλυκερόλη 2 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ολικό γαλακτικό οξύ Τουλάχιστον 13 % και έως 45 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα λιπαρά οξέα (και γαλακτικό
οξύ)
3 % κατ’ ανώτατο όριο, υπολογιζόμενα ως ελαϊκό οξύ
Ολική γλυκερόλη Τουλάχιστον 13 % και έως 30 % κατ’ ανώτατο όριο
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (800 ± 25 °C)
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με
νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρα­
σμένη σε ελαϊκό νάτριο).
Ε 472 c ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΟΥ ΚΙΤΡΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ ΜΕ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ
Συνώνυμα Citrem· εστέρες του κιτρικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια· κιτρογλυ­
κερίδια· μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με κιτρικό
οξύ
Ορισμός Μεικτοί εστέρες γλυκερόλης με κιτρικό οξύ και λιπαρά οξέα που απαντούν
στα βρώσιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά είναι δυνατόν να περιέχουν
μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκερόλης, ελεύθερων λιπαρών οξέων, ελεύ­
θερου κιτρικού οξέος και ελεύθερων γλυκεριδίων και να έχουν εξουδετε­
ρωθεί, πλήρως ή εν μέρει, με άλατα νατρίου, καλίου ή ασβεστίου που είναι
κατάλληλα για τον σκοπό αυτό και έχουν εγκριθεί ως πρόσθετα τροφίμων
σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό.
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Υγρά έως κηρώδη στερεά ή ημιστερεά, των οποίων το χρώμα ποικίλλει από
υποκίτρινο έως ανοικτό καστανό
Ταυτοποίηση
Δοκιμή γλυκερόλης Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
Δοκιμή κιτρικού οξέος Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Αδιάλυτοι σε κρύο νερό, κολλοειδώς διαλυτοί σε θερμό νερό, διαλυτοί σε
λίπη και έλαια, αδιάλυτοι σε κρύα αιθανόλη
EL L 83/190 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Άλλα οξέα πλην του κιτρικού και των
λιπαρών
Λιγότερο από 1 %
Ελεύθερη γλυκερόλη 2 % κατ’ ανώτατο όριο
Ολική γλυκερόλη Τουλάχιστον 8 % και έως 33 % κατ’ ανώτατο όριο
Ολικό κιτρικό οξύ Τουλάχιστον 13 % και έως 50 % κατ’ ανώτατο όριο
Θειική τέφρα Μη εξουδετερωμένα προϊόντα: 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (800 ± 25 °C)
Μερικώς ή πλήρως εξουδετερωμένα προϊόντα: 10 % κατ’ ανώτατο όριο
(800 ± 25 °C)
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Βαθμός οξύτητας 130 κατ’ ανώτατο όριο
Τα κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με νάτριο, κάλιο και
ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6% (εκφρασμένη σε ελαϊκό
νάτριο).
Ε 472 d ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΟΥ ΤΡΥΓΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ ΜΕ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ
Συνώνυμα Εστέρες του τρυγικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια· μονο- και διγλυ­
κερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με τρυγικό οξύ
Ορισμός Μεικτοί εστέρες της γλυκερόλης με τρυγικό οξύ και λιπαρά οξέα που
απαντούν στα βρώσιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά ενδέχεται να
περιέχουν μικρές ποσότητες ελεύθερης γλυκερόλης, ελεύθερων λιπαρών
οξέων, ελεύθερου τρυγικού οξέος και ελεύθερων γλυκεριδίων
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Κολλώδη παχύρρευστα υποκίτρινα υγρά έως σκληροί κίτρινοι κηροί
Ταυτοποίηση
Δοκιμή γλυκερόλης Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
Δοκιμή τρυγικού οξέος Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Άλλα οξέα πλην του τρυγικού και των
λιπαρών
Λιγότερο από 1,0 %
Ελεύθερη γλυκερόλη 2 % κατ’ ανώτατο όριο
Ολική γλυκερόλη Τουλάχιστον 12 % και έως 29 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ολικό τρυγικό οξύ Τουλάχιστον 15 % και έως 50 % κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/191
Ελεύθερα λιπαρά οξέα 3 % κατ’ ανώτατο όριο, υπολογιζόμενα ως ελαϊκό οξύ
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (800 ± 25 °C)
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με
νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρα­
σμένη σε ελαϊκό νάτριο).
Ε 472 e ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΟΥ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΑΚΕΤΥΛΟΤΡΥΓΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ ΜΕ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΛΙΠΑΡΩΝ
ΟΞΕΩΝ
Συνώνυμα Εστέρες του διακετυλοτρυγικού οξέος με μονο- και διγλυκερίδια· μονο- και
διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με μονο- και διακετυλοτρυγικό
οξύ· μεικτοί εστέρες γλυκερόλης με διακετυλοτρυγικό οξύ και λιπαρά οξέα
Ορισμός Μεικτοί εστέρες γλυκερόλης με μονο- και διακετυλοτρυγικό οξύ (παράγωγα
του τρυγικού οξέος) και με λιπαρά οξέα που απαντούν στα βρώσιμα λίπη
και έλαια. Τα προϊόντα αυτά είναι δυνατόν να περιέχουν σε μικρές ποσό­
τητες ελεύθερη γλυκερόλη, ελεύθερα λιπαρά οξέα, ελεύθερο τρυγικό και
οξικό οξύ και τους συνδυασμούς στους καθώς και ελεύθερα γλυκερίδια.
Περιέχουν επίσης τρυγικούς και οξικούς εστέρες των λιπαρών οξέων
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Ποικίλλουν από κολλώδη παχύρρευστα υγρά και λιποειδή ημιστερεά έως
κηρούς κιτρίνου χρώματος, όταν δε έλθουν σε επαφή με υγρό αέρα, υδρο­
λύονται ελευθερώνοντας οξικό οξύ
Ταυτοποίηση
Δοκιμή γλυκερόλης Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
Δοκιμή τρυγικού οξέος Δοκιμή θετική
Δοκιμή οξικού οξέος Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Άλλα οξέα πλην του οξικού, του τρυγι­
κού και των λιπαρών
Λιγότερο από 1%
Ελεύθερη γλυκερόλη 2 % κατ’ ανώτατο όριο
Ολική γλυκερόλη Τουλάχιστον 11 % και έως 28 % κατ’ ανώτατο όριο
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, προσδιοριζόμενη με πύρωση στους 800 ± 25 °C
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ολικό τρυγικό οξύ Τουλάχιστον 10 % και έως 40 % κατ’ ανώτατο όριο
Ολικό οξικό οξύ Τουλάχιστον 8 % και έως 32 % κατ’ ανώτατο όριο
Βαθμός οξύτητας Τουλάχιστον 40 και έως 130 κατ’ ανώτατο όριο
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με
νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρα­
σμένη σε ελαϊκό νάτριο).
EL L 83/192 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ε 472 f ΜΕΙΚΤΟΙ ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΟΥ ΟΞΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΡΥΓΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ ΜΕ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΛΙΠΑΡΩΝ
ΟΞΕΩΝ
Συνώνυμα Μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων εστεροποιημένα με οξικό και τρυ­
γικό οξύ
Ορισμός Μεικτοί εστέρες γλυκερόλης με οξικό και τρυγικό οξύ και με λιπαρά οξέα
που απαντούν στα βρώσιμα λίπη και έλαια. Τα προϊόντα αυτά είναι δυνατόν
να περιέχουν σε μικρές ποσότητες ελεύθερη γλυκερόλη, ελεύθερα λιπαρά
οξέα, ελεύθερο τρυγικό και οξικό οξύ καθώς και ελεύθερα γλυκερίδια.
Περιέχουν ενδεχομένως μονο- και διακετυλοτρυγικούς εστέρες μονο- και
διγλυκεριδίων λιπαρών οξέων
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Κολλώδη υγρά έως στερεά, των οποίων το χρώμα ποικίλλει από λευκό έως
ωχροκίτρινο
Ταυτοποίηση
Δοκιμή γλυκερόλης Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
Δοκιμή τρυγικού οξέος Δοκιμή θετική
Δοκιμή οξικού οξέος Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Άλλα οξέα πλην του οξικού, του τρυγι­
κού και των λιπαρών
Λιγότερο από 1,0 %
Ελεύθερη γλυκερόλη 2 % κατ’ ανώτατο όριο
Ολική γλυκερόλη Τουλάχιστον 12 % και έως 27 % κατ’ ανώτατο όριο
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (800 ± 25 °C)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ολικό οξικό οξύ Τουλάχιστον 10 % και έως 20 % κατ’ ανώτατο όριο
Ολικό τρυγικό οξύ Τουλάχιστον 20 % και έως 40 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα λιπαρά οξέα 3 % κατ’ ανώτατο όριο, υπολογιζόμενα ως ελαϊκό οξύ
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με
νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρα­
σμένη σε ελαϊκό νάτριο).
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/193
Ε 473 ΕΣΤΕΡΕΣ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΟΖΗ
Συνώνυμα Εστεροσάκχαρα· εστέρες ζάχαρης
Ορισμός Πρόκειται κυρίως για μονο-, δι- και τριεστέρες της σακχαρόζης με λιπαρά
οξέα που απαντούν στα βρώσιμα λίπη και έλαια. Παρασκευάζονται από
σακχαρόζη και μεθυλ-, αιθυλ- και βινυλεστέρες βρώσιμων λιπαρών οξέων
(συμπεριλαμβανομένου του λαυρικού) ή από σακχαρογλυκερίδια με εκχύ­
λιση. Για την παρασκευή τους δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται άλλοι
οργανικοί διαλύτες εκτός από διμεθυλοσουλφοξείδιο, διμεθυλοφορμαμίδιο,
οξικό αιθυλεστέρα, προπανόλη-2, 2-μεθυλοπροπανόλη-1, προπυλενογλυκό­
λη, μεθυλαιθυλοκετόνη και υπερκρίσιμο διοξείδιο του άνθρακα. Κατά τη
διαδικασία παρασκευής επιτρέπεται να χρησιμοποιείται p-μεθοξυφαινόλη ως
σταθεροποιητής.
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 80 %
Περιγραφή Στερεά σε μορφή σκληρής πηκτής, μαλακών μαζών ή λευκής έως ελαφρώς
λευκόφαιης σκόνης
Ταυτοποίηση
Δοκιμή σακχαρόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Μέτρια διαλυτοί στο νερό, διαλυτοί στην αιθανόλη
Καθαρότητα
Θειική τέφρα 2 % κατ’ ανώτατο όριο (800 ± 25 °C)
Ελεύθερη σακχαρόζη 5 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα λιπαρά οξέα 3 % κατ’ ανώτατο όριο, υπολογιζόμενα ως ελαϊκό οξύ
p-Μεθοξυφαινόλη 100 μg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ακεταλδεΰδη 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μεθανόλη 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Διμεθυλοσουλφοξείδιο 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Διμεθυλοφορμαμίδιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
2-Μεθυλοπροπανόλη-1 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Οξικός αιθυλεστέρας
350 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, μεμονωμένα ή σε συνδυασμό Προπανόλη-2
Προπυλενογλυκόλη
9 > > > > = > > > > ;
Μεθυλαιθυλκετόνη 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με
νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρα­
σμένη σε ελαϊκό νάτριο).
EL L 83/194 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ε 474 ΣΑΚΧΑΡΟΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ
Συνώνυμα Γλυκερίδια ζάχαρης
Ορισμός Τα σακχαρογλυκερίδια παράγονται με αντίδραση σακχαρόζης με βρώσιμα
λίπη ή έλαια, οπότε προκύπτουν κυρίως μείγματα μονο-, δι- και τριεστέρων
της σακχαρόζης με λιπαρά οξέα (συμπεριλαμβανομένου του λαυρικού οξέ­
ος) μαζί με υπολείμματα μονο-, δι- και τριγλυκεριδίων από τα χρησιμοποι­
ούμενα λίπη ή έλαια. Για την παρασκευή τους δεν επιτρέπεται να χρησι­
μοποιούνται άλλοι οργανικοί διαλύτες εκτός από κυκλοεξάνιο, διμεθυλο­
φορμαμίδιο, οξικό αιθυλεστέρα, 2-μεθυλοπροπανόλη-1 και προπανόλη-2
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε εστέρες λιπαρών οξέων με σακχαρόζη τουλάχιστον 40 %
και έως 60 % κατ’ ανώτατο όριο
Περιγραφή Στερεά σε μορφή μαλακών μαζών σκληρής πηκτής ή λευκής έως υπόλευκης
σκόνης
Ταυτοποίηση
Δοκιμή σακχαρόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Αδιάλυτα στο νερό, διαλυτά σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Θειική τέφρα 2 % κατ’ ανώτατο όριο (800 ± 25 °C)
Ελεύθερη σακχαρόζη 5 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα λιπαρά οξέα 3 % κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενα ως ελαϊκό οξύ)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μεθανόλη 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Διμεθυλοφορμαμίδιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
2-Μεθυλοπροπανόλη-1
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, μεμονωμένα ή σε συνδυασμό
Κυκλοεξάνιο
9 > = > ;
Οξικός αιθυλεστέρας
350 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο, μεμονωμένα ή σε συνδυασμό
Προπανόλη-2
9 > = > ;
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με
νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρα­
σμένη σε ελαϊκό νάτριο).
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/195
Ε 475 ΠΟΛΥΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ
Συνώνυμα Εστέρες πολυγλυκερολών με λιπαρά οξέα· εστέρες πολυγλυκερινών με εστέ­
ρες λιπαρών οξέων
Ορισμός Τα πολυγλυκερίδια λιπαρών οξέων παράγονται με εστεροποίηση πολυγλυ­
κερολών με βρώσιμα λίπη και έλαια ή με λιπαρά οξέα που απαντούν στα
βρώσιμα λίπη και έλαια. Η πολυγλυκερολική ρίζα είναι κατά κύριο λόγο δι-
, τρι- και τετραγλυκερόλη, ενώ η περιεκτικότητα σε επταγλυκερόλη ή
ανώτερες πολυγλυκερόλες δεν υπερβαίνει το 10 %
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Συνολική περιεκτικότητα σε εστέρες λιπαρών οξέων τουλάχιστον 90 %
Περιγραφή Ελαιώδη έως πολύ παχύρρευστα ανοικτοκίτρινα έως κεχριμπαρόχρωμα
υγρά, εύπλαστα ή μαλακά στερεά χρώματος ανοικτού χρυσοκάστανου
έως μεσαίου καστανού και σκληρά κηρώδη στερεά χρώματος ανοικτού
χρυσοκάστανου έως καστανού
Ταυτοποίηση
Δοκιμή γλυκερόλης Δοκιμή θετική
Δοκιμή πολυγλυκερολών Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Οι εστέρες αυτοί ποικίλλουν από πολύ υδρόφιλες έως πολύ λιπόφιλες
ουσίες αλλά ως τάξη συμπεριφέρονται ως κολλοειδώς διαλυτοί στο νερό
και διαλυτοί σε οργανικούς διαλύτες και έλαια
Καθαρότητα
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (800 ± 25 °C)
Άλλα οξέα πλην των λιπαρών 1 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα λιπαρά οξέα 6 % κατ’ ανώτατο όριο, υπολογιζόμενα ως ελαϊκό οξύ
Γλυκερόλη και πολυγλυκερόλες ολικές Τουλάχιστον 18 % και έως 60 % κατ’ ανώτατο όριο
Γλυκερόλη και πολυγλυκερόλες ελεύθε­
ρες
7 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με
νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρα­
σμένη σε ελαϊκό νάτριο).
Ε 476 ΠΟΛΥΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΡΙΚΙΝΕΛΑΪΚΟΥ ΟΞΕΟΣ
Συνώνυμα Γλυκερίδια συμπυκνωμένων λιπαρών οξέων καστορέλαιου (ρικινέλαιο, κικι­
νέλαιο)· πολυγλυκερίδια πολυσυμπυκνωμένων λιπαρών οξέων καστορέλαιου·
πολυγλυκερίδια διεστεροποιημένου ρικινελαϊκού (κικινελαϊκού) οξέος·
PGPR
Ορισμός Τα πολυγλυκερίδια του πολυρικινελαϊκού οξέος παρασκευάζονται με εστε­
ροποίηση πολυγλυκερολών με συμπυκνωμένα λιπαρά οξέα καστορέλαιου
EL L 83/196 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Διαυγές, πολύ παχύρρευστο υγρό
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτα σε νερό και αιθανόλη, διαλυτά σε αιθέρα, υδρογονάνθρακες και
αλογονωμένους υδρογονάνθρακες
Δοκιμή γλυκερόλης Δοκιμή θετική
Δοκιμή πολυγλυκερόλης Δοκιμή θετική
Δοκιμή ρικινελαϊκού οξέος Δοκιμή θετική
Δείκτης διάθλασης [n] D
65 από 1,4630 έως 1,4665
Καθαρότητα
Πολυγλυκερόλες Η πολυγλυκερολική ρίζα αποτελείται τουλάχιστον κατά 75 % από δι-, τρι-
και τετραγλυκερόλες και δεν περιέχει επταγλυκερόλη ή ανώτερες πολυγλυ­
κερόλες σε αναλογία μεγαλύτερη από 10 %
Αριθμός υδροξυλίου Τουλάχιστον 80 και έως 100 κατ’ ανώτατο όριο
Βαθμός οξύτητας 6 κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 477 ΕΣΤΕΡΕΣ ΛΙΠΑΡΩΝ ΟΞΕΩΝ ΜΕ ΠΡΟΠΑΝΟΔΙΟΛΗ-1,2
Συνώνυμα Εστέρες λιπαρών οξέων με προπυλενογλυκόλη
Ορισμός Συνίστανται από μείγματα μονο- και διεστέρων της προπανοδιόλης-1,2 με
λιπαρά οξέα που απαντούν στα βρώσιμα λίπη και έλαια. Η αλκοολική ρίζα
είναι αποκλειστικά προπανοδιόλη-1,2 με το διμερές της και με ίχνη του
τριμερούς. Δεν περιέχουν άλλα οργανικά οξέα εκτός από βρώσιμα λιπαρά
οξέα
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Συνολική περιεκτικότητα σε εστέρες λιπαρών οξέων τουλάχιστον 85 %
Περιγραφή Διαυγή υγρά ή κηρώδη λευκά στερεά, άμορφα ή σε μορφή νιφάδων ή
σφαιριδίων, με ευχάριστη οσμή
Ταυτοποίηση
Δοκιμή προπυλενογλυκόλης Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/197
Καθαρότητα
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (800 ± 25 °C)
Άλλα οξέα πλην των λιπαρών Λιγότερο από 1 %
Ελεύθερα λιπαρά οξέα 6 % κατ’ ανώτατο όριο, υπολογιζόμενα ως ελαϊκό οξύ
Ολική προπανοδιόλη-1,2 Τουλάχιστον 11 % και έως 31 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερη προπανοδιόλη-1,2 5 % κατ’ ανώτατο όριο
Διμερές και τριμερές της προπυλενογλυ­
κόλης
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Τα παραπάνω κριτήρια καθαρότητας ισχύουν για το πρόσθετο απαλλαγμένο από άλατα λιπαρών οξέων με
νάτριο, κάλιο και ασβέστιο, αν και επιτρέπεται η παρουσία αυτών των ουσιών σε μέγιστη αναλογία 6 % (εκφρα­
σμένη σε ελαϊκό νάτριο).
Ε 479 b ΘΕΡΜΙΚΩΣ ΟΞΕΙΔΩΜΕΝΟ ΣΟΓΙΕΛΑΙΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ ΜΕ ΜΟΝΟ- ΚΑΙ ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΑ ΛΙΠΑΡΩΝ
ΟΞΕΩΝ
Συνώνυμα TOSOM
Ορισμός Το θερμικώς οξειδωμένο σογιέλαιο που έχει αντιδράσει με μονο- και διγλυ­
κερίδια λιπαρών οξέων είναι ένα πολύπλοκο μείγμα εστέρων της γλυκερό­
λης με λιπαρά οξέα βρώσιμων λιπών και λιπαρά οξέα θερμικώς οξειδωμένου
σογιελαίου. Παρασκευάζεται με αλληλεπίδραση και απόσμηση υπό κενό
στους 130 °C μείγματος αποτελούμενου από θερμικώς οξειδωμένο σογιέ­
λαιο σε αναλογία 10 % και μονο- και διγλυκερίδια βρώσιμων λιπαρών
οξέων σε αναλογία 90 %. Το χρησιμοποιούμενο σογιέλαιο πρέπει να έχει
ληφθεί αποκλειστικά από σπέρματα φυτών σόγιας
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Ωχροκίτρινη έως ανοικτοκάστανη ουσία με κηρώδη ή στερεά σύσταση
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό. Διαλυτό σε θερμά έλαια ή λίπη
Καθαρότητα
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 55 — 65 °C
Ελεύθερα λιπαρά οξέα 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο, υπολογιζόμενα ως ελαϊκό οξύ
Ελεύθερη γλυκερόλη 2 % κατ’ ανώτατο όριο
Ολικά λιπαρά οξέα 83 — 90 %
Ολική γλυκερόλη 16 — 22 %
EL L 83/198 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Μεθυλεστέρες λιπαρών οξέων που δεν
σχηματίζουν προϊόντα προσθήκης με
ουρία
9 % επί των ολικών μεθυλεστέρων λιπαρών οξέων κατ’ ανώτατο όριο
Λιπαρά οξέα αδιάλυτα σε πετρελαϊκό
αιθέρα
2 % επί των ολικών λιπαρών οξέων κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός υπεροξειδίων 3 κατ’ ανώτατο όριο
Εποξείδια Περιεκτικότητα σε οξυγόνο αιθυλενοξειδίου 0,03 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 481 ΣΤΕΑΤΟΫΛΟ-2-ΓΑΛΑΚΤΥΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Στεατοϋλογαλακτυλικό νάτριο· στεατοϋλογαλακτικό νάτριο
Ορισμός Μείγμα αλάτων με νάτριο του στεατοϋλογαλακτυλικού οξέος και των πολυ­
μερών του με μικρές ποσότητες αλάτων άλλων συγγενών οξέων με νάτριο,
παρασκευαζόμενο με αντίδραση στεατικού οξέος με γαλακτικό οξύ. Το
προϊόν είναι δυνατόν να περιέχει και άλλα βρώσιμα λιπαρά οξέα, ελεύθερα
ή εστεροποιημένα, προερχόμενα από το χρησιμοποιούμενο στεατικό οξύ
Αριθ. EINECS 246-929-7
Χημική ονομασία Δι-2-στεατοϋλο-γαλακτικό νάτριο
Δι(2-στεατοϋλοξυ)προπιονικό νάτριο
Χημικός τύπος C 21 H 39 O 4 Na· C 19 H 35 O 4 Na (κύρια συστατικά)
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Σκόνη ή εύθρυπτο στερεό, λευκού ή ελαφρώς υποκίτρινου χρώματος, με
χαρακτηριστική οσμή
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
Δοκιμή γαλακτικού οξέος Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό. Διαλυτό σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Νάτριο Τουλάχιστον 2,5 % και έως 5 % κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Τουλάχιστον 90 και έως 190 κατ’ ανώτατο όριο
Βαθμός οξύτητας Τουλάχιστον 60 και έως 130 κατ’ ανώτατο όριο
Ολικό γαλακτικό οξύ Τουλάχιστον 15 % και έως 40 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/199
Ε 482 ΣΤΕΑΤΟΫΛΟ-2-ΓΑΛΑΚΤΥΛΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Στεατοϋλο-γαλακτικό ασβέστιο
Ορισμός Μείγμα αλάτων με ασβέστιο του στεατοϋλογαλακτυλικού οξέος και των
πολυμερών του με μικρές ποσότητες αλάτων άλλων συγγενών οξέων με
ασβέστιο, παρασκευαζόμενο με αντίδραση στεατικού οξέος με γαλακτικό
οξύ. Το προϊόν είναι δυνατόν να περιέχει και άλλα βρώσιμα λιπαρά οξέα,
ελεύθερα ή εστεροποιημένα, προερχόμενα από το χρησιμοποιούμενο στεα­
τικό οξύ
Αριθ. EINECS 227-335-7
Χημική ονομασία Δι-2-στεατοϋλο-γαλακτικό ασβέστιο
Δι(2-στεατοϋλοξυ)προπιονικό ασβέστιο
Χημικός τύπος C 42 H 78 O 8 Ca· C 38 H 70 O 8 Ca, C 40 H 74 O 8 Ca (κύρια συστατικά)
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Σκόνη ή εύθρυπτο στερεό, λευκού ή ελαφρώς υποκίτρινου χρώματος, με
χαρακτηριστική οσμή
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή λιπαρών οξέων Δοκιμή θετική
Δοκιμή γαλακτικού οξέος Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Λίγο διαλυτό σε θερμό νερό
Καθαρότητα
Ασβέστιο Τουλάχιστον 1 % και έως 5,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Τουλάχιστον 125 και έως 190 κατ’ ανώτατο όριο
Ολικό γαλακτικό οξύ Τουλάχιστον 15 % και έως 40 % κατ’ ανώτατο όριο
Βαθμός οξύτητας Τουλάχιστον 50 και έως 130 κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 483 ΤΡΥΓΙΚΟ ΣΤΕΑΤΥΛΙΟ
Συνώνυμα Τρυγικός στεατυλοπαλμιτυλεστέρας
Ορισμός Προϊόν εστεροποίησης του τρυγικού οξέος με στεατυλική αλκοόλη του
εμπορίου, αποτελούμενη βασικά από στεατυλική και παλμιτυλική αλκοόλη.
Το προϊόν συνίσταται κυρίως από το διεστέρα με μικρές ποσότητες μονοε­
στέρα και πρώτων υλών που δεν έχουν αντιδράσει
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Τρυγικό διστεατύλιο
Τρυγικό διπαλμιτύλιο
Τρυγικό στεατυλοπαλμιτύλιο
EL L 83/200 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Χημικός τύπος C 40 H 78 O 6 (Τρυγικό διστεατύλιο)
C 36 H 70 O 6 (Τρυγικό διπαλμιτύλιο)
C 38 H 74 O 6 (Τρυγικό στεατυλοπαλμιτύλιο)
Μοριακό βάρος 655 (Τρυγικό διστεατύλιο)
599 (Τρυγικό διπαλμιτύλιο)
627 (Τρυγικό στεατυλοπαλμιτύλιο)
Δοκιμασία Συνολική περιεκτικότητα σε εστέρες τουλάχιστον 90 %, που αντιστοιχεί σε
αριθμό σαπωνοποίησης τουλάχιστον 163 και έως 180 κατ’ ανώτατο όριο
Περιγραφή Λιπαρό στερεό (σε θερμοκρασία 25 °C) χρώματος υπόλευκου
Ταυτοποίηση
Δοκιμή τρυγικών ιόντων Δοκιμή θετική
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Από 67 °C έως 77 °C. Μετά από σαπωνοποίηση οι κορεσμένες λιπαρές
αλκοόλες με μακρά αλυσίδα ατόμων άνθρακα τήκονται σε θερμοκρασία
49 °C έως 55 °C
Καθαρότητα
Αριθμός υδροξυλίου Τουλάχιστον 200 και έως 220 κατ’ ανώτατο όριο
Βαθμός οξύτητας 5,6 κατ’ ανώτατο όριο
Ολικό τρυγικό οξύ Τουλάχιστον 18 % και έως 35 % κατ’ ανώτατο όριο
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (800 ± 25 °C)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ασαπωνοποίητες ύλες Τουλάχιστον 77 % και έως 83 % κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός ιωδίου 4 κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Wijs)
Ε 491 ΜΟΝΟΣΤΕΑΤΙΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ
Συνώνυμα
Ορισμός Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης της σορβιτόλης και των
ανυδριτικών παραγώγων της με βρώσιμο στεατικό οξύ του εμπορίου
Αριθ. EINECS 215-664-9
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε μείγμα εστέρων σορβιτόλης, σορβιτάνης και ισοσορβι­
δίου τουλάχιστον 95 %
Περιγραφή Ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος υπόλευ­
κου έως χρυσοκάστανου με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/201
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από το σημείο τήξης της σε τολουό­
λιο, διοξάνιο, τετραχλωράνθρακα, αιθέρα, μεθανόλη, αιθανόλη και ανιλίνη,
αδιάλυτη σε πετρελαϊκό αιθέρα και ακετόνη· αδιάλυτη σε κρύο νερό αλλά
κολλοειδώς διαλυτή σε θερμό νερό. Σχηματίζει θολά διαλύματα σε θερμο­
κρασίες άνω των 50 °C σε ορυκτέλαια και οξικό αιθυλεστέρα
Πεδίο τιμών σημείου πήξης 50 — 52 °C
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών
οξέων με πολυόλες
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Βαθμός οξύτητας 10 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Τουλάχιστον 147 και έως 157 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός υδροξυλίου Τουλάχιστον 235 και έως 260 κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 492 ΤΡΙΣΤΕΑΤΙΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ
Συνώνυμα
Ορισμός Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης της σορβιτόλης και των
ανυδριτικών παραγώγων της με βρώσιμο στεατικό οξύ του εμπορίου
Αριθ. EINECS 247-891-4
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε μείγμα εστέρων σορβιτόλης, σορβιτάνης και ισοσορβι­
δίου τουλάχιστον 95 %
Περιγραφή Ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος υπόλευ­
κου έως χρυσοκάστανου με ελαφρά οσμή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Λίγο διαλυτή σε τολουόλιο, αιθέρα, τετραχλωράνθρακα και οξικό αιθυλε­
στέρα, κολλοειδώς διαλυτή σε πετρελαϊκό αιθέρα, ορυκτέλαια, φυτικά
έλαια, ακετόνη και διοξάνιο, αδιάλυτη σε νερό, μεθανόλη και αιθανόλη
Πεδίο τιμών σημείου πήξης 47 — 50 °C
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών
οξέων με πολυόλες
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/202 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Βαθμός οξύτητας 15 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Τουλάχιστον 176 και έως 188 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός υδροξυλίου Τουλάχιστον 66 και έως 80 κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 493 ΜΟΝΟΛΑΥΡΙΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ
Συνώνυμα
Ορισμός Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης της σορβιτόλης και των
ανυδριτικών παραγώγων της με βρώσιμο λαυρικό οξύ του εμπόριου
Αριθ. EINECS 215-663-3
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε μείγμα εστέρων σορβιτόλης, σορβιτάνης και ισοσορβι­
δίου τουλάχιστον 95 %
Περιγραφή Κεχριμπαρόχρωμο, ελαιώδες παχύρρευστο υγρό, ελαφρά σφαιρίδια ή νιφά­
δες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος υπόλευκου έως χρυσοκάστανου με
ελαφρά οσμή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Κολλοειδώς διαλυτή σε θερμό και κρύο νερό
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών
οξέων με πολυόλες
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Βαθμός οξύτητας 7 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Τουλάχιστον 155 και έως 170 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός υδροξυλίου Τουλάχιστον 330 και έως 358 κατ’ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 494 ΜΟΝΟΕΛΑΪΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ
Συνώνυμα
Ορισμός Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης της σορβιτόλης και των
ανυδριτικών παραγώγων της με βρώσιμο ελαϊκό οξύ του εμπορίου. Το
βασικό συστατικό είναι η μονοελαϊκή 1,4-σορβιτάνη. Μεταξύ των υπολοί­
πων συστατικών συγκαταλέγονται το μονοελαϊκό ισοσορβίδιο και η διε­
λαϊκή και τριελαϊκή σορβιτάνη.
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/203
Αριθ. EINECS 215-665-4
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε μείγμα εστέρων σορβιτόλης, σορβιτάνης και ισοσορβι­
δίου τουλάχιστον 95 %
Περιγραφή Κεχριμπαρόχρωμο παχύρρευστο υγρό, ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή
σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος υπόλευκου έως χρυσοκάστανου με ελα­
φρά χαρακτηριστική οσμή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από το σημείο τήξης της σε αιθα­
νόλη, αιθέρα, οξικό αιθυλεστέρα, ανιλίνη, τολουόλιο, διοξάνιο, πετρελαϊκό
αιθέρα και τετραχλωράνθρακα. Αδιάλυτη σε κρύο νερό, κολλοειδώς δια­
λυτή σε θερμό νερό
Αριθμός ιωδίου Ο αριθμός ιωδίου του υπολείμματος ελαϊκού οξέος που λαμβάνεται με
σαπωνοποίηση της εξεταζόμενης μονοελαϊκής σορβιτάνης κυμαίνεται από
80 έως 100
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Βαθμός οξύτητας 8 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Τουλάχιστον 145 και έως 160 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός υδροξυλίου Τουλάχιστον 193 και έως 210 κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 495 ΜΟΝΟΠΑΛΜΙΤΙΚΗ ΣΟΡΒΙΤΑΝΗ
Συνώνυμα Παλμιτική σορβιτάνη
Ορισμός Μείγμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης της σορβιτόλης και των
ανυδριτικών παραγώγων της με βρώσιμο παλμιτικό οξύ του εμπορίου
Αριθ. EINECS 247-568-8
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε μείγμα εστέρων σορβιτόλης, σορβιτάνης και ισοσορβι­
δίου τουλάχιστον 95 %
Περιγραφή Ελαφρά σφαιρίδια ή νιφάδες ή σκληρό κηρώδες στερεό χρώματος υπόλευ­
κου έως χρυσοκάστανου με ελαφρά χαρακτηριστική οσμή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες από το σημείο τήξης της σε αιθα­
νόλη, μεθανόλη, αιθέρα, οξικό μεθυλεστέρα, ανιλίνη, τολουόλιο, διοξάνιο,
πετρελαϊκό αιθέρα και τετραχλωράνθρακα. Αδιάλυτη σε κρύο νερό αλλά
κολλοειδώς διαλυτή σε θερμό νερό
EL L 83/204 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Πεδίο τιμών σημείου πήξης 45 °C — 47 °C
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Το χαρακτηριστικό φάσμα των προϊόντων μερικής εστεροποίησης λιπαρών
οξέων με πολυόλες
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Βαθμός οξύτητας 7,5 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Τουλάχιστον 140 και έως 150 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός υδροξυλίου Τουλάχιστον 270 και έως 305 κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 500 (i) ΑΝΘΡΑΚΙΚΑ ΑΛΑΤΑ ΤΟΥ ΝΑΤΡΙΟΥ
Συνώνυμα Σόδα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 207-838-8
Χημική ονομασία Ανθρακικό νάτριο
Χημικός τύπος Na 2 CO 3 · nH 2 O (n = 0, 1 ή 10)
Μοριακό βάρος 106,00 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε Νa 2 CO 3 τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή, κοκκώδης ή κρυσταλλική σκόνη
Η άνυδρη μορφή είναι υγροσκοπική, η δεκαένυδρη παρουσιάζει αποσάθρω­
ση
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή ανθρακικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτά στο νερό. Αδιάλυτα σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 2 % (άνυδρο), 15 % (μονοένυδρο) ή 55 %-65 % (δεκαένυδρο) κατ’ ανώτατο
όριο (70 °C με βαθμιαία αύξηση στους 300 °C μέχρι σταθερού βάρους)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/205
E 500 (ii) ΟΞΙΝΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Διττανθρακικό νάτριο· όξινο ανθρακικό νάτριο· διττανθρακική σόδα· σόδα
ζαχαροπλαστικής
Ορισμός
Αριθ. EINECS 205-633-8
Χημική ονομασία Όξινο ανθρακικό νάτριο
Χημικός τύπος NaHCO 3
Μοριακό βάρος 84,01
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Άχρωμη ή λευκή κρυσταλλική μάζα ή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή ανθρακικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Από 8,0 έως 8,6 (διάλυμα 1 %)
Διαλυτότητα Διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,25 % κατ’ ανώτατο όριο [4 ώρες, υπεράνω πυριτικής πηκτής (silica gel)]
Αμμωνιακά άλατα Μετά από θέρμανση δεν ανιχνεύεται οσμή αμμωνίας
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 500 (iii) ΣΕΣΚΙΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 208-580-9
Χημική ονομασία Διπλό άλας ουδέτερου και όξινου ανθρακικού νατρίου
Χημικός τύπος Na 2 CO 3 · NaHCO 3 · 2H 2 O
Μοριακό βάρος 226,03
Δοκιμασία Περιεκτικότητα από 35,0 % έως 38,6 % σε ΝaHCO 3 και από 46,4 % έως
50,0 % σε Νa 2 CO 3
Περιγραφή Λευκές νιφάδες, κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή ανθρακικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό
EL L 83/206 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Χλωριούχο νάτριο 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Σίδηρος 20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 501 (i) ΑΝΘΡΑΚΙΚΑ ΑΛΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΙΟΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 209-529-3
Χημική ονομασία Ανθρακικό κάλιο
Χημικός τύπος K 2 CO 3 · nH 2 O (n = 0 ή 1,5)
Μοριακό βάρος 138,21 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή, πολύ υγροσκοπική σκόνη
Η ένυδρη μορφή απαντά ως μικροί, λευκοί, ημιδιαφανείς κρύσταλλοι ή
κόκκοι
Ταυτοποίηση
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή ανθρακικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτά στο νερό. Αδιάλυτα σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 5 % (άνυδρο) ή 18 % (ένυδρο) κατ’ ανώτατο όριο (180 °C, 4 ώρες)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 501 (ii) ΟΞΙΝΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Διττανθρακικό κάλιο· όξινο ανθρακικό κάλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 206-059-0
Χημική ονομασία Όξινο ανθρακικό κάλιο
Χημικός τύπος KHCO 3
Μοριακό βάρος 100,11
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και έως 101,0 % κατ’ ανώτατο όριο σε
KHCO 3 επί άνυδρης ουσίας
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/207
Περιγραφή Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή σκόνη ή κόκκοι
Ταυτοποίηση
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή ανθρακικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,25 % κατ’ ανώτατο όριο [4 ώρες, υπεράνω πυριτικής πηκτής (silica gel)]
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 503 (i) ΑΝΘΡΑΚΙΚΑ ΑΛΑΤΑ ΤΟΥ ΑΜΜΩΝΙΟΥ
Συνώνυμα
Ορισμός Τα ανθρακικά άλατα του αμμωνίου αποτελούνται από καρβαμιδικό αμμώ­
νιο, ανθρακικό αμμώνιο και όξινο ανθρακικό αμμώνιο σε ποικίλες αναλογίες
Αριθ. EINECS 233-786-0
Χημική ονομασία Ανθρακικό αμμώνιο
Χημικός τύπος CH 6 N 2 O 2 , CH 8 N 2 O 3 και CH 5 NO 3
Μοριακό βάρος Καρβαμιδικό αμμώνιο 78,06· ανθρακικό αμμώνιο 98,73· όξινο ανθρακικό
αμμώνιο 79,06
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ΝΗ 3 τουλάχιστον 30,0 % και έως 34,0 % κατ’ ανώτατο
όριο
Περιγραφή Λευκή σκόνη ή σκληρές, λευκές ή ημιδιαφανείς μάζες ή κρύσταλλοι. Εκτι­
θέμενο στον αέρα καθίσταται αδιαφανές και μετατρέπεται τελικά σε λευκούς
πορώδεις σβώλους ή σκόνη (διττανθρακικού αμμωνίου) λόγω απώλειας
αμμωνίας και διοξειδίου του άνθρακα
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αμμωνίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή ανθρακικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Περίπου 8,6 (διάλυμα 5 %)
Διαλυτότητα Διαλυτό στο νερό
Καθαρότητα
Μη πτητικές ύλες 500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Χλωριόντα 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Θειικά ιόντα 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/208 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
E 503 (ii) ΟΞΙΝΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ
Συνώνυμα Διττανθρακικό αμμώνιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 213-911-5
Χημική ονομασία Όξινο ανθρακικό αμμώνιο
Χημικός τύπος CH 5 NO 3
Μοριακό βάρος 79,06
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %
Περιγραφή Λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αμμωνίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή ανθρακικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Περίπου 8,0 (διάλυμα 5 %)
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Μη πτητικές ύλες 500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Χλωριόντα 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Θειικά ιόντα 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 504(i) ΑΝΘΡΑΚΙΚΑ ΑΛΑΤΑ ΤΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΟΥ
Συνώνυμα Υδρομαγνησίτης
Ορισμός Τα ανθρακικά άλατα του μαγνησίου είναι βασικό ένυδρο ή μονοένυδρο
ανθρακικό μαγνήσιο ή συνδυασμός των δύο
Αριθ. EINECS 208-915-9
Χημική ονομασία Ανθρακικό μαγνήσιο
Χημικός τύπος MgCO 3 · nH 2 O
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε Mg τουλάχιστον 24 % και έως 26,4 % κατ’ ανώτατο
όριο
Περιγραφή Άοσμη, ελαφρά, λευκή εύθρυπτη μάζα ή ογκώδης λευκή σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή μαγνησίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή ανθρακικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Πρακτικά αδιάλυτα στο νερό ή στην αιθανόλη
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/209
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Υδατοδιαλυτές ύλες 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Ασβέστιο 0,4 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 504 (ii) ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΟΥ
Συνώνυμα Όξινο ανθρακικό μαγνήσιο· ένυδρο βασικό ανθρακικό μαγνήσιο· υδροξείδιο
του ανθρακικού μαγνησίου
Ορισμός
Αριθ. EINECS 235-192-7
Χημική ονομασία Ένυδρο υδροξείδιο του ανθρακικού μαγνησίου
Χημικός τύπος 4MgCO 3 Mg(OH) 2 · 5H 2 O
Μοριακό βάρος 485
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε Mg τουλάχιστον 40,0 % και έως 45,0 % κατ’ ανώτατο
όριο, υπολογιζόμενη σε MgO
Περιγραφή Ελαφρά, λευκή εύθρυπτη μάζα ή ογκώδης λευκή σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή μαγνησίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή ανθρακικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Πρακτικά αδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Υδατοδιαλυτές ύλες 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Ασβέστιο 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 507 ΥΔΡΟΧΛΩΡΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα Υδροχλώριο· σπίρτο του άλατος
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-595-7
Χημική ονομασία Υδροχλωρικό οξύ
Χημικός τύπος HCl
Μοριακό βάρος 36,46
EL L 83/210 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Δοκιμασία Το υδροχλωρικό οξύ διατίθεται στο εμπόριο σε ποικίλες συγκεντρώσεις. Το
πυκνό υδροχλωρικό οξύ περιέχει τουλάχιστον 35,0 % HCl
Περιγραφή Διαυγές, άχρωμο ή ελαφρά υποκίτρινο, διαβρωτικό υγρό με δριμεία οσμή
Ταυτοποίηση
Δοκιμή οξέος Δοκιμή θετική
Δοκιμή χλωριόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Διαλυτό στο νερό και σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Ολικές οργανικές ενώσεις Ολικές οργανικές ενώσεις (που δεν περιέχουν φθόριο): 5 mg/kg κατ’ ανώ­
τατο όριο
Βενζόλιο: 0,05 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Φθοριωμένες ενώσεις (ολικές): 25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μη πτητικές ύλες 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Αναγωγικές ουσίες 70 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως SO 2 )
Οξειδωτικές ουσίες 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως Cl 2 )
Θειικά ιόντα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Σίδηρος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 508 ΧΛΩΡΙΟΥΧΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Συλβίνης· συλβίτης
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-211-8
Χημική ονομασία Χλωριούχο κάλιο
Χημικός τύπος KCl
Μοριακό βάρος 74,56
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 % επί ξηράς ουσίας
Περιγραφή Άχρωμοι επιμήκεις, πολυγωνικοί ή κυβοειδείς κρύσταλλοι ή λευκή κοκκώ­
δης σκόνη, άοσμα
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή χλωριόντων Δοκιμή θετική
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/211
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 1 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες)
Δοκιμή νατρίου Αρνητική
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 509 ΧΛΩΡΙΟΥΧΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 233-140-8
Χημική ονομασία Χλωριούχο ασβέστιο
Χημικός τύπος CaCl 2 · nH 2 O (n = 0,2 ή 6)
Μοριακό βάρος 110,99 (άνυδρο), 147,02 (διένυδρο), 219,08 (εξαένυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 93,0 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή, άοσμη, υγροσκοπική σκόνη ή ρευστοποιούμενοι κρύσταλλοι
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή χλωριόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Διαλυτό στο νερό και σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Άλατα μαγνησίου και αλκαλίων 5 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας (υπολογιζόμενα ως θειικά άλατα)
Φθόριο 40 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 511 ΧΛΩΡΙΟΥΧΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 232-094-6
Χημική ονομασία Χλωριούχο μαγνήσιο
Χημικός τύπος MgCl 2 · 6H 2 O
Μοριακό βάρος 203,30
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %
EL L 83/212 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Περιγραφή Άχρωμες, άοσμες, πολύ υγροσκοπικές νιφάδες ή κρύσταλλοι
Ταυτοποίηση
Δοκιμή μαγνησίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή χλωριόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτό στο νερό, εύκολα διαλυτό σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Αμμώνιο 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 512 ΧΛΩΡΙΟΥΧΟΣ ΚΑΣΣΙΤΕΡΟΣ (ΙΙ)
Συνώνυμα Χλωριούχος κασσίστερος· διχλωριούχος κασσίτερος
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-868-0
Χημική ονομασία Διένυδρος χλωριούχος κασσίτερος (ΙΙ)
Χημικός τύπος SnCl 2 · 2H 2 O
Μοριακό βάρος 225,63
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 %
Περιγραφή Άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι
Μπορεί να έχει ελαφρά οσμή υδροχλωρικού οξέος
Ταυτοποίηση
Δοκιμή κασσίτερου (II) Δοκιμή θετική
Δοκιμή χλωριόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Νερό: διαλυτός σε ποσότητα νερού μικρότερη από το βάρος του, με
περίσσεια όμως νερού σχηματίζει αδιάλυτο βασικό άλας
Αιθανόλη: διαλυτός
Καθαρότητα
Θειικά ιόντα 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 513 ΘΕΙΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα Έλαιο βιτριολίου· θειικό οξύ
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-639-5
Χημική ονομασία Θειικό οξύ
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/213
Χημικός τύπος H 2 SO 4
Μοριακό βάρος 98,07
Δοκιμασία Το θειικό οξύ διατίθεται στο εμπόριο σε ποικίλες συγκεντρώσεις. Η πυκνή
μορφή περιέχει τουλάχιστον 96,0 %
Περιγραφή Διαυγές, άχρωμο ή ελαφρώς καστανόχρωμο, πολύ διαβρωτικό ελαιώδες
υγρό
Ταυτοποίηση
Δοκιμή οξέος Δοκιμή θετική
Δοκιμή θειικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Αναμείξιμο με νερό με παραγωγή μεγάλης ποσότητας θερμότητας, καθώς
και με αιθανόλη
Καθαρότητα
Τέφρα 0,02 % κατ’ ανώτατο όριο
Αναγωγικές ύλες 40 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως SO 2 )
Νιτρικά ιόντα 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί του Η 2 SO 4 )
Χλωριόντα 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Σίδηρος 20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Σελήνιο 20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 514 (i) ΘΕΙΙΚΑ ΑΛΑΤΑ ΤΟΥ ΝΑΤΡΙΟΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Θειϊκό νάτριο
Χημικός τύπος Na 2 SO 4 · nH 2 O (n = 0 ή 10)
Μοριακό βάρος 142,04 (άνυδρο)
322,04 (δεκαένυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Άχρωμοι κρύσταλλοι ή λεπτόκοκκη, λευκή, κρυσταλλική σκόνη
Το δεκαένυδρο εμφανίζει αποσάθρωση
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή θειικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Ουδέτερο ή ελαφρώς αλκαλικό, προσδιοριζόμενο με χαρτί ηλιοτροπίου
(διάλυμα 5 %)
EL L 83/214 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (άνυδρο) ή 57 % κατ’ ανώτατο όριο (δεκαένυδρο)
στους 130 °C
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 514 (ii) ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Όξινο θειικό άλας νατρίου· nitre cake
Ορισμός
Χημική ονομασία Όξινο θειικό νάτριο
Χημικός τύπος NaHSO 4
Μοριακό βάρος 120,06
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,2 %
Περιγραφή Λευκοί, άοσμοι κρύσταλλοι ή κόκκοι
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή θειικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Τα διαλύματα είναι ισχυρώς όξινα
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,8 % κατ’ ανώτατο όριο
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 515 (i) ΘΕΙΙΚΑ ΑΛΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΙΟΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Θειϊκό κάλιο
Χημικός τύπος K 2 SO 4
Μοριακό βάρος 174,25
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/215
Περιγραφή Άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή θειικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Από 5,5 έως 8,5 (διάλυμα 5 %)
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 515 (ii) ΟΞΙΝΟ ΘΕΙΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Όξινο θειικό άλας καλίου
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Όξινο θειικό κάλιο
Χημικός τύπος KHSO 4
Μοριακό βάρος 136,17
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99 %
Περιγραφή Λευκοί ρευστοποιούμενοι κρύσταλλοι, τεμάχια ή κόκκοι
Ταυτοποίηση
Σημείο τήξης 197 °C
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 516 ΘΕΙΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Γύψος· σεληνίτης· ανυδρίτης
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-900-3
Χημική ονομασία Θειικό ασβέστιο
EL L 83/216 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Χημικός τύπος CaSO 4 · nH 2 O (n = 0 ή 2)
Μοριακό βάρος 136,14 (άνυδρο), 172,18 (διένυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λεπτόκοκκη, λευκή έως ελαφρά κιτρινόλευκη άοσμη σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή θειικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Λίγο διαλυτό στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση Άνυδρο: 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο (250 °C, μέχρι σταθερού βάρους)
Διένυδρο: 23 % κατ’ ανώτατο όριο (250 °C, μέχρι σταθερού βάρους)
Φθόριο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 517 ΘΕΙΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-984-1
Χημική ονομασία Θειικό αμμώνιο
Χημικός τύπος (NH 4 ) 2 SO 4
Μοριακό βάρος 132,14
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και 100,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Περιγραφή Λευκή σκόνη, στιλπνές πλάκες ή κρυσταλλικά θραύσματα
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αμμωνίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή θειικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση 0,25 % κατ’ ανώτατο όριο
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/217
E 520 ΘΕΙΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟ
Συνώνυμα Στυπτηρία
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Θειικό αργίλιο
Χημικός τύπος Al 2 (SO 4 ) 3
Μοριακό βάρος 342,13
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % επί πυρωμένης ουσίας
Περιγραφή Λευκή σκόνη, στιλπνές πλάκες ή κρυσταλλικά θραύσματα
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αργιλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή θειικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH 2,9 ή μεγαλύτερο (διάλυμα 5 %)
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση 5 % κατ’ ανώτατο όριο (500 °C, 3 ώρες)
Αλκάλια και αλκαλικές γαίες 0,4 % κατ’ ανώτατο όριο
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 521 ΘΕΙΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Στυπτηρία σόδας· στυπτηρία νατρίου
Ορισμός
Αριθ. EINECS 233-277-3
Χημική ονομασία Θειικό αργιλιονάτριο
Χημικός τύπος AlNa(SO 4 ) 2 · nH 2 O (n = 0 ή 12)
Μοριακό βάρος 242,09 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα, επί άνυδρης ουσίας, τουλάχιστον 96,5 % (άνυδρο) και
99,5 % (δωδεκαένυδρο)
Περιγραφή Διαφανείς κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αργιλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
EL L 83/218 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Δοκιμή θειικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Το δωδεκαένυδρο είναι εύκολα διαλυτό στο νερό. Η άνυδρη μορφή είναι
δυσδιάλυτη στο νερό. Και οι δύο μορφές είναι αδιάλυτες σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση Άνυδρη μορφή: 10,0 % κατ’ ανώτατο όριο (220 °C, 16 ώρες)
Δωδεκαένυδρο: 47,2 % κατ’ ανώτατο όριο (50 °C - 55 °C, επί 1 ώρα και,
στη συνέχεια, 200 °C επί 16 ώρες)
Αμμωνιακά άλατα Μετά από θέρμανση δεν ανιχνεύεται οσμή αμμωνίας
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 522 ΘΕΙΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Στυπτηρία καλίου· στυπτηρία ποτάσας
Ορισμός
Αριθ. EINECS 233-141-3
Χημική ονομασία Δωδεκαένυδρο θειϊκό αργιλιοκάλιο
Χημικός τύπος AlK(SO 4 ) 2 · 12 H 2 O
Μοριακό βάρος 474,38
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 %
Περιγραφή Μεγάλοι, διαφανείς κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αργιλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή θειικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Από 3,0 έως 4,0 (διάλυμα 10 %)
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό, αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Αμμωνιακά άλατα Μετά από θέρμανση δεν ανιχνεύεται οσμή αμμωνίας
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/219
E 523 ΘΕΙΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟΑΜΜΩΝΙΟ
Συνώνυμα Στυπτηρία αμμωνίου
Ορισμός
Αριθ. EINECS 232-055-3
Χημική ονομασία Εναμμώνιο θειικό αργίλιο
Χημικός τύπος AlNH 4 (SO 4 ) 2 · 12 H 2 O
Μοριακό βάρος 453,32
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 %
Περιγραφή Μεγάλοι, άχρωμοι κρύσταλλοι ή λευκή σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αργιλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή αμμωνίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή θειικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό σε νερό, διαλυτό σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Αλκάλια και αλκαλικές γαίες 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 524 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΝΑΤΡΙΟΥ
Συνώνυμα Καυστική σόδα· αλισίβα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 215-185-5
Χημική ονομασία Υδροξείδιο του νατρίου
Χημικός τύπος NaOH
Μοριακό βάρος 40,0
Δοκιμασία Περιεκτικότητα των στερεών μορφών τουλάχιστον 98,0 % σε ολικά αλκάλια
(ως ΝaOH). Περιεκτικότητα των διαλυμάτων κατ’ αναλογία, με βάση τη
δηλούμενη ή την αναγραφόμενη στην ετικέτα εκατοστιαία αναλογία ΝaOH
Περιγραφή Λευκά ή σχεδόν λευκά σφαιρίδια, νιφάδες, ραβδία, συντηγμένες μάζες ή
άλλες μορφές. Τα διαλύματα είναι διαυγή ή ελαφρώς θολά, άχρωμα ή
ελαφρώς έγχρωμα, ισχυρώς καυστικά και υγροσκοπικά και όταν εκτίθενται
στον αέρα, απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα, σχηματίζοντας ανθρακικό
νάτριο
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH Ισχυρώς αλκαλικό (διάλυμα 1 %)
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτό στο νερό. Εύκολα διαλυτό σε αιθανόλη
EL L 83/220 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Αδιάλυτες στο νερό και οργανικές ύλες Διάλυμα 5 % είναι τελείως διαυγές και άχρωμο έως ελαφρώς έγχρωμο
Ανθρακικά ιόντα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως Νa 2 CO 3 )
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 0,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 525 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΚΑΛΙΟΥ
Συνώνυμα Καυστική ποτάσσα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 215-181-3
Χημική ονομασία Υδροξείδιο του καλίου
Χημικός τύπος KOH
Μοριακό βάρος 56,11
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 85,0 % σε αλκάλια, εκφρασμένη σε KOH
Περιγραφή Λευκά ή σχεδόν λευκά σφαιρίδια, νιφάδες, ραβδία, συντηγμένες μάζες ή
άλλες μορφές
Ταυτοποίηση
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
pH Ισχυρώς αλκαλικό (διάλυμα 1 %)
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτό στο νερό. Εύκολα διαλυτό σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες στο νερό Διάλυμα 5 % είναι τελείως διαυγές και άχρωμο
Ανθρακικά ιόντα 3,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως K 2 CO 3 )
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 526 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ
Συνώνυμα Σβησμένη άσβεστος· εφυδατωμένη άσβεστος
Ορισμός
Αριθ. EINECS 215-137-3
Χημική ονομασία Υδροξείδιο του ασβεστίου
Χημικός τύπος Ca(OH) 2
Μοριακό βάρος 74,09
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 92,0 %
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/221
Περιγραφή Λευκή σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αλκαλίων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Λίγο διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη. Διαλυτό σε γλυκερόλη
Καθαρότητα
Τέφρα αδιάλυτη σε οξέα 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Άλατα μαγνησίου και αλκαλίων 2,7 % κατ’ ανώτατο όριο
Βάριο 300 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 527 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΜΜΩΝΙΟΥ
Συνώνυμα Υγρή αμμωνία· ισχυρό αμμωνιακό διάλυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Υδροξείδιο του αμμωνίου
Χημικός τύπος NH 4 OH
Μοριακό βάρος 35,05
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 27 % σε ΝΗ 3
Περιγραφή Διαυγές, άχρωμο διάλυμα, με εξαιρετικά δριμεία, χαρακτηριστική οσμή
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αμμωνίας Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Μη πτητικές ύλες 0,02 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 528 ΥΔΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΟΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Υδροξείδιο του μαγνησίου
Χημικός τύπος Mg(OH) 2
Μοριακό βάρος 58,32
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,0 % επί άνυδρης ουσίας
EL L 83/222 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Περιγραφή Άοσμη, λευκή ογκώδης σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή μαγνησίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή αλκαλίων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Πρακτικά αδιάλυτο στο νερό και στην αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες)
Απώλεια κατά την καύση 33 % κατ’ ανώτατο όριο (800 °C μέχρι σταθερού βάρους)
Οξείδιο του ασβεστίου 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 529 ΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ
Συνώνυμα Άσβεστος
Ορισμός
Αριθ. EINECS 215-138-9
Χημική ονομασία Οξείδιο του ασβεστίου
Χημικός τύπος CaO
Μοριακό βάρος 56,08
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,0 % επί πυρωμένης ουσίας
Περιγραφή Άοσμες, σκληρές, λευκές ή λευκόφαιες μάζες κόκκων ή λευκή έως υπόφαιη
σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αλκαλίων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Αντίδραση με το νερό Κατά τη διαβροχή του δείγματος με νερό παράγεται θερμότητα
Διαλυτότητα Λίγο διαλυτό στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη. Διαλυτό σε γλυκερόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση 10,0 % κατ’ ανώτατο όριο (περίπου 800 °C μέχρι σταθερού βάρους)
Ύλες αδιάλυτες σε οξέα 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Βάριο 300 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Άλατα μαγνησίου και αλκαλίων 3,6 % κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/223
E 530 ΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΟΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 215-171-9
Χημική ονομασία Οξείδιο του μαγνησίου
Χημικός τύπος MgO
Μοριακό βάρος 40,31
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % επί πυρωμένης ουσίας
Περιγραφή Πολύ ογκώδης, λευκή σκόνη γνωστή ως ελαφρύ οξείδιο του μαγνησίου ή
σχετικά πυκνή λευκή σκόνη γνωστή ως βαρύ οξείδιο του μαγνησίου. 5 g
ελαφρού οξειδίου του μαγνησίου καταλαμβάνουν όγκο τουλάχιστον 33 ml,
ενώ 5 g βαρέος οξειδίου του μαγνησίου καταλαμβάνουν όγκο 20 ml κατ’
ανώτατο όριο
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αλκαλίων Δοκιμή θετική
Δοκιμή μαγνησίου Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Πρακτικά αδιάλυτο στο νερό. Αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση 5,0 % κατ’ ανώτατο όριο (περίπου 800 °C μέχρι σταθερού βάρους)
Οξείδιο του ασβεστίου 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 535 ΣΙΔΗΡΟΚΥΑΝΙΟΥΧΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Πρωσσικό κίτρινο της σόδας· σιδηροεξακυανιούχο νάτριο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 237-081-9
Χημική ονομασία Σιδηροκυανιούχο νάτριο
Χημικός τύπος Na 4 Fe(CN) 6 · 10 H 2 O
Μοριακό βάρος 484,1
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %
Περιγραφή Κίτρινοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή σιδηροκυανιούχων ιόντων Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Ελεύθερη υγρασία 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,03 % κατ’ ανώτατο όριο
Χλωριόντα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/224 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Θειικά ιόντα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα κυανιόντα Δεν ανιχνεύονται
Σιδηρικυανιούχα ιόντα Δεν ανιχνεύονται
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 536 ΣΙΔΗΡΟΚΥΑΝΙΟΥΧΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Πρωσσικό κίτρινο της ποτάσσας· σιδηροεξακυανιούχο κάλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 237-722-2
Χημική ονομασία Σιδηροκυανιούχο κάλιο
Χημικός τύπος K 4 Fe(CN) 6 · 3 H 2 O
Μοριακό βάρος 422,4
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %
Περιγραφή Κρύσταλλοι χρώματος κίτρινου του λεμονιού
Ταυτοποίηση
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή σιδηροκυανιούχων ιόντων Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Ελεύθερη υγρασία 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,03 % κατ’ ανώτατο όριο
Χλωριόντα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Θειικά ιόντα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα κυανιόντα Δεν ανιχνεύονται
Σιδηρικυανιούχα ιόντα Δεν ανιχνεύονται
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 538 ΣΙΔΗΡΟΚΥΑΝΙΟΥΧΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Πρωσσικό κίτρινο της ασβέστου· σιδηροεξακυανιούχο ασβέστιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 215-476-7
Χημική ονομασία Σιδηροκυανιούχο ασβέστιο
Χημικός τύπος Ca 2 Fe(CN) 6 · 12H 2 O
Μοριακό βάρος 508,3
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %
Περιγραφή Κίτρινοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή σιδηροκυανιούχων ιόντων Δοκιμή θετική
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/225
Καθαρότητα
Ελεύθερη υγρασία 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,03 % κατ’ ανώτατο όριο
Χλωριόντα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Θειικά ιόντα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα κυανιόντα Δεν ανιχνεύονται
Σιδηρικυανιούχα ιόντα Δεν ανιχνεύονται
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 541 ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα SALP
Ορισμός
Αριθ. EINECS 232-090-4
Χημική ονομασία Τετραένυδρο όξινο φωσφορικό τριαργιλιονάτριο (A)· όξινο φωσφορικό
διαργιλιοτρινάτριο (B)
Χημικός τύπος NaAl 3 H 14 (PO 4 ) 8 · 4H 2 O (A)
Na 3 Al 2 H 15 (PO 4 ) 8 (B)
Μοριακό βάρος 949,88 (A)
897,82 (B)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,0 % (και οι δύο μορφές)
Περιγραφή Λευκή άοσμη σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή αργιλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή φωσφορικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Όξινο, προσδιοριζόμενο με χαρτί ηλιοτροπίου
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό. Διαλυτό σε υδροχλωρικό οξύ
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση 19,5 % - 21,0 % (A) (750 °C - 800 °C, 2 ώρες)
15 % - 16 % (B) (750 °C - 800 °C, 2 ώρες)
Φθόριο 25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 4 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/226 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
E 551 ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΠΥΡΙΤΙΟΥ
Συνώνυμα Πυριτία· διοξείδιο του πυριτίου
Ορισμός Το διοξείδιο του πυριτίου είναι μια άμορφη ουσία που παράγεται συνθε­
τικά, είτε με διεργασία υδρόλυσης σε φάση ατμών, η οποία παρέχει καπνο­
πυριτία, είτε με υγρή διεργασία, η οποία παρέχει πυριτικό ίζημα, πυριτική
πηκτή (silica gel) ή ένυδρη πυριτία. Η καπνοπυριτία παράγεται σε άνυδρη
ουσιαστικά κατάσταση, ενώ τα προϊόντα της υγρής διεργασίας λαμβάνονται
ως υδρίτες ή περιέχουν επιφανειακώς προσροφημένο νερό
Αριθ. EINECS 231-545-4
Χημική ονομασία Διοξείδιο του πυριτίου
Χημικός τύπος (SiO 2 ) n
Μοριακό βάρος 60,08 (SiO 2 )
Δοκιμασία Περιεκτικότητα έπειτα από πύρωση τουλάχιστον 99,0 % (καπνοπυριτία) ή
94,0 % (ένυδρες μορφές)
Περιγραφή Λευκή, χνοώδης σκόνη ή κόκκοι. Υγροσκοπικά
Ταυτοποίηση
Δοκιμή πυριτίας Θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 2,5 % κατ’ ανώτατο όριο (καπνοπυριτία, 105 °C, 2 ώρες)
8,0 % κατ’ ανώτατο όριο (πυριτικό ίζημα και πυριτική πηκτή, 105 °C, 2
ώρες)
70 % κατ’ ανώτατο όριο (ένυδρη πυριτία, 105 °C, 2 ώρες)
Απώλεια κατά την καύση 2,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση (1 000 °C, καπνοπυριτία)
8,5 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση (1 000 °C, ένυδρες μορφές)
Διαλυτά ιονιζόμενα άλατα 5,0 % κατ’ ανώτατο όριο (ως Na 2 SO 4 )
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 552 ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός Το πυριτικό ασβέστιο είναι ένυδρο ή άνυδρο πυριτικό άλας με ποικίλες
αναλογίες CaO και SiO 2 . Το προϊόν πρέπει να είναι απαλλαγμένο από
αμίαντο.
Αριθ. EINECS 215-710-8
Χημική ονομασία Πυριτικό ασβέστιο
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα επί άνυδρης ουσίας:
— ως SiO 2 , τουλάχιστον 50 % και έως 95 % κατ’ ανώτατο όριο
— ως CaO, τουλάχιστον 3 % και έως 35 % κατ’ ανώτατο όριο
Περιγραφή Λευκή έως υπόλευκη ρέουσα σκόνη της οποίας η όψη δεν μεταβάλλεται
μετά την απορρόφηση σχετικά μεγάλων ποσοτήτων νερού ή άλλων υγρών
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/227
Ταυτοποίηση
Δοκιμή πυριτικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Σχηματισμός πηκτής Σχηματίζει πηκτή με ανόργανα οξέα
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες)
Απώλεια κατά την καύση Τουλάχιστον 5 % και έως 14 % κατ’ ανώτατο όριο (1 000 °C, μέχρι στα­
θερού βάρους)
Νάτριο 3 % κατ’ ανώτατο όριο
Φθόριο 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 553a (i) ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός Το πυριτικό μαγνήσιο είναι μια σύνθετη ένωση με γραμμομοριακή αναλογία
οξειδίου του μαγνησίου προς διοξείδιο του πυριτίου περίπου 2:5
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 15 % σε MgO και τουλάχιστον 67 % σε SiO 2
επί πυρωμένης ουσίας
Περιγραφή Πολύ λεπτόκοκκη, λευκή, άοσμη σκόνη, χωρίς αδρομερείς κόκκους
Ταυτοποίηση
Δοκιμή μαγνησίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή πυριτικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Από 7,0 έως 10,8 (πηκτό εναιώρημα 10 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες)
Απώλεια κατά την καύση 15 % κατ’ ανώτατο όριο μετά από ξήρανση (1 000 °C, 20 min)
Υδατοδιαλυτά άλατα 3 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα αλκάλια 1 % κατ’ ανώτατο όριο (ως ΝaOH)
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/228 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
E 553a (ii) ΤΡΙΠΥΡΙΤΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 239-076-7
Χημική ονομασία Τριπυριτικό μαγνήσιο
Χημικός τύπος Mg 2 Si 3 O 8 · xH 2 O (σύνθεση κατά προσέγγιση)
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 29,0 % σε MgO και τουλάχιστον 65,0 % σε
SiO 2 και τα δύο επί πυρωμένης ουσίας
Περιγραφή Λεπτόκοκκη, λευκή σκόνη, χωρίς αδρομερείς κόκκους
Ταυτοποίηση
Δοκιμή μαγνησίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή πυριτικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Από 6,3 έως 9,5 (πηκτό εναιώρημα 5 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση Τουλάχιστον 17 % και έως 34 % κατ’ ανώτατο όριο (1 000 °C)
Υδατοδιαλυτά άλατα 2 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερα αλκάλια 1 % κατ’ ανώτατο όριο (ως ΝaOH)
Φθόριο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 553b ΤΑΛΚΗΣ
Συνώνυμα Στεατίτης
Ορισμός Φυσική μορφή του ένυδρου ορθοπυριτικού μαγνησίου που περιέχει διάφο­
ρες αναλογίες συναφών ορυκτών, όπως α-χαλαζία, ασβεστίτη, χλωρίτη,
δολομίτη, μαγνησίτη και φλογοπίτη. Το προϊόν πρέπει να είναι απαλλαγ­
μένο από αμίαντο.
Αριθ. EINECS 238-877-9
Χημική ονομασία Μεταπυριτικό υδροξείδιο του μαγνησίου
Χημικός τύπος Mg 3 (Si 4 O 10 )(OH) 2
Μοριακό βάρος 379,22
Δοκιμασία
Περιγραφή Ελαφρά, ομοιογενής, λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη, λιπαρή στην αφή
Ταυτοποίηση
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Χαρακτηριστικές κορυφές στα 3 677, 1 018 και 669 cm -1
Περίθλαση ακτίνων Χ Κορυφές στα 9,34/4,66/3,12 Å
Διαλυτότητα Αδιάλυτος στο νερό και στην αιθανόλη
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/229
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 1 ώρα)
Ύλες διαλυτές σε οξέα 6 % κατ’ ανώτατο όριο
Υδατοδιαλυτές ύλες 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Σίδηρος διαλυτός σε οξέα Δεν ανιχνεύεται
Αρσενικό 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 554 ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Αργιλοπυριτικό νάτριο· μεικτό πυριτικό άλας νατρίου-αργιλίου
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Πυριτικό αργιλιονάτριο
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα επί άνυδρης ουσίας:
— ως SiO 2 , τουλάχιστον 66,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 88,0 %
— ως Al 2 O 3 , τουλάχιστον 5,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 15,0 %
Περιγραφή Λεπτόκοκκη λευκή άμορφη σκόνη ή σφαιρίδια
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή αργιλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή πυριτικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Από 6,5 έως 11,5 (πηκτό εναιώρημα 5 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 8,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες)
Απώλεια κατά την καύση Τουλάχιστον 5,0 % και έως 11,0 % κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
(1 000 °C, μέχρι σταθερού βάρους)
Νάτριο Τουλάχιστον 5 % και έως 8,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως Na 2 O) επί άνυδρης
ουσίας
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 555 ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Μαρμαρυγίας
Ορισμός Ο φυσικός μαρμαρυγίας αποτελείται κυρίως από πυριτικό αργιλιοκάλιο
(μοσχοβίτης)
EL L 83/230 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αριθ. EINECS 310-127-6
Χημική ονομασία Πυριτικό αργιλιοκάλιο
Χημικός τύπος KAl 2 [AlSi 3 O 10 ](OH) 2
Μοριακό βάρος 398
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 %
Περιγραφή Κρυσταλλικά πλακίδια ή σκόνη ανοικτού φαιού έως λευκού χρώματος
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό, στα αραιά οξέα και αλκάλια και στους οργανικούς
διαλύτες
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες)
Αντιμόνιο 20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ψευδάργυρος 25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Βάριο 25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Χρώμιο 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Χαλκός 25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Νικέλιο 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 556 ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Αργιλοπυριτικό ασβέστιο· μεικτό πυριτικό άλας αργιλίου-ασβεστίου
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Πυριτικό αργιλιασβέστιο
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα επί άνυδρης ουσίας:
— ως SiO 2 , τουλάχιστον 44,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 50,0 %
— ως Al 2 O 3 , τουλάχιστον 3,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 5,0 %
— ως CaO, τουλάχιστον 32,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 38,0 %
Περιγραφή Λεπτόκοκκη, λευκή, ρέουσα σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή αργιλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή πυριτικών ιόντων Δοκιμή θετική
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/231
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 10,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες)
Απώλεια κατά την καύση Τουλάχιστον 14,0 % και έως 18,0 κατ’ ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
(1 000 °C, μέχρι σταθερού βάρους)
Φθόριο 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 559 ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΑΡΓΙΛΙΟ (ΚΑΟΛΙΝΗΣ)
Συνώνυμα Καολίνης, βαρύς ή ελαφρύς
Ορισμός Το ένυδρο πυριτικό αργίλιο (καολίνης) είναι καθαρμένη λευκή εύπλαστη
άργιλος η οποία συνίσταται από καολινίτη, πυριτικό αργιλιοκάλιο, άστριο
και χαλαζία. Η επεξεργασία δεν πρέπει να περιλαμβάνει πύρωση. Η ακα­
τέργαστη καολινιτική άργιλος που χρησιμοποιείται για την παραγωγή
πυριτικού αργιλίου πρέπει να μην περιέχει διοξίνη σε επίπεδα επικίνδυνα
για την υγεία ή ακατάλληλα για κατανάλωση από τον άνθρωπο. Το προϊόν
πρέπει να είναι απαλλαγμένο από αμίαντο
Αριθ. EINECS 215-286-4 (καολινίτης)
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος Al 2 Si 2 O 5 (OH) 4 (καολινίτης)
Μοριακό βάρος 264
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 90 % (άθροισμα πυριτίας και αλουμίνας,
μετά την καύση)
Πυριτία (SiO 2 ) Από 45 % έως 55 %
Αλουμίνα (Al 2 O 3 ) Από 30 % έως 39 %
Περιγραφή Λεπτόκοκκη, λευκή ή λευκόφαιη, λιπαρή σκόνη. Ο καολίνης συνίσταται
από χαλαρά συσσωματώματα τυχαία προσανατολισμένων σωρών από νιφά­
δες καολινίτη ή από μεμονωμένες εξαγωνικές νιφάδες
Ταυτοποίηση
Δοκιμή οξειδίου του αργιλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή πυριτικών ιόντων Δοκιμή θετική
Περίθλαση ακτινών Χ: Χαρακτηριστικές κορυφές στα 7,18/3,58/2,38/1,78 Å
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Κορυφές στα 3 700 και 3 620 cm – 1
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την καύση Από 10 % έως 14 % (1 000 °C, μέχρι σταθερού βάρους)
Υδατοδιαλυτές ύλες 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο
Ύλες διαλυτές σε οξέα 2 % κατ’ ανώτατο όριο
Σίδηρος 5 % κατ’ ανώτατο όριο
Οξείδιο του καλίου (K 2 O) 5 % κατ’ ανώτατο όριο
Άνθρακας 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/232 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 570 ΛΙΠΑΡΑ ΟΞΕΑ
Συνώνυμα
Ορισμός Λιπαρά οξέα με ευθεία αλυσίδα, καπρυλικό οξύ (C 8 ), καπρικό οξύ (C 10 ),
λαυρικό οξύ (C 12 ), μυριστικό οξύ (C 14 ), παλμιτικό οξύ (C 16 ), στεατικό οξύ
(C 18 ), ελαϊκό οξύ (C 18:1 )
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία οκτανικό οξύ (C 8 )· δεκανικό οξύ (C 10 )· δωδεκανικό οξύ (C 12 )· δεκατετρα­
νικό οξύ (C 14 )· δεκαεξανικό οξύ (C 16 )· δεκαοκτανικό οξύ (C 18 )· 9-δεκαο­
κτενικό οξύ (C 18:1 )
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Τουλάχιστον 98 % με χρωματογραφία
Περιγραφή Άχρωμο υγρό ή λευκό στερεό λαμβανόμενο από έλαια και λίπη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ταυτοποίησης Τα επιμέρους λιπαρά οξέα μπορούν να ταυτοποιηθούν από τον βαθμό
οξύτητας, τον αριθμό ιωδίου και με αεριοχρωματογραφία
Καθαρότητα
Υπόλειμμα κατά την πύρωση 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Ασαπωνοποίητες ύλες 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Περιεκτικότητα σε νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 574 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα D-γλυκονικό οξύ· δεξτρονικό οξύ
Ορισμός Το γλυκονικό οξύ είναι υδατικό διάλυμα γλυκονικού οξέος και γλυκονο-δ-
λακτόνης
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Γλυκονικό οξύ
Χημικός τύπος C 6 H 12 O 7 (γλυκονικό οξύ)
Μοριακό βάρος 196,2
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 49,0 % (ως γλυκονικό οξύ)
Περιγραφή Άχρωμο έως ανοικτό κίτρινο, διαυγές σιροπιώδες υγρό
Ταυτοποίηση
Δοκιμή σχηματισμού φαινυλυδραζινικού
παραγώγου
Θετική. Η σχηματιζόμενη ένωση τήκεται σε θερμοκρασία μεταξύ 196 °C
και 202 °C με διάσπαση
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/233
Καθαρότητα
Υπόλειμμα κατά την πύρωση 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο στους 550 °C +/- 20 °C έως ότου εξαφανιστούν
τα οργανικά κατάλοιπα (μαύρες κηλίδες)
Αναγωγικές ύλες 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη)
Χλωριόντα 350 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Θειικά ιόντα 240 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Θειώδη ιόντα 20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 575 ΓΛΥΚΟΝΟ-δ-ΛΑΚΤΟΝΗ
Συνώνυμα Γλυκονολακτόνη· GDL· δ-λακτόνη D-γλυκονικού οξέος· δ-γλυκονολακτόνη
Ορισμός Η γλυκονο-δ-λακτόνη είναι ο κυκλικός 1,5-ενδομοριακός εστέρας του D-
γλυκονικού οξέος. Σε υδατικό περιβάλλον υδρολύεται προς μείγμα ισορ­
ροπίας D-γλυκονικού οξέος (55 % - 66 %) και των λακτονών δ και γ
Αριθ. EINECS 202-016-5
Χημική ονομασία D-γλυκονο-1,5-λακτόνη
Χημικός τύπος C 6 H 10 O 6
Μοριακό βάρος 178,14
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λεπτόκοκκη, λευκή, σχεδόν άοσμη, κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αντίδρασης γλυκονικού οξέος με
φαινυλυδραζίνη
Θετική. Η σχηματιζόμενη ένωση τήκεται σε θερμοκρασία μεταξύ 196 °C
και 202 °C με διάσπαση
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό. Μέτρια διαλυτό σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Αναγωγικές ουσίες 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 576 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Άλας του D-γλυκονικού οξέος με νάτριο
Ορισμός Παρασκευάζεται με ζύμωση ή χημική καταλυτική οξείδωση
Αριθ. EINECS 208-407-7
Χημική ονομασία D-γλυκονικό νάτριο
EL L 83/234 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Χημικός τύπος C 6 H 11 NaO 7 (άνυδρο)
Μοριακό βάρος 218,14
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %
Περιγραφή Λευκή έως χρυσοκάστανη, κοκκώδης έως λεπτόκοκκη κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή γλυκονικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτό στο νερό. Μέτρια διαλυτό σε αιθανόλη
pH Από 6,5 έως 7,5 (διάλυμα 10 %)
Καθαρότητα
Αναγωγικές ύλες 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 577 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Άλας του D-γλυκονικού οξέος με κάλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 206-074-2
Χημική ονομασία D-Γλυκονικό κάλιο
Χημικός τύπος C 6 H 11 KO 7 (άνυδρο)
C 6 H 11 KO 7 · H 2 O (μονοένυδρο)
Μοριακό βάρος 234,25 (άνυδρο)
252,26 (μονοένυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % και έως 103,0 % κατ’ ανώτατο όριο
επί ξηράς ουσίας
Περιγραφή Άοσμη, ρέουσα λευκή έως λευκοκίτρινη, κρυσταλλική σκόνη ή κόκκοι
Ταυτοποίηση
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή γλυκονικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Από 7,0 έως 8,3 (διάλυμα 10 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση Άνυδρο: 3,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες, υπό κενό)
Μονοένυδρο: τουλάχιστον 6 % και έως 7,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C,
4 ώρες, υπό κενό)
Αναγωγικές ουσίες 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη)
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/235
E 578 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Άλας του D-γλυκονικού οξέος με ασβέστιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 206-075-8
Χημική ονομασία D-γλυκονικό ασβέστιο
Χημικός τύπος C 12 H 22 CaO 14 (άνυδρο)
C 12 H 22 CaO 14 · H 2 O (μονοένυδρο)
Μοριακό βάρος 430,38 (άνυδρο)
448,39 (μονοένυδρο)
Δοκιμασία άνυδρο: περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % και έως 102 % κατ’ ανώτατο
όριο επί ξηράς ουσίας
μονοένυδρο: τουλάχιστον 98 % και έως 102 % κατ’ ανώτατο όριο στην «ως
έχει» μορφή
Περιγραφή Άοσμοι, λευκοί κρυσταλλικοί κόκκοι ή σκόνη, σταθεροί στον αέρα
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή γλυκονικών ιόντων Δοκιμή θετική
Διαλυτότητα Διαλυτó στο νερό, αδιάλυτo σε αιθανόλη
pH Από 6,0 έως 8,0 (διάλυμα 5 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 3,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 16 ώρες) (άνυδρο)
2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 16 ώρες) (μονοένυδρο)
Αναγωγικές ουσίες 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (ως D-γλυκόζη)
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 579 ΓΛΥΚΟΝΙΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΣ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 206-076-3
Χημική ονομασία Διένυδρος D-γλυκονικός υποσίδηρος· διένυδρος γλυκονικός σίδηρος (II)
Χημικός τύπος C 12 H 22 FeO 14 ·2H 2 O
Μοριακό βάρος 482,17
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % επί ξηράς ουσίας
Περιγραφή Σκόνη ή κόκκοι χρώματος ωχροκιτρινοπράσινου έως φαιοκίτρινου, που
ενδεχομένως αναδίδουν ελαφρά οσμή καμένης ζάχαρης
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτός στο νερό με ήπια θέρμανση. Πρακτικά αδιάλυτος σε αιθανόλη
Δοκιμή ιόντων δισθενούς σιδήρου Δοκιμή θετική
Δοκιμή αντίδρασης γλυκονικού οξέος με
φαινυλυδραζίνη
Θετική
pH Από 4 έως 5,5 (διάλυμα 10 %)
EL L 83/236 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 10 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 16 ώρες)
Οξαλικό οξύ Δεν ανιχνεύεται
Σίδηρος (III) 2 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αναγωγικές ουσίες 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενη σε γλυκόζη
Ε 585 ΓΑΛΑΚΤΙΚΟΣ ΣΙΔΗΡΟΣ
Συνώνυμα Γαλακτικός σίδηρος (II)· 2-υδροξυπροπανικός σίδηρος
(II)· άλας του 2-υδροξυπροπανικού οξέος με σίδηρο (2 +)
Ορισμός
Αριθ. EINECS 227-608-0
Χημική ονομασία 2-Υδροξυπροπανικός σίδηρος(ΙΙ)
Χημικός τύπος C 6 H 10 FeO 6 · nH 2 O (n = 2 ή 3)
Μοριακό βάρος 270,02 (διένυδρος)
288,03 (τριένυδρος)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 % επί ξηράς ουσίας
Περιγραφή Λευκοπράσινοι κρύσταλλοι ή ανοικτοπράσινη σκόνη με χαρακτηριστική
οσμή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτός σε νερό. Πρακτικά αδιάλυτος σε αιθανόλη
Δοκιμή ιόντων δισθενούς σιδήρου Δοκιμή θετική
Δοκιμή γαλακτικών ιόντων Δοκιμή θετική
pH Από 4 έως 6 (διάλυμα 2 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 18 % κατ’ ανώτατο όριο (100 °C, υπό κενό, πίεση περίπου 700 mm Hg)
Σίδηρος (III) 0,6 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/237
Ε 586 4-ΕΞΥΛΟΡΕΣΟΡΚΙΝΟΛΗ
Συνώνυμα 4-εξυλοβενζολοδιόλη-1,3· εξυλορεσορκινόλη
Ορισμός
Αριθ. EINECS 205-257-4
Χημική ονομασία 4-εξυλορεσορκινόλη
Χημικός τύπος C 12 H 18 O 2
Μοριακό βάρος 197,24
Δοκιμασία Τουλάχιστον 98 % επί ξηράς ουσίας (4 ώρες σε θερμοκρασία δωματίου)
Περιγραφή Λευκή σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτή σε αιθέρα και ακετόνη· πολύ λίγο διαλυτή σε νερό.
Δοκιμή νιτρικού οξέος Σε 1 ml κορεσμένου διαλύματος του δείγματος, προστίθεται 1 ml νιτρικού
οξέος. Εμφανίζεται ανοικτό κόκκινο χρώμα
Δοκιμή βρωμίου Σε 1 ml κορεσμένου διαλύματος του δείγματος, προστίθεται 1 ml βρωμι­
ούχου νερού (αντιδραστήριο βρωμíου TS). Το σχηματιζόμενο κίτρινο, κρο­
κυδώδες ίζημα διαλύεται και προκύπτει κίτρινο διάλυμα
Καθαρότητα
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 62 °C έως 67 °C
Οξύτητα 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Ρεσορκινόλη και άλλες φαινόλες Ανακινείται περίπου 1 g του δείγματος με 50 ml νερού για λίγα λεπτά, το
διάλυμα διηθείται και στο διήθημα προστίθενται 3 σταγόνες διαλύματος
τριχλωριούχου σιδήρου (TS). Δεν εμφανίζεται κόκκινο ή κυανό χρώμα
Νικέλιο 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 620 ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα L-γλουταμινικό οξύ· L-α-αμινογλουταρικό οξύ
Ορισμός
Αριθ. EINECS 200-293-7
Χημική ονομασία L-γλουταμινικό οξύ· L-2-αμινοπεντανοδικαρβονικό οξύ
Χημικός τύπος C 5 H 9 NO 4
Μοριακό βάρος 147,13
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και έως 101,0 % κατ’ ανώτατο όριο
επί άνυδρης ουσίας
Διαλυτότητα Μέτρια διαλυτό στο νερό· πρακτικά αδιάλυτο στην αιθανόλη ή στον αιθέρα
EL L 83/238 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Περιγραφή Λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή γλουταμινικού οξέος (με χρωμα­
τογραφία λεπτής στιβάδας)
Δοκιμή θετική
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 από + 31,5° έως + 32,2°
[διάλυμα 10 % (επί άνυδρης ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm]
pH Από 3,0 έως 3,5 (κορεσμένο διάλυμα)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (80 °C, 3 ώρες)
Θειική τέφρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Χλωριόντα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 2,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 621 ΟΞΙΝΟ ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Γλουταμινικό νάτριο· MSG
Ορισμός
Αριθ. EINECS 205-538-1
Χημική ονομασία Μονοένυδρο όξινο L-γλουταμινικό νάτριο
Χημικός τύπος C 5 H 8 NaNO 4 · H 2 O
Μοριακό βάρος 187,13
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και έως 101,0 % κατ’ ανώτατο όριο
επί άνυδρης ουσίας
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό· πρακτικά αδιάλυτο στην αιθανόλη ή στον αιθέρα
Περιγραφή Λευκοί, πρακτικά άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή γλουταμινικού οξέος (με χρωμα­
τογραφία λεπτής στιβάδας)
Δοκιμή θετική
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 από + 24,8° έως + 25,3°
[διάλυμα 10 % (επί άνυδρης ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm]
pH Από 6,7 έως 7,2 (διάλυμα 5 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (98 °C, 5 ώρες)
Χλωριόντα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/239
Ε 622 ΟΞΙΝΟ ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Γλουταμινικό κάλιο· MPG
Ορισμός
Αριθ. EINECS 243-094-0
Χημική ονομασία Μονοένυδρο όξινο L-γλουταμινικό κάλιο
Χημικός τύπος C 5 H 8 KNO 4 · H 2 O
Μοριακό βάρος 203,24
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και έως 101,0 % κατ’ ανώτατο όριο
επί άνυδρης ουσίας
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό· πρακτικά αδιάλυτο στην αιθανόλη ή στον αιθέρα
Περιγραφή Λευκοί, πρακτικά άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή γλουταμινικού οξέος (με χρωμα­
τογραφία λεπτής στιβάδας)
Δοκιμή θετική
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 από + 22,5° έως + 24,0°
[διάλυμα 10 % (επί άνυδρης ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm]
pH Από 6,7 έως 7,3 (διάλυμα 2 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (80 °C, 5 ώρες)
Χλωριόντα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 623 ΟΞΙΝΟ ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Γλουταμινικό ασβέστιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 242-905-5
Χημική ονομασία δι-L-γλουταμινικό ασβέστιο
Χημικός τύπος C 10 H 16 CaN 2 O 8 · nH 2 O (n = 0, 1, 2 ή 4)
Μοριακό βάρος 332,32 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % και έως 102,0 % κατ’ ανώτατο όριο
επί άνυδρης ουσίας
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό· πρακτικά αδιάλυτο στην αιθανόλη ή στον αιθέρα
Περιγραφή Λευκοί, πρακτικά άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή γλουταμινικού οξέος (με χρωμα­
τογραφία λεπτής στιβάδας)
Δοκιμή θετική
EL L 83/240 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 από + 27,4° έως + 29,2° (για το διγλουταμινικό ασβέστιο με n = 4)
[διάλυμα 10 % (επί άνυδρης ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm]
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 19,0 % κατ’ ανώτατο όριο (για το διγλουταμινικό ασβέστιο με n = 4) (Karl
Fischer)
Χλωριόντα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 624 ΟΞΙΝΟ ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΑΜΜΩΝΙΟ
Συνώνυμα Γλουταμινικό αμμώνιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-447-1
Χημική ονομασία Μονοένυδρο όξινο L-γλουταμινικό μονοαμμώνιο
Χημικός τύπος C 5 H 12 N 2 O 4 · H 2 O
Μοριακό βάρος 182,18
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % και κατ’ ανώτατο όριο 101,0 % επί
άνυδρης ουσίας
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό· πρακτικά αδιάλυτο στην αιθανόλη ή στον αιθέρα
Περιγραφή Λευκοί, πρακτικά άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αμμωνίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή γλουταμινικού οξέος (με χρωμα­
τογραφία λεπτής στιβάδας)
Δοκιμή θετική
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 από + 25,4° έως + 26,4°
[διάλυμα 10 % (επί άνυδρης ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm]
pH Από 6,0 έως 7,0 (διάλυμα 5 %)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (50 °C, 4 ώρες)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 625 ΟΞΙΝΟ ΓΛΟΥΤΑΜΙΝΙΚΟ ΜΑΓΝΗΣΙΟ
Συνώνυμα Γλουταμινικό μαγνήσιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 242-413-0
Χημική ονομασία Τετραένυδρο δι-L-γλουταμινικό μαγνήσιο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/241
Χημικός τύπος C 10 H 16 MgN 2 O 8 · 4H 2 O
Μοριακό βάρος 388,62
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95,0 % και έως 105,0 % κατ’ ανώτατο όριο
επί άνυδρης ουσίας
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτό σε νερό· πρακτικά αδιάλυτο στην αιθανόλη ή στον αιθέρα
Περιγραφή Άοσμοι, λευκοί ή υπόλευκοι κρύσταλλοι ή σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή μαγνησίου Δοκιμή θετική
Δοκιμή γλουταμινικού οξέος (με χρωμα­
τογραφία λεπτής στιβάδας)
Δοκιμή θετική
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 από + 23,8° έως + 24,4°
[διάλυμα 10 % (επί άνυδρης ουσίας) σε HCl 2N, σωλήνας 200 mm]
pH Από 6,4 έως 7,5 (διάλυμα 10 %)
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 24 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)
Χλωριόντα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Πυρρολιδονοκαρβοξυλικό οξύ 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 626 ΓΟΥΑΝΙΛΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα 5'-γουανιλικό οξύ
Ορισμός
Αριθ. EINECS 201-598-8
Χημική ονομασία Γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικό οξύ
Χημικός τύπος C 10 H 14 N 5 O 8 P
Μοριακό βάρος 363,22
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί άνυδρης ουσίας
Διαλυτότητα Λίγο διαλυτό στο νερό, πρακτικά αδιάλυτο σε αιθανόλη
Περιγραφή Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ριβόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή οργανοφωσφορικών ενώσεων Δοκιμή θετική
pH Από 1,5 έως 2,5 (διάλυμα 0,25 %)
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01N στα 256 nm
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο (120 °C, 4 ώρες)
Άλλα νουκλεοτίδια Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/242 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ε 627 ΓΟΥΑΝΙΛΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Γουανιλικό νάτριο· 5'-γουανιλικό νάτριο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 221-849-5
Χημική ονομασία Γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικό νάτριο
Χημικός τύπος C 10 H 12 N 5 Na 2 O 8 P · nH 2 O (n = ca. 7)
Μοριακό βάρος 407,19 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί άνυδρης ουσίας
Διαλυτότητα Διαλυτό στο νερό, μέτρια διαλυτό στην αιθανόλη, πρακτικά αδιάλυτο στον
αιθέρα
Περιγραφή Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ριβόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή οργανοφωσφορικών ενώσεων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH Από 7,0 έως 8,5 (διάλυμα 5 %)
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01 N στα 256 nm
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 25 % κατ’ ανώτατο όριο (120 °C, 4 ώρες)
Άλλα νουκλεοτίδια Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 628 ΓΟΥΑΝΙΛΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Γουανιλικό κάλιο· 5'-γουανιλικό κάλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 226-914-1
Χημική ονομασία Γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικό κάλιο
Χημικός τύπος C 10 H 12 K 2 N 5 O 8 P
Μοριακό βάρος 439,40
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί άνυδρης ουσίας
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό, πρακτικά αδιάλυτο σε αιθανόλη
Περιγραφή Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ριβόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή οργανοφωσφορικών ενώσεων Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
pH Από 7,0 έως 8,5 (διάλυμα 5 %)
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01N στα 256 nm
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/243
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 5 % κατ’ ανώτατο όριο (120 °C, 4 ώρες)
Άλλα νουκλεοτίδια Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 629 ΓΟΥΑΝΙΛΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα 5'-γουανιλικό ασβέστιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικό ασβέστιο
Χημικός τύπος C 10 H 12 CaN 5 O 8 P · nH 2 O
Μοριακό βάρος 401,20 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί άνυδρης ουσίας
Διαλυτότητα Μέτρια διαλυτό στο νερό
Περιγραφή Άοσμοι, λευκοί ή υπόλευκοι κρύσταλλοι ή σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ριβόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή οργανοφωσφορικών ενώσεων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
pH Από 7,0 έως 8,0 (διάλυμα 0,05 %)
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01N στα 256 nm
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 23,0 % κατ’ ανώτατο όριο (120 °C, 4 ώρες)
Άλλα νουκλεοτίδια Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 630 ΙΝΟΣΙΝΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα 5'-Ινοσινικό οξύ
Ορισμός
Αριθ. EINECS 205-045-1
Χημική ονομασία Ινοσινο-5'-μονοφωσφορικό οξύ
Χημικός τύπος C 10 H 13 N 4 O 8 P
Μοριακό βάρος 348,21
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί άνυδρης ουσίας
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό, λίγο διαλυτό στην αιθανόλη
Περιγραφή Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη
EL L 83/244 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ριβόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή οργανοφωσφορικών ενώσεων Δοκιμή θετική
pH Από 1,0 έως 2,0 (διάλυμα 5 %)
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01N στα 250 nm
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 3,0 % κατ’ ανώτατο όριο (120 °C, 4 ώρες)
Άλλα νουκλεοτίδια Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 631 ΙΝΟΣΙΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Ινοσινικό νάτριο· 5'-ινοσινικό νάτριο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 225-146-4
Χημική ονομασία Ινοσινο-5'-μονοφωσφορικό νάτριο
Χημικός τύπος C 10 H 11 N 4 Na 2 O 8 P · H 2 O
Μοριακό βάρος 392,17 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί άνυδρης ουσίας
Διαλυτότητα Διαλυτό στο νερό, μέτρια διαλυτό στην αιθανόλη, πρακτικά αδιάλυτο στον
αιθέρα
Περιγραφή Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ριβόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή οργανοφωσφορικών ενώσεων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH Από 7,0 έως 8,5
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01N στα 250 nm
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 28,5 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)
Άλλα νουκλεοτίδια Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 632 ΙΝΟΣΙΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Ινοσινικό κάλιο· 5'-ινοσινικό κάλιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS 243-652-3
Χημική ονομασία Ινοσινο-5'-μονοφωσφορικό κάλιο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/245
Χημικός τύπος C 10 H 11 K 2 N 4 O 8 P
Μοριακό βάρος 424,39
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί άνυδρης ουσίας
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό· πρακτικά αδιάλυτο σε αιθανόλη
Περιγραφή Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ριβόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή οργανοφωσφορικών ενώσεων Δοκιμή θετική
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική
pH Από 7,0 έως 8,5 (διάλυμα 5 %)
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01N στα 250 nm
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 10,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)
Άλλα νουκλεοτίδια Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 633 ΙΝΟΣΙΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα 5'-ινοσινικό ασβέστιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Ινοσινο-5'-μονοφωσφορικό ασβέστιο
Χημικός τύπος C 10 H 11 CaN 4 O 8 P · nH 2 O
Μοριακό βάρος 386,19 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 97,0 % επί άνυδρης ουσίας
Διαλυτότητα Μέτρια διαλυτό στο νερό·
Περιγραφή Άοσμοι, άχρωμοι ή λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ριβόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή οργανοφωσφορικών ενώσεων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
pH Από 7,0 έως 8,0 (διάλυμα 0,05 %)
Φασματομετρία Μέγιστο απορρόφησης διαλύματος 20 mg/l σε HCl 0,01N στα 250 nm
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 23,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)
Άλλα νουκλεοτίδια Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/246 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ε 634 ΑΛΑΤΑ ΜΕ ΑΣΒΕΣΤΙΟ ΤΩΝ 5′-ΡΙΒΟΝΟΥΚΛΕΟΤΙΔΙΩΝ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Τα άλατα με ασβέστιο των 5'-ριβονουκλεοτιδίων είναι κυρίως μείγμα ινο­
σινο-5'-μονοφωσφορικού ασβεστίου και γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικού
ασβεστίου
Χημικός τύπος C 10 H 11 N 4 CaO 8 P · nH 2 O
C 10 H 12 N 5 CaO 8 P · nH 2 O
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα στα δύο κύρια συστατικά τουλάχιστον 97 % και σε κάθε
συστατικό χωριστά τουλάχιστον 47,0 % και έως 53 % κατ’ ανώτατο όριο,
σε όλες τις περιπτώσεις επί άνυδρης ουσίας
Διαλυτότητα Μέτρια διαλυτά στο νερό
Περιγραφή Άοσμοι, λευκοί ή σχεδόν λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ριβόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή οργανοφωσφορικών ενώσεων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ασβεστίου Δοκιμή θετική
pH Από 7,0 έως 8,0 (διάλυμα 0,05 %)
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 23,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)
Άλλα νουκλεοτίδια Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 635 ΑΛΑΤΑ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ ΤΩΝ 5'-ΡΙΒΟΝΟΥΚΛΕΟΤΙΔΙΩΝ
Συνώνυμα Νατριούχα 5'-ριβονουκλεοτίδια
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Τα άλατα με νάτριο των 5'-ριβονουκλεοτιδίων είναι κυρίως μείγμα ινοσινο-
5'-μονοφωσφορικού νατρίου και γουανοσινο-5'-μονοφωσφορικού νατρίου
Χημικός τύπος C 10 H 11 N 4 O 8 P · nH 2 O
C 10 H 12 N 5 Na 2 O 8 P · nH 2 O
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα στα δύο κύρια συστατικά τουλάχιστον 97 % και σε κάθε
συστατικό χωριστά τουλάχιστον 47,0 % και έως 53 % κατ’ ανώτατο όριο,
σε όλες τις περιπτώσεις επί άνυδρης ουσίας
Διαλυτότητα Διαλυτά στο νερό, μέτρια διαλυτά στην αιθανόλη, πρακτικά αδιάλυτα στον
αιθέρα
Περιγραφή Άοσμοι, λευκοί ή σχεδόν λευκοί κρύσταλλοι ή σκόνη
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/247
Ταυτοποίηση
Δοκιμή ριβόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή οργανοφωσφορικών ενώσεων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
pH Από 7,0 έως 8,5 (διάλυμα 5 %)
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 26,0 % κατ’ ανώτατο όριο (Karl Fischer)
Άλλα νουκλεοτίδια Δεν ανιχνεύονται με χρωματογραφία λεπτής στιβάδας
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 640 ΓΛΥΚΙΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ
(i) ΓΛΥΚΙΝΗ
Συνώνυμα Αμινοξικό οξύ· γλυκόκολλα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 200-272-2
Χημική ονομασία Αμινοξικό οξύ
Χημικός τύπος C 2 H 5 NO 2
Μοριακό βάρος 75,07
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,5 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αμινοξέων Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες)
Υπόλειμμα κατά την πύρωση 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
(ii) ΓΛΥΚΙΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 227-842-3
Χημική ονομασία Γλυκινικό νάτριο
Χημικός τύπος C 2 H 5 NO 2 Na
Μοριακό βάρος 98
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,5 % επί άνυδρης ουσίας
EL L 83/248 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Περιγραφή Λευκοί κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή αμινοξέων Δοκιμή θετική
Δοκιμή νατρίου Δοκιμή θετική
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες)
Υπόλειμμα κατά την πύρωση 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 650 ΟΞΙΚΟΣ ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ
Συνώνυμα Διένυδρο άλας του οξικού οξέος με ψευδάργυρο
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Διένυδρος οξικός ψευδάργυρος
Χημικός τύπος C 4 H 6 O 4 Zn · 2H 2 O
Μοριακό βάρος 219,51
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % και έως 102 % κατ’ ανώτατο όριο σε
C 4 H 6 O 4 Zn · 2H 2 O
Περιγραφή Άοσμοι κρύσταλλοι ή λεπτόκοκκη, υπόλευκη σκόνη
Ταυτοποίηση
Δοκιμή οξικών ιόντων Δοκιμή θετική
Δοκιμή ψευδαργύρου Δοκιμή θετική
pH Από 6,0 έως 8,0 (διάλυμα 5 %)
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,005 % κατ’ ανώτατο όριο
Χλωριόντα 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Θειικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αλκάλια και αλκαλικές γαίες 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Οργανικές πτητικές προσμείξεις Δοκιμή θετική
Σίδηρος 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 20 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/249
E 900 ΔΙΜΕΘΥΛΟΠΟΛΥΣΙΛΟΞΑΝΙΟ
Συνώνυμα Πολυδιμεθυλοσιλοξάνιο· έλαιο σιλικόνης· διμεθυλοσιλικόνη
Ορισμός Το διμεθυλοπολυσιλοξάνιο είναι μείγμα πλήρως μεθυλιωμένων γραμμικών
πολυμερών σιλοξανίων που περιέχουν επαναλαμβανόμενες δομικές μονάδες
με χημικό τύπο (CH 3 ) 2 SiO και είναι σταθεροποιημένα με ακραίες (κατα­
ληκτικές) προστατευτικές τριμεθυλοσιλοξυομάδες με τον τύπο (CH 3 ) 3 SiO
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Διμεθυλοσιλοξάνια και διμεθυλοσιλικόνες
Χημικός τύπος (CH 3 ) 3 -Si-[O-Si(CH 3 ) 2 ] n -O-Si(CH 3 ) 3
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ολικό πυρίτιο τουλάχιστον 37,3 % και έως 38,5 % κατ’
ανώτατο όριο
Περιγραφή Διαυγές, άχρωμο, παχύρρευστο υγρό
Ταυτοποίηση
Ειδικό βάρος (25 °C /25 °C) Από 0,964 έως 0,977
Δείκτης διάθλασης [n] D
25 από 1 400 έως 1 405
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Το φάσμα απορρόφησης υπερύθρου ενός υγρού υμενίου του δείγματος,
τοποθετημένου μεταξύ δύο πλακών χλωριούχου νατρίου, εμφανίζει σχετικά
μέγιστα στα ίδια μήκη κύματος με εκείνα ανάλογου παρασκευάσματος
προτύπου διμεθυλοπολυσιλοξανίου αναφοράς
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (150 °C, 4 ώρες)
Ιξώδες Τουλάχιστον 1,00 · 10 – 4 m 2 s – 1 στους 25 °C
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 901 ΚΗΡΟΣ ΜΕΛΙΣΣΩΝ, ΛΕΥΚΟΣ ΚΑΙ ΚΙΤΡΙΝΟΣ
Συνώνυμα Λευκός κηρός· κίτρινος κηρός
Ορισμός Ο κίτρινος κηρός μελισσών είναι κηρός που λαμβάνεται με τήξη, με θερμό
νερό, των τοιχωμάτων κηρηθρών κατασκευασμένων από μέλισσες του είδους
Αpis mellifera L. και απομάκρυνση των ξένων υλών
Ο λευκός κηρός λαμβάνεται με λεύκανση του κίτρινου κηρού μελισσών
Αριθ. EINECS 232-383-7
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Λευκοκίτρινα (λευκή μορφή) ή υποκίτρινα έως καστανόφαια (κίτρινη μορ­
φή) τεμάχια ή πλάκες με λεπτόκοκκα και μη κρυσταλλικά θραύσματα, που
έχουν ευχάριστη οσμή μελιού
EL L 83/250 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Από 62 °C έως 65 °C
Ειδικό βάρος 0,96 περίπου
Διαλυτότητα Αδιάλυτος στο νερό, μέτρια διαλυτός σε αλκοόλη, πολύ διαλυτός σε χλω­
ροφόρμιο και αιθέρα
Καθαρότητα
Βαθμός οξύτητας Τουλάχιστον 17 και έως 24 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης 87-104
Αριθμός υπεροξειδίων 5 κατ’ ανώτατο όριο
Γλυκερόλη και άλλες πολυόλες 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως γλυκερόλη)
Κηριζίνη, παραφίνες και ορισμένοι άλλοι
κηροί
Φέρονται 3,0 g δείγματος σε σφαιρική φιάλη των 100 ml, προστίθενται
30 ml διαλύματος υδροξειδίου του καλίου 4 % w/v σε απαλλαγμένη από
αλδεΰδες αιθανόλη και το μείγμα υποβάλλεται σε ήπιο βρασμό με κάθετο
ψυκτήρα επί 2 ώρες. Αφαιρείται ο ψυκτήρας και εισάγεται αμέσως θερμό­
μετρο. Η φιάλη τοποθετείται σε υδατόλουτρο θερμοκρασίας 80 °C και
αφήνεται να ψυχθεί με συνεχή περιδίνηση. Δεν σχηματίζεται ίζημα μέχρις
ότου η θερμοκρασία φθάσει τους 65 °C, παρόλο που το διάλυμα μπορεί να
είναι οπαλίζον.
Λίπη, ιαπωνικός κηρός, κολοφώνιο και
σάπωνες
Υποβάλλεται σε βρασμό 1 g δείγματος με 35 ml διαλύματος υδροξειδίου
του νατρίου 1:7, επί 30 min, ενώ ο όγκος διατηρείται σταθερός με την
προσθήκη νερού κατά διαστήματα, και έπειτα το μείγμα ψύχεται. Ο κηρός
αποχωρίζεται και το υγρό παραμένει διαυγές. Το ψυχρό μείγμα διηθείται
και προστίθεται υδροχλωρικό οξύ για την οξίνιση του διηθήματος. Δεν
σχηματίζεται ίζημα.
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 902 ΚΑΝΔΕΛΙΛΛΙΚΟΣ ΚΗΡΟΣ
Συνώνυμα
Ορισμός Ο κανδελιλλικός κηρός είναι καθαρμένος κηρός που λαμβάνεται από τα
φύλλα του φυτού καντελίλλα (Euphorbia antisyphilitica)
Αριθ. EINECS 232-347-0
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Σκληρός, κιτρινοκάστανος, αδιαφανής έως ημιδιαφανής κηρός
Ταυτοποίηση
Ειδικό βάρος 0,98 περίπου
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Από 68,5 °C έως 72,5 °C
Διαλυτότητα Αδιάλυτος σε νερό, διαλυτός σε αιθανόλη και τολουόλιο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/251
Καθαρότητα
Βαθμός οξύτητας Τουλάχιστον 12 και έως 22 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Τουλάχιστον 43 και έως 65 κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 903 ΚΑΡΝΑΟΥΒΙΚΟΣ ΚΗΡΟΣ
Συνώνυμα
Ορισμός Ο καρναουβικός κηρός είναι καθαρμένος κηρός που λαμβάνεται από τους
οφθαλμούς και τα φύλλα της κοπερνικίας (Copernicia cerifera)
Αριθ. EINECS 232-399-4
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Ανοικτοκάστανη προς ωχροκίτρινη σκόνη ή νιφάδες ή σκληρό και εύθρυπτο
στερεό με ρητινώδη θραύσματα
Ταυτοποίηση
Ειδικό βάρος 0,997 περίπου
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Από 82 °C έως 86 °C
Διαλυτότητα Αδιάλυτος στο νερό, εν μέρει διαλυτός σε ζέουσα αιθανόλη, διαλυτός σε
χλωροφόρμιο και διαιθυλαιθέρα
Καθαρότητα
Θειική τέφρα 0,25 % κατ’ ανώτατο όριο
Βαθμός οξύτητας Τουλάχιστον 2 και έως 7 κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Τουλάχιστον 71 και έως 88 κατ’ ανώτατο όριο
Ασαπωνοποίητες ύλες Τουλάχιστον 50 % και έως 55 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 904 ΣΕΛΑΚ
Συνώνυμα Λευκασμένη γομολάκα· λευκή γομολάκα
Ορισμός Το σέλακ είναι η καθαρμένη και λευκασμένη λάκκα – το ρητινώδες έκκριμα
– του εντόμου Laccifer (Tachardia) lacca Kerr (οικογένεια Coccidae)
Αριθ. EINECS 232-549-9
Χημική ονομασία
EL L 83/252 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Λευκασμένο σέλακ — Υπόλευκη, άμορφη, κοκκώδης ρητίνη
Λευκασμένο σέλακ χωρίς κηρó — Ανοικτοκίτρινη, άμορφη, κοκκώδης ρητί­
νη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό, εύκολα διαλυτό (αν και με πολύ αργό ρυθμό) σε
αλκοόλη, λίγο διαλυτό σε ακετόνη
Βαθμός οξύτητας Από 60 έως 89
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 6,0 % κατ’ ανώτατο όριο [40 °C, υπεράνω πυριτικής πηκτής (silica gel), 15
ώρες,]
Κολοφώνιο Απουσία
Κηρός Λευκασμένο σέλακ: 5,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Λευκασμένο σέλακ χωρίς κηρό: 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 905 ΜΙΚΡΟΚΡΥΣΤΑΛΛΙΚΟΣ ΚΗΡΟΣ
Συνώνυμα Κηρός πετρελαίου· κηρός υδρογονανθράκων · κηρός Fischer-Tropsch· συν­
θετικός κηρός· συνθετική παραφίνη
Ορισμός Εξευγενισμένα μείγματα στερεών, κορεσμένων υδρογονανθράκων, που λαμ­
βάνονται από πετρέλαιο ή συνθετικές πρώτες ύλες
Περιγραφή Λευκός έως κεχριμπαρόχρωμος, άοσμος κηρός
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτος στο νερό, πολύ λίγο διαλυτός στην αιθανόλη
Δείκτης διάθλασης [n] D
100 1,434-1,448
Εναλλακτικά [n] D
120 1,426-1,440
Καθαρότητα
Μοριακό βάρος Τουλάχιστον 500 (μέσο)
Ιξώδες Τουλάχιστον 1,1 × 10 – 5 m 2 s – 1 στους 100 °C
Εναλλακτικά: Τουλάχιστον 0,8 × 10 – 5 m 2 s – 1 στους 120 °C, εάν το
προϊόν είναι στερεό στους 100 °C
Υπόλειμμα κατά την πύρωση 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός ατόμων άνθρακα στο σημείο
απόσταξης του 5 %
5 % μέγιστο ποσοστό μορίων με αριθμό ατόμων άνθρακα μικρότερο των
Χρώμα Δοκιμή θετική
Θείο 0,4 % κ.β. κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Πολυκυκλικές αρωματικές ενώσεις Βενζο[a]πυρένιο, 50 μg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/253
Ε 907 ΥΔΡΟΓΟΝΩΜΕΝΟ ΠΟΛΥ-1-ΔΕΚΕΝΙΟ
Συνώνυμα Υδρογονωμένο πολυδεκένιο-1· υδρογονωμένη πολυ-α-ολεφίνη
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος C 10n H 20n+2 όπου n = 3 - 6
Μοριακό βάρος 560 (μέσο)
Δοκιμασία Τουλάχιστον 98,5 % υδρογονωμένου πολυ-1-δεκενίου, με την ακόλουθη
κατανομή ολιγομερών:
C 30 : 13 – 37 %
C 40 : 35 – 70 %
C 50 : 9 – 25 %
C 60 : 1 – 7 %
Περιγραφή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτο στο νερό· λίγο διαλυτό στην αιθανόλη· διαλυτό στο τολουόλιο
Καύση Καίγεται με ζωηρή φλόγα, αναδίδοντας τη χαρακτηριστική οσμή της παρα­
φίνης
Ιξώδες Από 5,7 × 10 – 6 έως 6,1 × 10 – 6 m 2 s – 1 στους 100 °C
Καθαρότητα
Ενώσεις με αριθμό ατόμων άνθρακα
μικρότερο από 30
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Ουσίες που απανθρακώνονται εύκολα Το χρώμα δοκιμαστικού σωλήνα που περιέχει θειικό οξύ και 5 g δείγματος
υδρογονωμένου πολυ-1-δεκενίου, ύστερα από ανακίνηση επί 10 λεπτά σε
υδατόλουτρο θερμοκρασίας βρασμού, είναι έως αμυδρά αχυροκίτρινο.
Νικέλιο 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 912 ΕΣΤΕΡΕΣ ΤΟΥ ΜΟΝΤΑΝΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ
Συνώνυμα
Ορισμός Μοντανικά οξέα και/ή εστέρες με αιθυλενογλυκόλη και/ή βουτανοδιόλη1,3
και/ή γλυκερόλη
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Εστέρες του μοντανικού οξέος
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Σχεδόν λευκές έως υποκίτρινες νιφάδες, σκόνη, κόκκοι ή σφαιρίδια
Ταυτοποίηση
Πυκνότητα Από 0,98 έως 1,05 (20 °C)
Σημείο στάξης Μεγαλύτερο των 77 °C
EL L 83/254 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Βαθμός οξύτητας 40 κατ’ ανώτατο όριο
Γλυκερόλη 1 % κατ’ ανώτατο όριο (με αεριοχρωματογραφία)
Άλλες πολυόλες 1 % κατ’ ανώτατο όριο (με αεριοχρωματογραφία)
Άλλοι τύποι κηρών Δεν ανιχνεύονται (με θερμιδομετρία διαφορικής σάρωσης και/ή φασματο­
σκοπία υπερύθρου)
Αρσενικό 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Χρώμιο 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 914 ΚΗΡΟΣ ΟΞΕΙΔΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΥΑΙΘΥΛΕΝΙΩΝ
Συνώνυμα
Ορισμός Πολικά προϊόντα αντίδρασης από ήπια οξείδωση πολυαιθυλενίου
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Οξειδωμένο πολυαιθυλένιο
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Σχεδόν λευκές νιφάδες, σκόνη, κόκκοι ή σφαιρίδια
Ταυτοποίηση
Πυκνότητα Από 0,92 έως 1,05 (20 °C)
Σημείο στάξης Μεγαλύτερο των 95 °C
Καθαρότητα
Βαθμός οξύτητας 70 κατ’ ανώτατο όριο
Ιξώδες Τουλάχιστον 8,1 · 10 – 5 m 2 s – 1 στους 120 °C
Άλλοι τύποι κηρών Δεν ανιχνεύονται (με θερμιδομετρία διαφορικής σάρωσης και/ή φασματο­
σκοπία υπερύθρου)
Οξυγόνο 9,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Χρώμιο 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 920 L-ΚΥΣΤΕΪΝΗ
Συνώνυμα
Ορισμός Υδροχλωρική ή μονοένυδρη υδροχλωρική L-κυστεΐνη. Δεν επιτρέπεται να
χρησιμοποιούνται ανθρώπινα μαλλιά ως πρώτη ύλη για την παραγωγή
αυτής της ουσίας
Αριθ. EINECS 200-157-7 (άνυδρο)
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος C 3 H 7 NO 2 S · HCl · nH 2 O (όπου n = 0 ή 1)
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/255
Μοριακό βάρος 157,62 (άνυδρο)
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 % και έως 101,5 % κατ’ ανώτατο όριο
επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή σκόνη ή άχρωμοι κρύσταλλοι
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτή στο νερό και σε αιθανόλη
Πεδίο τιμών σημείου τήξης Η άνυδρη μορφή τήκεται στους 175 °C περίπου
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 : από + 5,0° έως + 8,0° ή
[α] D
25 : από + 4,9° έως 7,9°
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση από 8,0 % έως 12,0 %
2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (άνυδρη μορφή)
Υπόλειμμα κατά την πύρωση 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Αμμωνιακά ιόντα 200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 1,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 927b ΚΑΡΒΑΜΙΔΙΟ
Συνώνυμα Ουρία
Ορισμός
Αριθ. EINECS 200-315-5
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος CH 4 N 2 O
Μοριακό βάρος 60,06
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Άχρωμη έως λευκή, πρισματική, κρυσταλλική σκόνη ή μικρά, λευκά σφαι­
ρίδια
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτό στο νερό
Διαλυτό σε αιθανόλη
Καθίζηση με νιτρικό οξύ Η δοκιμή κρίνεται θετική, εάν σχηματιστεί λευκό κρυσταλλικό ίζημα
Χρωματική αντίδραση Η δοκιμή κρίνεται θετική, εάν εμφανιστεί ερυθροϊώδης χρώση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 132 °C έως 135 °C
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 1 ώρα)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Ύλες αδιάλυτες σε αιθανόνη 0,04 % κατ’ ανώτατο όριο
Αλκαλικότητα Δοκιμή θετική
Αμμωνιακά ιόντα 500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/256 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Διουρία 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 938 ΑΡΓΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-147-0
Χημική ονομασία Αργό
Χημικός τύπος Ar
Ατομικό βάρος 40
Δοκιμασία Τουλάχιστον 99 %
Περιγραφή Άχρωμο, άοσμο, άφλεκτο αέριο
Ταυτοποίηση
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Μεθάνιο και άλλοι υδρογονάνθρακες 100 μl/l κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενοι ως μεθάνιο)
E 939 ΗΛΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-168-5
Χημική ονομασία Ήλιο
Χημικός τύπος He
Ατομικό βάρος 4
Δοκιμασία Τουλάχιστον 99 %
Περιγραφή Άχρωμο, άοσμο, άφλεκτο αέριο
Ταυτοποίηση
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Μεθάνιο και άλλοι υδρογονάνθρακες 100 μl/l κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενοι ως μεθάνιο)
E 941 ΑΖΩΤΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-783-9
Χημική ονομασία Άζωτο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/257
Χημικός τύπος N 2
Μοριακό βάρος 28
Δοκιμασία Τουλάχιστον 99 %
Περιγραφή Άχρωμο, άοσμο, άφλεκτο αέριο
Ταυτοποίηση
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Μονοξείδιο του άνθρακα 10 μl/l κατ’ ανώτατο όριο
Μεθάνιο και άλλοι υδρογονάνθρακες 100 μl/l κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενοι ως μεθάνιο)
Διοξείδιο και μείγμα οξειδίων του αζώτου 10 μl/l κατ’ ανώτατο όριο
Οξυγόνο 1 % κατ’ ανώτατο όριο
E 942 ΥΠΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΖΩΤΟΥ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 233-032-0
Χημική ονομασία Υποξείδιο του αζώτου
Χημικός τύπος N 2 O
Μοριακό βάρος 44
Δοκιμασία Τουλάχιστον 99 %
Περιγραφή Άχρωμο, άφλεκτο αέριο, με σχετικά ευχάριστη οσμή
Ταυτοποίηση
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Μονοξείδιο του άνθρακα 30 μl/l κατ’ ανώτατο όριο
Διοξείδιο και μείγμα οξειδίων του αζώτου 10 μl/l κατ’ ανώτατο όριο
E 943a ΒΟΥΤΑΝΙΟ
Συνώνυμα n-Βουτάνιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Βουτάνιο
Χημικός τύπος CH 3 CH 2 CH 2 CH 3
Μοριακό βάρος 58,12
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 %
Περιγραφή Άχρωμο αέριο ή υγρό με ήπια, χαρακτηριστική οσμή
EL L 83/258 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ταυτοποίηση
Τάση ατμών 108,935 kPa στους 20 °C
Καθαρότητα
Μεθάνιο 0,15 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
Αιθάνιο 0,5 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
Προπάνιο 1,5 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
Ισοβουτάνιο 3,0 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
Βουταδιένιο-1,3 0,1 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
Υγρασία 0,005 % κατ’ ανώτατο όριο
E 943b ΙΣΟΒΟΥΤΑΝΙΟ
Συνώνυμα 2-μεθυλοπροπάνιο
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία 2-μεθυλοπροπάνιο
Χημικός τύπος (CH 3 ) 2 CH CH 3
Μοριακό βάρος 58,12
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 94 %
Περιγραφή Άχρωμο αέριο ή υγρό με ήπια, χαρακτηριστική οσμή
Ταυτοποίηση
Τάση ατμών 205,465 kPa στους 20 °C
Καθαρότητα
Μεθάνιο 0,15 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
Αιθάνιο 0,5 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
Προπάνιο 2,0 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
n-Βουτάνιο 4,0 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
Βουταδιένιο-1,3 0,1 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
Υγρασία 0,005 % κατ’ ανώτατο όριο
E 944 ΠΡΟΠΑΝΙΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Προπάνιο
Χημικός τύπος CH 3 CH 2 CH 3
Μοριακό βάρος 44,09
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 %
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/259
Περιγραφή Άχρωμο αέριο ή υγρό με ήπια, χαρακτηριστική οσμή
Ταυτοποίηση
Τάση ατμών 732,910 kPa στους 20 °C
Καθαρότητα
Μεθάνιο 0,15 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
Αιθάνιο 1,5 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
Ισοβουτάνιο 2,0 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
n-Βουτάνιο 1,0 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
Βουταδιένιο-1,3 0,1 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
Υγρασία 0,005 % κατ’ ανώτατο όριο
E 948 ΟΞΥΓΟΝΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 231-956-9
Χημική ονομασία Οξυγόνο
Χημικός τύπος O 2
Μοριακό βάρος 32
Δοκιμασία Τουλάχιστον 99 %
Περιγραφή Άχρωμο, άοσμο, άφλεκτο αέριο
Ταυτοποίηση
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο
Μεθάνιο και άλλοι υδρογονάνθρακες 100 μl/l κατ’ ανώτατο όριο (υπολογιζόμενοι ως μεθάνιο)
E 949 ΥΔΡΟΓΟΝΟ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 215-605-7
Χημική ονομασία Υδρογόνο
Χημικός τύπος H 2
Μοριακό βάρος 2
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,9 %
Περιγραφή Άχρωμο, άοσμο, εξαιρετικά εύφλεκτο αέριο
Ταυτοποίηση
EL L 83/260 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 0,005 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
Οξυγόνο 0,001 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
Άζωτο 0,07 % v/v κατ’ ανώτατο όριο
Ε 950 ΑΚΕΣΟΥΛΦΑΜΗ Κ
Συνώνυμα Ακεσουλφάμη (άλας με Κ)· άλας με κάλιο του 2,2-διοξειδίου της 3,4-
διυδρο-6-μεθυλ-1,2,3-οξαθειαζινόνης-4
Ορισμός
Αριθ. EINECS 259-715-3
Χημική ονομασία άλας με κάλιο του 6-μεθυλ-1,2,3-οξαθειαζιν-4(3H)-ονο-2,2-διοξειδίου
Χημικός τύπος C 4 H 4 KNO 4 S
Μοριακό βάρος 201,24
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε C 4 H 4 KNO 4 S τουλάχιστον 99 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Άοσμη, λευκή κρυσταλλική σκόνη, 200 φορές περίπου γλυκύτερη από τη
σακχαρόζη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτή στο νερό, πολύ λίγο διαλυτή στην αιθανόλη
Απορρόφηση υπεριώδους Μέγιστο απορρόφησης 227 ± 2 nm για διάλυμα 10 mg σε 1 000 ml
νερού
Δοκιμή καλίου Δοκιμή θετική (υποβάλλεται σε δοκιμή το υπόλειμμα της πύρωσης 2 g
δείγματος)
Δοκιμή καθίζησης Σε διάλυμα 0,2 g δείγματος σε μείγμα 2 ml οξικού οξέος και 2 ml νερού
προστίθενται λίγες σταγόνες διαλύματος κοβαλτινιτρώδους νατρίου 10 %.
Σχηματίζεται κίτρινο ίζημα
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 1 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες)
Οργανικές προσμείξεις Δοκιμή θετική για 20 mg/kg συστατικών ενεργών στο υπεριώδες
Φθόριο 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 951 ΑΣΠΑΡΤΑΜΗ
Συνώνυμα Μεθυλεστέρας της ασπαρτυλοφαινυλαλανίνης
Ορισμός
Αριθ. EINECS 245-261-3
Χημική ονομασία 1-μεθυλεστέρας της N-(L-α-ασπαρτυλο)-L-φαινυλαλανίνης, 3-αμινο-Ν-(α-
καρβομεθοξυ-φαιναιθυλο)ηλεκτραμικός Ν-μεθυλεστέρας
Χημικός τύπος C 14 H 18 N 2 O 5
Μοριακό βάρος 294,31
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε C 14 H 18 N 2 O 5 τουλάχιστον 98 % και έως 102 % κατ’
ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/261
Περιγραφή Λευκή, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη με γλυκειά γεύση, 200 φορές περίπου
γλυκύτερη από τη σακχαρόζη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Λίγο διαλυτή στο νερό και στην αιθανόλη
pH Από 4,5 έως 6,0 (διάλυμα 1:125)
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 : + 14,5° έως + 16,5°
Προσδιορίζεται σε διάλυμα 4:100 σε μυρμηκικό οξύ 15Ν εντός 30 λεπτών
από την παρασκευή του διαλύματος του δείγματος
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 4,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
Θειική τέφρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Διαπερατότητα Η διαπερατότητα διαλύματος 1 % σε υδροχλωρικό οξύ 2Ν, προσδιοριζό­
μενη σε κυψελίδα 1 cm στα 430 nm με κατάλληλο φασματοφωτόμετρο
και με υδροχλωρικό οξύ 2Ν ως διάλυμα αναφοράς, είναι τουλάχιστον 0,95,
ισοδύναμη με απορρόφηση 0,022 περίπου κατ’ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί ξηρού)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί ξηρού)
5-βενζυλο-3,6-διοξο-2-πιπεραζινοξικό
οξύ
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο (επί ξηρού)
E 952 ΚΥΚΛΑΜΙΚΟ ΟΞΥ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕ ΝΑΤΡΙΟ ΚΑΙ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
(i) ΚΥΚΛΑΜΙΚΟ ΟΞΥ
Συνώνυμα Κυκλοεξυλοσουλφαμικό οξύ· ένωση του κυκλαμικού οξέος
Ορισμός
Αριθ. EINECS 202-898-1
Χημική ονομασία Κυκλοεξανοσουλφαμικό οξύ· κυκλοεξυλαμινοσουλφονικό οξύ
Χημικός τύπος C 6 H 13 NO 3 S
Μοριακό βάρος 179,24
Δοκιμασία Περιεκτικότητα του κυκλοεξυλοσουλφαμικού οξέος σε C 6 H 13 NO 3 S του­
λάχιστον 98 % και έως το ισοδύναμο του 102 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Πρακτικά άχρωμη, λευκή κρυσταλλική σκόνη. 40 φορές περίπου γλυκύτερη
από τη σακχαρόζη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτά στο νερό και σε αιθανόλη
Δοκιμή καθίζησης Διάλυμα 2 % οξινίζεται με υδροχλωρικό οξύ, προστίθεται 1 ml ενός κατά
προσέγγιση γραμμομοριακού υδατικού διαλύματος χλωριούχου βαρίου και
εφόσον εμφανιστεί θόλωμα ή σχηματιστεί ίζημα, το διάλυμα διηθείται. Στο
διαυγές διάλυμα προστίθεται 1 ml διαλύματος νιτρώδους νατρίου 10 %.
Σχηματίζεται λευκό ίζημα.
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 1 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 1 ώρα)
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη σε σελήνιο επί ξηρού)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
EL L 83/262 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Κυκλοεξυλαμίνη 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Δικυκλοεξυλαμίνη 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Ανιλίνη 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
(ii) ΚΥΚΛΑΜΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Ένωση του κυκλαμικού οξέος· άλας με νάτριο του κυκλαμικού οξέος
Ορισμός
Αριθ. EINECS 205-348-9
Χημική ονομασία Κυκλοεξανοσουλφαμικό νάτριο· κυκλοεξυλοσουλφαμικό νάτριο
Χημικός τύπος C 6 H 12 NNaO 3 S και η διένυδρη μορφή C 6 H 12 NNaO 3 S·2H 2 O
Μοριακό βάρος 201,22 για την άνυδρη μορφή
237,22 για την ένυδρη μορφή
Δοκιμασία Τουλάχιστον 98 % και έως 102 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας
Διένυδρη μορφή: τουλάχιστον 84 % επί ξηράς ουσίας
Περιγραφή Άοσμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη λευκού χρώματος, 30 φορές
περίπου γλυκύτερο από τη σακχαρόζη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτό σε νερό, πρακτικά αδιάλυτο σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 1 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 1 ώρα)
15,2 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες) για τη διένυδρη μορφή
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη σε σελήνιο επί ξηρού)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Κυκλοεξυλαμίνη 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Δικυκλοεξυλαμίνη 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Ανιλίνη 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
(iii) ΚΥΚΛΑΜΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Ένωση του κυκλαμικού οξέος· άλας με ασβέστιο του κυκλαμικού οξέος
Ορισμός
Αριθ. EINECS 205-349-4
Χημική ονομασία Κυκλοεξανοσουλφαμικό ασβέστιο· κυκλοεξυλοσουλφαμικό ασβέστιο
Χημικός τύπος C 12 H 24 CaN 2 O 6 S 2 · 2H 2 O
Μοριακό βάρος 432,57
Δοκιμασία Τουλάχιστον 98 % και έως 101 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς ουσίας
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/263
Περιγραφή Λευκοί, άχρωμοι κρύσταλλοι ή κρυσταλλική σκόνη, 30 φορές περίπου
γλυκύτερο από τη σακχαρόζη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτό στο νερό, μέτρια διαλυτό σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 1 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 1 ώρα)
8,5 % κατ’ ανώτατο όριο (140 °C, 4 ώρες) για τη διένυδρη μορφή
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη σε σελήνιο επί ξηρού)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Κυκλοεξυλαμίνη 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Δικυκλοεξυλαμίνη 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Ανιλίνη 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
E 953 ISOMALT (ΙΣΟΜΑΛΤΙΤΟΛΗ)
Συνώνυμα Υδρογονωμένη ισομαλτουλόζη
Ορισμός Παρασκευάζεται με ενζυμική μετατροπή σακχαρόζης με μη βιώσιμα κύτ­
ταρα του βακτηρίου Protaminobacter rubrum, την οποία ακολουθεί κατα­
λυτική υδρογόνωση
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Η ισομαλτιτόλη είναι μείγμα υδρογονωμένων μονο- και δισακχαριτών με
βασικά συστατικά τους δισακχαρίτες:
6-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλο-D-σορβιτόλη (1,6-GPS) και
διένυδρη 1-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλο-D-μαννιτόλη (1,1-GPM)
Χημικός τύπος 6-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλο-D-σορβιτόλη: C 12 H 24 O 11
διένυδρη 1-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλο-D-μαννιτόλη: C 12 H 24 O 11 .2H 2 O
Μοριακό βάρος 6-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλο-D-σορβιτόλη: 344,3
διένυδρη 1-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλο-D-μαννιτόλη: 380,3
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε υδρογονωμένους μονο- και δισακχαρίτες τουλάχιστον
98 % και σε μείγμα 6-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλο-D-σορβιτόλης και διένυ­
δρης 1-O-α-D-γλυκοπυρανοζυλο-D-μαννιτόλης τουλάχιστον 86 %, προσ­
διοριζόμενη επί άνυδρης ουσίας.
Περιγραφή Άοσμη, λευκή κρυσταλλική μάζα, ελαφρώς υγροσκοπική.
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτη στο νερό, πολύ λίγο διαλυτή στην αιθανόλη.
Δοκιμή HPLC Από τη σύγκριση με κατάλληλη πρότυπη ισομαλτιτόλη αναφοράς προκύ­
πτει ότι οι 2 κύριες κορυφές στο χρωματογράφημα του διαλύματος δοκι­
μής είναι παρόμοιες ως προς τον χρόνο κατακράτησης με τις 2 κύριες
κορυφές του χρωματογραφήματος του διαλύματος αναφοράς.
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό Το ανώτερο 7 % (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,05 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
EL L 83/264 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
D-μαννιτόλη 3 % κατ’ ανώτατο όριο
D-σορβιτόλη 6 % κατ’ ανώτατο όριο
Αναγωγικά σάκχαρα 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη σε γλυκόζη επί ξηρού)
Νικέλιο 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
E 954 ΣΑΚΧΑΡΙΝΕΣ
(i) ΣΑΚΧΑΡΙΝΗ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 201-321-0
Χημική ονομασία 3-οξο-2,3-διυδροβενζο(d)ισοθειαζολο-1,1-διοξείδιο
Χημικός τύπος C 7 H 5 NO 3 S
Μοριακό βάρος 183,18
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε C 7 H 5 NO 3 S τουλάχιστον 99 % και έως 101 % κατ’
ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη, άοσμα ή με ελαφρά αρω­
ματική οσμή, 300 έως 500 φορές περίπου γλυκύτερη από τη σακχαρόζη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Λίγο διαλυτή στο νερό, διαλυτή σε αλκαλικά διαλύματα, μέτρια διαλυτή
στην αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 1 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες)
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 226 έως 230 °C
Θειική τέφρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Βενζοϊκό και σαλικυλικό οξύ Σε 10 ml διαλύματος 1:20, το οποίο έχει προηγουμένως οξινιστεί με 5
σταγόνες οξικού οξέος, προστίθενται 3 σταγόνες ενός κατά προσέγγιση
γραμμομοριακού υδατικού διαλύματος χλωριούχου σιδήρου (ΙΙΙ). Δεν εμφα­
νίζεται ίζημα ή ιώδης χρώση
o-Τολουολοσουλφοναμίδιο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
p-Τολουολοσουλφοναμίδιο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
p-Σουλφοναμίδιο του βενζοϊκού οξέος 25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Ουσίες που απανθρακώνονται εύκολα Απουσία
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/265
(ii) ΣΑΚΧΑΡΙΝΙΚΟ ΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα Σακχαρίνη· άλας με νάτριο της σακχαρίνης
Ορισμός
Αριθ. EINECS 204-886-1
Χημική ονομασία o-Βενζοσουλφιμιδικό νάτριο· άλας με νάτριο του 2,3-διυδρο-3-οξοβενζισο­
σουλφοναζολίου· οξοβενζισοσουλφοναζόλιο· διένυδρο άλας με νάτριο του
1,2-βενζισοθειαζολιν-3-ονο-1,1-διοξειδίου
Χημικός τύπος C 7 H 4 NNaO 3 S·2H 2 O
Μοριακό βάρος 241,19
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε C 7 H 4 NNaO 3 S τουλάχιστον 99 % και έως 101 % κατ’
ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική, αποσαθρούμενη σκόνη, άοσμα ή
με ελαφρά οσμή, 300 έως 500 φορές περίπου γλυκύτερο από τη σακχα­
ρόζη σε αραιά διαλύματα.
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό, μέτρια διαλυτό σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15 % κατ’ ανώτατο όριο (120 °C, 4 ώρες)
Βενζοϊκό και σαλικυλικό οξύ Σε 10 ml διαλύματος 1:20, το οποίο έχει προηγουμένως οξινιστεί με 5
σταγόνες οξικού οξέος, προστίθενται 3 σταγόνες ενός κατά προσέγγιση
γραμμομοριακού υδατικού διαλύματος χλωριούχου σιδήρου(ΙΙΙ). Δεν εμφα­
νίζεται ίζημα ή ιώδης χρώση
o-Τολουολοσουλφοναμίδιο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
p-Τολουολοσουλφοναμίδιο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
p-σουλφοναμίδιο του βενζοϊκού οξέος 25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Ουσίες που απανθρακώνονται εύκολα Απουσία
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
(iii) ΣΑΚΧΑΡΙΝΙΚΟ ΑΣΒΕΣΤΙΟ
Συνώνυμα Σακχαρίνη· άλας με ασβέστιο της σακχαρίνης
Ορισμός
Χημική ονομασία o-Βενζοσουλφιμιδικό ασβέστιο· άλας με ασβέστιο του 2,3-διυδρο-3-οξο­
βενζισοσουλφοναζολίου· ένυδρο (7:2) άλας με ασβέστιο του 1,2-βενζισο­
θειαζολιν-3-ονο-1,1-διοξειδίου
Αριθ. EINECS 229-349-9
Χημικός τύπος C 14 H 8 CaN 2 O 6 S 2 ·3½H 2 O
Μοριακό βάρος 467,48
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε C 14 H 8 CaN 2 O 6 S 2 τουλάχιστον 95 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη, άοσμα ή με ελαφρά οσμή,
300 έως 500 φορές περίπου γλυκύτερο από τη σακχαρόζη σε αραιά
διαλύματα.
EL L 83/266 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό, διαλυτό σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 13,5 % κατ’ ανώτατο όριο (120 °C, 4 ώρες)
Βενζοϊκό και σαλικυλικό οξύ Σε 10 ml διαλύματος 1:20, το οποίο έχει προηγουμένως οξινιστεί με 5
σταγόνες οξικού οξέος, προστίθενται 3 σταγόνες ενός κατά προσέγγιση
γραμμομοριακού υδατικού διαλύματος χλωριούχου σιδήρου (ΙΙΙ). Δεν εμφα­
νίζεται ίζημα ή ιώδης χρώση
o-Τολουολοσουλφοναμίδιο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο εκφραζόμενη επί ξηρού
p-Τολουολοσουλφοναμίδιο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο εκφραζόμενη επί ξηρού
p-Σουλφοναμίδιο του βενζοϊκού οξέος 25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο εκφραζόμενη επί ξηρού
Ουσίες που απανθρακώνονται εύκολα Απουσία
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
(iv) ΣΑΚΧΑΡΙΝΙΚΟ ΚΑΛΙΟ
Συνώνυμα Σακχαρίνη· άλας με κάλιο της σακχαρίνης
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία o-Βενζοσουλφιμιδικό κάλιο· άλας με κάλιο του 2,3-διυδρο-3-οξοβενζισο­
σουλφοναζολίου· μονοένυδρο άλας με κάλιο του 1,2-βενζισοθειαζολιν-3-
ονο-1,1-διοξειδίου
Χημικός τύπος C 7 H 4 KNO 3 S·Η 2 O
Μοριακό βάρος 239,77
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε C 7 H 4 KNO 3 S τουλάχιστον 99 % και έως 101 % κατ’
ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκοί κρύσταλλοι ή λευκή κρυσταλλική σκόνη, άοσμη ή με ελαφρά οσμή
και με εντόνως γλυκιά γεύση, ακόμη και σε πολύ αραιά διαλύματα, 300
έως 500 φορές περίπου γλυκύτερο από τη σακχαρόζη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτό στο νερό, μέτρια διαλυτό σε αιθανόλη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 8 % κατ’ ανώτατο όριο (120 °C, 4 ώρες)
Βενζοϊκό και σαλικυλικό οξύ Σε 10 ml διαλύματος 1 προς 20, το οποίο έχει προηγουμένως οξινιστεί με
5 σταγόνες οξικού οξέος, προστίθενται 3 σταγόνες ενός κατά προσέγγιση
γραμμομοριακού υδατικού διαλύματος χλωριούχου σιδήρου (ΙΙΙ). Δεν εμφα­
νίζεται ίζημα ή ιώδης χρώση
o-Τολουολοσουλφοναμίδιο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
p-Τολουολοσουλφοναμίδιο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
p-Σουλφοναμίδιο του βενζοϊκού οξέος 25 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Ουσίες που απανθρακώνονται εύκολα Απουσία
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/267
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Σελήνιο 30 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
E 955 ΣΟΥΚΡΑΛΟΖΗ
Συνώνυμα 4,1',6'-Τριχλωρογαλακτοσακχαρόζη
Ορισμός
Αριθ. EINECS 259-952-2
Χημική ονομασία 1,6-διχλωρο-1,6-διδεσοξυ-β-D-φρουκτοφουρανοζυλο-4-χλωρο-4-δεσοξυ-α-
D-γαλακτοπυρανοζίτης
Χημικός τύπος C 12 H 19 Cl 3 O 8
Μοριακό βάρος 397,64
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε C 12 H 19 Cl 3 O 8 τουλάχιστον 98 % και έως 102 % κατ’
ανώτατο όριο επί άνυδρης ουσίας.
Περιγραφή Λευκή έως υπόλευκη, πρακτικά άοσμη κρυσταλλική σκόνη.
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτή στο νερό, τη μεθανόλη και την αιθανόλη
Λίγο διαλυτή στον οξικό αιθυλεστέρα
Φάσμα απορρόφησης υπερύθρου Το φάσμα υπερύθρου κολλοειδούς διαλύματος του δείγματος σε βρωμι­
ούχο κάλιο εμφανίζει σχετικά μέγιστα στα ίδια περίπου μήκη κύματος με
εκείνα του φάσματος αναφοράς που λαμβάνεται με τη χρήση πρότυπης
σουκραλόζης αναφοράς.
Χρωματογραφία λεπτής στιβάδας Η κύρια κηλίδα που αντιστοιχεί στο διάλυμα δοκιμής έχει την ίδια τιμή Rf
με εκείνη της κύριας κηλίδας του πρότυπου διαλύματος A που χρησιμο­
ποιείται στη δοκιμή άλλων χλωριωμένων δισακχαριτών. Αυτό το πρότυπο
διάλυμα παρασκευάζεται με τη διάλυση 1,0 g πρότυπης σουκραλόζης ανα­
φοράς σε 10 ml μεθανόλης.
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 + 84,0° έως + 87,5° υπολογιζόμενη επί άνυδρης ουσίας (υδατικό
διάλυμα 10 % w/v)
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,7 % κατ’ ανώτατο όριο
Άλλοι χλωριωμένοι δισακχαρίτες 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Χλωριωμένοι μονοσακχαρίτες 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Τριφαινυλοφωσφινοξείδιο 150 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μεθανόλη 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 957 ΘΑΥΜΑΤΙΝΗ
Συνώνυμα
Ορισμός
Αριθ. EINECS 258-822-2
EL L 83/268 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Χημική ονομασία Η θαυματίνη λαμβάνεται με υδατική εκχύλιση (pH 2,5 έως 4,0) των επι­
σπέρμιων του καρπού στελεχών του φυτού Thaumatococcus daniellii
(Benth) και αποτελείται ουσιαστικά από τις πρωτεΐνες θαυματίνη I και
θαυματίνη II μαζί με μικρότερες ποσότητες φυτικών συστατικών που προ­
έρχονται από την πρώτη ύλη
Χημικός τύπος Πολυπεπτίδιο με 207 αμινοξέα
Μοριακό βάρος Θαυματίνη I 22209
Θαυματίνη II 22293
Δοκιμασία Ελάχιστη περιεκτικότητα σε άζωτο 15,1 % επί ξηράς ουσίας, ισοδύναμη με
περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες τουλάχιστον 93 % (Ν × 6,2)
Περιγραφή Άοσμη σκόνη υπόλευκου χρώματος,. 2 000 έως 3 000 φορές περίπου
γλυκύτερη από τη σακχαρόζη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτή στο νερό, αδιάλυτη σε ακετόνη
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 9 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C μέχρι σταθερού βάρους)
Υδατάνθρακες 3 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Θειική τέφρα 2 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Αργίλιο 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Μόλυβδος 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Μικροβιολογικά κριτήρια
Ολικός αριθμός αεροβίων μικροβίων 1 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Escherichia coli Απουσία σε 1 g
Ε 959 ΝΕΟΕΣΠΕΡΙΔΙΝΗ DC
Συνώνυμα Διυδροχαλκόνη νεοεσπεριδίνης· NHDC· διυδροχαλκονο-4′-β-νεοεσπεριδοζί­
της εσπερετίνης· νεοεσπεριδίνη DC
Ορισμός Λαμβάνεται με καταλυτική υδρογόνωση της νεοεσπεριδίνης
Αριθ. EINECS 243-978-6
Χημική ονομασία Διυδροχαλκόνη 2-Ο-α-L-ραμνοπυρανοζυλο-4′-β-D-γλυκοπυρανοζυλ-εσπε­
ρετίνης
Χημικός τύπος C 28 H 36 O 15
Μοριακό βάρος 612,6
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 96 % επί ξηράς ουσίας
Περιγραφή Υπόλευκη, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη 1 000 έως 1 800 φορές περίπου
γλυκύτερη από τη σακχαρόζη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτή σε θερμό νερό, πολύ λίγο διαλυτή σε κρύο νερό, πρακτικά
αδιάλυτη σε αιθέρα και βενζόλιο
Μέγιστο απορρόφησης υπεριώδους 282 έως 283 nm για διάλυμα 2 mg σε 100 ml μεθανόλης
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/269
Δοκιμή Neu Διαλύονται περίπου 10 mg νεοεσπεριδίνης DC σε 1 ml μεθανόλης και
προστίθεται 1 ml μεθανολικού διαλύματος βορικού 2-αμιναιθυλοδιφαινυ­
λίου. Εμφανίζεται έντονη κίτρινη χρώση
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 11 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες)
Θειική τέφρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο εκφραζόμενη επί ξηρού
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
E 960 ΓΛΥΚΟΖΙΤΕΣ ΣΤΕΒΙΟΛΗΣ
Συνώνυμα
Ορισμός Η διαδικασία παρασκευής περιλαμβάνει δύο κύρια στάδια: το πρώτο στά­
διο συνίσταται σε υδατική εκχύλιση των φύλλων του φυτού Stevia reba­
udiana Bertoni και αρχικό καθαρισμό του εκχυλίσματος με χρωματογρα­
φία ιονανταλλαγής για να παραχθεί το αρχικό εκχύλισμα γλυκοζιτών
στεβιόλης, ενώ κατά το δεύτερο στάδιο, οι γλυκοζίτες της στεβιόλης
ανακρυσταλλώνονται από μεθανόλη ή υδατικό διάλυμα αιθανόλης με
αποτέλεσμα το τελικό προϊόν που αποτελείται κυρίως (τουλάχιστον κατά
75 %) από στεβιοζίτη και/ή ρεβαουδιοζίτη A.
Το πρόσθετο μπορεί να περιέχει υπολείμματα των ιονανταλλακτικών ρητι­
νών που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διεργασία παρασκευής. Σε μικρές
ποσότητες (0,10 έως 0,37 % w/w) έχουν εντοπιστεί και πολλοί άλλοι
συγγενείς γλυκοζίτες στεβιόλης, οι οποίοι παράγονται κατά τη διεργασία
παρασκευής, αλλά δεν αποτελούν φυσικά συστατικά του φυτού Stevia
rebaudiana.
Χημική ονομασία Στεβιοζίτης: 13-[(2-O-β-D-γλυκοπυρανοζυλο-β-D-γλυκοπυρανο­
ζυλ)οξυ]καουρ-16-εν-18-ικός β-D- γλυκοπυρανοζυλεστέρας
Ρεβαουδιοζίτης Α: 13-[(2-O-β-D-γλυκοπυρανοζυλο-3-O-β-D-γλυκοπυρα­
νοζυλο-β-D-γλυκοπυρανοζυλ)οξυ]καουρ-16-εν-18-ικός β-D- γλυκοπυρα­
νοζυλεστέρας
Χημικός τύπος Κοινή ονομασία Χημικός τύπος Συντελεστής
μετατροπής
Στεβιόλη C 20 H 30 O 3 1,00
Στεβιοζίτης C 38 H 60 O 18 0,40
Ρεβαουδιοζίτης A C 44 H 70 O 23 0,33
Ρεβαουδιοζίτης C C 44 H 70 O 22 0,34
Δουλκοζίτης A C 38 H 60 O 17 0,40
Ρουβουσοζίτης C 32 H 50 O 13 0,50
Στεβιολοβιοζίτης C 32 H 50 O 13 0,50
Ρεβαουδιοζίτης B C 38 H 60 O 18 0,40
Ρεβαουδιοζίτης D C 50 H 80 O 28 0,29
Ρεβαουδιοζίτης E C 44 H 70 O 23 0,33
Ρεβαουδιοζίτης F C 43 H 68 O 22 0,34
Μοριακό βάρος και αριθ. CAS Κοινή ονομασία Αριθ. CAS Μοριακό βάρος
Στεβιοζίτης 57817-89-7 804,87
EL L 83/270 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Ρεβαουδιοζίτης Α 58543-16-1 967,01
Δοκιμασία: Περιεκτικότητα τουλάχιστον 95 % σε στεβιοζίτη, ρεβαουδιοζίτες A, B, C,
D, E και F, στεβιολοβιοζίτη, ρουβουσοζίτη και δουλκοζίτη επί ξηράς
ουσίας.
Περιγραφή Λευκή έως υποκίτρινη σκόνη, 200 έως 300 φορές περίπου γλυκύτεροι
από τη σακχαρόζη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτοί έως λίγο διαλυτοί στο νερό
Στεβιοζίτης και ρεβαουδιοζίτης A Η κύρια κορυφή του χρωματογραφήματος που λαμβάνεται σύμφωνα με
τη διαδικασία της μεθόδου δοκιμασίας αντιστοιχεί είτε στον στεβιοζίτη
είτε στον ρεβαουδιοζίτη A
pH Από 4,5 έως 7,0 (διάλυμα 1:100)
Καθαρότητα
Ολική τέφρα 1 % κατ’ ανώτατο όριο
Απώλεια κατά την ξήρανση 6 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 2 ώρες)
Υπολειμματικοί διαλύτες 200 mg/kg μεθανόλης κατ’ ανώτατο όριο
5 000 mg/kg αιθανόλης κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 961 ΝΕΟΤΑΜΗ
Συνώνυμα 1-μεθυλεστέρας της N-[N-(3,3-διμεθυλοβουτυλ)-L-α-ασπαρτυλο]-L-φαινυ­
λαλανίνης·
μεθυλεστέρας της N-(3,3-διμεθυλοβουτυλ)-L-ασπαρτυλο-L-φαινυλαλανίνης.
Ορισμός Η νεοτάμη παρασκευάζεται με αντίδραση της ασπαρτάμης με 3,3-διμεθυ­
λοβουτυραλδεΰδη σε μεθανόλη παρουσία υδρογόνου υπό πίεση και με
καταλύτη παλλάδιο/άνθρακα. Ακολουθεί απομόνωση και καθαρισμός της
ουσίας με διήθηση, στην οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί γη διατόμων.
Μετά την απομάκρυνση του διαλύτη με απόσταξη, ακολουθεί έκπλυση
της νεοτάμης με νερό, απομόνωση με φυγοκέντρηση και, τέλος, ξήρανση
υπό κενό
Αριθ. CAS 165450-17-9
Χημική ονομασία 1-μεθυλεστέρας της N-[N-(3,3-διμεθυλοβουτυλ)-L-α-ασπαρτυλο]-L-φαινυ­
λαλανίνης
Χημικός τύπος C 20 H 30 N 2 O 5
Μοριακό βάρος 378,47
Περιγραφή Λευκή έως υπόλευκη σκόνη
Δοκιμασία Τουλάχιστον 97,0 % επί ξηράς ουσίας
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα 4,75 % (w/w) στους 60 °C στο νερό, διαλυτή σε αιθανόλη και οξικό
αιθυλεστέρα
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer, μέγεθος δείγματος
25 ± 5 mg)
pH 5,0 – 7,0 (υδατικό διάλυμα 0,5 %)
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 81 °C έως 84 °C
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/271
N-[(3,3-διμεθυλοβουτυλ)-L-α-ασπαρτυ­
λο]-L-φαινυλαλανίνη
1,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 962 ΑΛΑΣ ΑΣΠΑΡΤΑΜΗΣ-ΑΚΕΣΟΥΛΦΑΜΗΣ
Συνώνυμα Ασπαρτάμη- ακεσουλφάμη· άλας ασπαρτάμης- ακεσουλφάμης
Ορισμός Το άλας παρασκευάζεται με θέρμανση διαλύματος ασπαρτάμης και ακε­
σουλφάμης Κ σε αναλογία περίπου 2:1 (w/w) με όξινο pH μέχρι να
επιτευχθεί κρυστάλλωση. Το κάλιο και η υγρασία απομακρύνονται. Το
προϊόν είναι πιο σταθερό από την αμιγή ασπαρτάμη.
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Άλας του L-φαινυλαλανυλο-2-μεθυλ-L-α-ασπαρτικού οξέος με 6-μεθυλ-
1,2,3-οξαθειαζιν-4(3H)-ονο-2,2-διοξείδιο
Χημικός τύπος C 18 H 23 O 9 N 3 S
Μοριακό βάρος 457,46
Δοκιμασία Περιεκτικότητα 63,0 % έως 66,0 % σε ασπαρτάμη (επί ξηράς ουσίας) και
34,0 % έως 37,0 % σε ακεσουλφάμη (όξινη μορφή επί ξηράς ουσίας)
Περιγραφή Λευκή, άοσμη, κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Μέτρια διαλυτό στο νερό· λίγο διαλυτό σε αιθανόλη
Διαπερατότητα Η διαπερατότητα διαλύματος 1 % σε νερό, προσδιοριζόμενη σε κυψελίδα
του 1 cm στα 430 nm, με κατάλληλο φασματοφωτόμετρο και με νερό ως
διάλυμα αναφοράς, είναι τουλάχιστον 0,95, ισοδύναμη με απορρόφηση
0,022 περίπου κατ’ ανώτατο όριο.
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 + 14,5° έως + 16,5°
Προσδιορίζεται σε συγκέντρωση 6,2 g σε 100ml μυρμηκικού οξέος (15N)
εντός 30 λεπτών από την παρασκευή του διαλύματος. Η υπολογιζόμενη
ειδική στροφική ικανότητα διορθώνεται με διαίρεση διά 0,646 για να
ληφθεί υπόψη η περιεκτικότητα σε ασπαρτάμη του άλατος ασπαρτάμης-
ακεσουλφάμης
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 4 ώρες)
5-βενζυλο-3,6-διοξο-2-πιπεραζινοξικό
οξύ
0,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 965 (i) ΜΑΛΤΙΤΟΛΕΣ
Συνώνυμα D-Μαλτιτόλη· υδρογονωμένη μαλτόζη
Ορισμός Οι μαλτιτόλες παρασκευάζονται με υδρογόνωση D-μαλτόζης. Αποτελούνται
κυρίως από D-μαλτιτόλη. Μπορεί να περιέχουν μικρές ποσότητες σορβιτό­
λης και συγγενών πολυαλκοολών.
Αριθ. EINECS 209-567-0
Χημική ονομασία (α)-D-γλυκοπυρανοζυλο-1,4-D-γλυκιτόλη
Χημικός τύπος C 12 H 24 O 11
Μοριακό βάρος 344,3
EL L 83/272 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98 % σε D-μαλτιτόλη C 12 H 24 O 11 επί άνυδρης
ουσίας
Περιγραφή Λευκή κρυσταλλική σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτές στο νερό, λίγο διαλυτές στην αιθανόλη
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 148 έως 151 °C
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 + 105,5° έως + 108,5° (διάλυμα 5 % w/v)
Καθαρότητα
Όψη υδατικού διαλύματος Το διάλυμα είναι διαυγές και άχρωμο
Περιεκτικότητα σε νερό 1 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Αναγωγικά σάκχαρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη σε γλυκόζη επί ξηρού)
Χλωριόντα 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Θειικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Νικέλιο 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Ε 965 (ii) ΣΙΡΟΠΙ ΜΑΛΤΙΤΟΛΗΣ
Συνώνυμα Υδρογονωμένο σιρόπι γλυκόζης υψηλής περιεκτικότητας σε μαλτόζη· υδρο­
γονωμένο σιρόπι γλυκόζης· υγρή μαλτιτόλη
Ορισμός Μείγμα αποτελούμενο κυρίως από μαλτιτόλη με σορβιτόλη και υδρογονω­
μένους ολιγο- και πολυσακχαρίτες. Παρασκευάζεται με καταλυτική υδρο­
γόνωση σιροπίου γλυκόζης υψηλής περιεκτικότητας σε μαλτόζη ή με υδρο­
γόνωση των επιμέρους συστατικών του και ανάμειξη. Το προϊόν διατίθεται
στο εμπόριο τόσο υπό μορφή σιροπίου όσο και ως στερεό προϊόν.
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Ελάχιστη περιεκτικότητα σε ολικούς υδρογονωμένους σακχαρίτες 99 % επί
άνυδρης ουσίας και σε μαλτιτόλη 50 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Άχρωμα και άοσμα, διαυγή παχύρρευστα υγρά ή λευκές κρυσταλλικές
μάζες
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτό στο νερό, λίγο διαλυτό στην αιθανόλη
Δοκιμή HPLC Από τη σύγκριση με κατάλληλη πρότυπη μαλτιτόλη αναφοράς προκύπτει
ότι η κύρια κορυφή στο χρωματογράφημα του διαλύματος δοκιμής είναι
παρόμοια ως προς τον χρόνο κατακράτησης με την κύρια κορυφή του
χρωματογραφήματος του διαλύματος αναφοράς (ISO 10504:1998).
Καθαρότητα
Όψη υδατικού διαλύματος Το διάλυμα είναι διαυγές και άχρωμο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/273
Περιεκτικότητα σε νερό 31 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Αναγωγικά σάκχαρα 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη σε γλυκόζη επί ξηρού)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Χλωριόντα 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Θειικά ιόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Νικέλιο 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ε 966 ΛΑΚΤΙΤΟΛΗ
Συνώνυμα Λακτίτης· λακτοζιτόλη· λακτοβιοσίτης
Ορισμός Η λακτιτόλη παρασκευάζεται με καταλυτική υδρογόνωση της λακτόζης
Αριθ. EINECS 209-566-5
Χημική ονομασία 4-O-β-D-γαλακτοπυρανοζυλο-D-γλυκιτόλη
Χημικός τύπος C 12 H 24 O 11
Μοριακό βάρος 344,3
Δοκιμασία Τουλάχιστον 95 % επί ξηρού
Περιγραφή Κρυσταλλική σκόνη ή άχρωμο διάλυμα. Τα κρυσταλλικά προϊόντα συνα­
ντώνται σε άνυδρη, μονοένυδρη και διένυδρη μορφή. Ως καταλύτης χρη­
σιμοποιείται νικέλιο.
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτή στο νερό
Ειδική στροφική ικανότητα [α] D
20 = + 13° έως + 16° υπολογιζόμενη επί άνυδρης ουσίας (υδατικό
διάλυμα 10 % w/v)
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό Κρυσταλλικά προϊόντα· 10,5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Άλλες πολυόλες 2,5 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Αναγωγικά σάκχαρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη σε γλυκόζη επί ξηρού)
Χλωριόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Θειικά ιόντα 200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Νικέλιο 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Ε 967 ΞΥΛΙΤΟΛΗ
Συνώνυμα Ξυλιτόλη
Ορισμός Η ξυλιτόλη αποτελείται κυρίως από D-ξυλιτόλη. Το μέρος που δεν είναι D-
ξυλιτόλη αποτελείται από συγγενείς ουσίες, όπως η L-αραβινιτόλη, η γαλα­
κτιτόλη, η μαννιτόλη, η σορβιτόλη
EL L 83/274 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αριθ. EINECS 201-788-0
Χημική ονομασία D-ξυλιτόλη
Χημικός τύπος C 5 H 12 O 5
Μοριακό βάρος 152,2
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε ξυλιτόλη τουλάχιστον 98,5 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή, κρυσταλλική σκόνη, πρακτικά άοσμη.
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Πολύ διαλυτή στο νερό, μέτρια διαλυτή στην αιθανόλη
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 92 έως 96 °C
pH 5 έως 7 (υδατικό διάλυμα 10 % w/v)
Φασματοσκοπία απορρόφησης υπερύ­
θρου
Σύγκριση με πρότυπο αναφοράς, όπως π.χ. EP ή USP
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 1 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Αναγωγικά σάκχαρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη σε γλυκόζη επί ξηρού)
Άλλες πολυαλκοόλες 1 % κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Νικέλιο 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Χλωριόντα 100 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
Θειικά ιόντα 200 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (εκφραζόμενη επί ξηρού)
E 968 ΕΡΥΘΡΙΤΟΛΗ
Συνώνυμα Μεσο-ερυθριτόλη· τετραϋδροξυβουτάνιο· ερυθρίτης
Ορισμός Λαμβάνεται με ζύμωση πηγής υδατανθράκων με τη βοήθεια ασφαλών,
οσμόφιλων ζυμομυκήτων, κατάλληλων για τρόφιμα, όπως ο Moniliella
pollinis ή ο Moniliella megachilensis, ακολουθούμενη από καθαρισμό
και ξήρανση
Αριθ. EINECS 205-737-3
Χημική ονομασία Βουτανοτετρόλη-1,2,3,4
Χημικός τύπος C 4 H 10 O 4
Μοριακό βάρος 122,12
Δοκιμασία Τουλάχιστον 99 % μετά από ξήρανση
Περιγραφή Λευκοί, άοσμοι, μη υγροσκοπικοί, θερμοσταθεροί κρύσταλλοι, με γλυκύ­
τητα που ανέρχεται στο 60 – 80 % περίπου της γλυκύτητας της σακχα­
ρόζης.
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Εύκολα διαλυτή στο νερό, λίγο διαλυτή στην αιθανόλη, αδιάλυτη στον
διαιθυλαιθέρα.
Πεδίο τιμών σημείου τήξης 119-123 °C
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/275
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (70 °C, 6 ώρες, σε ξηραντήρα κενού)
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Αναγωγικές ουσίες 0,3 % κατ' ανώτατο όριο, εκφρασμένη σε D-γλυκόζη
Ριβιτόλη και γλυκερόλη 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 0,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 999 ΕΚΧΥΛΙΣΜΑ ΚΙΛΑΪΑΣ
Συνώνυμα Εκχύλισμα φλοιού κουιλαΐας· εκχύλισμα φλοιού του Παναμά· εκχύλισμα
κουιλαΐας· εκχύλισμα φλοιού Murillo· εκχύλισμα φλοιού της Κίνας
Ορισμός Το εκχύλισμα κιλάιας λαμβάνεται με υδατική εκχύλιση από το δέντρο
Quillaia saponaria Molina ή άλλα είδη του γένους Quillaia της οικογέ­
νειας Rosaceae. Περιέχει ορισμένες τριτερπενοειδείς σαπωνίνες που αποτε­
λούνται από γλυκοζίτες κιλαϊκού οξέος. Ενυπάρχουν επίσης και ορισμένα
σάκχαρα, μεταξύ των οποίων γλυκόζη, γαλακτόζη, αραβινόζης, ξυλόζη και
ραμνόζη, παράλληλα με ταννίνη, οξαλικό ασβέστιο και άλλα συστατικά σε
ήσσονες ποσότητες
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Το εκχύλισμα κιλάιας σε μορφή σκόνης έχει χρώμα ανοικτό καστανό με
ρόδινη χροιά. Διατίθεται επίσης σε μορφή υδατικού διαλύματος
Ταυτοποίηση
pH Από 3,7 έως 5,5 (διάλυμα 4 %)
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 6 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) (μόνο για τη σκόνη)
Αρσενικό 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1103 ΙΜΒΕΡΤΑΣΗ
Συνώνυμα
Ορισμός Η ιμβερτάση παράγεται από τον μύκητα Saccharomyces cerevisiae
Αριθ. EINECS 232-615-7
Αριθ. επιτροπής ενζύμων: EC 3.2.1.26
Συστηματική ονομασία Φρουκτοϋδρολάση β-D-φρουκτοφουρανοζίτη
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
EL L 83/276 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή
Ταυτοποίηση
Καθαρότητα
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Κάδμιο 0,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Ολικός αριθμός βακτηριδίων 50 000 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Salmonella spp. Απουσία σε 25 g
Κολοβακτηρίδια 30 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Escherichia coli Απουσία σε 25 g
Ε 1105 ΛΥΣΟΖΥΜΗ
Συνώνυμα Υδροχλωρική λυσοζύμη· μουραμιδάση
Ορισμός Η λυσοζύμη είναι γραμμικό πολυπεπτίδιο, αποτελούμενο από 129 αμινο­
ξέα, που λαμβάνεται από το λεύκωμα του αυγού της κότας. Η ενζυμική
δράση της οφείλεται στην ικανότητά της να υδρολύει τους δεσμούς β(1-4)
μεταξύ του N-ακετυλομουραμικού οξέος και της N-ακετυλογλυκοζαμίνης
στην εξωτερική μεμβράνη των κυττάρων των βακτηριδίων, ιδίως των θετικών
κατά Gram. Συνήθως λαμβάνεται ως υδροχλωρική λυσοζύμη
Αριθ. EINECS 232-620-4
Αριθ. επιτροπής ενζύμων: EC 3.2.1.17
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος 14 000 περίπου
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 950 mg/g επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή άοσμη σκόνη με ελαφρώς γλυκειά γεύση
Ταυτοποίηση
Ισοηλεκτρικό σημείο 10,7
pH Από 3,0 έως 3,6 (υδατικό διάλυμα 2 %)
Φασματoφωτoμετρία Μέγιστο απορρόφησης υδατικού διαλύματος (25 mg/100 ml) στα
281 nm, ελάχιστο απορρόφησης στα 252 nm
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 6 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer) (μόνο για τη σκόνη)
Υπόλειμμα κατά την πύρωση 1,5 % κατ’ ανώτατο όριο
Άζωτο Τουλάχιστον 16,8 % και έως 17,8 % κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/277
Μικροβιολογικά κριτήρια
Ολικός αριθμός βακτηριδίων 5 × 10 4 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Salmonella spp. Απουσία σε 25 g
Staphylococcus aureus Απουσία σε 1 g
Escherichia coli Απουσία σε 1 g
E 1200 ΠΟΛΥΔΕΞΤΡΟΖΗ
Συνώνυμα Τροποποιημένες πολυδεξτρόζες
Ορισμός Τυχαίας σύνδεσης πολυμερή γλυκόζης με ορισμένες ακραίες (καταληκτικές)
ομάδες σορβιτόλης και με μόρια κιτρικού ή φωσφορικού οξέος συνδεδε­
μένα στα πολυμερή με μονο- ή διεστερικούς δεσμούς. Λαμβάνονται με τήξη
και συμπύκνωση των συστατικών και συνίστανται από 90 περίπου μέρη D-
γλυκόζης, 10 μέρη σορβιτόλης και 1 μέρος κιτρικού οξέος και/ή 0,1 μέρος
φωσφορικού οξέος. Στα πολυμερή επικρατεί ο γλυκοζιτικός δεσμός 1,6,
συναντώνται όμως και άλλοι δεσμοί. Τα προϊόντα περιέχουν μικρές ποσό­
τητες ελεύθερης γλυκόζης, σορβιτόλης, λεβογλυκοζάνης (1,6-ανυδριτικό
παράγωγο της-D-γλυκόζης) και κιτρικού οξέος και μπορούν να εξουδετε­
ρωθούν με οποιαδήποτε βάση καθαρότητας κατάλληλης για τρόφιμα ή/και
να αποχρωματιστούν και να απιονιστούν για περαιτέρω καθαρισμό. Τα
προϊόντα μπορούν επίσης να υδρογονωθούν μερικώς με καταλύτη νικελίου
Raney για αναγωγή της υπολειμματικής γλυκόζης. Η πολυδεξτρόζη Ν είναι
εξουδετερωμένη πολυδεξτρόζη
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 90 % σε πολυμερές επί άνυδρης και απαλλαγ­
μένης από τέφρα ουσίας
Περιγραφή Λευκό έως ανοικτό χρυσοκάστανο στερεό. Οι πολυδεξτρόζες διαλύονται
στο νερό παρέχοντας διαυγή, άχρωμα έως αχυροκίτρινα διαλύματα
Ταυτοποίηση
Δοκιμή σακχαρόζης Δοκιμή θετική
Δοκιμή αναγωγικών σακχάρων Δοκιμή θετική
pH Από 2,5 έως 7,0 για την πολυδεξτρόζη (διάλυμα 10 %)
Από 5,0 έως 6,0 για την πολυδεξτρόζη N (διάλυμα 10 %)
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 4,0 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο (πολυδεξτρόζη)
2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (πολυδεξτρόζη Ν)
Νικέλιο 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τις υδρογονωμένες πολυδεξτρόζες
1,6-ανυδριτικό παράγωγο της D-γλυκό­
ζης
4,0 % κατ’ ανώτατο όριο επί ξηράς και απαλλαγμένης από τέφρα ουσίας
Γλυκόζη και σορβιτόλη 6,0 % κατ’ ανώτατο όριο συνολικά επί ξηράς και απαλλαγμένης από τέφρα
ουσίας· η γλυκόζη και η σορβιτόλη προσδιορίζονται χωριστά
Όριο μοριακού βάρους Δοκιμή αρνητική για τα πολυμερή με μοριακό βάρος μεγαλύτερο από
22 000
EL L 83/278 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
5-υδροξυμεθυλοφουρφου-ράλη 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο (πολυδεξτρόζη)
0,05 % κατ’ ανώτατο όριο (πολυδεξτρόζη N)
Μόλυβδος 0,5 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1201 ΠΟΛΥΒΙΝΥΛΟΠΥΡΡΟΛΙΔΟΝΗ
Συνώνυμα Ποβιδόνη· PVΡ· διαλυτή πολυβινυλοπυρρολιδόνη
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Πολυβινυλοπυρρολιδόνη, πολυ[1-(2-οξο-1-πυρρολιδινυλ)αιθυλένιο]
Χημικός τύπος (C 6 H 9 NO) n
Κατά βάρος μέσο μοριακό βάρος Τουλάχιστον 25 000
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε άζωτο (Ν) τουλάχιστον 11,5 % και κατ’ ανώτατο όριο
12,8 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή στο νερό και στην αιθανόλη. Αδιάλυτη στον αιθέρα
pH Από 3,0 έως 7,0 (διάλυμα 5 %)
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 5 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Ολική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Αλδεΰδες 500 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (ως ακεταλδεΰδη)
Ελεύθερη N-βινυλοπυρρολιδόνη 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδραζίνη 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1202 ΠΟΛΥΒΙΝΥΛΟΠΟΛΥΠΥΡΡΟΛΙΔΟΝΗ
Συνώνυμα Κροσποβιδόνη· πολυβιδόνη με σταυροδεσμούς· αδιάλυτη πολυβινυλοπυρ­
ρολιδόνη
Ορισμός Η πολυβινυλοπολυπυρρολιδόνη είναι πολυ[1-(2-οξο-1-πυρρολιδινυλ)αιθυ­
λένιο], με τυχαίους σταυροδεσμούς. Παράγεται με πολυμερισμό της N-
βινυλο-2-πυρρολιδόνης παρουσία είτε καυστικού καταλύτη είτε N, Ν'-διβι­
νυλ-ιμιδαζολιδόνης. Λόγω του ότι είναι αδιάλυτη σε όλους τους κοινούς
διαλύτες, το εύρος τιμών του μοριακού βάρους δεν είναι δυνατόν να
προσδιοριστεί αναλυτικά
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Πολυβινυλοπυρρολιδόνη· πολυ[1-(2-οξο-1-πυρρολιδινυλ)αιθυλένιο]
Χημικός τύπος (C 6 H 9 NO) n
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Περιεκτικότητα σε άζωτο (Ν) τουλάχιστον 11 % και κατ’ ανώτατο όριο
12,8 % επί άνυδρης ουσίας
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/279
Περιγραφή Λευκή υγροσκοπική σκόνη με ελαφρά, μη δυσάρεστη οσμή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Αδιάλυτη στο νερό, στην αιθανόλη και στον αιθέρα
pH Από 5,0 έως 8,0 (εναιώρημα σε νερό 1 %)
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 6 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,4 % κατ’ ανώτατο όριο
Υδατοδιαλυτές ύλες 1 % κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερη N-βινυλοπυρρολιδόνη 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Ελεύθερη N,Ν'-διβινυλ-ιμιδαζολιδόνη 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1203 ΠΟΛΥΒΙΝΥΛΙΚΗ ΑΛΚΟΟΛΗ
Συνώνυμα Πολυμερές βινυλικής αλκοόλης, PVOH
Ορισμός Η πολυβινυλική αλκοόλη είναι συνθετική ρητίνη που παρασκευάζεται με
πολυμερισμό του οξικού βινυλίου και μερική υδρόλυση του εστέρα παρου­
σία αλκαλικού καταλύτη. Τα φυσικά χαρακτηριστικά του προϊόντος εξαρ­
τώνται από τον βαθμό πολυμερισμού και τον βαθμό υδρόλυσης.
Χημική ονομασία Ομοπολυμερές βινυλικής αλκοόλης
Χημικός τύπος (C 2 H 3 OR) n όπου R = H ή COCH 3
Περιγραφή Άοσμη, άγευστη, ημιδιαφανής, λευκή ή υπόλευκη κοκκώδης σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή στο νερό· μέτρια διαλυτή σε αιθανόλη
Αντίδραση καθίζησης Διαλύονται 0,25 g του δείγματος σε 5 ml νερού με θέρμανση. Το διάλυμα
αφήνεται να ψυχθεί σε θερμοκρασία δωματίου. Με την προσθήκη 10 ml
αιθανόλης στο διάλυμα αυτό σχηματίζεται λευκό θόλωμα ή κροκυδώδες
ίζημα.
Χρωματική αντίδραση Διαλύονται 0,01 g του δείγματος σε 100 ml νερού με θέρμανση. Το διά­
λυμα αφήνεται να ψυχθεί σε θερμοκρασία δωματίου. Με την προσθήκη, σε
5 ml του διαλύματος, μιας σταγόνας ιωδιούχου διαλύματος ελέγχου (TS)
και λίγων σταγόνων διαλύματος βορικού οξέος εμφανίζεται κυανό χρώμα
Διαλύονται 0,5 g του δείγματος σε 10 ml νερού με θέρμανση. Το διάλυμα
αφήνεται να ψυχθεί σε θερμοκρασία δωματίου. Με την προσθήκη μιας
σταγόνας ιωδιούχου διαλύματος ελέγχου (TS) σε 5 ml διαλύματος εμφα­
νίζεται βαθυκόκκινο έως κυανό χρώμα.
Ιξώδες 4,8 έως 5,8 mPa.s (διάλυμα 4 % στους 20 °C) που ισοδυναμεί με μέσο
μοριακό βάρος 26 000-30 000 Da
Καθαρότητα
Ύλες αδιάλυτες στο νερό 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Αριθμός σαπωνοποίησης Από 125 έως 153 mg KOH/g
Βαθμός υδρόλυσης 86,5 έως 89,0 %
Βαθμός οξύτητας 3,0 κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/280 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Υπολείμματα διαλυτών 1,0 % μεθανόλης, 1,0 % οξικού μεθυλεστέρα κατ’ ανώτατο όριο
pH 5,0 έως 6,5 (διάλυμα 4 %)
Απώλεια κατά την ξήρανση 5,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 3 ώρες)
Απώλεια κατά την καύση 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2,0 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1204 ΠΟΥΛΟΥΛΑΝΗ
Συνώνυμα
Ορισμός Γραμμική, ουδέτερη γλυκάνη που αποτελείται κυρίως από δομικές μονάδες
μαλτοτριόζης που συνδέονται με γλυκοζιτικούς δεσμούς 1,6. Παράγεται με
ζύμωση από υδρολυμένο άμυλο κατάλληλο για τρόφιμα, με τη χρήση μη
τοξινογόνου στελέχους του Aureobasidium pullulans. Μετά την ολοκλή­
ρωση της ζύμωσης, απομακρύνονται με μικροδιήθηση τα κύτταρα του
μύκητα, το διήθημα αποστειρώνεται με θέρμανση, ενώ οι χρωστικές και
οι άλλες προσμείξεις απομακρύνονται με προσρόφηση και χρωματογραφία
ιονανταλλαγής
Αριθ. EINECS 232-945-1
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος (C 6 H 10 O 5 ) n
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία Ελάχιστη περιεκτικότητα σε γλυκάνη 90 % επί ξηράς ουσίας
Περιγραφή Λευκή ή υπόλευκη άοσμη σκόνη
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή στο νερό, πρακτικά αδιάλυτη στην αιθανόλη
pH 5,0 έως 7,0 (διάλυμα 10 %)
Καθίζηση με πολυαιθυλενογλυκόλη 600 Προστίθενται 2 ml πολυαιθυλενογλυκόλης 600 σε 10 ml υδατικού διαλύ­
ματος πουλουλάνης 2 %. Σχηματίζεται λευκό ίζημα
Αποπολυμερισμός με πουλουλανάση Σε δύο δοκιμαστικούς σωλήνες φέρονται 10 ml διαλύματος πουλουλάνης
10 %. Στον ένα σωλήνα προστίθενται 0,1 ml διαλύματος πουλουλανάσης
με δραστικότητα 10 μονάδες/g και στον άλλο 0,1 ml νερού. Μετά από
επώαση στους 25 °C περίπου επί 20 λεπτά, το ιξώδες του διαλύματος που
υπέστη κατεργασία με πουλουλανάση είναι εμφανώς χαμηλότερο από το
ιξώδες του διαλύματος που δεν υπέστη κατεργασία
Ιξώδες 100 έως 180 mm 2 /s (υδατικό διάλυμα 10 % w/w στους 30 °C)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 6 % κατ' ανώτατο όριο (90 °C, πίεση 50 mm Hg κατ’ ανώτατο όριο, 6
ώρες)
Μονο-, δι- και ολιγοσακχαρίτες 10 % κατ’ ανώτατο όριο, εκφραζόμενη σε γλυκόζη
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μικροβιολογικά κριτήρια
Ζυμομύκητες και ευρωτομύκητες 100 αποικίες ανά γραμμάριο, κατ’ ανώτατο όριο
Κολοβακτηρίδια Απουσία σε 25 g
Salmonella spp. Απουσία σε 25 g
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/281
E 1205 ΒΑΣΙΚΟ ΜΕΘΑΚΡΥΛΙΚΟ ΣΥΜΠΟΛΥΜΕΡΕΣ
Συνώνυμα Βασικό βουτυλιωμένο μεθακρυλικό συμπολυμερές· αμινομεθακρυλικό
συμπολυμερές· συμπολυμερές Ε μεθακρυλικού αμιναλκυλίου·πολυμερές
μεθακρυλικού βουτυλίου, μεθακρυλικού διμεθυλαμινοαιθυλίου, μεθακρυλι­
κού μεθυλίου· πολυμερές μεθακρυλικού βουτυλίου, μεθακρυλικού μεθυλί­
ου, μεθακρυλικού διμεθυλαμινοαιθυλίου
Ορισμός Το βασικό μεθακρυλικό συμπολυμερές παρασκευάζεται με θερμικά ελεγχό­
μενο πολυμερισμό διαλύματος των μονομερών μεθακρυλικό μεθύλιο, μεθα­
κρυλικό βουτύλιο και μεθακρυλικό διμεθυλαμινοαιθύλιο σε προπανόλη-2,
με χρήση δότη ελευθέρων ριζών ως συστήματος εκκινητή. Ως παράγοντας
τροποποίησης της αλυσίδας χρησιμοποιείται μία αλκυλομερκαπτάνη. Το
στερεό πολυμερές αλέθεται (πρώτο στάδιο άλεσης) και υποβάλλεται σε
διέλαση και κοκκοποίηση υπό κενό ώστε να απομακρυνθούν τα υπολειμ­
ματικά πτητικά συστατικά. Οι κόκκοι που προκύπτουν διατίθενται με τη
μορφή αυτή στο εμπόριο ή υποβάλλονται σε δεύτερο στάδιο άλεσης (μι­
κροκονιοποίηση).
Χημική ονομασία Πολυ[(μεθακρυλικό βουτύλιο)-co-(μεθακρυλικό 2-διμεθυλαμινοαιθύλιο)-co-
(μεθακρυλικό μεθύλιο)] 1:2:1
Χημικός τύπος Poly[(CH 2 :C(CH 3 )CO 2 (CH 2 ) 2 N(CH 3 ) 2 )-co-(CH 2 :C(CH 3 )CO 2 CH 3 )-co-
(CH 2 :C(CH 3 )CO 2 (CH 2 ) 3 CH 3 )]
Κατά βάρος μέσο μοριακό βάρος υπολο­
γιζόμενο με χρωματογραφία διαπέρασης
πηκτής
47 000 g/mol περίπου
Κοκκομετρικός βαθμός σκόνης (όταν χρη­
σιμοποιείται για τον σχηματισμό μεμβρά­
νης)
< 50 μm τουλάχιστον 50 %
< 0,1 μm 5,1 – 5,5 %
Δοκιμασία:
(σύμφωνα με την Ph. Eur. 2.2.20 «πο­
τενσιομετρική τιτλοδότηση»)
Περιεκτικότητα 20,8 % - 25,5 % σε διμεθυλαμινοαιθυλομάδες (DMAE) επί
ξηράς ουσίας
Περιγραφή Οι κόκκοι είναι άχρωμοι ή έχουν κίτρινη χροιά, ενώ η σκόνη είναι λευκή
Ταυτοποίηση
Φασματοσκοπία απορρόφησης υπερύ­
θρου
Να προσδιοριστεί
Ιξώδες διαλύματος 12,5 % σε μείγμα
προπανόλης-2 και ακετόνης 60:40 (w/w)
3 – 6 mPa.s
Δείκτης διάθλασης [n] D
20 1,380 – 1,385
Διαλυτότητα 1 g διαλύεται σε 7 g μεθανόλης, αιθανόλης, προπανόλης-2, διχλωρομεθα­
νίου, υδατικού διαλύματος υδροχλωρικού οξέος 1N.
Αδιάλυτο σε πετρελαϊκό αιθέρα.
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 2,0 % κατ’ ανώτατο όριο (105 °C, 3H)
Αριθμός αλκαλίου 162 – 198 mg KOH / g ξηράς ουσίας
Θειική τέφρα 0,1 % κατ’ ανώτατο όριο
Υπολειμματικά μονομερή Μεθακρυλικό βουτύλιο < 1 000 mg/kg
Μεθακρυλικό μεθύλιο < 1 000 mg/kg
Μεθακρυλικό διμεθυλαμινοαιθύλιο < 1 000 mg/kg
Υπολείμματα διαλυτών Προπανόλη-2 < 0,5 %
Βουτανόλη < 0,5 %
Μεθανόλη < 0,1 %
EL L 83/282 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αρσενικό 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Υδράργυρος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Χαλκός 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1404 ΟΞΕΙΔΩΜΕΝΟ ΑΜΥΛΟ
Συνώνυμα
Ορισμός Το οξειδωμένο άμυλο είναι άμυλο κατεργασμένο με υποχλωριώδες νάτριο
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί)
νιφάδες ή άμορφη ή χονδρόκοκκη σκόνη
Ταυτοποίηση
Παρατήρηση με μικροσκόπιο Δοκιμή θετική (εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί)
Χρώση με ιώδιο Δοκιμή θετική (βαθυκύανο έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα
Καρβοξύλια 1,1 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Διοξείδιο του θείου 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών (επί άνυ­
δρης ουσίας)
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν
άλλως καθορίζεται (επί άνυδρης ουσίας)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Υδράργυρος 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1410 ΔΙΣΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ
Συνώνυμα
Ορισμός Το δισόξινο φωσφορικό άμυλο είναι άμυλο εστεροποιημένο με ορθοφω­
σφορικό οξύ ή ορθοφωσφορικό νάτριο ή κάλιο ή με τριπολυφωσφορικό
νάτριο
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/283
Δοκιμασία
Περιγραφή Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί)
νιφάδες ή άμορφη ή χονδρόκοκκη σκόνη
Ταυτοποίηση
Παρατήρηση με μικροσκόπιο Δοκιμή θετική (εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί)
Χρώση με ιώδιο Δοκιμή θετική (βαθυκύανο έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα
Υπολειμματικά φωσφορικά ιόντα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας (επί άνυδρης
ουσίας)
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα (επί άνυδρης ουσίας)
Διοξείδιο του θείου 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών (επί άνυ­
δρης ουσίας)
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν
άλλως καθορίζεται (επί άνυδρης ουσίας)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Υδράργυρος 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1412 ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ
Συνώνυμα
Ορισμός Το όξινο φωσφορικό άμυλο είναι άμυλο συνδεδεμένο με σταυροδεσμούς με
τριμεταφωσφορικό νάτριο ή οξυχλωριούχο φωσφόρο
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί)
νιφάδες ή άμορφη ή χονδρόκοκκη σκόνη
Ταυτοποίηση
Παρατήρηση με μικροσκόπιο Δοκιμή θετική (εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί)
Χρώση με ιώδιο Δοκιμή θετική (βαθυκύανο έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα
EL L 83/284 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Υπολειμματικά φωσφορικά ιόντα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας (επί άνυδρης
ουσίας)
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα (επί άνυδρης ουσίας)
Διοξείδιο του θείου 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών (επί άνυ­
δρης ουσίας)
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν
άλλως καθορίζεται (επί άνυδρης ουσίας)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Υδράργυρος 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1413 ΦΩΣΦΟΡΥΛΙΩΜΕΝΟ ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ
Συνώνυμα
Ορισμός Το φωσφορυλιωμένο όξινο φωσφορικό άμυλο είναι άμυλο που έχει υπο­
βληθεί σε συνδυασμό κατεργασιών, όπως περιγράφεται για το δισόξινο και
το όξινο φωσφορικό άμυλο
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί)
νιφάδες ή άμορφη ή χονδρόκοκκη σκόνη
Ταυτοποίηση
Παρατήρηση με μικροσκόπιο Δοκιμή θετική (εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί)
Χρώση με ιώδιο Δοκιμή θετική (βαθυκύανο έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα
Υπολειματικά φωσφορικά ιόντα 0,5 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας (επί άνυδρης
ουσίας)
0,4 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα (επί άνυδρης ουσίας)
Διοξείδιο του θείου 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών (επί άνυ­
δρης ουσίας)
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν
άλλως καθορίζεται (επί άνυδρης ουσίας)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Υδράργυρος 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/285
E 1414 ΑΚΕΤΥΛΙΩΜΕΝΟ ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ
Συνώνυμα
Ορισμός Το ακετυλιωμένο όξινο φωσφορικό άμυλο είναι άμυλο συνδεδεμένο με
σταυροδεσμούς με τριμεταφωσφορικό νάτριο ή οξυχλωριούχο φωσφόρο
και εστεροποιημένο με οξικό ανυδρίτη ή οξικό βινυλεστέρα
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί)
νιφάδες ή άμορφη ή χονδρόκοκκη σκόνη
Ταυτοποίηση
Παρατήρηση με μικροσκόπιο Δοκιμή θετική (εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί)
Χρώση με ιώδιο Δοκιμή θετική (βαθυκύανο έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα
Ακετυλομάδες 2,5 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Υπολειμματικά φωσφορικά ιόντα 0,14 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας (επί άνυδρης
ουσίας)
0,04 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα (επί άνυδρης ουσίας)
Οξικός βινυλεστέρας 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Διοξείδιο του θείου 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών (επί άνυ­
δρης ουσίας)
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν
άλλως καθορίζεται (επί άνυδρης ουσίας)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Υδράργυρος 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1420 ΑΚΕΤΥΛΙΩΜΕΝΟ ΑΜΥΛΟ
Συνώνυμα Οξικό άμυλο
Ορισμός Το ακετυλιωμένο άμυλο είναι άμυλο εστεροποιημένο με οξικό ανυδρίτη ή
οξικό βινυλεστέρα
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
EL L 83/286 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί)
νιφάδες ή άμορφη ή χονδρόκοκκη σκόνη
Ταυτοποίηση
Παρατήρηση με μικροσκόπιο Δοκιμή θετική (εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί)
Χρώση με ιώδιο Δοκιμή θετική (βαθυκύανο έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα
Ακετυλομάδες 2,5 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Οξικός βινυλεστέρας 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Διοξείδιο του θείου 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών (επί άνυ­
δρης ουσίας)
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν
άλλως καθορίζεται (επί άνυδρης ουσίας)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Υδράργυρος 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1422 ΑΚΕΤΥΛΙΩΜΕΝΟ ΟΞΙΝΟ ΑΔΙΠΙΚΟ ΑΜΥΛΟ
Συνώνυμα
Ορισμός Το ακετυλιωμένο όξινο αδιπικό άμυλο είναι άμυλο συνδεδεμένο με σταυ­
ροδεσμούς με αδιπικό ανυδρίτη και εστεροποιημένο με οξικό ανυδρίτη
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί)
νιφάδες ή άμορφη ή χονδρόκοκκη σκόνη
Ταυτοποίηση
Παρατήρηση με μικροσκόπιο Δοκιμή θετική (εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί)
Χρώση με ιώδιο Δοκιμή θετική (βαθυκύανο έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα
Ακετυλομάδες 2,5 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Αδιπικές ομάδες 0,135 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/287
Διοξείδιο του θείου 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών (επί άνυ­
δρης ουσίας)
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν
άλλως καθορίζεται (επί άνυδρης ουσίας)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Υδράργυρος 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1440 ΥΔΡΟΞΥΠΡΟΠΥΛΑΜΥΛΟ
Συνώνυμα
Ορισμός Το υδροξυπροπυλάμυλο είναι άμυλο αιθεροποιημένο με προπυλενοξείδιο
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί)
νιφάδες ή άμορφη ή χονδρόκοκκη σκόνη
Ταυτοποίηση
Παρατήρηση με μικροσκόπιο Δοκιμή θετική (εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί)
Χρώση με ιώδιο Δοκιμή θετική (βαθυκύανο έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα
Υδροξυπροπυλομάδες 7,0 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Προπυλενοχλωρυδρίνη 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Διοξείδιο του θείου 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών (επί άνυ­
δρης ουσίας)
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν
άλλως καθορίζεται (επί άνυδρης ουσίας)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Υδράργυρος 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1442 ΟΞΙΝΟ ΦΩΣΦΟΡΙΚΟ ΥΔΡΟΞΥΠΡΟΠΥΛΑΜΥΛΟ
Συνώνυμα
Ορισμός Το όξινο φωσφορικό υδροξυπροπυλάμυλο είναι άμυλο συνδεδεμένο με
σταυροδεσμούς με τριμεταφωσφορικό νάτριο ή οξυχλωριούχο φωσφόρο
και αιθεροποιημένο με προπυλενοξείδιο
EL L 83/288 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί)
νιφάδες ή άμορφη ή χονδρόκοκκη σκόνη
Ταυτοποίηση
Παρατήρηση με μικροσκόπιο Δοκιμή θετική (εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί)
Χρώση με ιώδιο Δοκιμή θετική (βαθυκύανο έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα
Υδροξυπροπυλομάδες 7,0 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Υπολειμματικά φωσφορικά ιόντα 0,14 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άμυλο σίτου ή πατάτας (επί άνυδρης
ουσίας)
0,04 % κατ’ ανώτατο όριο (ως P) για άλλα άμυλα (επί άνυδρης ουσίας)
Προπυλενοχλωρυδρίνη 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Διοξείδιο του θείου 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών (επί άνυ­
δρης ουσίας)
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν
άλλως καθορίζεται (επί άνυδρης ουσίας)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Υδράργυρος 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1450 ΟΚΤΕΝΥΛΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟΝΑΤΡΙΟ
Συνώνυμα SSOS
Ορισμός Το οκτενυληλεκτρικό αμυλονάτριο είναι άμυλο εστεροποιημένο με οκτενυ­
ληλεκτρικό ανυδρίτη
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί)
νιφάδες ή άμορφη ή χονδρόκοκκη σκόνη
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/289
Ταυτοποίηση
Παρατήρηση με μικροσκόπιο Δοκιμή θετική (εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί)
Χρώση με ιώδιο Δοκιμή θετική (βαθύ κυανούν έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα
Οκτενυληλεκτρυλομάδες 3 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Υπόλειμμα οκτενυληλεκτρικού οξέος 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Διοξείδιο του θείου 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών (επί άνυ­
δρης ουσίας)
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν
άλλως καθορίζεται (επί άνυδρης ουσίας)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Υδράργυρος 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1451 ΑΚΕΤΥΛΙΩΜΕΝΟ ΟΞΕΙΔΩΜΕΝΟ ΑΜΥΛΟ
Συνώνυμα
Ορισμός Το ακετυλιωμένο οξειδωμένο άμυλο είναι άμυλο κατεργασμένο με υποχλω­
ριώδες νάτριο και, στη συνέχεια, εστεροποιημένο με οξικό ανυδρίτη
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί)
νιφάδες ή άμορφη ή χονδρόκοκκη σκόνη
Ταυτοποίηση
Παρατήρηση με μικροσκόπιο Δοκιμή θετική (εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί)
Χρώση με ιώδιο Δοκιμή θετική (βαθυκύανο έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 15,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο σιτηρών
21,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άμυλο πατάτας
18,0 % κατ’ ανώτατο όριο για άλλα άμυλα
Καρβοξύλια 1,3 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Ακετυλομάδες 2,5 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
EL L 83/290 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Διοξείδιο του θείου 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών (επί άνυ­
δρης ουσίας)
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν
άλλως καθορίζεται (επί άνυδρης ουσίας)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Υδράργυρος 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1452 ΑΡΓΙΛΙΟΥΧΟ ΟΚΤΕΝΥΛΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΑΜΥΛΟ
Συνώνυμα
Ορισμός Το αργιλιούχο οκτενυληλεκτρικό άμυλο είναι άμυλο εστεροποιημένο με
οκτενυληλεκτρικό ανυδρίτη και κατεργασμένο με θειικό αργίλιο
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία
Χημικός τύπος
Μοριακό βάρος
Δοκιμασία
Περιγραφή Λευκή ή σχεδόν λευκή σκόνη ή κόκκοι ή (εάν έχει προζελατινοποιηθεί)
νιφάδες ή άμορφη ή χονδρόκοκκη σκόνη
Ταυτοποίηση
Παρατήρηση με μικροσκόπιο Δοκιμή θετική (εάν δεν έχει προζελατινοποιηθεί)
Χρώση με ιώδιο Δοκιμή θετική (βαθυκύανο έως ανοικτό κόκκινο χρώμα)
Καθαρότητα
Απώλεια κατά την ξήρανση 21,0 % κατ’ ανώτατο όριο
Οκτενυληλεκτρυλομάδες 3 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Υπόλειμμα οκτενυληλεκτρικού οξέος 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Διοξείδιο του θείου 50 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για τροποποιημένα άμυλα σιτηρών (επί άνυ­
δρης ουσίας)
10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο για άλλα τροποποιημένα άμυλα, εκτός αν
άλλως καθορίζεται (επί άνυδρης ουσίας)
Αρσενικό 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
Υδράργυρος 0,1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αργίλιο 0,3 % κατ’ ανώτατο όριο (επί άνυδρης ουσίας)
E 1505 ΚΙΤΡΙΚΟΣ ΤΡΙΑΙΘΥΛΕΣΤΕΡΑΣ
Συνώνυμα Κιτρικός αιθυλεστέρας
Ορισμός
Αριθ. EINECS 201-070-7
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/291
Χημική ονομασία 2-υδροξυπροπανο-1,2,3-τρικαρβοξυλικό τριαιθύλιο
Χημικός τύπος C 12 H 20 O 7
Μοριακό βάρος 276,29
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,0 %
Περιγραφή Άοσμο, πρακτικά άχρωμο, ελαιώδες υγρό
Ταυτοποίηση
Ειδικό βάρος (25 °C/25 °C) 1,135-1,139
Δείκτης διάθλασης [n] D
20 : 1,439-1,441
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 0,25 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Οξύτητα 0,02 % κατ’ ανώτατο όριο (ως κιτρικό οξύ)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1517 ΔΙΑΚΕΤΙΝΗ (ΔΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΟΞΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ)
Συνώνυμα Διακετίνη
Ορισμός Η διακετίνη αποτελείται κυρίως από ένα μείγμα οξικών 1,2- και 1,3-διε­
στέρων της γλυκερόλης και μικρές ποσότητες μονο- και τρι-εστέρων
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Διγλυκερίδιο του οξικού οξέος· Οξικός διεστέρας της προπανοτριόλης-
1,2,3
Χημικός τύπος C 7 H 12 O 5
Μοριακό βάρος 176,17
Δοκιμασία Τουλάχιστον 94,0 %
Περιγραφή Διαυγές, άχρωμο, υγροσκοπικό, σχετικά παχύρρευστο υγρό με ελαφρά
οσμή λίπους
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή στο νερό. Αναμείξιμη με αιθανόλη
Δοκιμή γλυκερόλης Δοκιμή θετική
Δοκιμή οξικών ιόντων Δοκιμή θετική
Ειδικό βάρος (20 °C/20 °C) 1,175-1,195
Πεδίο τιμών σημείου βρασμού Από 259 έως 261 °C
Καθαρότητα
Ολική τέφρα 0,02 % κατ’ ανώτατο όριο
Οξύτητα 0,4 % (ως οξικό οξύ) κατ’ ανώτατο όριο
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/292 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
E 1518 ΤΡΙΑΚΕΤΙΝΗ (ΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΟΞΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ)
Συνώνυμα Τριακετίνη
Ορισμός
Αριθ. EINECS 203-051-9
Χημική ονομασία Τριγλυκερίδιο του οξικού οξέος
Χημικός τύπος C 9 H 14 O 6
Μοριακό βάρος 218,21
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 98,0 %
Περιγραφή Άχρωμο, κάπως ελαιώδες υγρό με ελαφρά οσμή λίπους
Ταυτοποίηση
Δοκιμή οξικών οξέων Δοκιμή θετική
Δοκιμή γλυκερόλης Δοκιμή θετική
Δείκτης διάθλασης [n] D
25 από 1,429 έως 1,431
Ειδικό βάρος (25 °C/25 °C) Από 1,154 έως 1,158
Πεδίο τιμών σημείου βρασμού Από 258° έως 270 °C
Καθαρότητα
Περιεκτικότητα σε νερό 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Θειική τέφρα 0,02 % κατ’ ανώτατο όριο (ως κιτρικό οξύ)
Αρσενικό 3 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1519 ΒΕΝΖΥΛΙΚΗ ΑΛΚΟΟΛΗ
Συνώνυμα Φαινυλοκαρβινόλη· φαινυλομεθυλική αλκοόλη· βενζολομεθανόλη· α-υδρο­
ξυτολουόλιο·
Ορισμός
Αριθ. EINECS
Χημική ονομασία Βενζυλική αλκοόλη· φαινυλομεθανόλη
Χημικός τύπος C 7 H 8 O
Μοριακό βάρος 108,14
Δοκιμασία Τουλάχιστον 98,0 %
Περιγραφή Άχρωμο, διαυγές υγρό με ελαφρά αρωματική οσμή
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή στο νερό, στην αιθανόλη και στον αιθέρα
Δείκτης διάθλασης [n] D
20 1,538 - 1,541
Ειδικό βάρος (25 °C/25 °C) 1,042 - 1,047
Δοκιμή υπεροξειδίων Δοκιμή θετική
Εύρος θερμοκρασιών απόσταξης Τουλάχιστον το 95 % v/v του προϊόντος αποστάζει στους 202 °C έως
208 °C
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/293
Καθαρότητα
Βαθμός οξύτητας 0,5 κατ’ ανώτατο όριο
Αλδεΰδες 0,2 % v/v (ως βενζαλδεΰδη) κατ’ ανώτατο όριο
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1520 ΠΡΟΠΑΝΟΔΙΟΛΗ-1, 2 (ΠΡΟΠΥΛΕΝΟΓΛΥΚΟΛΗ)
Συνώνυμα Προπυλενογλυκόλη
Ορισμός
Αριθ. EINECS 200-338-0
Χημική ονομασία 1,2-διυδροξυπροπάνιο
Χημικός τύπος C 3 H 8 O 2
Μοριακό βάρος 76,10
Δοκιμασία Περιεκτικότητα τουλάχιστον 99,5 % επί άνυδρης ουσίας
Περιγραφή Διαυγές, άχρωμο, υγροσκοπικό, παχύρρευστο υγρό
Ταυτοποίηση
Διαλυτότητα Διαλυτή στο νερό, στην αιθανόλη και στην ακετόνη
Ειδικό βάρος (20 °C/20 °C) 1,035 - 1,040
Δείκτης διάθλασης [n] D
20 : 1,431 - 1,433
Καθαρότητα
Δοκιμή απόσταξης Το 99,5 % του προϊόντος αποστάζει στους 185 °C έως 189 °C. Το υπό­
λοιπο 0,5 % αποτελείται κυρίως από διμερή και ίχνη τριμερών της προπυ­
λενογλυκόλης.
Θειική τέφρα 0,07 % κατ’ ανώτατο όριο
Περιεκτικότητα σε νερό 1,0 % κατ’ ανώτατο όριο (μέθοδος Karl Fischer)
Μόλυβδος 2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
E 1521 ΠΟΛΥΑΙΘΥΛΕΝΟΓΛΥΚΟΛΕΣ
Συνώνυμα PEG· μακρογόλη· πολυαιθυλενοξείδιο·
Ορισμός Πολυμερή προσθήκης αιθυλενοξειδίου και νερού που συνήθως χαρακτηρί­
ζονται από έναν αριθμό που αντιστοιχεί χονδρικά στο μοριακό τους
βάρους.
Χημική ονομασία α-υδρο-ω-υδροξυπολυ(οξυαιθανοδιόλη-1,2)
Χημικός τύπος (C 2 H 4 O) n H 2 O (n = αριθμός μονάδων αιθυλενοξειδίου που αντιστοιχεί σε
μοριακό βάρος 6 000, περίπου 140)
Μέσο μοριακό βάρος 380 έως 9 000 Da
Δοκιμασία PEG 400: Τουλάχιστον 95 % και έως 105 % κατ’ ανώτατο όριο
PEG 3000: Τουλάχιστον 90 % και έως 110 % κατ’ ανώτατο όριο
PEG 3350: Τουλάχιστον 90 % και έως 110 % κατ’ ανώτατο όριο
PEG 4000: Τουλάχιστον 90 % και έως 110 % κατ’ ανώτατο όριο
PEG 6000: Τουλάχιστον 90 % και έως 110 % κατ’ ανώτατο όριο
PEG 8000: Τουλάχιστον 87,5 % και 112,5 % κατ’ ανώτατο όριο
EL L 83/294 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 22.3.2012
Περιγραφή Η PEG 400 είναι διαυγές, παχύρρευστο, άχρωμο ή σχεδόν άχρωμο υγρο­
σκοπικό υγρό
Οι PEG 3000, PEG 3350, PEG 4000, PEG 6000 και PEG 8000 είναι
λευκά ή σχεδόν λευκά στερεά με κηρώδη ή παραφινώδη όψη
Ταυτοποίηση
Πεδίο τιμών σημείου τήξης PEG 400: 4-8 °C
PEG 3000: 50-56 °C
PEG 3350: 53-57 °C
PEG 4000: 53-59 °C
PEG 6000: 55-61 °C
PEG 8000: 55-62 °C
Ιξώδες PEG 400: 105 έως 130 mPa.s στους 20 °C
PEG 3000: 75 έως 100 mPa.s στους 20 °C
PEG 3350: 83 έως 120 mPa.s στους 20 °C
PEG 4000: 110 έως 170 mPa.s στους 20 °C
PEG 6000: 200 έως 270 mPa.s στους 20 °C
PEG 8000: 260 έως 510 mPa.s στους 20 °C
Για τις πολυαιθυλενογλυκόλες με μέσο μοριακό βάρος μεγαλύτερο από
400, το ιξώδες προσδιορίζεται σε διάλυμα 50 % m/m της εξεταζόμενης
ουσίας σε νερό
Διαλυτότητα PEG 400: αναμίξιμη με νερό, πολύ διαλυτή στην ακετόνη, την αλκοόλη και
το μεθυλενοχλωρίδιο, πρακτικά αδιάλυτη στα λιπαρά έλαια και τα ορυκτέ­
λαια
PEG 3000 και PEG 3350: πολύ διαλυτές στο νερό και το μεθυλενοχλω­
ρίδιο, πολύ λίγο διαλυτές στην αλκοόλη, πρακτικά αδιάλυτες στα λιπαρά
έλαια και τα ορυκτέλαια
PEG 4000, PEG 6000 και PEG 8000: πολύ διαλυτές στο νερό και το
μεθυλενοχλωρίδιο, πρακτικά αδιάλυτες στην αλκοόλη, στα λιπαρά έλαια και
τα ορυκτέλαια.
Καθαρότητα
Αριθμός υδροξυλίου PEG 400: 264-300
PEG 3000: 34-42
PEG 3350: 30-38
PEG 4000: 25-32
PEG 6000: 16-22
PEG 8000: 12-16
Θειική τέφρα 0,2 % κατ’ ανώτατο όριο
1,4-διοξάνιο 10 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθυλενοξείδιο 0,2 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
Αιθυλενογλυκόλη και διαιθυλενογλυκόλη Μέγιστη συνολική περιεκτικότητα 0,25 % w/w, μεμονωμένα ή σε συνδυα­
σμό
Μόλυβδος 1 mg/kg κατ’ ανώτατο όριο
EL 22.3.2012 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης L 83/295
Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 231/2012 της Επιτροπής της 9ης Μαρτίου 2012 σχετικά με τη θέσπιση προδιαγραφών για τα πρόσθετα τροφίμων που αναφέρονται στα παραρτήματα ΙΙ και ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1333/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)