135 Α' 2007

ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ 106/2007

Ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή στην ελληνική επικράτεια των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI - ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ, ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ Ή ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ
21 Ιουνίου 2007

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ Αρ. Φύλλου 135
21 Ιουνίου 2007

ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 106
Ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή στην ελληνική επικράτεια των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις του άρθρου 4 του ν.1338/1983 «Εφαρμογή του Κοινοτικού Δικαίου» (Α΄ − 34), όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 6 παρ. 4 του ν.1440/1984 (Α΄ − 70) και τροποποιήθηκε με τα άρθρα 7 του ν.1775/1988 (Α΄ − 101), 31 του ν.2076/1992 (Α΄ − 130), 19 του ν.2367/1995 (Α΄ − 261), 22 του ν.2789/2000 (Α΄ − 21) και 48 του ν.3427/2005 (Α΄−312).
2. Τις διατάξεις του άρθρου δευτέρου παρ. 2 του ν.2077/1992 «Κύρωση της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και των σχετικών Πρωτοκόλλων και Δηλώσεων που περιλαμβάνονται στην τελική Πράξη» (Α΄ − 136).
3. Τις διατάξεις του άρθρου 22 της παρ. 3 του ν.2362/ 1995 «Περί Δημοσίου Λογιστικού, ελέγχου των δαπανών του Κράτους και άλλες διατάξεις» (Α΄ − 247).
4. Την υπ’ αριθμ. 37930/ΔΙΟΕ1264/14.10.2005 κοινή απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομίας
και Οικονομικών «Καθορισμός αρμοδιοτήτων των Υφυπουργών Οικονομίας και Οικονομικών (Β΄ 1432/14.10.2005) και ιδίως τις διατάξεις του άρθρου 7, όπως τροποποιήθηκε με την αριθμ. 5733/ΔΙΟΕ 179/9.2.2006 όμοια (Β΄− 204).
5. Τις διατάξεις του άρθρου 90 του Κώδικα Νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά Όργανα [π.δ.63/2005 (Α΄ − 98)].
6. Τις διατάξεις της Οδηγίας 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004 (ΕΕ L 158 της 30.4.2004) σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών, όπως τροποποιήθηκε με το Διορθωτικό της 29.6.2004 (EE L 229).
7. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις του παρόντος διατάγματος προκαλούνται τα ακόλουθα οικονομικά
αποτελέσματα:
Α. Επί του κρατικού προϋπολογισμού:
1. Δαπάνη από την καθιέρωση της αρχής της ίσης μεταχείρισης με τους ημεδαπούς για τους πολίτες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης που διαμένουν στην Ελλάδα. Η δαπάνη αυτή, που εξαρτάται από πραγματικά γεγονότα (αριθμός δικαιούχων, είδος επιδοτήσεων, παροχών, κ.λπ.) και για το λόγο αυτό δεν μπορεί να προσδιοριστεί επακριβώς, θα καλύπτεται από τις πιστώσεις του προϋπολογισμού των οικείων Υπουργείων.
2. Ενδεχόμενη δαπάνη από την παροχή του ευεργετήματος της πενίας σε όσους εκ των ανωτέρω ασκούν ένδικο μέσο κατά της απόφασης απέλασής τους, εφόσον δε διαθέτουν επαρκείς πόρους για το σκοπό αυτό. Η δαπάνη αυτή, η οποία όμως εξαρτάται από πραγματικά γεγονότα και δεν μπορεί να εξακριβωθεί επακριβώς, θα καλύπτεται από τις πιστώσεις του προϋπολογισμού του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Β. Επί του προϋπολογισμού των δημόσιων νοσοκομείων (ν.π.δ.δ. επιχορηγούμενα από τον κρατικό προϋπολογισμό): Ενδεχόμενη δαπάνη από τη διενέργεια δωρεάν ιατρικών εξετάσεων στους πολίτες κρατών μελών της Ευρωπαϊκής ΄ Ενωσης και στα μέλη της οικογένειάς τους, που έχουν θεμελιώσει δικαίωμα διαμονής στην Ελλάδα, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν πάσχουν από ασθένεια που δικαιολογεί τη λήψη περιοριστικού μέτρου της ελευθερίας της κυκλοφορίας τους. Η δαπάνη αυτή, η οποία ομοίως εξαρτάται από πραγματικά γεγονότα και δεν μπορεί να προσδιοριστεί επακριβώς, θα καλύπτεται από τις πιστώσεις του προϋπολογισμού των οικείων δημοσίων νοσοκομείων.
8. Τις υπ΄ αριθμ. 67/2007, 69/2007 και 95/2007 γνωμοδοτήσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, ύστερα από πρόταση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών, Εξωτερικών, Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας,
Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, αποφασίζουμε:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ, ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ Ή ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ
Άρθρο 21Περιορισμοί του δικαιώματος εισόδου και διαμονής για λόγους δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας ή δημόσιας υγείας (Άρθρα 27, 29, 32 και 15 παρ. 1 και 3 της Οδηγίας 2004/38/ΕΚ)ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1

Με την επιφύλαξη των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου, μπορούν να επιβληθούν περιορισμοί στην ελευθερία κυκλοφορίας και διαμονής των πολιτών της Ένωσης και των μελών της οικογένειάς τους, ανεξαρτήτως ιθαγένειας, για λόγους δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας ή δημόσιας υγείας. Δεν μπορεί να γίνεται επίκληση των λόγων αυτών για την εξυπηρέτηση σκοπών γενικότερης δημοσιονομικής πολιτικής.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2

Κάθε μέτρο που λαμβάνεται για λόγους δημόσιας τάξης ή δημόσιας ασφάλειας πρέπει να είναι σύμφωνο με την αρχή της αναλογικότητας και να θεμελιώνεται αποκλειστικά στην προσωπική συμπεριφορά του προσώπου που αφορά. Προηγούμενες ποινικές καταδίκες δεν αποτελούν αυτοτελώς λόγους για τη λήψη τέτοιων μέτρων. Η προσωπική συμπεριφορά του προσώπου που αφορά το μέτρο πρέπει να συνιστά πραγματική, ενεστώσα και αρκούντως σοβαρή απειλή, που στρέφεται κατά θεμελιώδους συμφέροντος της κοινωνίας. Αιτιολογίες που δεν συνδέονται με τα στοιχεία της υπόθεσης ή στηρίζονται σε εκτιμήσεις γενικής πρόληψης δεν γίνονται αποδεκτές.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 3

Για κάθε μέτρο που λαμβάνεται δυνάμει της παρ. 1 του παρόντος άρθρου, για άλλους λόγους εκτός της δημόσιας τάξης, της δημόσιας ασφάλειας ή της δημόσιας υγείας, εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 23 και 24 του παρόντος. Δεν μπορεί να επιβληθεί απαγόρευση εισόδου σε συνδυασμό με απόφαση απέλασης για την οποία ισχύει το προηγούμενο εδάφιο.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4

Για να εξακριβωθεί κατά πόσο ο ενδιαφερόμενος συνιστά απειλή για τη δημόσια τάξη ή τη δημόσια ασφάλεια, οι αρμόδιες για το χειρισμό θεμάτων αλλοδαπών αστυνομικές αρχές του τόπου κατοικίας τους, κατά τη χορήγηση βεβαίωσης εγγραφής για τους πολίτες της Ένωσης καθώς και για τα μέλη των οικογενειών τους που είναι επίσης πολίτες της Ένωσης ή οι αρμόδιες Υπηρεσίες Αλλοδαπών και Μετανάστευσης της οικείας Περιφέρειας κατά τη χορήγηση δελτίου διαμονής για τα μέλη οικογένειας πολίτη της Ένωσης που είναι υπήκοοι τρίτων χωρών, μπορούν να ζητούν, εφόσον κριθεί απαραίτητο, πληροφορίες για το ποινικό μητρώο του ενδιαφερομένου, από το κράτος μέλος καταγωγής και, ενδεχομένως, από άλλα κράτη μέλη. Η έρευνα αυτή δεν μπορεί να έχει συστηματικό χαρακτήρα. Ανάλογα αιτήματα κρατών μελών της ΄Ενωσης ικανοποιούνται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Δικαιοσύνης, εντός διμήνου.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 5

Αν πολίτης της Ένωσης ή μέλος της οικογένειας του, ανεξαρτήτως ιθαγένειας, στον οποίο οι αρμόδιες ελληνικές αστυνομικές αρχές έχουν εκδώσει διαβατήριο ή δελτίο ταυτότητας, έχει απελαθεί από άλλο κράτος μέλος της Ένωσης, κατά την άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας δυνάμει της Οδηγίας 2004/38/ ΕΚ, για λόγους δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας ή δημόσιας υγείας, οι ελληνικές αρχές υποχρεούνται να δεχθούν την επανείσοδό του στη Χώρα, χωρίς διατυπώσεις, ανεξαρτήτως εάν η ισχύς του ανωτέρω εγγράφου έχει λήξει ή εάν αμφισβητείται η ιθαγένεια του κατόχου.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 6

Πρόσωπα εις βάρος των οποίων έχει εκδοθεί απόφαση απαγόρευσης εισόδου στην Ελλάδα, για λόγους δημόσιας τάξης ή δημόσιας ασφάλειας, μπορούν να υποβάλλουν αίτηση, για την άρση της απαγόρευσης εισόδου, μετά από εύλογη, κατά τις περιστάσεις, προθεσμία, εν πάση περιπτώσει δε, μετά την πάροδο τριετίας από την έκδοση της οριστικής απόφασης απαγόρευσης εισόδου, επικαλούμενα στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν ουσιαστική μεταβολή των περιστάσεων που είχαν δικαιολογήσει την επιβολή απαγόρευσης. Για την αίτηση αυτή αποφαίνεται, εντός έξι μηνών από την υποβολή της, ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Αλλοδαπών του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας. Εάν λόγω της απόφασης απαγόρευσης εισόδου είχε γίνει σχετική εγγραφή στον Κατάλογο Ανεπιθύμητων Αλλοδαπών και η παραπάνω αίτηση γίνει δεκτή, διατάσσεται η διαγραφή από τον Κατάλογο. Σε περίπτωση που η απόφαση εγγραφής στον Εθνικό Κατάλογο Ανεπιθυμήτων Αλλοδαπών, επιβλήθηκε κατά την κείμενη νομοθεσία κατόπιν δικαστικής αποφάσεως απέλασης, η ως άνω αίτηση υποβάλλεται στον Υπουργό Δικαιοσύνης, κατ΄ εφαρμογή των άρθρων 74 παρ. 3 και 99 παρ. 3 του Ποινικού Κώδικα, μετά την πάροδο 3 ετών από την απέλαση και, σε περίπτωση που γίνει δεκτή, εφαρμόζεται το άρθρο 3 παρ. 2 περίπτωση (γ) της Κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Εξωτερικών, Εθνικής Άμυνας, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης 4000/4/32−ιβ΄/4.9.2006 «Καθορισμός των κριτηρίων και της διαδικασίας για την εγγραφή και διαγραφή αλλοδαπών από τον Εθνικό Κατάλογο Ανεπιθύμητων Αλλοδαπών».

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 7

Τα αναφερόμενα στην παρ. 6 του παρόντος άρθρου πρόσωπα δεν έχουν κανένα δικαίωμα εισόδου στην Ελληνική επικράτεια όσο εξετάζεται η αίτησή τους.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 8

Οι μόνες ασθένειες που μπορούν να δικαιολογήσουν άρνηση εισόδου ή διαμονής ή άλλο μέτρο περιοριστικό της ελεύθερης κυκλοφορίας, για λόγους δημόσιας υγείας, είναι οι ασθένειες που εγκλείουν κίνδυνο επιδημίας όπως ορίζονται στις οικείες πράξεις της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, καθώς και άλλες λοιμώδεις, μεταδοτικές ή παρασιτικές ασθένειες, εφόσον επιβάλλουν τη λήψη μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας, εφαρμοστέων στους ημεδαπούς.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 9

Οι αρμόδιες για χειρισμό θεμάτων αλλοδαπών αστυνομικές αρχές του τόπου διαμονής των πολιτών της Ένωσης, που θεμελιώνουν σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος δικαίωμα διαμονής ή, αντίστοιχα, για την περίπτωση των υπηκόων τρίτων χωρών, οι Υπηρεσίες Αλλοδαπών και Μετανάστευσης της οικείας Περιφέρειας μπορούν, εφόσον υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις που το καθιστούν αναγκαίο, να ζητήσουν από τον ενδιαφερόμενο να υποβληθεί, εντός τριών μηνών από την είσοδό του στην Ελληνική επικράτεια, σε δωρεάν ιατρικές εξετάσεις, προκειμένου να πιστοποιηθεί ότι δεν πάσχει από καμία από τις ασθένειες που αναφέρονται στην παράγραφο 8 του παρόντος. Αυτές οι ιατρικές εξετάσεις δεν μπορούν να έχουν συστηματικό χαρακτήρα.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 10

Οι ασθένειες που επέρχονται σε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τριών μηνών από την άφιξη στην Ελλάδα του πολίτη της Ένωσης ή μέλους της οικογένειάς του, δεν δικαιολογούν τη λήψη εις βάρος του μέτρου απέλασης.

Άρθρο 22Απέλαση – Προστασία από την απέλαση (Άρθρα 28, 33, 14 παρ. 3, 4 και 15 παρ. 2 της Οδηγίας 2004/38/ΕΚ)ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1

Προκειμένου να εκδοθεί απόφαση απέλασης για λόγους δημόσιας τάξης ή δημόσιας ασφάλειας, λαμβάνονται υπόψη η διάρκεια παραμονής στην ελληνική επικράτεια, του ατόμου εις βάρος του οποίου λαμβάνεται το μέτρο, η ηλικία του, η κατάσταση της υγείας του, η οικογενειακή και οικονομική του κατάσταση, η κοινωνική και πολιτιστική ένταξή του στην Ελλάδα και οι δεσμοί του με τη χώρα καταγωγής.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2

Η απέλαση πολίτη της Ένωσης ή μέλους της οικογένειάς του, ανεξαρτήτως ιθαγένειας, που έχει αποκτήσει δικαίωμα μόνιμης διαμονής στην ελληνική επικράτεια, διατάσσεται μόνο για σοβαρούς λόγους δημόσιας τάξης ή δημόσιας ασφάλειας. Ως προς τα αρμόδια για την απέλαση όργανα, τη διαδικασία έκδοσης και εκτέλεσης της απόφασης απέλασης, τις εξαιρέσεις και λοιπά σχετικά ζητήματα, εφαρμόζονται, αναλόγως, οι διατάξεις των άρθρων 76, παράγραφοι 2 − 5, 77, 78, 79, 80, 81 και 82 του ν. 3386/2005.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 3

Υπό την επιφύλαξη των περιπτώσεων στις οποίες η απέλαση ερείδεται σε επιτακτικούς λόγους δημόσιας ασφάλειας, δεν διατάσσεται απέλαση πολιτών της Ένωσης, όταν τα πρόσωπα αυτά: (α) έχουν διαμείνει, κατά τα προηγούμενα δέκα έτη, στην Ελλάδα ή (β) είναι ανήλικοι, εκτός εάν η απέλαση είναι απαραίτητη για το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού, όπως προβλέπεται στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, της 20ής Νοεμβρίου 1989.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4

Η προσφυγή πολίτη της Ένωσης ή μέλους της οικογένειάς του στο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας της Ελλάδας δεν συνεπάγεται αυτομάτως τη λήψη μέτρου απέλασης.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 5

Η λήξη ισχύος του δελτίου ταυτότητας ή του διαβατηρίου, βάσει του οποίου ο ενδιαφερόμενος εισήλθε στην Ελλάδα και εκδόθηκε η βεβαίωση εγγραφής ή του δελτίου διαμονής δεν αποτελεί λόγο απέλασης.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 6

Λόγοι γενικότερης δημοσιονομικής πολιτικής δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τη λήψη μέτρου απέλασης.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 7

Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει την απέλαση πολίτη της Ένωσης ή μέλους της οικογενείας του, ως ποινή ή ως παρεπόμενο μέτρο, σε σχέση με ποινή κράτησης, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, μόνο εφόσον πληρούνται οι απαιτήσεις των άρθρων 21 και 22. Εάν η απόφαση απέλασης πρόκειται να εκτελεσθεί μετά την πάροδο χρονικού διαστήματος μεγαλύτερου των δύο ετών από την έκδοσή της, η αρμόδια για την εκτέλεσή της αρχή βεβαιώνει ότι το άτομο, το οποίο αφορά η απέλαση, εξακολουθεί να αποτελεί πραγματική απειλή για τη δημόσια τάξη ή τη δημόσια ασφάλεια, περαιτέρω δε, εξετάζει επίσης κατά πόσον έχει, ενδεχομένως, επέλθει ουσιαστική μεταβολή των περιστάσεων από τον χρόνο έκδοσης της απόφασης απέλασης.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 8

Δεν λαμβάνεται επ’ ουδενί μέτρο απέλασης κατά πολίτη της Ένωσης, ακόμη και αν αυτός έπαυσε να πληροί τους όρους των άρθρων 6 παρ. 3, 7, 11 παρ. 1 και 12 παρ.1 του παρόντος, υπό την επιφύλαξη των διατάξεων του Κεφαλαίου VI, εφόσον οι πολίτες της Ένωσης είναι μισθωτοί ή ασκούν ανεξάρτητη οικονομική δραστηριότητα ή εισήλθαν στην ελληνική επικράτεια προκειμένου να βρουν εργασία. Στην περίπτωση αυτή οι πολίτες της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους δεν μπορούν να απελαθούν εφόσον δύνανται να παρέχουν αποδείξεις ότι συνεχίζουν να αναζητούν εργασία και ότι έχουν πραγματικές πιθανότητες να προσληφθούν.

Άρθρο 23Κοινοποίηση των αποφάσεων (Άρθρο 30 της Οδηγίας 2004/38/ΕΚ)ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1

Κάθε μέτρο που λαμβάνεται για τον περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 21 του παρόντος, πρέπει να κοινοποιείται εγγράφως στους ενδιαφερόμενους και σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 19 του ν. 2690/1999 (ΦΕΚ 45 Α΄), κατά τρόπο που να τους επιτρέπει να κατανοήσουν το περιεχόμενο και τις συνέπειες της σχετικής απόφασης. Οι ενδιαφερόμενοι ενημερώνονται, επακριβώς και πλήρως, για τους λόγους δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας ή δημόσιας υγείας, στους οποίους στηρίζεται η ληφθείσα απόφαση, εκτός αν αυτό αντιτίθεται στα συμφέροντα της ασφάλειας του κράτους.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2

Η κοινοποίηση περιέχει μνεία του δικαστηρίου ή της διοικητικής αρχής, ενώπιον των οποίων ο ενδιαφερόμενος μπορεί να ασκήσει προσφυγή, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 24 του παρόντος, καθώς και της προθεσμίας άσκησής της, και, ενδεχομένως, της προθεσμίας που τάσσεται στον ενδιαφερόμενο να εγκαταλείψει την Ελληνική επικράτεια. Με εξαίρεση τις δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις κατεπείγοντος, η τασσόμενη προθεσμία για την εγκατάλειψη της επικράτειας δεν μπορεί να είναι μικρότερη του ενός μηνός από την ημερομηνία της κοινοποίησης.

Άρθρο 24Διαδικαστικές εγγυήσεις − Δικαίωμα προσφυγής (Άρθρο 31 της Οδηγίας 2004/38/ΕΚ)ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1

Κατά της διοικητικής απόφασης απέλασης είναι επιτρεπτή η άσκηση διοικητικής προσφυγής, σύμφωνα με το άρθρο 77 του ν. 3386/2005 και το άρθρο 1 περ. ιθ΄ της υπ’ αριθ. 7004/3/40−θ/23.4.2004 κοινής υπουργικής απόφασης «Μεταβίβαση αρμοδιοτήτων Υπουργού Δημόσιας Τάξης σε υφιστάμενα υπηρεσιακά όργανα» (Β΄−649) όπως τροποποιήθηκε και ισχύει. Για την περίπτωση της επιβολής της απέλασης ως παρεπόμενης ποινής ή μέτρου ασφάλειας, με δικαστική απόφαση, εφαρμόζονται τα άρθρα 74 παρ. 3 και 99 παρ. 3 του Ποινικού Κώδικα.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2

Κατά της αποφάσεως που εκδίδεται επί της διοικητικής προσφυγής της προηγούμενης παραγράφου, καθώς και κατά της απόφασης απόρριψης της αίτησης για χορήγηση βεβαίωσης εγγραφής, δελτίου διαμονής ή μόνιμης διαμονής, της ανάκλησης ή μη ανανέωσής του, ασκείται αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 15 παρ. 3 του ν. 3068/2002 (ΦΕΚ Α΄ 274), όπως ισχύει.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 3

Όταν η διοικητική ή δικαστική προσφυγή κατά της απόφασης απέλασης συνοδεύεται από αίτημα αναστολής της εκτέλεσής της, η απομάκρυνση του ενδιαφερομένου από την επικράτεια δεν μπορεί να διενεργείται πριν ληφθεί απόφαση επί του αιτήματος αναστολής, εκτός εάν: − η απόφαση απέλασης βασίζεται σε προηγούμενη δικαστική απόφαση ή − τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα είχαν ήδη πρόσβαση σε ένδικο μέσο ή − η απόφαση απέλασης βασίζεται σε επιτακτικούς λόγους δημόσιας ασφάλειας, σύμφωνα με τα άρθρα 21 και 22 του παρόντος.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4

Η εξέταση της διοικητικής προσφυγής περιλαμβάνει τόσο τον έλεγχο της νομιμότητας της απόφασης όσο και την εξέταση των γεγονότων και των περιστάσεων επί των οποίων βασίζεται το προτεινόμενο μέτρο. Συνεκτιμώνται επίσης οι σχετικές προϋποθέσεις που καθορίζονται στο άρθρο 22 του παρόντος.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 5

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας προσφυγής μπορεί να απαγορευθεί η είσοδος του ενδιαφερομένου στην Ελλάδα, αλλά δεν μπορεί να του απαγορευθεί η αυτοπρόσωπη παρουσία του κατά τη δίκη, εκτός αν η εμφάνισή του μπορεί να προκαλέσει σοβαρή διατάραξη της δημόσιας τάξης ή δημόσιας ασφάλειας ή αν η προσφυγή αφορά άρνηση εισόδου στην ελληνική επικράτεια.

ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 6

Για την άσκηση του ένδικου μέσου κατά της απόφασης απέλασης, χορηγείται στον ενδιαφερόμενο που δεν διαθέτει επαρκείς πόρους για το σκοπό αυτό, το ευεργέτημα πενίας, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.

Αθήνα, 14 Ιουνίου 2007
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΑΡΟΛΟΣ ΓΡ. ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΚΑΙ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Π. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ Γ. ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ
ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ
ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Θ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ Β. ΜΑΓΓΙΝΑΣ
ΥΓΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝ. ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑΣ
ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ
Β. ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ